Kendim Oldum
Ruhumun derinliklerinde kayboldum,
İstemiyorum bulunabilmeyi.
Bu karanlık dostum oldu siz yokken.
Gerçeği gördüm, kendim oldum.
Yüzünüze gülmek istemiyorum, farklı
İçiniz dışınızdan hem de çok.
Kalbiniz pas mı tuttu bilmem?
Nedir bu hırs, bu ihtiras?
Unuttunuz sevebilmeyi, kendiniz olabilmeyi.
Azaldı çevremdeki insanlar geçtikçe günler.
Dostlarım kaldı bir tek bana,
Gönül daha ne ister?
Geçmişi peşinden ayırmasan ne olur ki?
Bırak onu gitsin, bulamasın bir daha seni.
Anlatsan olmaz, anlamayana birkaç sözcük yeterli.
"Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil."
Demiş zamanında zaten Fuzuli.
#yağmurhanım
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top