Yusuf evden gitmişti. Reyhan odasına çıktı, peşinden Sevcan geliyordu, Reyhan;
-Anne halsiz ve yorgunum lütfen yanlız kalmama izin ver.
-Tamam kızım ama konuşmak istediğin zaman ben burdayım. Çağırabilirsin.
-Tamam anne
Reyhan çaresiz bir şekilde bekliyordu. Dertler üst üste gelmişti. Bir yandan sevdiği adamın nişanlısı vardı, diğer yandan öz annesi karşısına çıkmıştı. Bir anda telefonu çaldı. Arayan gizli numara idi. Telaşla açtı telefonu;
-Alo buyrun?
-Alo Reyhan
Buyrun kimsiniz?
-Reyhan ben Ömer
-Ahh Ömer senmisin?
-Evet benim
-Neden aradın ki?
-Şey... Sevcan hanım numaranı verdide kontrol etmiştim.
Reyhan'ın bir anda yüzü düştü.
-Doğru numara bu benim numaram.
-Tamam Reyhan görüşürüz.
-Görüşürüz Ömer.
Reyhan Ömer onu bir yere davet eder diye bekliyordu fakat Ömer onun numarasını kontrol etmek için aramıştı. Acaba gerçekten arama sebebi bumuydu?
Reyhan yatağına yatmış uyuyordu. Oturma odasında ise Remzi ve Sevcan oturuyordu. Remzi'ye bir anda telefon geldi. Numara gizli idi.
-Alo buyrun?
-Remzi Dağlı'nın telefonumu?
-Evet ben Remzi Dağlı. Siz kimsiniz?
-Bende Elçin Dağlı...
Remzi Elçin'in adını duyunca telaşlandı. Hemen başka odaya geçti;
-Elçin ne istiyorsun beni ne sıfatla arıyorsun sen?
-Sakin ol Remzi. Ben sadece seninle konuşmak istiyorum. Hemen konum atacağım yere gel.
-Ne diyorsun sen Elçin? Nasıl geleyim Sevcan evde hayatta gelemem.
-O zaman ben gelirim. Hem yeniden Reyhan'ımı görmüş olurum.
-Yeniden mi?

Devam Edecek...

Cemre Yıldırım...