3

Ik maak met 2 plukjes 2 vlechtjes bij mezelf, waarna ik aan het einde een elastiekje in doe. Dan pak ik een groot elastiekje en pak mijn borstel uit de la. Ik borstel alles naar achteren, behalve de 2 vlechtjes natuurlijk. Dan maak ik met het overige haar een paardenstaart en bind het bij elkaar met de grote elastiek, daarna pak ik een van de vlechtjes beet en haal het naar achteren toe. Ik wikkel hem dan om het elastiek, van de paardenstaart en zet hem vast met schuifspeldjes. Dit doe ik ook bij de andere vlecht en bekijk dan mijn resultaat. Het ziet er prachtig uit!

'Hey lieverd, ik ben thuis!' hoor ik mijn moeder door het hele huis roepen.

'IK HEB JE GEMIST!!!' hoor ik dan ineens mijn vader schreeuwen, waarschijnlijk omhelst hij haar.

Ik pak de vieze ondergoed en stop het in mijn eigen wasmand. Is het al 11:00 uur? De tijd vliegt wel erg snel voorbij. Ik loop de badkamer uit en pak mijn telefoon van mijn nachtkastje af. In een oogwenk zie ik dat Jordan heeft geschreven. "Hey Jen, is het waar dat je me gebruikt?" schrijft hij. Waar heeft hij het nou ineens over? "Nee, natuurlijk niet! Van wie heb je dat nou weer gehoord?" schrijf ik en zie dat hij 15 minuten geleden nog actief was. Ik zucht en loop maar mijn kamer uit.

Beneden hoor ik mijn ouders enthousiast praten met elkaar. Ik loop de 1ste trap af naar beneden en loop dan gauw door naar de 2de trap, waar ik van afdaal. Maar halve wege de trap stop ik abrupt met lopen! Beneden onder aan de trap zie ik 5sos in de gang staan, toe kijkend hoe mijn ouders staan te knuffelen. Tof! Not, als zij Jordan zien dan gaan ze waarschijnlijk vervelend doen. Ik blijf halve wege trap staan en zie hoe ze langzaam maar zeker de woonkamer in lopen.

'Wil je wat drinken? Jennifer, komt zo ze is zich aan het omkleden. Maar is wat langzamer, omdat ze bang is dat haar nek weer zeer gaat doen.' hoor ik mijn vader vertellen en zijn stem abt weg.

Stiekem gluur ik over de rand van de trap leuning en zie dat 5sos nog in de gang staat. Leuk, nu zit ik hier voorlopig wel! Ik wil het liefst als verassing de woonkamer binnenlopen, wanneer zij naar binnen zijn.

'Guys, come on! Not that shy.' hoor ik mijn moedersstem tegen hun zeggen en opnieuw gluur ik over de rand van de trap leuning. Ik zie hoe de jongens rood kleuren en mijn moeder kijkt hun met een frons op haar gezicht aan. 'What is it now?'

Ik zucht en besluit maar naar mijn moeder te gaan, mijn verassing loopt toch in de soep. Zo moest het niet gaan! Ik kruip in mijn rol dat ik haar zo lang niet meer heb gezien, terwijl ik natuurlijk haar al had gezien.

Zonder na te denken ga ik op de trap leuning zitten en laat me naar beneden glijden. Ik zie dat ze me niet door hebben en bij het eind van de trap leuning kukel ik precies achter over. 'Aaah!'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top