Elrond kon die avond maar niet in slaap vallen. Hoewel Jaynes kamer tamelijk ver van die van hem verwijderd was, leek haar aanwezigheid in heel Eriador voelbaar. Of hij zijn oogleden nu gesloten hield of niet, hij zag haar gezicht haarscherp voor zich alsof ze nog steeds met elkaar converseerden. Het geraas van zijn hart was nauwelijks afgenomen en hij voelde zich verschrikkelijk nerveus, alsof hij de volgende dag geblinddoekt een strijd tegen een legioen orks moest aanbinden, terwijl zijn manschappen het lieten afweten.

Elrond had niet veel tijd met vrouwen doorgebracht. Een lange tijd hadden ze simpelweg zijn interesse niet getrokken, totdat hij Celebrían had leren kennen. Na dagenlang naar elkaar gegluurd en bedeesd geglimlacht te hebben, had hij zijn moed bij elkaar schraapt om haar mee te vragen voor een avondwandeling. Sindsdien waren er meer wandelingen voorbijgegaan, maar voor geen daarvan had hij zich zo opgelaten gevoeld als voor de rondleiding die hij Jayne morgen zou moeten geven.

Het was allemaal zo snel gegaan dat hij er nauwelijks met zijn verstand bij kon. In ieder opzicht verschilde ze van Celebrían en dat maakte dat hij zich zo verward voelde – zeker omdat hij nauwelijks aan haar gedacht had sinds de jonge schildmaagd zijn blik had gevangen.

"Aan je rode wangetjes te zien vind jij het wel meer dan dat."

De herinnering aan dat plagende zinnetje kleurde opnieuw zijn wangen rood van schaamte. Op dit moment wist hij evenmin hoe hij erop had moeten reageren. Het was zeer ongewoon dat ze zo openlijk zijn gevoelens opmerkte en hij had het zenuwslopende voorgevoel dat er morgen wel meer van zulke opmerkingen gemaakt zouden worden.

Elrond wenste dat hij deze dag kon afsluiten en niet de hele nacht lag te mijmeren over wat hem de volgende dag te wachten stond, maar hij had er niets over te zeggen. De gedachten bleven hem maar plagen, alsof Jayne ze hem toe blies vanuit haar eigen vertrek.

Elrond stond de volgende ochtend al vroeg op. Het zou kunnen dat hij een paar keer was ingedommeld, maar hij voelde zich weinig uitgerust. Een lange tijd stond hij voor de spiegel peinzend naar zijn evenbeeld te staren. Hij had het gevoel dat hij iets aan zijn uiterlijk moest veranderen vandaag, maar zijn brein leek een pudding die absoluut niet tot denken in staat was. Uiteindelijk kamde hij zijn haar langer dan hij normaal gesproken deed en zocht een gewaad dat niet de indruk wekte dat zijn leven alleen uit boeken lezen bestond. Hij ging naar de zaal waar hij altijd zijn ontbijt nuttigde en zei tegen een van de bedienden wat hij graag wilde eten. Hij koos voor een simpel maal, gezien hij het vermoeden had dat hij weinig door zijn keel zou kunnen krijgen. Hij schoof bij Gil-galad aan tafel en wenste hem goedemorgen. Verder wist hij niet zo goed wat hij moest zeggen, alsof hij bang was dat hij na ieder willekeurig woord haar naam zou kunnen laten ontvallen.

'Als het goed is komt vrouwe Celebrían aan het einde van de middag.'

Elrond veinsde een glimlach, hoewel zijn hoofd daar helemaal niet naar stond. Hij vreesde dat hij het nauwelijks aan zou kunnen om met hen beiden in één ruimte te zijn.

Gil-galad keek even geringschattend opzij, alsof hij aanvoelde dat zijn aangenomen zoon misplaatst reageerde. Hij zei echter niets en Elrond was daar blij om. Hij had niet echt de behoefte om zijn gevoelens samen met iemand te analyseren. Hij zou deze dag gewoon over zich heen moeten laten komen en vooral niet laten merken dat hij de hele nacht had liggen piekeren.

Elrond duwde zijn lepel in de pap toen hij deze voorgeschoteld kreeg en lepelde zijn ontbijt traag naar binnen. Het stilzwijgen van Gil-galad werkte hem op de zenuwen, alsof hij op die manier zijn afkeur liet blijken voor zijn nieuwe passionele gevoelens die blijkbaar voor de hele wereld van zijn gezicht af te lezen waren. Elrond sloeg zijn ogen neer en bestudeerde het tafelblad terwijl hij zijn zenuwen de baas probeerde te blijven. Tevens wenste hij dat er een beleefde manier was om onder hun afspraak uit te komen, voordat zijn hart de spanning niet langer aankon en het liet afweten.