20.09.2020

Her bir ruh, değerlidir fazlasıyla.
Görülen bedenlerin aksine ruhlar, içlerinde bambaşka bir diyarı taşımaktadır.

Her bir ruh; içinde bir çocuğu, bir hayali, bir yarayı taşımakta, zaman ile yüzleşen bir bedeni sarıp sarmalamaktadır.

ve zaman ile yüzleştikçe bu bedenler, ilerledikçe dakikalar bir şeyler ölmektedir gitgide ruhların içerisinde.

Kimileri bir çocuğu, kimileri bir hayali, kimileri bir yaşamı, kimileri bir dostu, kimileri ise neşeyi öldürür kendi içlerinde.

Her ne kadar istemezlerse de içten içe, ölüverir.

Bir damla yaş ile ölüverir o minik çocuk.
Bir yüreğin, zincirlenişidir.

Bir engel ile ölüverir o çok uzakta sanılan ama şuracıkta olan hayal.

Bir ruhun yaşamının sonlanışıdır:
Bir bedenin toprağa verilişidir, bir bedenin ölümü; ötekinin ruhunun kanatlanıp gidişidir buralardan.

Ulaşılamaz birkaç adımdır, uzaktan ama bir o kadar yakından takip edilen dostun o ruhun içerisinde isimsizliğe mahkûm edilişi; ölümdür.

Yukarıdan sarkıtılan görünmez iplerin dudakların kenarlarına uyguladıkları hafif bir çekiş anıdır, neşenin bir ruha vedası.
Öyle ki o donuk gözler, öylecene kalır.
Ufak, pırıltılı yıldızlar artık sadece gecenin süsü, ayın yoldaşlarıdır.

Bir ruh, öldürür ötekini.
Yüreğindeki çocuğun katilleri, başka bir çocuk ruhun katilidir yeryüzünde.

Yüreğindeki hayalin katilleri, başka hayallerin önündeki engeller; bir sayfanın küçük, ufak toz hâline gelen parçalarının rüzgârda uçuşudur.

Yüreğindeki dostun katilleri, başka bir ruhu yalnızlığa terk etmek; kendi kabuğuna çekilmektir.
Üstüne birçok kez dokunulup, etrafa dağılmış siyahımsı lekeler, unutulmaya yüz tutmuş, geçmişin kanıtları; tozlu anılardır.

Yüreğindeki neşenin katilleri, başkalarının gözlerinde birer soru işaretidir.
Maskeli yüzler göremez gözünün önündeki gerçekleri.
Bir göz atışıdır onlarınki.

—"Peki yüreğindeki yaşamın katilleri sevgili Sophie?"

—"Ah küçüğüm, haklısın. Söylemedim onları değil mi?"

"Onlar küçüğüm; onlar bir köşeye atılalı, unutulup gideli çok oluyor."