Ik open mijn ogen en zie dat ik op mijn kamer lig. Meteen voel ik een misselijke vlaag en snel zoek ik naar de kots emmer. Al gelijk vind ik die naast mijn bed en zet hem op mijn schoot neer. Ik geef over in de emmer en hoor hoe iemand mijn kamer binnen rent. Ik wil eigenlijk op kijken, maar het blijft maar uit mijn mond komen. Iew! Spuug is echt nooit zo lekker, wat je proeft is hartstikke goor en daarnaast kan het enorm stinken als je het lang laat staan.

Zodra ik niet meer hoef te spugen hou ik de emmer meteen van me af, om niet meer te spugen. Dalijk spuug ik mijn hele maag leeg!

'I'm really sorry for you. Let's hope you get well soon.' zegt een engelse stem naast me en ik zie dat Luke naast me op het bed is gaan zitten. Meteen hoor ik nog iemand mijn kamer binnen rennen en ik kijk op naar de nieuwe persoon in mijn kamer. Het is mijn moeder!

'Hey schat, hoe voel je je?' vraagt ze meteen en neemt de kots emmer over, waar ik zonet in had gespuugd.

'Niet goed!' mompel ik en er loopt een rilling over mijn rug. Gauw kruip ik terug onder de dekens en het valt me op, dat ik in mijn pyjama lig. Hoe heb ik me dan omgekleed?

'Mam, hoe kan ik ineens in mijn pyjama liggen?'

'Ik heb je omgekleed. Wat voel je precies?' vraagt mijn moeder bezorgd.

'Misselijk, pijn in mijn hoofd en ik heb het enorm koud.' leg ik uit en mijn moeder knikt.

'Luke, what are you doing here?' vraagt mijn moeder dan in Lukes taal, aan hem.

'I sleep in the room next to her and heard her throw up. So I ran right up here and said something to her, but-'

'She hardly understands English, Luke.' zegt mijn moeder en ik begrijp er geen ene sikken pit van.

'Mam, wat zeg jou allemaal tegen hem?' vraag ik aan haar, maar ze gebaard dat ik mijn mond even moet houden.

'I'll be right back! Just day what you said to her afterwards and I can translate it for her.' zegt mijn moeder en begrijp vrij snel, dat ze de emmer gaat omspoelen. Maar laat ze me nou alleen met hem? Ik vertrouw Luke niet echt!

'Luke, what's the time?' vraag ik, wanneer mijn moeder de kamer is uitgelopen mijn badkamer in.

'It's quarter past nine.' (In cijfers is het 9:15 P.m. Uitleg;  A.m. = After Morning & P.m. = preparing midnight.)

'Thank you.' zeg ik en kijk snel weg. Hij blijft me alleen maar aan kijken en ik kleur voor mijn gevoel een beetje rood. Ik wil dat mijn moeder nu snel weer terug komt en nadat ik dat dacht komt mijn moeder de badkamer uit lopen. Ze heeft zelfs een kruik bij zich en hurkt naast mijn bed. Ik kijk haar aan en ik laat een traan vallen. Ziek zijn vind ik nu echt niet leuk, niet nu ik leuke vrienden heb ontmoet op mijn aller eerste schooldag na al die jaren!

'Kijk eens, ik heb een lekkere warme kruik voor je gemaakt. Leg maar tegen je buik aan, dan zou je vanzelf het warm krijgen.' zegt ze op een zachte toon. Het maakt me rustig, terwijl ik niet eens druk was! Ik pak het aan en leg het tegen mijn buik aan, waar ik de warmte voel van de kruik. Maar nu merk ik ook pijn in mijn buik op. Nee! Zeg alsjeblieft niet, dat ik het vrouwenprobleempje heb.

Meteen spring ik uit bed, waarvan Luke en mijn moeder reageren. Halve wege mijn weg naar de badkamer zak ik op de grond van de pijn en durf me haast niet te verroeren. Bij elke beweging die ik maak, wordt de pijn alleen maar erger. Het liefst wil ik het uit schreeuwen van de pijn, maar ik hou mijn kaken stijf op elkaar. Dalijk maak ik meer mensen wakker! Ik voel hoe Luke en mijn moeder om me heen komen zitten.

'Schat, heb je buikpijn?' vraagt ze en ik knik.

'Ik ga gelijk maandverband voor je halen.' zegt ze tegen me en loopt snel de kamer uit, mij achter latend bij Luke. De F*cking Luke Hemmings!!!