"Το δεδομένο, βέβαια, είναι πως η προσωπική σου ζωή βρίσκεται σε κρίση, όσο εύκολο είναι όμως να δώσεις στο ταίρι σου... μια και να πάει πέρα, άλλο τόσο είναι να γίνει μια πολύ... χορταστική συμφιλίωση, από σεξουαλικής άποψης." -Astrology.gr για το ζώδιο του Καρκίνου 24/3/2018.

"Με λένε Lennita. Ο αδερφός μου ο Jorje είναι από τα καλύτερα παιδιά και οι κολλητές μου Mario και Luigi με αγαπάνε. Όλοι στο χωριό με θένε και λιώνουν για πάρτη μου στα πανηγύρια." -τυπική έφηβη σε ελληνικά βιβλία του Wattpad.

"ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ." -Ελληνίδα μάνα.

Που λέτε, ξεκίνησα σήμερα να διαβάζω (για πολλοστή φορά) το Λάθος Αστέρι του Γιάννη του Πράσινου. Ακούς Χέιζελ;;; Πολύ κωλόπαιδο ο Ογκάστους! Συγκινημένη, λοιπόν, εγώ από τη πλοκή του, αποφάσισα να ψάξω για κανένα παρόμοιο βιβλίο στην μάντρα του Wattpad. "ΜΑ ΓΙΑΤΙ;" θα με ρωτήσετε. "Έλα μου ντε", σας απαντώ. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι η σαδομαζοχιστική πλευρά μου εξελίσσεται.

Οπότε μη τον καθυστερώ άλλο! Αρκετούς μήνες σας έχω αφήσει χωρίς αφιέρωμα στη Σούπερ Κατερίνα. Μετά από την ευγενική χορηγία μιας συνδρομήτριας του περιοδικού Bitch Bodies, τα χέρια μου άγγιξαν ένα διαμάντι και τα μάτια μου το κενό μιας μαύρης τρύπας. Προετοιμαστείτε για μεγάλες αποκαλύψεις!

Ας συστηθούμε πρώτα

Όπως κααααααααάθε ελληνικό βιβλίο με τυπικούς εφήβους του Α' Λυκείου Κορακοχωρίου στα Κατσάβραχα, έτσι και σε αυτό, οι μαθητές είναι σούπερ μόντελ. Η πρωταγωνίστρια με κάτι μαλλιά που έκοψες από περιοδικό της Μενεγάκη και τα κόλλησες στο όχι-τόσο-κρυφό-λεύκωμα σου, ο αδερφός της ο κλασικός γόης με το μισόκλειστο βλέμμα του ιπτάμενου γύπα, η κολλητή της η Uma Therman από το Kill Bill & some other people και τέλος ο γκόμενος, το ερωτικό ίνδαλμα, ο σέξι Γκοτ, το παιδί που είναι κρυμμένο στα μαύρα σκοτάδια έτοιμο να σου ζητήσει σα γνήσιος creeper, όχι 1 ευρώ για τυρόπιτα, αλλά τυρόπιτα για το κορμί σου.

Για εμένα πάντως τότε, π.Χ., ήταν σκοτεινές οι εποχές, αλλά τι ξέρω εγώ τώρα! Τελευταία φορά που κοίταξα τις εφηβικές μου φωτογραφίες ήμουν σαν γκρέμλιν που κατέβηκε από τα βουνά του '21 με γαϊδούρι, ενώ οι φίλες μου φορούσαν ακόμα τα ρούχα σε σετάκια. Το αντικείμενο του ερωτικού μου πόθου δε; Ήταν emo τότε και εγώ το έπαιζα trendy, επειδή είχα διαβάσει το Ρόμιο και Τζούλιετ και πίστευα ότι θα έχουμε μια παρόμοια ιστορία. Χωρίς τους σκοτωμούς. Εκτός και αν αυτός πέθαινε όντως για μένα.

Δίχως καθυστέρηση

Ξυπνάμε, πάμε νοσοκομείο, γιατρέ τι έχω, δε θέλω να σε ανησυχήσω γι' αυτό πέρνα πάλι αύριο για κάτι εξετάσεις που μπορώ να τις κάνω τώρα αλλά βαριέμαι, οι γονείς μου είναι ατάραχοι, ντριν τηλέφωνο η κολλητή, πάω για φαγητό μπάαααι, πάω ξανά νοσοκομείο. Αυτές είναι οι πρώτες παράγραφοι.

Πάει, λοιπόν, το ατίθασο σούπερ μόντελ νιάτο με τον Μπρο τον Φίστ στο χόσπιταλ και εκεί της παίρνουν αίμα για αιματολογικές εξετάσεις. Αλλά αντί για ένα μικρό φυαλίδιο, όπως παίρνουν συνήθως, της παίρνουν 5 μπουκάλες ξέρω γω με τη δικαιολογία ότι "ε μωρέ η καημένη, έχει αίμα να θρέψει την οικογένεια Κάλεν για κανά μήνα. Πάρε κάμποσο κυρά νοσοκόμα". Τώρα δε ξέρω αν πήγε σε νοσοκομείο η ματμαζέλ ή σε κανένα μέρος που σου κλέβουν όργανα και τα πουλάνε στη μαύρη αγορά.
Η νεαρή σταφίδα (πια), κάθεται στο κρεβάτι και περιμένει ανυπόμονα τους γιατρούς να της πουν τι έχει, για να πέσει το δραματικό cliffhanger στο τέλος του επεισοδίου. Εεε του κεφαλαίου εννοούσα: "You have cancer."

Έπειτα γυρνάμε σπίτι, οι γονείς καλούν το συμβούλιο των γερόντων, ανακοινώνει η άλλη ότι ΕΓΩ ΔΕ ΦΟΡΑΩ ΜΟΥΣΙ, και πάει τρέχοντας στην ταράτσα να τσεκάρει αν τα αστέρια είναι αναμμένα ή μας τα έκοψε και αυτά η ΔΕΗ. Στο αμέσως επόμενο λεπτό ακολουθεί μουσικό διάλειμμα μιας και θα διαβάσουμε τους στίχους από το Ωπωπω της Τσαμπά για να μας συμπληρώσει το ρεφρέν μια άγνωστη φωνή.

Ο σέξι Γκοτ

Κάνει την εμφάνισή του ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΜΑΝΑΡΙ και ακολουθεί διάλογος τύπου:

ΣΜ- Ποιανού είσ' συ;

ΣΓ- Της γειτονιάς διαμάντι. Σήμερα ήρθα.

ΣΜ- Και τι κάνς εδώ;

ΣΓ- Είδα φως και μπήκα.

ΣΜ- Πάλι χαρτιά παίιζ;

Σιωπή κατακλύζει το τοπίο ανάμεσά τους, εκτός από το απέραντο σκοτάδι της απόγνωσής μας και αυτός ανάβει τσιγάρο (εεεεε; τσιγαράκιιιιιιι; τύπου Ογκάστους και φάση "η πρωταγωνίστρια έχει καρκίνο και αυτός τον προσκαλεί ρουφώντας τον καπνό του;" Το ότι έκανα ανάλυση σε αυτό, με ξεπερνά). Anyway, μιας και ο αναπτήρας είναι η μόνη πηγή φωτός που διαθέτει η πρωτόγονη γειτονιά μας, βλέπουμε λίγο κλέφτικα τα χαρακτηριστικά του μαναριού πριν του ζητήσουμε τσιγαριλίκι να κάνουμε τράκα:

ΣΓ- Προκαλεί καρκίνο, δε το ξες;

ΣΜ- Γιου νόου νάθινγκ Σέξι Γκοτ.

Οι επόμενες μέρες

Σκάει μύτη ο διευθυντής στην τάξη, λέει κάτι τύπου: "Επ μάγκες, απλά πέρασα να αφήσω το εμπόρευμα", πετάει μέσα στην τάξη τον Σέξι Γκοτ και αποσύρεται ύστερα στα νησιά Φίτζι. Η δικιά μας παθαίνει σοκ και σχεδόν άμεσα γίνεται ένα fast forward και βρισκόμαστε πάλι στην ταράτσα. Κοίτα να δεις που στο τέλος η κυρά Σούλα από τον 3ο θα νομίζει ότι της κλέβουμε τα βρακιά με τόσες φορές που ανεβαίνουμε εκεί πάνω.
Τα επόμενα κεφάλαια κυλάνε κάπως έτσι:

Κεφάλαιο 4: Επίσκεψη στο νοσοκομείο και μετά καπάκι στο σχολείο για μερικές ανούσιες συζητήσεις με την Uma Therman και παραγράφους να αναρωτιόμαστε που είναι ο Σέξι Γκοτ.
Κεφάλαιο 5: Flashback από την εποχή των Παγετώνων και ξαφνικά βρισκόμαστε μάρτυρες σε ένα στοίχημα που κλείνει ο ΣΓ με έναν άλλο ανώμαλο: "Να αποπλανήσεις τη Χάιντι σε 1 μήνα".
Κεφάλαιο 6: Έφαγε μουσακά.
Κεφάλαιο 7: Σχολική εκδρομή στο Πλανητάριο και επίσκεψη στη μάνα του ΣΓ η οποία είναι μονίμως στην κουζίνα. Παίζει να της έχουν κάνει τίποτα περιοριστικά μέτρα ξέρω γω.
Κεφάλαιο 8: Διαφήμιση στο instagram και κατασκήνωση στο δωμάτιο του ΣΓ.

Να φωνάξεις τον πατέρα σου

Γυρίζει η μανταμίτσα σπίτι την επόμενη μέρα και βρίσκει τον πατέρα της να κρατάει μια αφίσα από το Άμπε Λαλέ και να της φωνάζει "ΤΙ ΗΣΟΥΝΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑΝΕ, ΤΙ ΗΜΟΥΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑΝΕ". Αυτή λέει ότι ξέεεεεχασε να τον ενημερώσει πως θα λείπει, ο πατήρ σχεδόν αποκαλύπτει το μυστικό του καρκίνου μπροστά στον ΣΓ και μετά σα κανονικός πατέρας την στέλνει στο δωμάτιό της.

Δε ξέρω για σας, αλλά εγώ στην εφηβεία μου έβγαινα μέχρι τις 11 το βράδυ και μόνο Παρασκευή και Σάββατο. Για να μείνω σε ξένο σπίτι έπρεπε να πάρω υπογραφές από το Δήμαρχο, την ενορία, τους γονείς της φίλης μου (δεν μέναμε ποτέ σε σπίτια αγοριών) και μια σφραγίδα από το Υπουργείο. Ακόμα και τότε βέβαια θα το σκεφτόντουσαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ οι γονείς μου για να συμφωνήσουν. Καλά, δε μιλάω για αγόρια. Η μόνη φράση που έβγαινε από το στόμα του πατέρα μου ήταν: "Αγόρια, μετά το σχολείο. Να περάσεις πρώτα στο πανεπιστήμιο." Αν είχα γκόμενο και το μάθαινε; Κρεμασμένη από τα πόδια θα με είχε, με ξυρισμένο κεφάλι. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν ζούσα σε μεξικάνικη σαπουνόπερα.

Αν η Πάνια γύριζε σειρά

Ενώ έχω φτάσει (και έχω κατά πολύ ξεπεράσει) τα όριά μου και δεν αντέχω να διαβάσω άλλο, το κάνω μόνο και μόνο επειδή άλλαξε η τροπή του βιβλίου.
Η μανταμίτσα έκανε μια εγχείρηση που της θεράπευσε τον καρκίνο σε 15 λεπτά. Ντεπόν να πάρεις, θέλει τουλάχιστον μισή ώρα για να σε πιάσει. Λογικά ο γιατρός της ήταν ο Flash.
Ο Σέξι Γκοτ δέχεται κλήσεις που του υπενθυμίζουν το στοίχημα που έχει βάλει. Στις επόμενες γραμμές καταλήγουμε στην ταράτσα με ένα πιστόλι και ο Σέξι Γκοτ προσπαθεί να σκοτώσει τον ουρανό (;). Μπαίνει η άλλη στη μέση, ο άλλος πυροβολεί λες και έχουμε Κυριακή του Πάσχα, ανεβαίνουν από μαραθώνιο οι γονείς της και ο πατέρας της τους πετάει έξω από το σπίτι μαζί με κάτι βαλίτσες.
Αυτοί πάνε στη μάνα του Σέξι Γκοτ που είναι σε μόνιμη κατάσταση Ζεν και αποφασίζουν να συγκατοικήσουν. Για κάποιο λόγο είμαστε όλοι χαρούμενοι και η μανταμίτσα ξεπέρασε την αποκλήρωση και βγαίνει όλη η φαμίλια από το πεδίο του βιβλίου. Είναι η κλασική κίνηση "συγγραφέως" που χέστηκε για την οικογένεια, αρκεί να υπάρχει ο γκόμενος από τα H&M μαζί μας και μια ταράτσα.
Σε κάποια φάση ο άλλος την τραβάει στο πάρκο των ανώμαλων και της πετάει κάτι σκοροφαγωμένα χαρτιά στη μούρη και με λόγια μελωμένα και τίγκα στο ρομαντισμό της λέει "Κοίτα πως ονόμασα το αστέρι αυτό. Μαγδάλω. Σαν εσένα." Παίζει η συγγραφέας να είχε μόλις δει το A walk to remember και να σκέφτηκε, "τι άλλο να δανειστώ από το Χόλιγουδ και να βάλω στο βιβλίο μου;" Λογικά σε μερικά κεφάλαια αυτή θα γίνει τραγουδίστρια των αγγέλων και ο άλλος γιατρός. Τι; Όχι;

Δι Εντ

Συγχωρέστε με, αλλά δεν άντεξα να διαβάσω άλλο. Μετά, το βιβλίο μαζεύει όλα τα κλισέ στην ιστορία των κλισέ και τα πετάει μέσα με τόση φόρα, όπως ο Μποτρίνι τα φαγητά που πετάει στα σκουπίδια. Σε κάποια φάση η μαντάμ μαθαίνει για το στοίχημα και μπουχου χου. Ύστερα τα βρίσκουν. Σε κάποια άλλη φάση, ο γκόμενός της πάει με άλλη και μπουχου χου. Ύστερα τα ξαναβρίσκουν.

Αυτή πιάνει δουλειά, ο άλλος περιφέρεται σαν απολυμένο ζόμπι από το CW, η Uma Therman τα έχει με τον Μπρο τον Φιστ, το σχολείο κάηκε στο Β' Παγκόσμιο, οι γονείς αγνοούνται, η πεθερά το έσκασε από την κουζίνα, γίνονται συζητήσεις για γάμους στα νησιά Φίτζι (α, να καλέσουμε και το διευθυντή) και έχουμε μια τεράστια αποκάλυψη: αυτή η μάπα δεν είναι το αληθινό πρόσωπο του Σέξι Γκότ. Επιβεβαιώνεται επιτέλους η άποψη μου ότι ο μεσιέ είναι Τρανσφόρμερ ή ο Terminator.

Φτάνοντας στο ατελές τέλος αυτής της ιστορίας έχω να δηλώσω ότι για κάποιο λόγο δεν μπαίνω πλέον να διαβάσω βιβλία στο Wattpad. Έχει μετατραπεί σε τάφρος ονείρων και όλες οι νέες "συγγραφείς" ετών 12-16 μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με το Γκόλουμ από το Λορδ οφ δι Ρινγκς. Φοβούμαι γαρ.
Τουλάχιστον προσφέρουν αρκετό υλικό για να έχω να σχολιάζω και ας ανεβάζω νέο κεφάλαιο μια φορά στα 100 χρόνια. Κάπου εδώ κλείνω και παρακάτω εναποθέτω τις ευχαριστίες μου:

Στον διευθυντή που ξενιτεύτηκε
Στο σχολείο ως guest star
Στους γονείς που μας χαιρετούν με λευκό μαντήλι
Στην πεθερά τη μαγείρισσα
Στην Uma Therman ως Uma Therman
Στον Μπρο τον Φιστ ως εξωτερικό παράγοντα γέλωτα
Στην καθαρίστρια που έμεινε να μαζεύει τα σπασμένα
Στην ψυχή μου που χάθηκε
Στο πλανητάριο για τη φοβερή ξενάγηση
Στο Χόλιγουδ που προσφέρουν τις ταινίες τους ως έμπνευση
Σε εσάς που βρίσκετε αυτά τα διαμάντια