Merhabalar!


Merhabalar!

Görüşmeyeli nasılsınız?

Beni soracak olursanız –ki sorun- özlem doluyum. Buraya birkaç  satır karalamayı, sizin değer verip okumanızı, yorum yapmanızı fazlasıyla özlemişim...

Değer verip hâlâ bekleyen var mı, bilemiyorum.

Şuan kendi kendime yazıyor ve kimse okumuyor gibi hissettim. Kimse okumasa bile burada olmak güzel... :)

Var olduğunuzu kabul ediyor ve devam ediyorum. :D

Yorucu bir dönemdi benim için. Sürekli proje, maket yapmak, 'hocanın beğenmedim yine yap' demesi falan... Berbat ötesi bir yoruculuktaydı. Yazmaya fırsatım olmadı.

Hiç mi?

Hayır tabii ki! Fırsatımın olduğu o kısıtlı zamanlarda da aklıma yazacak hiçbir şey gelmedi.

Yazmaya ilk başladığım anlarda bilenler bilir her hafta Cuma günü yeni bölümü paylaşıyordum. YGS sonrası aralar uzadı ve benim üniversiteye başlamamla hiç gelmemeye başladı.

İlk dönemden daha yorucu bi dönem beni bekliyor ama yine de buradan uzak kalmak istemiyorum. Bir sayfa bile olsa bir şey yazmak Bir Umuda Kiracı'yı tamamlamak istiyorum.

Yanımda mısınız?


Unutmadan, hikayenin instagram adresine profilimden ulaşabilirsiniz. :)


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top