W mroku pamięci spętanych nici
Nie wierzę w przebudzone myśli
W umysłach zniewolonych ludzi
Nie istnieją pozbawieni intencji

Zamknięci w świecie zabranych nadziei
Żyjący wśród świateł mijających cieni
Samotność pustych kwadratowych celi
Ogrzewają blaskiem nowych galerii

Umysły otępione chłamem social medii
Sprzedawaniem życiodajnych utopi
Kreują świat pozbawiony uczciwości
Tkwiąc w błędnym kole bezsensowności

Zaangażowanie posłusznej mrówki
Wynagradzane bezkresem pustki
Sztuczny wyścig bezimiennych ludzi
Próbujących być na szczycie drabiny

Ukryty wśród magicznej kurtyny
Zbija na niewinnych ochłapy gotówki
Decydując o losie bezużytecznych mas
Połamanych marzeń niewinnych lat