Görmeye korkuyorum
Tam unuttum derken seni hissetmeye
Tam yoksun derken var olmandan korkuyorum
Bi sabah bu yazdığım şiir kalicak sadece
Bi sabah korkutugum gibi yokluğun gibi uyanicaksin
Ayni ben kafamin içindeki sen gibi
Tasiyamicaksin bu ağırlığı
Yatağına gomuluceksin
Uzerini ortucek yalanlarin
Suan
Korkuyorum belki son bi dal sigaranın olmadigindan
Belki yoklugundan
Kafamin içinde milyon defa ismini sayiklarken bana sağır olan senden
Dagitmak istiyorum kafamı öyle güzel bi rakı tadiyla veya başımı döndüren o şeyler olmadan
Mesela bi kurşunla dağıtmak
Ellerimi uyusturan sesinle
Huzursuzlugumu bölmek bi parcasinida sana göndermek istiyorum
Galiba deliriyorum sık sık ellerim titriyor kafam hep gereksiz yerlere kaçıyor
Ona tek mantıklı sen geliyosun aslında büyük saçmalık
Şimdi uyucam belkide yarını olmaz
Uyanamam bidaha
Bunca şey yazdım biri içine oturmadı
Yerlesemedim kalbinin yamaçlarına
Şimdi boş kalsın oralar yükseklere gelemezdim ben sende arsi bulmuşken gidiyorum hoscakalmani istemiyorum
Kalbin oynasin yerinden
Kal olduğun yerde kal
İstediğin herşey olsun
Sen hep isteklerinde kal
Çok olsun istediklerin
Çokçakal