"1 unicornpunt voor mij." Blaas ik tegen zijn lippen aan. Hij laat m'n kont los en zo sta ik zelf op de grond. Frons. Ik grijns. "Ik had de macht over je." Hij grinnikt. "Dat zullen we nog wel eens zien." Hij knijpt in mijn kont waardoor ik op hem spring en een gilletje slaak. Hij valt mijn nek weer aan met natte kusjes wanneer hij de trap op rent. Ik kreun wanneer ik op het dekbed wordt gegooid. Verlangen is het enige woord dat in me opkomt.

"Wat is les 2?" Vraag ik wanneer hij boven op me belandt. Als antwoordt krijg ik plots een tong in mijn mond gedrukt en ik weet niet wat ik doen moet. Door de schuurbewegingen die hij tegen me maakt, wordt ik opgewonden en denk ik er toch niet meer over na. Het eerste gevoel van tong tegen tong voelt enorm goor. Ik denk aan al die bacteriën die we uitwisselen, het speeksel dat- je weet wel wat ik bedoel. Die gedachte valt al snel van mijn schouders wanneer ik zijn hand in mijn groter wordende kruis voel knijpen. Zijn hand vindt moeiteloos de rits van mijn jeans en wanneer ik het bekende geluid van geritsel hoor, schiet ik in paniek.

Ik wil dit niet! Nog niet.

Ik duw hem van me af en kruip tegen het hoekeinde van het bed. Ik hoor een plof en meteen erna verschijnt het hoofd van Jay boven het beddenlaken. Normaal zou ik me kapot gelachen hebben, maar wanneer ik me realiseer dat ik net met mijn neef aan het zoenen was, is dit niet het geval.

Hij klimt in een soepele nonchalante beweging terug op het bed. "Te snel?" Zijn hand verplaatst zich naar mijn schouder en rust daar. Ik kijk ernaar en voer een discussie met mezelf.

Het voelde goed! Wat is er mis met me!

Het is je fucking neef!

"Alles oké." Ik schrik op en plots staar ik in de maar al te bekende gifgroene ogen van mijn jongere neefje. Ik knik. "Te snel." Fluister ik met een licht bange stem.

Zie me hier zitten. Met opgetrokken knieën en armen eromheen geslagen op de rand van mijn bed met naast me mijn neefje met wie ik 2 minuten geleden nog lag te kussen en droog te neuken. Ik schaam me dood.

"Hé, alles komt goed. Kom eens hier." Hij trekt me tegen zich aan, waardoor ik als een klein kind tegen zijn borst aanleun. "Ik schaam me." Meteen heb ik spijt wanneer die woorden mijn lippen verlaten. Straks begrijpt hij dit verkeerd. "Ik bedoel-" "Ik weet wat je bedoelt. Ik schaamde me eerst ook, maar toen vroeg ik mezelf af: waarom? Je voelt je er toch goed bij. Dan is dit toch niet verkeerd?" "Maar-" "Luister kleintje, ik begrijp wat je door maakt. Ik heb het ook net allemaal achter de rug, maar geloof me. Eens je erdoor bent, komt het niet meer terug. Het komt allemaal wel goed, geloof me, volg gewoon je gevoel en je belandt uiteindelijk wel op je pootjes. Dat is bij mij ook gebeurt. Je moet er even door. Daarna is alles voorbij. Voorgoed!"