ne olmak istediğimi hep düşündüm. ne olduğumu, ne olacağımı, ne yapacağımı... aklımın sistemsiz çalışması her şeye engeldi. karman çorman düşüncelerimi çocukken düzenlemeye çalışırdım. ama büyüdükten sonra düşüncelerin ve duyguların altından kalkmak çok zor olmaya başladı. 

yaşamanın ne demek olduğunu hala bilmiyorum. anlamlı bir hayat yaşadığımı sansam da hala her yeni gün şunu görüyorum, anlam aradığım yerde bulduğum anlamlar küçücük. aramak ve bulamamak beni bitiren şey zaten. bittiğimi hissediyorum, tükendiğimi. ama bakıyorum ve diyorum ki benim tükenmekten başka yaptığım hiçbir şey olmamış hayatım boyunca. ben neden böyleymişim merak ediyorum. tükenmekten başka mesleğim yokmuş benim. hep tükenmişim. anlık karar değişiklikleri, değişken ve hüzne eğimli ruh halleri, ölüme meyilli bir düşünce tarzı... böyle nereye kadar gidebilirim ki? aradığım yerde kaybediyorum her şeyi. ben ne arıyorum? ben ne aradığımı bilmek istiyorum.