Warning: Subtle explicit content ahead. Read responsibly!

Eleven years ago...

Napalunok si Janet at nakapulupot na lang sa leeg ng isang matipunong lalaki. "Kung ano man ang mangyari ngayong gabi, hindi ko ito pagsisisihan."

Siguro mahal siya ng Diyos dahil hindi nito pinahintulutan na maangkin ng demonyo niyang nobyo ang kanyang pagkababae. Kaya heto siya ngayon, matapos maglasing sa bar, hahayaan na niyang paligayahin siya ng isang lalaki na hindi naman niya lubusang kilala. Mas gwapo pa ito sa kanyang boyfriend at mas mabango kung tutuusin. Parang gugustuhin na lang niya na manatili sa piling nito dahil sa samyo na naamoy niya sa balat nito. It's so addicting. Hindi na siya lugi.

May ngiti sa labi ng lakaking nagpakilala sa kanya bilang si Rad. "Iyan na ba ang huling sagot, miss? Non refundable itong serbisyo na ito kahit umatras ka."

'Napaka-sexy ng boses niya. Hindi ako maaring linlangin ng aking pandinig.'

"Oo." Tumango si Janet bago siya umabot at sumandal kay Rad. Siya ang unang gumawa ng move kahit wala siyang alam sa pakikipagsiping. Basta ang alam niya, excited na siya sa mga sandaling ito.

Nauubusan na sila ng hininga nang maghiwalay sandali ang kanilang mga labi. Pagkatapos, dahan-dahan niyang ibinaba ang pantalon nito habang huminga nang malalim.

Pumikit na si Janet, first time niyang makipag-intimate moment sa isang lalaki and the worst is hindi niya ito boyfriend. Ngunit, ito lang ang naisip niyang paraan ng kanyang paghihiganti at pagmo-move on kay Jerome na nabalitaan niyang nakabuntis ng ibang babae.

Hindi na lang niya pinansin ang nararamdamang pag-aalinlangan. Inalis niya lang ang shirt nito at ngumiti sa kanya habang mas agresibo ang mga halik nito kaysa kanina. Hinayaan niya itong humiga muli sa kama kasama siya.

"Keep calm. I will do the rest," matamis nitong paalala at saka mapusok ang paghalik sa kanya. Parang mapaglaro ang mga kamay niito. Lalong lumalim ang kanyang mga halik at nag-iinit ang pagnanasa sa pagitan nilang dalawa. Lalong tumaas ang temperatura ni Janet at tila nananangis sa binata. Ayaw niya itong patigilin.

Napasulyap siya sa kanya nang maubusan siya ng hininga dahil sa mga halik na pinagsasaluhan nila.

"Ano? Kinakabahan ka pa rin?" tanong ni Rad habang marahang hinahaplos ang mukha ni Janet.

Mabilis siyang tumango. "Natatakot ako na makita mo—"

"E, ano ngayon? I'm seeing it now—freely," pang-aasar nito habang ini-scan ng mga mata ang buong kahubdan niya.

"Pero, nahihiya lang ako," sagot niya. Parang gusto na niyang mag-back out. Pero nandito na siya sa laban na ito, sayang naman kung aatras pa siya.

"Well, ipikit mo na lang ang mga mata mo," mabilis niyang sagot. He slowly kissed her once more.

"Iyang kinatatakutan mo—maglalaho kaagad, kapag sa wakas ay nakuha na natin ang isa't isa. Ipikit mo lang ang mga mata mo. Okay?" anito at inilagay ang hintuturo sa labi niya. "Hindi kita bibiglain."

"Okay okay. Sabi mo, eh. Ipagkakatiwala ko sa'yo ang lahat."

Nakakuha siya ng senyales na magpatuloy kung saan siya huminto nang pumikit ito. Nanginginig ang mga talukap niya ng mga sandaling iyon.

Pinipigilan niya ang sarili na sumigaw nang malakas. Wala siyang ideya kung normal lang bang maglabas ng anumang tunog mula sa kanyang bibig nang hindi natutulad sa mga pornograpikong palabas na hindi naman daw totoong sound of pleasure ang namumutawi sa bibig ng mga ito.

Huminto siya at tinignan siya nang may panunudyo. "Ayos lang, miss. Sumigaw ka nang mas malakas kung nasiyahan ka. Alam ko na walang makakarinig sa atin ngayon."

"Natatakot pa rin ako," nahihiyang diin niya habang namumula ang kanyang mga pisngi nang sumulyap siya sa kanya.

"Sinabi mo sa akin na nagtiwala ka sa akin, tama ba?" paalala nito sa kanya.

"Whatever..." Kumapit ito sa kanya na may tamang diin. Parang nalunod na sila sa matinding sensasyon at hinila siya nito paharap sa kanya. Naging abala ang kanyang kamay sa sandaling iyon.

Lalong napasigaw siya nang maramdamang bumaba ang mga halik ng kanyang lalaki at nagbigay ito ng mas nagliliyab na damdamin. At nang matapos na niya ang gano'ng paraan ng pagpapaligaya, huminga siya nang malalim habang dahan-dahang sinimulan ang pag-angkin sa kanya nang malumanay. Dahan-dahan siyang kumilos at naramdaman ang pagnanasang ito na nag-aalab sa kanilang dalawa.

"Don't be nervous," bulong nito sa tainga niya. Ito ay musika sa kanyang pandinig na paniguradong uulit-ulitin niyang pakinggan.

"Ouch," she murmured, squeezing her eyes shut to endure the pain. After a moment, the discomfort gradually faded. She let out a soft giggle, her eyes briefly fluttering closed again before she shook her head and looked up—only to meet his gaze, burning with desire. She really let him pleasure her by those countless movements. Hinawakan siya ito nang mahigpit, na parang sinasamba siya nito.

"Ayos lang, sumigaw ka pa kung gusto mo," bulong ng binata habang naghahabol ng hangin. Naging mas mabilis ang mga galawat ang parang dumoble ang pagnanasang bumabalot sa kanilang dalawa. Siguro sa wakas, ay makakamit na nila ang talagang gusto nila.

"Miss," daing ni Rad at huminto para lang sumulyap kay Janet.

"Sa tingin ko, pareho nating nararamdaman ang paraan ng—"

"Yes..." Ipinikit niya ang kanyang mga mata at mapusok siyang hinalikan hanggang sa tuluyang naramdaman nila ang exciting part. Nakamtan na nila ang 'dulo ng bahaghari pagkatapos ng ulan.'

Hinalikan siya ni Rad sa noo. "Salamat."

Tumawa si Janet at niyakap lamang ang binata. Sa wakas ay tinakpan niya ng kumot ang kanyang katawan. Bumalik siya sa katinuan ngayon. Mali man na makipaglandian sa isang estranghero, pero pakiramdam niya ay naging tama naman iyon matapos nilang pagsaluhan ang gabing ito. Buti na lang, hindi siya nag-back out.

Mabilis na lumipas ang gabi at gano'n din ang taon simula nang gabing may namagitan sa kanilang dalawa. Kahit papaano, nakaramdam ng pagsisisi si Janet dahil iniwan niyang tulog sa silid si Rad. Hindi man lang niya ito kinilala.

***

Biglang napakislot si Conrad sa isang magandang panaginip na walang iba kundi ang una nilang gabi ni Janet. Awtomatiko ring gumuhit ang ngiti sa mga labi niya. Ilang saglit ay kinuha niya ang kanyang phone para mag-check ng urgent messages.

"Sir Conrad, yes. Pwede mong dalhin ang hibla ng buhok para ipa-DNA test ang isang tao."

Napatunog niya tuloy ang kanyang dila. T-in-ext niya ang kakilala niyang nagtatrabaho sa ospital dahil may kutob siya na baka siya ang ama ni Janet. He'd been speculating that since he recounted that Janet told him that she's single and timidly admitted that she never slept with any guy before him. Sumakto ang bilang ng taon mula nang may namagitan sa kanila sa edad ng anak ni Janet. He clearly remembered the date when they first met too. Possibly, just after a month, Janet found out that she's pregnant and simply hid her pregnancy because of her issues with her parents. Marami rin kasi silang napag-usapan bago nila maangkin ang isa't isa.

Bumuga ng hangin si Conrad. Hindi na siya dinalaw ng antok at napahawak siya sa kanyang dibdib na bilang kumabog sa matinding kaba. Kung siya nga ang ama ng anak ni Janet, he would finally understand why she's acting like a total stranger to him.