Herkes neden bu kadar tuhaftı? Yoksa ben mi tuhaftım?

Toprak: Bana gıcık bir kız gibi gelmişti. Hani şu popüler olmaya çabalayan thaf kızlar gibi. Afrodit'in kızı olmalıydı.

Lucas: Eh, o fena değildi. Onu zaten pek iyi tanımıyordum. Çok nadiren konuşuyordu ancak içinde kesin renkli bir kişilik vardı.

Rue: Belki de aralarından en güçlüsü ve en tuhafıydı. Herkes hakkında herşeyi biliyordu ki herşey, çok ama çok geniş nir kavramdı.

Cassandra: Biraz içine kapalı bir kızdı. İlk başta onun gotik olduğunu düşünmüştüm ama...

Nico: Gayet normal birisiydi. Hades' in oğlu olabilirdi ancak iyi birisiydi. Gerçek anlamda iyi. Yardımsever, dürüst ve inanılmaz derecede zekiydi.

Reyna: Herkesi kontrol edebilecek gibiydi. O gerçek bir lider idi. Duruşu, kararlılığı, zekâsı...

Ben? Ben mi? Ben her zamanki gibi işte. Utangaç, sessiz sakin, hayatı boyunca disiplinle eğitilmiş, tüm okul hayatı boyunca sert babasının ona aldığı düşük notlar için azarlanan bir kız işte. Daha ne olsun?

Japonya'da bırakın sesli gülmeyi, burnunuzu silmek bile yasaktı. Her zaman dik oturmalı, disiplin içinde çalışmalısın.

E buna da kültür diyorlar ya...

***

Kamaramdan büyük bir gürültü ile uyandım. İyi ki uyanmıştım çünkü rüyam berbattı...

Bir çığlık duydum. Normalde kamaramdan çıkıp cesurca neler olduğuna bakmam gerekiyordu ancak... Hayır, ben onun yerine kendimi yatağıma iyice gömdüm ve yorganıma çekildim. Korkuyordum.

Bir patırtı daha duydum. Artık nefes bile alamıyordum. Tanrılar'a doğa ettim ve gözlerimi kapamaya çalıştım.

Ancak yapamadım.

Geminin acil durum sirenleri çalınca nefesim kesildi. Tuhaf bir ses duydum.

Cesur ol Akiko Yamamoto. Ödlek olma.

Parmak ucumda kapıya doğru yöneldim. Bur çığlık daha duydum. Bu sefer bir erkek çığlığı.

Tanrılarım, Nico!

Kapıyı hızlıca açtım. Eğer Nico bile baş edemiyorsa büyük bir sorundu.

Gözlerimi yumdum, çünkü korkunç bir manzara görüp oracıkta bayılmak pek hoş olmazdı...

Sesler güverteden geliyordu. Gözlerimi açtım. Açtığıma pişman oldum.

GÜVERTEDE SEKİZ KAFALI BİR EJDERGA VARDI!

Elimde olmadan boğazımdan tiz bir çığlık yükseldi.

Ehderha bana baktı sekiz kafası ile.

Nico'ya baktım. Kılıcı beş metre öteye fırlamış, baygın bir şekilde yerde yatıyordu. Hemen yanında ise Toprak vardı. Lucas Cassandra Reyna ve Rue neredeydi?

Rue madem herşeyi biliyordu o zaman neden bizi uyarmamıştı?

Bazen geleceğe müdahale edilmemelidir. Demişti Rue. Kadere katlanmazsan yaşamanın anlamı kalmaz.

Evet, ejderha hala bana bakıyordu. Ağzını açtı ve üzerime tuhaf bir şey tükürdü. Karnım anında yaradan kanamaya başladı. Yere çöktüm...