Bu şiir, Sezai Karakoç'un "Monna Roza" isimli şiirinden ilham alınarak, ona atıf yapılarak yazılmıştır.

Monna Roza, beni duyuyor musun

Haykırışlarım geliyor mu kulağına

Sevgim ulaşıyor mu yüreğine

Monna Roza, güller büyütüyorum

Siyah güller, ak güller

Aşkımı sular gibi suluyorum

Solup gitme Monna, beni bırakma

Bak, arılar gülleri bırakmıyor

Ay parlıyor, güneş suskun

Geceler öyle değil midir, Monna

Sen ve ben gibi değil midir

Yine de güneş her daim

Aydan daha parlaktır Monna, susma

Sana güller büyütüyorum

Ölümüm sensiz olacak, biliyorum

Ama sana güller büyütüyorum Monna

Siyah güller, ak güller

Penceremden sen değil, ne yazık

Onlar bana gülümser