Yazdıklarımın birilerine ya da bir yerlere ulaşması için pek bir çabam olmadı şimdiye dek. Şimdi yeni bir adım atıyor oluşum, her an yeni bir nefesi içime çekmem gibi bir şey. Aslında ben, başladığı hikayenin devamını getiremeyen basit bir senaristim kendi hayatımda. Yol bulmaya çalışır, bulamaz ve ağlarım. Şimdi ise yeni bir nefes çektim, onun içimde bir devinim yapmak için yolunu aramasına izin vereceğim. Sonra o görevini yapacak, onu salıvereceğim, ondan sonra aldığım nefes ciğerlerime karışırken bir öncekinin içimde yaptığı görevini unutmadan bu döngüyü sürdüreceğim.

Dediğim gibi, önceden böyle değildi. Bir yol arayışında olduğum şu dünyada pek çok sapağa saptım, dar ya da geniş o sokakları içerisine alan duvarların mayasına ellerimle dokunmak istedim. Çünkü arıyordum, aradıkça bulacağımı zannederek aradığımı söyleyemem. Arıyordum, aramakla mutlu oluyordum diyebilirim. Aramak, bulmayı beklemediğim halde bulamadığım zaman ağlamak... Yaptığım tek şey buydu. Aslında ağlamak hiç kolay bir iş değil biliyor musun? Uzun süre boşluğa baktığında az biraz gözlerin nemlense de devamı gelmiyor bazen. Hıçkırıklara ulaşması için bazen birikmiş acılarla dolu olman da yetmiyor. Ağlamış olmak için ağlamaktı benim yaptığım. Tıpkı aramış olmak için aradığım gibi.

Ağlayarak yürüdüğüm böyle zamanlardan birinde, eve dönüş yolundaydım. Çantamın içini her zamanki dürtüyle karıştırıp paketten bir sigara çıkardım ve artık ateşi iyice zayıflamış çakmakla sigarayı ve ciğerlerimi aydınlattım.

Bayat bir nefes çektim, dumanı hemen salmadım, yolun sol tarafındaki kaldırımın bir köşesine çöktükten sonra dumanı içimden attım. Gözümün önü puslanmıştı, içimde fazlaca tuttuğum duman, öksürüklerle beni sarsmıştı.

Yanıma tüyleri ışıl ışıl parlayan bir sokak kedisi yaklaştığında sigaram bitmek üzereydi. Onu gördüğümde sevmek için uzun bir iki nefes daha çekip sigaranın elimde kalan süngerini cebime attım. Pis dumanını çektiğim yetmezmiş gibi bir de onun çöpüyle sokağı mı kirletecektim?

Kediyi yanıma çağırdım. Nazlı hayvan yanaşmadı yanıma. Benden uzak durmakla birlikte beni tamamen terk etmeden uzaktan bana bakıp durdu. Bir cesaretle kalkıp yanına gitmek istedim.

En samimi ve sevimli halimi takınarak kediye gülümsedim. Bir adım geriye attı, bir adım ilerledim. Seri bir şekilde birkaç defa miyavladı, adımlarımı tamamlayıp yanına çöktüm. Parlak tüylerini elimin altından usulca geçirirken sadece biraz daha sevilmek için sağa sola kıvrılıp durdu.

Gülümsemem şimdi passız ve oyunsuzdu. Gözlerimle de okşadım o tüyleri. Ona sevgi sözcükleri mırıldandım, hiç çaba sarf etmeden, yüreğimden gelen şarkının peşinden giderek.

Halbuki bendim, ne hissettiğimi dile getiremeyen, sevgi sözcükleriyle değil hareketlerimle sevgimi belirten. Ama şuan o kediyi seven de bendim, değil mi? Bendim.

Başka bir kedi uzaktan diş bileyip miyavlayana kadar kedi yanımda kaldı. Sonra öbür kedi meydana çıktı, benim kedi ortadan kayboldu. Yeni gelen kediyi de sevmek için ufak bir adım atmak istedim, ancak hem benimkine olan tavrı hem de benden açıkça korkuyor olması buna engel oldu. İkimiz de birbirimize adım atmadan yolumuza gittik.

En son, yürürken kafamı geriye çevirdiğimde benimkini gördüm, arkamdan bana bakıyor olsa da yanıma gelmeyecekti. Yoluma baktım ben de.

Kendi kendime gülümsedim, yine içten ama içime işleyen bir mutlulukla. Eve geldiğimde iki kedinin de üstümde bıraktığı hisleri tartma fırsatım oldu. Biri mutluluk vermişti, ötekine karşı biraz öfke ama yine de bir şefkat hissetmiştim. Aramakla bulunmaz, lafı geldi o an aklıma. Lakin bulanlar arayanlardır. Yani bulmuşsan, o an aradığın için değil, arayış içinde biri olduğun için bulmuşsundur.

İçine girdiğim sokaklar geldi aklıma, aradığım, aramakla mutlu olduğum; bulma istemimin olmadığı ama bulamadığım zaman ağladığım o sokaklar gözümün önünden tüm anılarla geçti durdu. Yazdıklarım geldi işte sonra aklıma. Dedim ben bir şeyler buldum, ama arıyorum hala. Bulmanın verdiği lezzetle bulmak ümidiyle aramayı murat ettim sonra. Derin bir nefes çektim ve yazmaya başladım. Yaşadığım kaygısız zamanların bana kattıklarını da unutmadan, yazmak istedim.

26419
27920