Bahar Burcu'ya merak içinde baktı. Alt tarafı yarım saat kalacaktı burada Burcu ne olabilirdi ki en fazla.

"Ne oldu Burcu?" diye sordu Bahar

"Şey Bahar abla ben Venüs'e yemek verirken birden kusmaya başladı." dedi Burcu kekeleyerek

"Of Burcu bende bir şey oldu zannettim ya." dedi Bahar göz devirerek

"Bir şey olmaz mı yani bende korktum." dedi Burcu derin bir nefes alarak

"Bir şey olmaz Burcu abartmana gerek yok doktor dedi zaten kusma olacakmış." dedi Bahar

"Gerçekten mi ya bende kortum. O zaman ben gidiyorum. Bale Kursuna." dedi Burcu

"Hadi gidebilirsin canım." dedi Bahar

Burcu çantasını alıp gidince Bahar da eve girip Venüs'e baktı. Evet kusmuştu ve her yer batmıştı. Hemen banyodan kova ve su alıp yeri silmeye başladı Bahar. İşi bitince Venüs'ün kabına sadece su koydu ve geçirdiği operasyon bölgesini kontrol etti. İyi görünüyordu gülümseyerek odasına gidip kısa bir duş aldı. Duştan sonra üzerine rahat bir şeyler giyip içeri doğru gitti Bahar. Telefonu çalınca hemen alıp baktı. Arayan Barıştı.

"Efendim canım." dedi Bahar

"Ne yapıyorsun bakalım." dedi Barış telefonun ucundan

"İyim şimdi duştan çıktım. Venüs'e bakacaktım sen aradın." dedi Bahar

"İyi o zaman sıkılmıyorsun." dedi Barış

"Yok ne sıkılıcağım ya sen bir şey diyeceksin galiba bana." dedi Bahar

"Evet, Deniz'e hediye basketbol potası aldım kargoyla birlikte bugün gelecek." dedi Barış

"Deniz çok sevinecek nerden esti bu." dedi Bahar

"Alamaz mıyım ben oğluma bir şey Bahar." dedi Barış kızgın bir şekilde

"Bence sen kendine de aldın o basketbol potasını ama neyse." dedi Bahar

"Bu arada Deniz erken gelecek benim dersim olduğu için Alp getirecek." dedi Barış

"Tamam, zaten ilk gün erken çıkacağını düşünüyordum." dedi Bahar

"Çıktı bile." dedi Barış

Bahar tam cevap verecekken kapı çaldı.

"Geldi senin kargon kapatıyorum." dedi Bahar

Bahar telefonunu kapatıp, kapıyı açtı ve kargoyu alıp bahçeye koydu.

"Ah Barış ah bunu alırken kurma işini düşünmedin mi?." dedi Bahar kendi kendine konuşarak

Bahar kutuyu açıp parçaları yere doğru koymaya başladı. Tam yapmaya çalışacakken dışardan araba sesi geldi ve baktı. Alp'ın kucağında uyuyan oğlu vardı.

"Dur sen bırak." dedi Bahar

"Buraya kadar getirdim yatağına da götüreyim bari." dedi Alp

"Tamam." dedi Bahar gülümseyerek

Bahar Alp'le birlikte Deniz'i odasına doğru götürdü.

"Okul üstleriyle uyusun kalkınca değiştirir." dedi Bahar

Alp sessizce Deniz'in odasından ayrıldı. Bahar oğlunun üstünü örtükten sonra odadan ayrılıp Alp'ın yanına doğru geldi.

"Çantası arabada kaldı ben getirim." dedi Alp

"Dur biraz bir şeyler içer misin?" diye sordu Bahar

"Yok Barışla konuşmam gereken konu var." dedi Alp gülerek

"Böyle güldüğüne göre iyi bir şey." dedi Bahar

"Benim için iyi Burcu'ya evlenme teklifi etmek istiyorum. Barış'a söylemem gerekiyor başkasından duyup kafamı gözümü kırmasın sonra." dedi Alp

"Gerçekten mi?" dedi Bahar şaşırarak

"Evet." dedi Alp hafif şekilde gülerek

"Kolay gelsin o zaman sana Barışla." dedi Bahar

"Neyse ben arabadan eşyalarını getirim Denizin." diyerek gitti Alp

Bahar da dışarı çıkıp Alp den Deniz'in çantasını aldı ve Alp gitti. Bahar çantayı oğlunun odasına götürüp Venüs'e bakarak konuştu.

"Venüs biraz bahçeye çıkalım mı?" dedi Bahar

Venüs kafasını aşağı doğru salladı. Bahar hemen anladı.

"Tamam ben seni taşırım koca bebek." dedi Bahar

Bahar Venüs'ü kucağına alıp bahçeye çıkardı ve bir kenara koydu.

"Burası iyi senin için Venüs hanım." dedi Bahar

Venüs kafasını başka bir yere çevirdi. Bahar Venüs'ün patisinden tutup konuştu.

"Nereye bakıyorsun sen?" dedi Bahar merakla

Bahar ayağa kalkıp Venüs'ün baktığı yere doğru baktı. Piraye'nin arabası vardı. Kardeşi gelmişti hemen yanına gitti.

"Abla ne yapıyorsun burada?" dedi Deniz

"Hiç ablacım Barış, Deniz'e hediye almış onu kurmaya çalışıyorum. Venüs'ü de hava alması için dışarı çıkardım biraz." dedi Bahar hızlı bir şekilde

"İyi, Deniz çok sevinir." dedi Deniz

"Evet, kendisi şuan uyuyor. Erken geldi çünkü bugün okuldan." dedi Bahar

"Sen galiba kuramadın bunu." dedi Deniz

"Çok belli oluyor dimi." dedi Bahar dudak büzerek

"Evet, ama ben yapabilirim." dedi Deniz

"Olur, senin iş nasıl geçti?" diye sordu Bahar

"Kabul edildim abla yarın ilk iş günüm. Bir doğum günün de fotoğraf çekimi yapacağım." dedi Deniz gülümseyerek

"Çok güzel bunu kutlayalım o zaman özel bir kekim var. Yapayım sana." dedi Bahar

"Ama benim yememem gereken şeyler var." dedi Deniz

"Biliyorum şeker yok." dedi Bahar göz kırparak

"Bunu da ben hallederim." dedi Deniz

"Venüs senide götüreyim mi?" dedi Bahar

Venüs'ün yavaş yavaş gözleri kapanıyordu. Bahar hemen anladı.

"Uyuyacak sanki birazdan." dedi Deniz

"İki gün böyle olacak yarın eski haline döner Venüs." dedi Bahar

Bahar Venüs'ü kucağına alarak yatağına götürdü ve yatırdı sonra mutfağa doğru girdi.

"Şimdi başlayalım bakalım." dedi Bahar kendi kendine konuşarak

Bahar tarif defterini çıkardı ve aradığı kekin sayfasını buldu sonra ellerini yıkadı. İlk önce malzeme olarak 1 su bardağına pekmez koydu, 2 yumurta, dolaptan buğday ununu çıkartıp yanına tezgaha koydu, bir paket kakao koydu, limonu sıkıp çay bardağına koydu, 1 paket süt, 1 su bardağı sıvıyağ, kabartma tozu ve son olarak 1 paket vanilya tezgaha koydu. İlk olarak bir kaba yumurtaları kırıp içine koydu, üzerine pekmez koydu ve çırpmaya başladı. Ardından sıvıyağ ekleyip karıştırdı. Sonra kakao ekledi ardından un, kabartma tozu ve vanilyayı da ekledi. Kek kabı çıkartarak kabı yağladı keki boşaltı 150 derece fırına alt üst pişecek şekilde koydu 40 dakika pişirmesi için koydu. O sırada kardeşi içeri doğru girdi.

"Bahçenin en güzel yerine koydum." dedi Deniz

"Teşekkürler ablacım." dedi Bahar gülümseyerek

"Kek çok güzel kokmaya başladı." dedi Deniz

"Mutfak da savaş alanına döndü ama. Sen keyfine bakabilirsin." dedi Bahar

Deniz odasına doğru gitti. Bahar da mutfağı toplamaya başladı. Kısa sürede işi bitince tam keke bakacakken ayak sesleri geldi. Deniz uyanmıştı hemen yanına doğru gitti.

"Günaydın bebeğim." dedi Bahar gülümseyerek

Deniz uyku sersemliğiyle cevap verdi.

"Anne kek kokusu aldım." dedi Deniz

"Evet annecim kek var. Ama sen ilk önce ellini yüzünü yıkayıp ayılıyorsun. Sonra üstünü değiştiriyorsun ve bende babanın sana aldığı sürprizi gösteriyorum." dedi Bahar

"Ne sürprizi?" dedi Deniz merakla

"Önce ne yapıyoruz Deniz." dedi Bahar gülerek

"Tamam anne ya." dedi Deniz dudak büzerek

Deniz odasına gidince Bahar da kekine doğru baktı. Kek olmuştu soğuması için tezgahın üzerine koydu. Deniz üstünü giyip gelmişti.

"Gel bahçeye bakalım." diyerek oğlunu bahçeye götürdü

"Basketbol potası." dedi sevinçle Deniz

"Evet." dedi Bahar gülümseyerek

"Oynaya bilir miyim?" dedi Deniz mutlukla

"Olabilir birazdan baban gelecek ama neyse keki de yemekten sonra yiyoruz." dedi Bahar

"Odamdan topumu alıyorum ben." diyerek gitti Deniz

Bahar evin içine doğru girdi. Deniz de odasına giderek basketbol topunu alarak bahçeye doğru gitti. O sırada kardeşi içeri doğru geldi Baharın.

"Ablacım Deniz dışarda yanında durur musun?" diye sordu Bahar

"Sesini duydum bende yanına doğru gidiyordum." dedi Deniz

"Fazla terlemesin söyle ona." dedi Bahar

"Anlaşıldı." diyerek bahçeye doğru gitti Deniz

Bahar mutfağa girip ilk önce lazanya yaptı ve fırına attı. Sonrada Domates çorbasını yapmak için yağ ve unu bir tencerede hafifçe kavruldu. Dolapta ki domates sosunu alıp karışıma ekledi ve birkaç dakika kavruldu. Üzerine bir litre su döküp karıştırmaya başladı. 15 dakika kaynattıktan sonra süt, tuz ekleyip ocağın üzerine koydu. Dışardan Barış'ın arabasının geldiğini görünce hemen bahçeye çıktı.

"Babam." koşarak sarıldı Deniz

"Oğlum." diyerek Deniz'i kucağına aldı

"Çok sevdi hediyeni." dedi Bahar

"Üç basket attım ben." diyerek parmaklarıyla iki gösterdi

"Emin misin üç olduğuna?" dedi Barış

"Evet." dedi Deniz

"Dayıcım iki gösteriyorsun parmaklarınla." dedi Deniz

"Kafam karıştı." dedi Deniz

Bahar gülerek konuşmaya başladı.

"Hadi herkes yemeğe." dedi Bahar

Barış oğlunu kucağından indirerek odasına gidip üstünü değiştirdi.

"Anne Venüs yemek yiyecek mi?" diye sordu Deniz

"Bilmem koy bakalım mamasını." dedi Bahar

Bahar dolaptan Venüs'ün mamasını kardeşine verdi. Oğlu ve kardeşi dikkatlice kaba koyarak Venüs'e verdi. Venüs yemeye başladı.

"Anne yiyor Venüs." diye bağırdı Deniz

Barış gelip sofrayı kurmaya yardım etti ve kısa sürede sofra kuruldu.

"Hadi bakalım bizde yiyelim yemeğimizi." dedi Deniz

Bahar kardeşine gülümseyerek baktı masaya oturmadan önce keki fırına koydu Bahar. Yemek yiyip bitirdiler ve mutfağı topladılar. Bahar meyve sıkıp bardağa koydu fırından keki de çıkartıp tabağa koydu ve içeri doğru götürdü.

"Pekmezli kek." diye bağırdı Deniz

"Evet oğlum pekmezli kek." dedi Bahar gülerek

"Hiç yemedim." dedi Deniz

"Denemelisin çok güzel yapıyor ablan." dedi Barış ağızına atarak

Deniz tabaktan kek alarak yemeye başladı.

"Güzelmiş." dedi Deniz

"Afiyet olsun." dedi Bahar gülümseyerek

"Deniz bey söyle bakalım okul nasıl geçti." dedi Barış

"İyi." dedi Deniz mutsuzca

"Yüzün hiç öyle demiyor ama dayıcım." dedi Deniz

"Anneler neden çocuklarını bırakır?" dedi Deniz gözyaşları içinde

Bahar oğlunun yanına giderek kucağına aldı ve konuştu.

"O nerden çıktı bebeğim." diyerek peçeteyle gözyaşını sildi Denizin

"Öğretmen ismimizi sorarken sıra Gözde'ye geldi babasının ismini söyledi ama annesinin ismini söylemedi ve ağladı." dedi Deniz üzülerek

"Annesi evdedir oğlum belki özlediği için ağlıyordur." dedi Barış

"Hayır baba ağlayınca öğretmenim babasını çağırdı Gözde'nin koridorda konuşurken duydum. Babası dedi ki Gözdeyi annesi bebekken bırakmış." dedi Deniz

"Arkadaşın için üzüldüm." dedi Deniz kendini zor tutarak

"Anne sende beni bırakmacasın dimi?" dedi Deniz ağlayarak

Bahar bu soruyu oğlundan yıllar öncede duymuştu ağlaması geliyordu ama asla oğlunun yanında ağlamaya özen gösterdiği için kendini zor tuttu. Barış Bahar'a burukça baktı Bahar da gülümsemeye çalıştı.

"Nerden çıktı o annecim ben seni asla bırakmam." dedi Bahar sahte bir gülümsemeyle

"Söz mü?" diye sordu Deniz

"Sen bana güveniyor musun bakalım?" dedi Bahar

"Güveniyorum." dedi Deniz gülerek

"O zaman şimdi yarın okulun olduğu için erkenden uyuyorsun." dedi Bahar oğlunun burnundan sıkarak

"Ama anne." diye mızmızlandı Deniz

Bahar kardeşine baktı Deniz hemen anladı ne demek istediğini ve ayaklandı.

"Hadi ben seni yatırayım dayıcım." diyerek sırtına aldı

Deniz çığlık atarak gitti. Barış Bahar'ın kötü olduğunu anladı ve hemen konuştu.

"Bahar hadi canım sen git ben toplarım burayı." dedi Barış

"Tamam." dedi Bahar başını sallayarak

Bahar odasına giderken Barış da mutfağı toplayıp odasına gitti. Bahar yatağa oturmuş öylece duruyordu. Barış hemen yanına doğru gitti.

"Bahar iyi misin canım?" dedi Barış elinden tutarak

"Deniz'in söylediği aklıma takıldı. Bugün yanımızda uyumak için gelecek ben oğlumu tanıyorum." dedi Bahar burukça

"Biliyorum." dedi Barış

"İki yıl önceki gibi." dedi Bahar

Deniz 4 Yaş

Bahar ve Barış Pedagogla konuştuktan sonra Deniz'e gerçeği söylemeye karar verdi. Ama Bahar'ın karnındaki minik bebek buna izin vermiyordu.

"Baba leyleklere söyle yayamamazlık yapmayan kaydes getisin bana." Deniz bazı harfleri söylemeye dili dönmüyordu

"Leylek nerden çıktı oğlum." dedi

"Buycu halam dedi leylekler koymuş annemin kaynına kaydesimi." dedi Deniz

Barış gülerek kucağındaki oğlunun başından öptü ve konuştu.

"Burcu halan sana şaka yapmış sana oğlum." dedi Barış

"Kızıcam ben ona." dedi Deniz sinirlenerek

"Kız oğlum." dedi Barış oğlunu destekleyerek

Bahar oğlu ve Barış'ın yanına gelerek konuştu.

"Kime kızıyorsun bakalım sen?" diye sordu Bahar

"Buycu halama." dedi Deniz

"Neden?" dedi Bahar

"Hiç sorma." dedi Barış gülerek

"Anne leylekler senin kaynına koymamış kaydeşimi." dedi Deniz

"O nerden çıktı." dedi Bahar gülerek

"Burcu söylemiş." dedi Barış gülerek

"Of Burcu ya." dedi Bahar sinirlenerek

"Anne beni de yiyip kaynına soktun mu?" dedi Deniz

Bahar ve Barış birbirine baktılar artık söylemenin vakti gelmişti Denize. Başkasından duyacağına bizden duyması gerekiyordu artık her şeyi anlıyordu Deniz. Bahar hemen Barış'ın yanına geldi ve Deniz'i ortalarına oturttu Pedagog masal şeklinde anlatmalarını söylemişti. Bahar da anlatmaya başladı.

"Ben senin neyinim bebeğim." dedi Bahar

"Güneşimsin." diye bağırdı Deniz

"Peki ben neyinim senin oğlum." dedi Barış

"Koyucu babasın sen." dedi Deniz gülerek

Barış oğlunun kıvırcık saçlarından karıştırarak konuştu.

"Peki sen bizim neyimizsin oğlum." dedi Barış

"Ayınızım ben sizin." dedi Deniz

"Evet, şimdi biz sana bir şey anlatacağız." dedi Bahar oğlunun gözlerinin içine bakarak

"Yatağıma yatmadım masal anlatmayın şimdi." dedi Deniz

"Yok annecim bu masal, gerçek bir masal ama." dedi Bahar

"Meyak ettim şimdi." dedi Deniz annesine bakarak

Barış Bahar'ın ellini tutarak destek verdi. Bahar anlatmaya başladı.

"Güneş ve Korucu bir gün evlerinde şarkı söylüyordu. Uzaydan bir Işık korucuya dedi ki senin burada bir Ayın var. Ben sana vereceğim. Sen Güneşle birlikte ona bak demiş ve Ayı, Güneşle Korucunun kapısına koymuş. Korucu ve Güneş çok şaşırmış bu güzel Aya. Ay çok küçük olduğu için Güneş hemen onu evin içine almış. Korucu da bu güzel Aya büyülenerek bakmış. Işık iyi ki bizim kapımıza bırakmış bu güzel Ayı demiş. Güneş de bu güzel Ayı kalbinde büyütmüş." dedi Bahar derin bir nefes alarak

Bahar Barış'a baktı anlatması için.

"Sonra Ay büyümüş Güneş ve Korucunun her şeyi olmuş. Çok sevmişler onu. Bu maceraya birde Yıldız girmiş." dedi Barış

Deniz anlayarak Bahar'a bakarak konuştu.

"Çok mu çiykin di Ay, Işık onu bırakmış?" dedi Deniz üzülerek

"Yok annecim Ay gördüğün güzel şeydi." dedi Bahar

"Sende beni bırakmıcaksın dimi anne?" diye sordu Deniz

"Asla bebeğim babanda bende seni bırakmayacağız." dedi Bahar oğlunun başından öperek

"Bu Ayı kim bıraka bilir ki." dedi Barış oğlunu oğlunu göğsüne çekerek

"Benim uykum geldi uyucam gelmeyin." diyerek odasına gitti Deniz

Bahar ve Barış oğlunun arkasından baktı. Bahar tam ayağa kalkacaktı ki Barış durdurdu.

"Dur Bahar Pedagog yalnız kalmasını söyledi." dedi Barış

Şimdi Ki Zaman

Bahar ve Barış eski günleri hatırlayarak hüzünlendi.

"Söyledikten sonra bir hafta kapımızda uyudu Deniz." dedi Bahar

"Senin onu bırakacağından korktuğu için." dedi Barış

"Bebeğimiz gitti ama ben Denizle birlikte ayağa kalktım." dedi Bahar üzülerek

Barış tam konuşacakken Deniz kapıya vurarak konuştu.

"Gelebilir miyim?" dedi Deniz kapının ucundan

"Gel bebeğim." dedi Bahar

"Yanınızda uyuya bilir miyim?" dedi Deniz

"Gel hadi." dedi Bahar gülümseyerek

Bahar ve Barış Deniz'i yanlarına yatırıp huzurlu bir şekilde uyumaya başladılar...