[LUYO SA CAMERA]
by: GreeneverGardenn

08.14.24
(WEDNESDAY)

~~~

"Crisel! Nag-unsa na sab ka diha? Gawas na diri! " Sayo pa lang sa buntag, dungog na kaayo ang suko nga singgit ni mama gikan sa kusina.

"Sige og selpon, himo² anang content² diha. Oh, kaha kana imong pagkawriter nga wa'y pulos. Og imo pa lang na e panarbaho didto, mas sigurado pa nga makatabang ka ug makasustento ka sa imong mga manghud. Gi pa eskwela ka, karon mao na imong e balos? Graduated naman ka sa Senior High, gamiton unta na nimo imong utok. Dili na baya tika mapaeskwela sa college maong paningkamot ug imo, dyesiotso na bitaw ka, " dugang yawyaw niya.

Sakit... Sakit huna-hunaon nga mao na lang ang akong kalipay, babagan pa niya.

Wala na mi papa sa akong mga igsuon kay gi biyaan na mi sa dihang bag-o pa lang natawo ang among kamanghuran kay nangita siya og lain nga pamilya. Karon walo na ka tuig akong manghud, pasabot nga walo na usab ka tuig nga wala si papa sa among kiliran. Well, I can't blame my papa. Kay super bati kaayo ang kinaiya sa akong inahan. Usa sa hinungdan nganong gusto kaayo nako maghimo og contents ug magwriter kay basin pa diay magpakita pa namo pagbalik si papa ug manotice ko niya. Buotan si papa, pero wala na siguro siya kaagwanta kang mama maong mas gipili niya ang mo palayo sa amoa.

Lima mi ka mag-igsuon ug ako ang kamaguwangan. Pero dili man siguro na rason para mahimong mura og responsibilidad pud nako akong mga manghud. 'Di ba? Selfish ba ko?

Sa dihang nadungog nako ang mga tunob ni mama nga nagpaingon sa akong kwarto, "Kani gyud bataa, bantay lang ka nako! Gahii kaayo ka ug ulo, " while ga yawyaw gihapon.

"Criselda Marie! " tawag na usab ni mama sa akoa.

"Ma! " tubag nako ug ga dali² dayun og barug.

"Ipuspos ko na imong selpon gyud karon ba! "

"Padung na, Ma! " Gi hipos ko dayon ang green nga tela nga gi salay ganina para sa content unta. Gi tago sab nako og apil akong cellphone, ug gi hipos ang gamay nga mga katag sabin pasangil og panlimpyo.

Dayun ni sulod na si mama. "Walay pulos! " sulti niya, sabay dapug sa akoa.

Nakapanghikap gyud ko sa akong aping sa kasakit. Piti gyud kaayo 'to.

"Didto gawas! " ug gibitad niya akong buhok dayun guyod nako paingon sa kusina. Gi sabyagan ko niya'g tubig, gi bundak ang plato, ug gi kusnot pa gyud.

Feel nako, mura ko og dili niya anak. Dili man siya ing-ani basta naa akong mga manghud. "Agay, Ma! " mao na lang akong nalitok sa dihang naigo ko sa iyang gi labay'ng plato nga plastic diri's ako.

Wala diri karon akong mga manghud kay nag-eskwela man sila. Maong ni gawas na sab ang gi tago² nga kinaiya sa akong mama. Dili man ni siya ing-ani ka maldita kung naa sila. Ambot.

As usual, bung-og na sab akong pamahaw. Dala na ni snacks kay alas nuebe naman sa buntag. Kinsa man dili makakaon ana nga wala man namilin. Gi pa silhig ko buntag sayo, unya pagbalik nako wala na diay pagkaon. Ka hayahay sab intawn nako.

Pero bisan unsa kalisod, mo padayon ko. Gusto pa ko mo eskwela, ug nagtigom ko. Wala lang sila kabalo nga nakakwarta na ko sa akong paghimo ug content ug pagsulat. Never ko mo hunong, kung unsa man ang akong nasugdan. Now that I am slowly back to my feet again, I won't let it slip away. I'll follow what my heart screams, even if it costs me something.

I stopped before, yet, I was too young to understand things that time. I am only 10 years old when my father left us, and I am only 10 when I stopped making contents. Now, I am turning nineteen. Kauban pa nako sauna si papa, pero ni biya siya maong nahunong sab ang paghimo'g contents. He's a writer, and a content creator as well.

Writing stories with happy endings, and letting out the words that have been echoing in my mind through poems is my passion. Crafting amusing contents that bring smiles to others is my thing.

Pero...

Pero kung unsa man ang ilang nakita ug nabasa, layo ra sa tinuod nako nga istorya tago niining luyo sa camera.

end.

~~~

-plagiarism is a crime-
-open for criticisms-

Thank you so much for reading! ^^
@berde