"Το κακό αγόρι του σχολείου μου έδειξε ποια είναι η πραγματική ζωή: Η πονεμένη μου καρδιά." - Θάλεια, 13, μελλοντική κουδουνίστρα.

"Συγγνώμη, για την τοποθεσία του bad boy καλά πάω;" - Ντίνα, 12 1/2, ιέρεια του Κακού Ανήρ, δε μάθαμε ποτέ αν έφτασε στον προορισμό της.

"Αναρωτιέμαι αν έκλεισα τον θερμοσίφωνα." - Μελίνα, 23, φοιτήτρια και ευλογημένη κάτοικος του 2ου. Κρατήστε την ασφαλή.

Ύστερα από δυο μήνες φρικτής απουσίας και τρελού προγράμματος αποφάσισα να πιάσω τα βιβλία του wattpad που είναι στην "Ρομαντική" καρτέλα αυτού του διαδικτυακού σουπερμάρκετ, ελπίζοντας σε ένα πεφταστέρι να μην πέσω σε εκείνα τα.....ξέρετε. Σσσσς μη το λέτε δυνατά! Θα σας ακούσουν και θα εμφανιστούν όπως ο Λόρδος Βόλντεμορτ και εγώ δεν είμαι ο Harry Potter για να μας σώσω με ένα delete.

Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, λοιπόν, δάκρυα και αλυχτίσματα λύκου, έπεσα με μαθηματική ακρίβεια πάνω στο τσουνάμι 12χρονων (σσσσσς, μας ακούνε) του wattpad σαν τσιμεντόλιθος. Ναι. Μιλάω για αυτές τις συγγραφικές οπτασίες που με κάθε ευκαιρία σκοτώνουν ένα πεφταστέρι (σε εκείνο που ήλπιζα) και μαζί και εμάς, τους τελευταίους νοήμονες.

Το Bitch Bodies είναι για άλλη μια φορά ο κομάντο/νίντζα της υπόθεσης και έρχεται to save the day! Σας παρουσιάζω λοιπόν το πιο φρικιαστικό κεφάλαιο του βιβλίου μας. Brace yourselves, 12-year-olds are coming!!

Η αρχή

Το βιβλίο ξεκινά συνήθως με την νεαρή να ξυπνάει με τις εφηβικές ορμόνες στην τσίτα, να αναθεματίζει την ίδια της τη ζωή και να είναι πάντα μα πάντα ημέρα Δευτέρα. Μη τύχει και είναι Σάββατο στο βιβλίο μας, δε θα μπορούμε να περιγράψουμε την πρώτη μέρα στο σχολείο με τον νέο μάναρο που θα εμφανιστεί σε μετρημένες 20 γραμμές.

Επίσης, για κάποιο λόγο οι πρωταγωνίστριες πάνε νωρίτερα στο σχολείο. Να πιάσουν θέση για τον αγιασμό, νομίζοντας πως είναι πρώτο τραπέζι στο Ρέμο και της ραίνουν με βότκα. Προφανώς υπάρχει κάποιο shuttle bus που τις μαζεύει όλες και τις πάει στο σχολείο μαζί, δε μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.

Κάαααπου εδώ ξεκινά ο κλασικός μονόλογος που όλες έχουν μάθει απέξω και αρχίζουνε με τη φράση "Μα μην ξεχνιόμαστε", λες και τόση ώρα δε μετανιώναμε την ώρα και τη στιγμή που διαβάζαμε το βιβλίο, ήθελε να μας το υπενθυμίσει κιόλας:

"Είμαι η Κατερίνα Κλωναρίδου, είμαι 17 ετών και πηγαίνω σε μια Τάξη σε ένα Σχολείο της Αθήνας. Απάτησε η μαμά το μπαμπά, ο μπαμπάς τη μαμά, ο ταξιτζής το ταξί, η κυρά Κατίνα δίπλα τις γλάστρες της," και διηγείται με δάκρυα στα μάτια την συγκινητική ιστορία της που κέρδισε στο διαγωνισμό «Καλύτερο σενάριο στις Οικογενειακές Ιστορίες». Και καθόμαστε τώρα εμείς και googlαρουμε "σε ποιο ποτό θεωρούμαι αλκοολικός;"

Σε κάποια φάση μας διακόπτουν τα δυο κολλητουμπίνια μας που έρχονται τρέχοντας σαν την Ασπρούλα της Χάιντι να μας προϋπαντήσουν. Προσοχή! Πάντα το ένα κολλητουμπίνι είναι αγόρι και secretly in love με την πρωταγωνίστρια, γιατί αλίμονο αν είχε τον ρόλο του σκέτο «φίλος που βοηθάει στην πλοκή και στην εξέλιξη της πρωταγωνίστριας με τον δικό του τρόπο». Τότε θα έπρεπε να τον κάναμε gay, γιατί αν δε θέλουν όλοι την πάρτη μας, τότε τι να κάνουμε τους έξτρα χαρακτήρες; Δεν έχω να τους πληρώσω μάνα μου, δε βγαίνω!!

Μην τα πολυλογώ και εγώ, δε θέλει να τα πολυλογάει και το βιβλίο γι' αυτό πατάει ένα fast forward και μας πάει στο τέλος του σχολικού μαρτυρίου. Ποιος έχει όρεξη τώρα να μιλάει για τα μαθήματα και τέτοιες μπούρδες. Μας περιμένει το hot μανάρι πιο κάτω!Κορίτσια, φτιαχτείτεεεε!

Έτσι, τα κολλητουμπίνια, μας περιμένουν στο προαύλιο να φύγουμε όλα μαζί, παρεούλα, μα not today, bitch! Συμβαίνει κάτι φοβερό: Η πρωταγωνίστρια ξέχασε το βιβλίο της ιστορίας πίσω στην αίθουσα και αύριο γράφει διαγώνισμα σε αυτή. Σε ποιο δημόσιο σχολείο γίνονται αυτά; Γιατί εμεί της 2η μέρα παίρναμε τα 2 από τα 15βιβλία της χρονιάς μέσα σε μπλε σακούλες σκουπιδιών. Αυτοί λογικά μεθαύριο θα παίρνουν και βαθμούς.

Η σύγκρουση

Πάει λοιπόν η Κοντέσα να το πάρει το πολυπόθητο βιβλίο και ξαφνικά εκεί που παίρνει τη στροφή κλειστή δεξιά με μια μικρή υπόνοια drift με κατεβασμένο χειρόφρενο, πέφτει επάνω στο επικίνδυνο bad boy του σχολείου: Στον Ανέστη Μανέστρα (ή κάτι ανάλογο και τρανταχτό που να κλείνει το κεφάλαιο και να μας μείνει στο νου χαραγμένο αιωνίως).

Εδώ σκάει ο εσωτερικός μονόλογος περιγραφής του αγοριού απέναντι: «Ο Ανέστης Μανέστρας, ο κακός player του σχολείου. Όλα τα κορίτσια ονειρεύονται ένα βράδυ μαζί του ακούγοντας One, Hi5 και πίνοντας σκληρά ποτά Lucozade. Είναι πολύ όμορφος και δεν τον κατηγορώ για τις κακίες που κάνει στα κορίτσια και τα πληγώνει το ατιμούτσικο. Παραμένει μάναρος και τώρα θα τον βρίσω για να καταλάβει πως δεν είμαι καμιά τυχαία και θα του μπω στο μάτι ως το άπιαστο όνειρο.»

Η νεαρή Luther King και ο γόης των ΒΠ τα τσουγκράνε μονομιάς. Ξάφνου βγαίνουν κεραυνοί από τα μάτια, βροντές από το υπερπέραν σκίζουν τα ουράνια και κάπου ακούγονται βήματα. Και εκεί που νομίζεις ότι θα ξεκινήσει η μάχη με τα Pokemon, ωιμέ, ήρθε η ακολουθία του top player, οι sub players. Το τρελό και άγριο παρεόνι που οι μόνες φράσεις που περιλαμβάνει το λεξιλόγιό τους είναι "Επ, μωρό" και "Που 'σαι κούκλα". Λογικά αν μάθουν κάτι παραπάνω ο εγκέφαλος θα ψηθεί στους 180 στις αντιστάσεις.

Αυτοί τέλος πάντων, περιγράφονται ως πανέμορφοι, κούκλοι, θεοί, αντίγραφα του 15χρονου Justin Bieber και λιώνουμεεεεε, αλλά όχι και πολύ γιατί το μάναρο θα θελήσουμε σε λίγα κεφάλαια. Ύστερα επανερχόμαστε, τους βρίζουμε και αυτούς, λέμε κάτι ψαγμένο τύπου «Εγώ δε κάνω φυλακή, είμαι της γερακίνας γιος» και φεύγουμε με πανηγυρική έξοδο, αφήνοντας τα μανάρια να απορούν και εμένα μαζί, αλλά για άλλο λόγο: Τελικά με το βιβλίο της ιστορίας, τι έγινε;

Το μήνυμα

Όοοοοταν γυρίζει η πρωταγωνίστρια στο σπίτι (αυτό γίνεται μετά από 3 ώρες γιατί η πρωταγωνίστρια έχασε το χάρτη μαζί με τη Ντόρα), βλέπει ένα κακό χαμό. Ο αδερφός της με τους κολλητούς του έχουν κάνει το σπίτι χωματερή και χασκογελάνε. Η πρωταγωνίστρια απλά κουνά το κεφάλι αποδοκιμαστικά όπως η γυναίκα του Λεωνίδα στους 300 και αποχωρεί στα ιδιαίτερα δώματά της. Αρκετά κουράστηκε για σήμερα. Αφού θα απομονωθεί εκεί σαν καλή ερημίτης, θα ακούσει ένα βουητό και θα νομίζει πως είναι μήνυμα από το σύμπαν. Τελικά, όμως, ήταν απλά το κινητό της. Το ανοίγει και τι να δει. Μήνυμα από άγνωστο:

-Αυτό που έκανες σήμερα, θα το πληρώσεις. Α

-Που βρήκες τον αριθμό μου; Κ

-Σσσσσσς. Α

Τώρα εμείς έχουμε καταλάβει ποιος είναι ο Α. Μπλέξαμε σενάριο του Pretty Little Liars, NCIS και τους Anonymous, αλλά τον βρήκαμε τελικά.
Βέβαια έχουμε και την κυρία που αντί να ρωτήσει «Ποιος είσαι εσύ ρε μπαγλαμά», συνέδεσε τα λόγια του μηνύματος με τη σημερινή κατάσταση και είδε πως η απειλή ήταν από κάποιον που το όνομά του ξεκινά από Α και λέει: ο Ανέστης είναι. Η συζήτηση δε; Μεγάλο μυστήριο. Τι να εννοούσε με εκείνο το «σσσσσς» ο player. Είναι αίνιγμα; Κάποιο μαθηματικό πρόβλημα; Κρυπτογραφημένο μήνυμα; ΕΡΧΕΣΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΑ;

Οι μέρες περνούν

Και εγώ μετράω τις δικές μου αντίστροφα. Το μόνο που έρχεται να σπάσει τη μονοτονία της εφηβικής γκρίνιας, το ξέσπασμα των ορμονών και τις εκρήξεις τεστοστερόνης, είναι το στοίχημα. Ναι! Το μεγαλύτερο κλισέ από όλα τα κλισέ που θα έκαναν ακόμα και τη Στικούδη να στριφογυρίσει τα μάτια της.

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι ο top και οι sub players έχουν στοιχηματίσει ποιος θα κοιμηθεί με τις περισσότερες κοπέλες. Και κοίτα που νόμιζα πως εγώ έκανα έξαλλη ζωή στο Λύκειο επειδή διάβαζα κρυφά το Twilight κάτω από τα σκεπάσματα με το φως του κινητού που έσερνες το καπάκι και ένιωθες σα Μοναχός φυγάς από τους Βίκινγκς.

Οι μέρες περνάνε, ο γόης των ΒΠ προσπαθεί να φλερτάρει τον John Cena μας και εκείνη δεν ενδίδει, ενώ έχει μια εσωτερική φωνή που της λέει "τον αγαπααααααάς". Η εσωτερική φωνούλα να σας πω κάπου εδώ ότι έχει και όνομα. Γιατί αν δε ξέρεις με ποιο άτομο συνομιλείς μέσα στο κεφάλι σου,τότε συγκατοικείς με έναν άγνωστο και μοιράζεστε το σώμα με δυο άτομα. Άρα αυτό μας κάνει ανθρώπους με διπλή προσωπικότητα;

Κάποια στιγμή, έτσι στα καλά καθούμενα, γίνεται ένας χαμός στο βιβλίο μας. Κανείς δε ξέρει πως φτάσαμε ως εδώ και καλύτερα να μη ρωτήσει. Ο Μανέστρας συμμετέχει σε αγώνες μηχανών του υπόκοσμου και μάλιστα είναι τόσο τέλειος και καλός που τρώει τα μούτρα του στην πίστα με την πρωταγωνίστρια να κοιτάζει έντρομη και την κάμερα της μεξικάνικης σαπουνόπερας να ζουμάρει δραματικά. Κάπως αυτοί οι δυο καταλήγουν σε ένα ξενοδοχείο, κάπως εκείνη γνωρίζει από νοσοκομειακές και ιατρικές περιθάλψεις (η Γοογλε σώζει ζωές), κάπως κοιμούνται μαζί (πάνω από τα σκεπάσματα, εξαίρεση για ένα 12χρονο),  κάπως το πρωί ξυπνάει μόνη της εκείνη, κάπως εκείνος γίνεται απόμακρος γιατί Oh mon dieu έχει καταλάβει ότι την ερωτεύεται.

Κάπως το βιβλίο δε λέει να τελειώσει και ψάχνω τρόπους να κάνω το βασανιστήριό μου πιο εύκολο καίγοντας πρώτα τα μάτια μου, αλλά συγκρατούμαι. Μαθαίνει αυτή ένα βράδυ που 'βρεχε και πήγαινε το γόη σπίτι του επειδή είχε μεθύσει, ότι έχει και ένα ΠΑΙΔΙ. Αλλά ΔΕΝ είναι δικό του! Είναι της παλιάς του αγάπης που πήγε με τον κολλητό του και τελικά αυτοί πέθαναν σε δυστύχημα και τη κηδεμονία την έδωσαν σε αυτόν που ως 16 χρονών (τότε) ο ίδιος και χωρίς γονείς μπορεί ΑΝΕΤΑ να πάρει τη κηδεμονία ενός ορφανού παιδιού. Οι γονείς μου για δε με άφησαν να υιοθετήσω τον Ουλούντ από την Καμπότζη τότε;;; Τι αδικία είναι αυτή;;; Μου στέρησαν το δικαίωμα να γίνω ανήλικη μάνα!

Δε προλαβαίνουμε να κάτσουμε σε χλωρό κλαρί και γίνεται σιγά σιγά η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. Ο ένας sub player επαναστατεί και αποφασίζει να πει το μικρό μυστικούλι τους για το στοίχημα στην πρωταγωνίστρια, επειδή τώρα ξαφνικά θυμήθηκε ότι τη θαυμάζει για την ρώμη και την πυγμή της. Λογικά σε μια προηγούμενη ζωή θα ήταν φίλος με το Μονομάχο και τον Μπεν Χουρ.

Τελικά δε το μαθαίνει από τον sub player γιατί πρόλαβε και τον σταμάτησε ο Μανέστρας με ένα δολοφονικό βλέμμα, αλλά το μαθαίνει στο οικογενειακό τραπέζι από ένα μεθύστακα τύπο από το κλαμπ του κεφαλαίου 6, που λέει ότι είναι αδερφός του Μανέστρα, ενώ ο Μανέστρας ξέρουμε ότι δεν έχει οικογένεια και προσθέτωντας λίγο αγγουράκι κάνουμε μια ωραία χτυπητή.

Η πικρή αλήθεια

Η Κοντέσα εξαφανίζεται αφού μοιράσει κάποια χαστούκια. Πάει σπίτι της και μοιράζει μερικά ακόμα στον αδερφό της που της έκρυψε το στοίχημα (ο οποίος σε όλο το βιβλίο έχει πείσει το σχολείο ότι δεν είναι αδέρφια με αυτήν και το επώνυμο που μοιράζονται είναι απλά μια συνωνυμία. Fuck Logic). Αφού πηγαίνει στο πάρκο των παιδεραστών της γειτονιάς της παίρνει τηλέφωνο τους γονείς της που τους έχουμε στείλει στη Γαλλία για ταξίδι από το πρώτο ήδη κεφάλαιο, επειδή δε μας βολεύει να τους έχουμε να τριγυρνάνε μέσα στο σπίτι, και δηλώνει πως θέλει να πάει και αυτή στη Γαλλία. Κάτι που δε γίνεται φυσικά, αλλά θα της δώσουν μεταγραφή για άλλο σχολείο στη Μεταμόρφωση, ως  centre-back.

Με τα πολλά και τα λίγα ο stalker-γόης παίρνει τηλέφωνα, αστυνομίες, Νικολούλη, στέλνει μέιλ στο Morgan Freeman μήπως και βοηθήσει από την εμπειρία τους ως Θεός, ώσπου αποφασίζει να πάρει τηλέφωνο τον πατέρα της. Τα λένε εκεί με 5 γραμμές έκαστος και ο κλασικός Ελληναράς πατέρας των βιβλίων θα του πει: "Έχεις μια δεύτερη ευκαιρία ρε μπαγάσα. Άντε με το καλό!"

Η πόρτα χτυπά μερικές παραγράφους αργότερα και η πρωταγωνίστρια ανοίγει έχοντας έτοιμη τη φράση στο στόμα της: "Τι κάνεις εσύ εδώ;"

Προσοχή. Ακολουθεί μονολογικό μήνυμα χωρίς καμία εισαγωγή ή διαφήμιση να κάνουμε skip σε 5 δευτερόλεπτα:

"Aaaaaah Ahhhh ahhha aahhhhh

John Cena, John Cena
σε αγάαααπησα τρελά

Με θες, Με θες,
Μα δε ξέρεις τι να κάνεις πια

Είσαι πανέμορφηηηηηη
Σαν εσένα βρε, καααααμιααααά

Κατερίνα, John Cena
Ο πατέρας σου τα ξέρει όλα

Μην κλαις, μην κλαις
Και κανείς πια δε θα υποφέρει

Σε αγαπάω μωρήηηηη
Και όλοι μας μαζιιιιιιί

Όταν βλέπω τη μάπα σουυυυυυ
Δεν υπάρχει κάτι να αλλάξωωωωω
Γιατί είσαι τέλειαααα
Όπως είσαι κανονικααααά
Και όταν χαμογελααααααάς
Τα αστέρια λιποθυμούν
Γιατί πήρες το χρώμα τους
Και δεν αναπνέουν πιααααα."

Επικρατεί πανικός! Πέφτουν πιστολίδια, βαρελότα, μπαλόνια πετούν στον αέρα, κεράκια φτιάχνουν ένα μικρό μονοπάτι που οδηγεί στον γόη των ΒΠ και σε ένα τραπεζάκι ρομαντικό. Ναι, δε σας είπα. Όλη η παρεούλα, μαζί και οι γείτονες μαζεύτηκαν σήμερα εδώ για να τραγουδήσουν και να πείσουν την πρωταγωνίστρια ότι ο Μανέστρας την αγαπάει. Μετά από αυτή τη πολλή προσπάθεια η άλλη τον συγχωρεί και πέφτει ένα φιλί και όλοι ζητωκραυγάζουν. Τέτοια συνεννόηση θα τη ζήλευε μέχρι και η Ariel που και χορωδία είχε και τον γκόμενο δεν φίλησε. Παίρνε μαθήματα μικρή γοργόνα!

Ο Μανέστρας πάει και ζωγραφίζει στο απέναντι σπίτι μια καρδιά και στο παραδίπλα με σπρέι ένα τεράστιο Σ' ΑΓΑΠΩ. Αυτά δε ξέρω αν συμπεριλαμβάνονταν στο σχέδιο ή θα πρέπει να συλληφθεί για βαδαλισμό ο μικρός Εξαρχειώτης. Λογικά δε θα μάθουμε ποτέ. Ίσως είναι κομμάτι του σκοτεινού του παρελθόντος και μιας και δε ξέρουμε τίποτα για αυτόν, μπορεί να είναι ακόμα και μετενσάρκωση του ξαδέρφου του Κατακουζηνού.

Φυσικά δε τελειώνουν όλα εκεί. Γυρίζει ο Μανέστρας και απαγγέλει ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο, γιατί αλλιώς δε μπορεί να εκφραστεί. Τα δικά του λόγια θα ήταν κάτι σε στυλ: "Ναι και που λες σε γουστάρω και θα ήθελα να είσαι η κοπέλα μου. Θες;"

Μα αλίμονο! Τι βλαχιές είναι αυτές. Αν δε μου διαβάσει εμένα ο άλλος την πρόταση γάμου του Edward Cullen για να μου πει πως αισθάνεται, να μη περιμένει να ανταποδώσω τα συναισθήματα. Άιντε. Ξετσίπωτοι επαρχιώτες.

Spoiler: Αυτή λέει ναι.

Το τέλος

Μέχρι στιγμής δεν έχω ιδέα πως έχει ξετυλιχτεί έτσι αυτό το βιβλίο, αλλά αποφασίζω να το τελειώσω. Ένα κεφάλαιο έμεινε και είναι κρίμα να μην χωθώ και άλλο σε αυτή τη λούπα παράνοιας.

Μας πάει, λοιπόν, στο μέλλον. Μας λέει τι χάσαμε μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια που περάσανε, και κανείς δε σκέφτεται τα χρόνια τα δικά μου που κόπηκαν διαβάζοντας αυτό το πράμα. Άλλοι παντρεύονται, άλλοι κάνουν παιδιά και άλλοι είναι ναυαγοί σε κάποιο απόμακρο νησί.
Το νιόπαντρο ζευγάρι χορεύει, άλλη μισή σελίδα με τα lyrics ενός τραγουδιού πάει στράφι και ο γόης των ΒΠ δίνει υπόσχεση να παντρευτεί και να τεκνοποιήσει άμεσα.

Τι πιο ρομαντικό;

The end

Αυτό ήταν το σημερινό μας θέμα το οποίο με παίδεψε αρκετά να πω γιατί βαρέθηκα το βιβλίο που διάβαζα και το άρθρο που έπρεπε να ανεβάσω, οπότε αυτή τη φορά η σαρκαστική μου γραφή μοιάζει σκουριασμένη.

Μα μη μου αγχώνεστε!! Θα βγάλω το λάδι από το δικό μου bad boy και θα λαδώσω το γρανάζια του attitude μου. Θα επιστρέψω....δριμύτερη.