T.-17


Sofia : Sen.....Bunu nereden biliyorsun!?

Sofia : Hey söylesene...

Sofia : Kime diyorum ben...

Sofia : Cevap ver! Lanet olsun!

Sapık : Sen doğru konuşmayı öğrendiğinde cevap vereceğim...

Sofia : Lanet herif. Hemen bana bir cevap ver!

Sofia : Bunu nereden biliyorsun???

Sofia : Kimsin sen? Ne istiyorsun benden?

Sofia : Yoksa sen onlardan mısın?

Sofia : Bunu bilmeliydim. Çünkü orada olanları bir onlar biliyordu.Sen.....sen onlardansın. Pislikler! Sizi mahvedeceğim...

Sinirle, telefonu yatağa fırlatıp ayağa kalktı. Şu an sinir krizi geçiriyordu. O yüzden hemen ilaçlarını aramaya koyuldu.

Çekmeceleri açıp yere döktü.Bulamıyordu ilaçların.Hızla odasından çıkıp,mutfağa geçti.Mutfakta ilk açtığı çekmecede buldu ilaçlarını ve bir bardak suyla içti.

Derin nefesler alıp vererek,odasına yürüdü. Gözleri yavaş yavaş kapanırken, kendini yatağa bıraktı. Üstüne çarşafı çekerken, bilincini yavaş yavaş kaybediyordu.

******

Evin kapısını sessizce anahtarlarla açıp, içeri girdi.Etrafa baktığın da Sofia yoktu.Sessiz adımlarla odasına yürüdü.Gördüğü manzara, sinirini bozmuştu. Çekmeceler dağılmış,kimbilir ona söylediği şeyle, kalbi nasıl kırılmıştı.

Sofia'dan cevap gelmedi diye,evine girdi sessizce ama ona yazdığı şeye pişman olmuştu.

Psikiyatrist'e gittiğini ona söylememeliydi. 2 yıl önce olanlar Sofia'nın büyük bir travma geçirmesine sebep olmuştu.

1 yıl kendini eve kapatmıştı. Ama sonra bir psikiyatrist'le konuştu.Herşeyi unutarken, iyi olmaya başlamıştı. Ama o şimdi onun geçmişini ona tekrar hatırlatmıştı.

Yaptığı şeyden büyük pişmanlık duyarak yatağa yakınlaştı.Sofia'nın saçlarını okşadıktan sonra, alnına bir öpücük kondurdu.

Sofia'yı tanıdıktan sonra, kendine söz vermişti. Onu koruyacaktı. Ama en büyük zararı o veriyordu Sofia'ya...

Oy ve Yorum lütfenn....

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top