"Ουάου.....είσαι...πανέμορφη." - τυπικός έφηβος σε αμερικάνικη ταινία προς την κοπέλα που κατεβαίνει σκάλες ντυμένη με ένα απαίσιο φόρεμα 90ς.

"Δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά έτσι. Νομίζω σε ερωτεύομαι." - τύπισσα που στην αρχή της ταινίας ήταν κατά του έρωτα και τα συναφή.

"Σε αγαπώ." - unisex λόγια που ακούγονται στο τέλος κάθε ρομαντικής ταινίας. Μέσα σε 2 ώρες μπορείς να ερωτευτείς ταμάλα.

Χριστουγεννιάτικα, λοιπόν, και ήδη παίζονται οι γνωστές (και μόνιμες) ταινίες στα ελληνικά κανάλια. Νομίζω είναι η δέκατη φορά που βλέπω το Polar Express και αναρωτιέμαι αν θα το παίζει και στα 80 μου. Αλλά ξέφυγα λίγο.
Σήμερα, αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες το περιοδικό Bitch Bodies ανέλαβε να σχολιάσει και να καυτηριάσει τα πιο γνωστά κλισέ που παίζουν σε ΟΛΕΣ τις ταινίες και σειρές. Ακόμα και στα κανάλια μαγειρικής ξέρεις ότι το φαγητό στο τέλος δε θα αρέσει στον Μποτρίνι. Ας μη γελιόμαστε. Αγαπημένες φράσεις, αγαπημένοι ήρωες και αντιήρωες, ευτυχισμένα τέλη, μα όχι για όλους, είναι λίγα από τα πράγματα που βλέπουμε στο κονσερβοκούτι της αμηχανίας. Ας ξεκινήσουμε!

1. Το άσχημο κοράσιο.

Ναι ναι! Μιλάμε για εκείνο το κοράσιο που η ζωή το κατέστρεψε, το πάτησε και του διέλυσε τα όνειρα, κάνοντάς την άσχημη. Είναι μαγικές αυτές οι αλλαγές στις ταινίες και δεν έχουν γίνει σε λίγες. Θυμάστε το extreme make over: home edition; Είναι κάτι σαν και αυτό. Με μια μπουνιά στην μούρη της εφηβείας από την Sailor Moon, βγαίνει από μέσα ο κύκνος. Ο φλώρος που γουστάρει αυτή σε όλη την ταινία, ο μορφονιός της διπλανής πόρτας που την αγνοούσε επειδικτικά, ΞΑΦΝΙΚΑ την θέλει και εκείνη (φυσικά) δεν αναρωτιέται γιατί αυτή η ταχύτατη μεταστροφή. Να δεις που δε της μιλούσε πριν επειδή ντρεπόταν! *insert αιώνιο facepalm here*

2. Ο fuckboy

Ε ναι, φυσικά και θα υπάρχει το bad boy ΚΑΙ εδώ. Το παιδί έχει συνήθως πλούσιους γονείς, τα κάνει όλα σκατά γιατί θέλει να τους τραβήξει την προσοχή, είναι κρυφοαϊνστάιν και φυσικά από το κρεβάτι του έχει περάσει η γυναικεία παρέλαση. Όλα αυτές οι ψευτομαγκές και οι χλεχλεδιές είναι μέχρι να γνωρίσει την άλλη. Την γλυκούλα πρωταγωνίστρια που θα το παίζει λίγο Wonder Woman και θα του την πει σε κάτι. Μετά γίνεται ο εξής διάλογος.

"Omg...ποια ήταν αυτή που τόλμησε να μου μιλήσει έτσι;"

"Έεεεεεεεεει μπροοοοο, είναι η Κέιτι από το Γ2."

"Ωωωωω μπροοοοο, πρέπει να την έχω."

"Γεεεεεεα μπροοοο."

Λογικά κάτι τους δίνουν και πίνουν πριν τα γυρίσματα, αλλιώς δεν μπορώ να το εξηγήσω.

3. Ο badass

Αυτός δε νιώθει. ΤΙΠΟΤΑ. Στο διάβα του χωρίζουν οι δρόμοι, σπάει στα δυο η θάλλασα και στερεύουν οι ωκεανοί. Τα ποτάμια ρέουν ανάποδα και τα αυτοκίνητα στους δρόμους του υποκλίνονται. Όλοι τον φοβούνται και όλοι τον ξέρουν. Το όνομά του μεταφέρεται με σπασμένο τηλέφωνο από στόμα σε στόμα. Ο ουρανός αλλάζει χρώμα όποτε αυτός τον διατάζει και ο ήλιος δε δύει αν ο ίδιος δεν το αποφασίσει. Είναι ο σύγχρονος Ρομπέν των Δασών. Οι σφαίρες τον αποφεύγουν και σκοτώνουν εκείνους που τόλμησαν να πυροβολήσουν. Είναι ο badass. Άπαξ και εμφανιστεί στην ταινία ξέρουμε ότι οι καλοί νίκησαν. THE END.

4. Ο μονόλογος του κακού

Φτάσαμε στη σκηνή που το αίμα παγώνει. Ο καλός είναι αιμόφυρτος στο έδαφος με σπασμένα κόκκαλα και ο κακός από πάνω έτοιμος να τον αποτελειώσει. ΑΛΛΑ, δε θα το κάνει γιατί τώρα είναι η ώρα του να λάμψει. Δικαιούται τα 15 λεπτά φήμης μιας και σε όλη την ταινία είδαμε πλάνα του με πλάτη, στο τηλέφωνο, σε ένα τυχαίο καζίνο, στο λουτρό, κτλ. Ο καλός σφαδάζει και προσπαθεί να ξεφύγει και η παράσταση ξεκινά.
Ο κακός αρχίζει να μιλά για την ζωή του, τα σχέδιά του, για τον γάτο του τον Πάμπλο που τον πάτησε αμάξι και αποφάσισε να γίνει μαφιόζος στα 13, για εκείνο το πιστόλι που άφησε δίπλα στον ήρωα σε περίπτωση που το έχεις ξεχάσει και ο ίδιος ο καλός δεν το θυμάται, θα αναλύσει όλο το υπόλοιπο σχέδιο και πως ΑΚΡΙΒΩΣ θα τρέξει το πλάνο, έτσι για να έχει κάτι ο ήρωας να συζητά με τον Άγιο Πέτρο και oh my God, έφαγα μπουνιά και Τζίζας πήρε το όπλο ο καλός και bang bang I'm dead, adios amigos.
Και εσύ μένεις με την απορία. Τι χρώμα είχε ο Πάμπλο;

5. Ο κακός που στην πραγματικότητα είναι/ήταν καλός.

Τρώει τόσο μίσος, είναι αχώνευτος, όλη την ώρα μειώνει τον ήρωα, ΜΑ στο τέλος είναι εκεί για να θυσιαστεί για εκείνον. Είναι τρίτος ξάδερφος του θείου της ανιψιάς της πεθεράς της καθαρίστριας που δουλεύει backstage και κανείς δεν ξέρει το παρελθόν του. Το μαθαίνουμε λίγο πριν πεθάνει (μέσα σε πέντε λεπτά, με ασπρόμαυρο βίντεο και ψαγμένες ατάκες ή βλέμματα που κόβουν παγάκια) και όλοι με τα δάκρυα αναγνωρίζουμε τον χαρακτήρα του. Ενώ πριν λίγο τον μισούσαμε. Ενώ θέλαμε να πεθάνει. Τώρα ελπίζουμε στο θαύμα της Ανάστασης. Τέτοιες ικανότητες μόνο η Taylor έχει.

6. Η τύπισσα που αλλάζει ζωές.

Είναι το τυχαίο κορίτσι που είδες μόλις να περνά τη διάβαση με κόκκινο και αναρωτιέσαι: "Τι φάρμακα της δίνουν;". Στις ταινίες δεν έχει τέτοια όμως! Εκεί ο πρωταγωνιστής αμέσως θα τρελαθεί με αυτή την αδρεναλίνη και θα θέλει να μάθει περισσότερα για την μυστήρια ύπαρξη με τις αυτοκτονικές τάσεις. Ε θα την προλάβει και θα αρχίσουν να μιλάνε σα φιλαράκια από το δημοτικό. Εκείνη θα προτείνει τρέλες και ο δικός μας για να βγει από το φαύλο κύκλο της ρουτίνας, θα την ακολουθήσει. Και μετά αναρωτιέσαι αν θα βγει με ένα πνεύμονα ή χωρίς νεφρά. Η κοπέλα θα μοιράζει φιλοσοφίες βγαλμένες από μπισκότα τύχης και ο χάνος θα την βλέπει σα μοναχό του Θιβέτ. Η ζωή αλλάζει και αυτοί οι δυο τα βρίσκουν μέχρι εκείνη να εξαφανιστεί μια μέρα και ο πρωταγωνιστής να ατενίζει τον ορίζοντα μονολογώντας: "Άραγε γιατί η Τρίτη λέγεται Τρίτη, ενώ είναι δεύτερη;"

7. Το κούτσουρο/η πέτρα που προκαλεί ατυχήματα.

Φυσικά σε ΟΛΑ τα δάση και σε όλα τα χωράφια υπάρχουν ξύλα και πέτρες στα οποία με σταθερή ταχύτητα α, το αντικείμενο χ θα πέσει με ακρίβεια βγ. Σε πόση ώρα το Μαράκι από τα Στάρπακς θα πεθάνει;
Αντί να κλειδαμπαρωθεί το θύμα στο σπίτι και να καλέσει την policia, από κινητό ή με σήματα καπνού, θα βγει έξω και θα αρχίσει να τρέχειιιιιιιιι, αχ παναγία μου πέφτω. Από πίσω ακριβώς θα φανεί δια μαγείας ο δολοφόνος με καλυμένο το πρόσωπο γιατί δεν μπορεί να συγκρατήσει αλλιώς τα γέλια του. Να το μαtσέτε, πάρε μαχαιριά και καλό Παράδεισο Mαράκι. Θες να μου πιεις και ντεκαφεϊνέ. Είχες και στο χωριό σου Στάρμπακς.

8. Οι εχθρικοί έρωτες

Ο ένας μισούσε τον άλλο λόγω μιας παρεξήγησης που είχε δημιουργήσει ένα τυχαίο υποκείμενο, ή απλά δεν πήγαιναν τις φάτσες τους. Σε κάποια φάση αναγκάζονται να συνεργαστούν γιατί πρέπει να λύσουν ένα σημαντικό πρόβλημα, μπλέκουν τα μπούτια τους και τους/τις πρώην, ζηλεύουν, αναρωτιούνται το γιατί -ίσως οφείλεται σε ενόχληση στομάχου-, μαλώνουν και ερωτεύονταιιιιιιιιιι. Τόσο απλά και λιτά. Οπότε ξέρετε τώρα. Βρείτε κάποιον/α να μισήσετε φανατικά, να του/της κάνετε τη ζωή δύσκολη, γιατί ο έρωτας στα δύσκολα φαίνεται και περιμένετε μέχρι το 100 να σας παραλάβει από τα σκαλοπάτια της οικίας σας. Αν πληρώσει την εγγύηση σας γουστάρει. Αν δεν την πληρώσει, καλό είναι να ψάξετε για δικηγόρο.

9. Τα σπίτια στο πουθενά.

Τι θα ήταν μια ταινία/σειρά χωρίς ένα σπίτι χωμένο στα χωράφια του κυρ Κίτσου και περικυκλωμένο από καλαμιές; Δε θα ήταν θρίλερ.
Τα θύματα έχουν μια μαζοχιστική τάση να αγοράζουν τέτοια σπίτια που είναι χτισμένα στο οπουδήποτε, μακριά από τον πολιτισμό, με παλιούς σωλήνες νερού, δίκτυο ΔΕΗ του 60 και φυσικά δίχως σήμα τηλεφώνου. Θέλουμε και απομόνωση μη χέσω. Τα σπίτια αυτά είναι συνήθως χτισμένα πάνω σε νεκροταφεία, παλιά ψυχο-ιδρύματα, σχολεία σατανιστών, σπίτια μαγισσών, οικίες του 4ου ή ανήκουν σε κάποιο που σκότωσε την οικογένειά του μέσα σε αυτό. Στο κρεβάτι που κοιμάσαι εσύ, Τάκη, πέθαναν κανά δυο αθώοι. Αλλά χέστηκες.
Ε, το σπίτι σιγά σιγά αποκτά ζωντάνια και οι πρώτοι μήνες είναι χάρμα. Τα φαντάσματα και οι κατάρες τους αφήνουν να ηρεμήσουν λίγο και να τελειώσουν την μετακόμιση. Τόση ευγένια πια...είναι συγκινητική. Μετά από τη τιμή γνωριμίας, έρχονται τα θέματα. Γκρεμισμένοι τοίχοι, οι σκάλες τρίζουν, τα καλοριφέρ δεν είναι εντοιχισμένα, οι λάμπες τρεμοπαίζουν, α και μια πόρτα που οδηγεί στο υπόγειο και είναι τέλειο να το ανακαλύψουμε το βράδυ. Χωρίς φώτα. Μόνοι μας. Με ένα φακό που θα τελειώσουν οι μπαταρίες του σε 4,3,2,1....τζιζ.
Νομίζω το μετά το ξέρετε. Τσίκα μπουμ, το φάντασμα κάνει ντου και πάει λέγοντας.
Εξοχικό σου λέει μετά.....

Ελπίζω να μην σας έκανα σπόιλερ σε κάθε σειρά ή ταινία που βλέπετε! Τώρα θα ξέρετε πλέον τι να περιμένετε από αυτές. Οπότε sit back, relax and eat that popcorn!
Ο σχολιασμός είναι άπλετος και ο χρόνος επίσης.
Οι πρωταγωνιστές το έχουν το πρόβλημα, οπότε μη μασάτε!
Καλές γιορτές και με το καλό να μας έρθει το Νέο Έτος με ακόμα περισσότερα κλισέ!!