Ik voel hoe iemand mij opvangt en de persoon zet me weer neer op mijn voeten. Verbaasd kijk ik op en zie dat Luke Hemmings mij had opgevangen. Omg! Luke Hemmings heeft me opgevangen! Meteen begin ik te fangirlen en de jongens kijken me een beetje onzeker aan.

'Lieverd, stop maar.' zegt mijn moeder tegen me en ik kijk op.

'MAM!' gil ik blij en sprint naar haar toe, waarna ik me in haar armen laat vallen. Oké, ik heb haar knuffels wel gemist!

Ik voel hoe mijn telefoon trilt en ik glij uit haar armen. Verbaasd pak ik mijn telefoon en zie dat Jordan mij heeft geprobeerd te bellen. Ik tik op de voicemail en beluister hem:

Hoi Jen, ik kan helaas niet komen. Mijn vriendin wilt met mij naar de bioscoop, kan je een ander- ik bedoel ik wil niet meer met je afspreken. Doei!

Met open mond sta ik wat voor me uit te staren. Wat bedoelt hij met: Ik wil niet meer met je afspreken? Dit is belachelijk! Ik beluister de voicemail nog eens, terwijl er van alles door me hoofd heen spookt. Wie is zijn vriendin dan? Hij had niet eens over een vriendin gesproken, toen we elkaar ontmoette! En nog een betere opmerking: gisteren deed hij super lief tegen me en wou me zelfs liefje noemen. Ik zweer dat Tania hier achter zit!

'Schat, ga even zitten!' hoor ik mijn moeder zeggen.

'PAP! BRENG ME BIJ DE BIOSCOOP!!!' schreeuw ik door het hele huis. Ik voel hoe mijn lichaam trilt van woede en mijn vrolijke humor is ineens verdwenen.

'Wat wil je dat ik doe?' vraagt mijn vader, die verbaasd de gang in komt lopen.

'BRENG ME NAAR DE BIOSCOOP!!!' schreeuw ik en voel me erg geprikkeld. Wow, dat heb ik nog nooit gevoeld.

'Maar lieverd, je moeder is thuis en-.'

'KAN ME NU EVEN NIET SCHELEN! IK MOET JORDAN SPREKEN!' schreeuw ik tegen hem, maar ik zie hem geen aanstalten maken.

'LAAT MAAR, IK LOOP WEL NAAR DE BIOSCOOP TOE!!!' gil ik en boos loop ik naar de voordeur, die ik open.

'Jen, waarom?' hoor ik nog mijn vader vragen, maar ik gooi de deur met een klap achter me dicht. Ik moet naar Jordan toe, dalijk doet hij dit allemaal van Tania! Een paar mensen kijken me geschrokken aan, als ze mijn boze gezicht zien.

'Had je wat?!' vraag ik woest en ze schrikken van mijn uitbarsting.

'N- nee.' stotteren ze en lopen snel door. Ik pak mijn telefoon er bij en kijk waar de bioscoop zit. Tot mijn verbazing zie ik dat ik al in de buurt ben, het is hier oversteken en dan naar links. Ik loop naar het zebrapad en druk op de knop, waarna ik wacht totdat het groen word.