Okuldan kaçmıştım. Yağmur yagıyordu. Bulutlar benimle ağlıyordu adeta.

Beş senedir yalnız kalmak istediğimde geldiğim küçük bir depoydu burası. Örümcek ağları ve borudan sızan pis su da eksik olmuyordu Tanrı sağolsun...

Birden önümde karanlık bir sis belirdi. İçinden de siyahlar içinde bir kadın çıktı. Siyah saçlarını topuz yapmıştı. Yerlere kadar uzanan elbisesinde adeta bir galaksi vardı.

Kendimi duvara yasladım. Kesinlikle benim hayal ürümüdü.

Kadın benden birşey bekler gibiydi. :"Önümde diz çökmek yok mu?" Dedi. Umursamadım. Kadın bana doğru yürüdü.

"Beni tanımıyorsun herhalde. Ben karanlığın, gecenin, silahın kraliçesi, senin annen, tanrıça Nyx'im." Dedi kadın göğsünü gere gere. Yerden bir taş aldım ve kadına fırlattım.

"Git buradan!" diye bağırdım. Kadın yok oldu.

Bacaklarımı karnıma çektim ve başımı dizlerimin arasına alarak ağlamaya devam ettim.