Birazdan okuyacağınız yazı, asıl olarak düz yazı formunda yazılıp, sonradan şiir formuna uyarlanmıştır.

Sen bir çiçeksin sevgili
Yeni açmış bir bahar çiçeği

O soğuk kış günlerinin ardındaki
sıcaklığı anlatan tek
ve benzersiz çiçeksin sen

Sen, o çiçeğin açtığı ağaçsın sevgili
O çiçek gibi yüzlerce, binlerce
mutluluk açmış dallarında

Sen, o ağacın durduğu parksın sevgili
İçine kök salan can
Toprağında yaşayan can
Yollarında dolaşan can

Çok canlar var sende sevgili
Birini dahi kaybetsen olmaz
O sen olmazsın artık
Bir ağacını kesseler gölgen eksilir
Bir kuşunu öldürseler sesin eksilir
Bir çocuğunu alsalar neşen eksilir

Almasınlar sevgili
Seni eksiltmesinler

Seni alırlarsa beni de alırlar sevgili
Sen eksilirsen ben de eksilirim
çünkü ben seni uzaktan gören
o apartmandaki yaşlı adamım

Benim gücüm yetmez, sana gelemem
Ancak bakabilirim penceremden

Sen ne kadar canlıysan
Ben de o kadar solgunum
Sen ne kadar neşeliysen
Ben de o kadar bitkinim

Bunca farka rağmen
Beni yaşatan sensindir

Bunca farka rağmen
Seni sevmekten vazgeçmem

Ben sadece sana değil sevgili
Sendeki o ağaca
O ağacın çiçeğine
Sana gelen o çocuğa
Sana ulaşan o yola da aşığım

Ben yalnız seni değil sevgili
Sende olan ve sana giden
Her şeyi severim