Sararmış yaprakların süslediği ağaçlı yoldan geçtim bir gün,
Aşkın mevsimi güzdür, dedi yapraklar.
Bir gün oldu karlar yağdı,
Yine o yoldan geçtim,
Aşkın mevsimi kıştır, dedi bu sefer yapraksız çıplak dallar.
Gün oldu çiçekler açtı, yeşerdi ağaçlar birer birer,
Tekrar düştü yolum oraya.
Aşkın mevsimi bahardır, dedi çiçekler.
Yaz oldu meyveler çıktı,
Aşkın mevsimi yazmış, bunu öğrendim bu sefer!

Ey yâr, aşkın güzü mü olur, kışı mı olur?
Aşkın yaprağı düşer mi, meyveleri çıkar mı?
Aşkın mevsimi olmaz ey yâr!
Mühim olan karşındaki sevdiğindir.
Sevmişsen gönlü şen birini,
Olur her mevsim yaz bahçeleri.
Sevmişsen hoyrat fikirliyi,
Olur her mevsim kış serinliği.