Kelsey

"Je wilt met me praten?" vroeg ik verbaasd, want ik was er zeker van overtuigd dat ik volledig genegeerd werd.
Hamza had zijn arm om me heen geslagen en leidde me naar de trap. We gingen een aantal treden omhoog en gingen naast elkaar zitten.

"Ja, ik wil met je praten," begon hij en keek naar de treden onder hem.

"Ik had 'dingen' thuis," zei hij toen. "Daarom zat ik niet op mijn telefoon. Ik wilde wel, maar het kon niet. Dus sorry daarvoor,". Zijn ogen keken me eindelijk aan en ik voelde dat hij oprecht was.

"Vergeef je het mij?" vroeg hij toen en glimlachte naar me.

"Oké, maar," begon ik. "Doe dit alsjeblieft nooit meer of kondig het aan,".

Hamza knikte en kuste me toen op mijn lippen.

"Komt goed, schoonheid," zei hij met een knipoog.

"Truth or dare!" werd er toen ineens geroepen door een aantal mensen in de woonkamer.

"Gaan we meedoen?" stelde ik voor.

Hamza aarzelde. "Het is niet echt iets voor mij,"

"Kom op," zei ik en pakte zijn hand, terwijl ik opstond en van de trap af liep.

We gingen naast een paar meiden zitten die meededen met het spel.
Susan kwam op me af en nam plaats op de stoel naast me. Ze keek verbaasd op toen ze Hamza aan mijn andere kant zag zitten.

"Geen missie meer?" fluisterde ze en ik schudde mijn hoofd.

"Ik leg het nog wel uit," zei ik snel en zag dat de rest van de mensen in de woonkamer om de banken en stoelen die in een kring stonden heen gingen staan om toe te kijken.

"Truth or dare," begon een meisje die ik herkende van school, waarvan ik haar naam niet wist. "Jij begint," en ze wees naar Susan.

"Kies iemand," zei het meisje.

Ik keek de menigte rond en zag toen Jake aan de andere kant van de kring staan. Hij zag er dronken uit en zijn wenkbrauwen stonden gefronst.
Hij was toch niet zo van de feestjes en het hevige drinken?

Wat ik niet doorhad was dat Susan Jake ook had zien staan.

"Jake," zei ze toen zonder na te denken en begon te grijnzen.

"Truth or dare?" vroeg Susan.

Dit voelde als een slecht idee.

"Susan. Stop," zei ik zacht tegen haar.

"Truth," riep Jake dronken. "Vraag maar raak!"
Iedereen keek naar Jake en begon ongemakkelijk te lachen.

"Zie je? Hij wilt het zelf," zei Susan snel en keek weer naar Jake die op het punt stond zichzelf voor schut te zetten.

"Op wie heb je een crush?" stelde Susan de vraag en iedereen was even stil.

Ik keek Jake aan en wachtte op zijn antwoord. Hij zei nog niks en zijn blik wendde zich naar mij. Daarna gleed het naar Susan.

"Op jou," zei hij toen tegen haar en ik keek met grote ogen naar Jake.

Wat?

Susan en ik keken elkaar eventjes aan en iedereen begon te lachen en te fluiten.

"Voor het beantwoorden van de vraag mag je een shotje weggeven," zei het meisje die het spel startte.

"Susan, neem maar gelijk het shotje," riep Jake en lachte.

Wat was er toch met hem?

"Hij liegt," zei Susan toen tegen me, nadat ze het shotje had genomen.

"Het valt nu allemaal op z'n plek. Hij vindt jou leuk," lachte ik en Susan wierp me een geïrriteerde blik.

"Truth or dare aan Hamza," begon Jake toen en Hamza keek op.

"Kies 'dare' als je durft," zei Susan snel tegen hem, maar Hamza bleef Jake aankijken.

"Dare," was zijn antwoord en Jake dacht na.

"Zoen het allermooiste meisje in deze kamer," was Jake's opdracht en ik vond dit heel erg vreemd. Wat wilde hij hiermee bereiken?

Jake zat naar ons te kijken, terwijl hij uit zijn beker met drank dronk.

"Dat is makkelijk," zei Hamza en draaide zijn hoofd naar mij toe.
Toen zoende hij me vol en ik voelde dat hij zijn tijd wilde nemen.
Hij legde zijn handen op mijn middel en ik voelde hoe hij zijn hand even op mijn bil legde en zachtjes greep.

Iedereen in de woonkamer floot en toen Hamza zijn hoofd terugtrok gaf hij me nog een snelle kus en keek hij Jake aan.

"Met plezier," zei hij toen nog en Hamza mocht een shot uitdelen.

"Kelsey, mag de shot nemen," zei hij toen plots en ik keek hem verbaasd aan.
Maar braaf nam ik het shotje dat voor me werd ingeschonken.

"Truth or dare aan Jake," draaide Hamza het spel terug naar Jake.
Wat was zijn plan nou weer?

"Truth," koos Jake de veilige keuze.

"Vertel eens," en Hamza stond op. Iedereen keek hem aan en vroeg zich af wat hij ging doen.

"Ben je nog maagd?" werd de vraag toen gesteld en iedereen keek Jake aan.

Bij de vorige vraag was hij even stil, maar nu leek het alsof hij wilde zwijgen.

"Als je niks wilt zeggen moet je drinken," riep iemand ineens.
"Ben je maagd? Hoe oud ben jij?" werd er ineens door iemand anders gevraagd.

"Nou? Ga je nog antwoorden?" vroeg Hamza die ervan leek te genieten.

"Hamza, stop," merkte ik op. "Laat het. Stel een andere vraag,".

Ik zag aan Jakes ogen dat hij zich enorm schaamde door de aandacht die op hem werd gevestigd.

"Waarom zeg je dat? Wat denk je wel niet?" begon een stem en ik zag dat het Nick was.

"Nu heeft hij niks meer te zeggen," moest Hamza nog het laatste woord hebben.

"Trek nog één keer je verrekte bek open," schreeuwde Nick naar Hamza en ik stond op. Snel liep ik naar Hamza en pakte zijn arm.
Ik lette niet eens meer op wat de jongens schreeuwden, maar dit moest stoppen voor het escaleerde.

"Hou op! Kom. Laat het!" zei ik streng tegen Hamza, maar hij had ook al een paar drankjes op merkte ik.
En zo te zien had Hamza een temperament.

Dylan voegde zich bij het geschreeuw en werd ook kwaad op Hamza.
Dylan schreeuwde naar hem dat hij zijn broertjes met rust moest laten en moest stoppen met uitdagen.

Jake verliet de woonkamer en ik ging er vanuit dat hij naar huis ging. Nick volgde hem en even later volgde Dylan.
De drie jongens waren weg en Hamza stormde naar de tuin.

Ik keek naar de gang en naar de achtertuin en dacht na wie ik moest volgen.
Susan zag me kijken en legde haar hand op mijn been.

"Het is niet erg als je nu even voor je eigen gevoel kiest," zei ze alsof ze mijn gedachtes las.
Mijn hoofd knikte langzaam.

Ik stond op, zuchtte even en liep toen naar de achtertuin.