Bir insanı üzen
yine başka bir insan.
Kaybedecek bir şeyimiz kalmamış;
kendimizden başka.
Bir hedefe giderken karşımızda
ilk önce sevdiklerimiz durur.
Sonra insan kendini
nefret ettikleriyle sevişirken bulur.
Ne kadar zor, insanın
sevdikleriyle savaşması
Zaten yeterken
kendi kendime
Ne kadar zor, insanın
sevdikleriyle savaşması
Herkes normal; bir ben anormal.
Ben kaosun içindeki kozmos
Derin hayal gücümde bir son yok
Sana kaderin içinde bir ton yol
Yumurta var ama bir fol yok
Ruhumu anlatmak için yazılmış
sayfası yırtık kalın kitaplar
Sana hayata dair aforizmalar var
heybesi yırtık yarım bir zattan
Üşenip kafana sok bunu
Bu güreşi kazanan yok.
Sonucu güvenip azalan ol
Bense düzeni bozana son verdim
Zaferi kazanıp emin
Gel, kasedi saralım geri
Dert hasedim sana mı?
Değil
Ben, geçmişi hazmedemedim.