35.BÖLÜM ~İYİ Kİ~
"Bir kuş misali ömrüm var benim. Özgürlüğüm kadar uçabiliyorum, koşabildiğim kadar hızlı, yürüyebildiğim kadar sakin ve söyleyebileceğim söz kadar söyleyebilirim her şeyi. Her insan sevmeyi bildiği kadar sevilmeyi de hissedebilmeli. Aşk dediğimiz şey eğer karşılıklı iki tarafta sevebiliyorsa bana göre aşktır. Ne yapayım beni sevmeyen sevgiliyi? Ya da benim olmayan, beni sevmeyen bir kalbi. Sizi seven insan her ne olursa olsun sever zaten. Yanında saçmalayabileceğin, aynı şeyleri aynı anda düşünebileceğiniz, beraber aynı şeyleri sevebileceğiniz insana kalbinizi verin. Şunu asla unutmayın ; eğer bir şeyi gerçekten istiyorsanız ve istediğiniz o şey için daima dua ediyorsanız muhakkak o sizin olur. Ve şunu da unutmayın ki ; rabbim geciktiriyorsa muhakkak ki güzelleştiriyordur."
Multimedia : Melek Mosso - Doğum Günü
~~~~~~~~~~~~
Babama 'seni affetmeye çalışacağım' dememin üzerinden 2 hafta geçmişti. Evet fazla yakın bir baba kız değiliz. Eskiye göre de öyle buz gibi değilim. Babamın ö-ölecek olması onu affetmeye çalışmamın bir sebebi olabilir. Ama ona sarıldığım anda ki hissettiklerimi ne ben anlatabilirim ne de siz anlayabilirsiniz. Bu sadece yaşanılası bir durum. Kelimeler kifayetsiz kalır. Şuan soruyorsunuz bana bir baba kızına neler yaptı ve kızı onu affetmeye çalışıyor. Evet , onu affetmeye çalışıyorum. Çünkü 3 yaşındaki küçük Biray hala onu çok seviyor. O küçük Biray onu temelli kaybedeceğini düşününce harabeye dönüşüyor. Yıkılmış bir kadının belki de son isteği babasıyla vakit geçirmek. Ve ölecek olan bir adamın son isteği çocuklarıyla vakit geçirmek. Ev eski haline dönmeye başlamıştı. Annem Ayaz'la biz üzülmeyelim diye hiç bir şey dememişti babama. Ayaz desen o da benim gibi affetmeye çalışıyordu.
Bugün 24 Mayıs 2021. Benim için en özel olan adamın, kalbimin doğum günü. Yani tabi ki de bu kişi Tamay , Tamay'ım. Uzun zamandırdan beri nasıl yapacağım diye düşündüyordum. İşte ailenin güzelliği burada başlıyor. Annem, Ayaz ve Hazal'la beraber bir parti planı kurduk. Hediyemin ne olduğunu kimseye söylemek istemezdim fakat Hazal ve Ayaz'a söylemek zorunda kalmıştım. Zaten mutlaka Hazal ve Ayaz'dan yardım almam gerekiyordu. Çünkü onlar sayesinde Tamay'ın hediyesini tamamlayabilmiştim. Onların radyo televizyon ve sinema okuması ilk defa işime yaşamıştı. Çok içime sinen bir hediye olmuştu.
Tamay'a doğum gününü hatırladığımı çaktırmamak için normal her zaman ki gibi mesajlar atıyordum veya telefonda öyle konuşuyordum. Tamay arada 'Biray , güzelim sanki bugün bir başka güzel değil mi?' diye bana göndermede bulunsada onu pek umursamıyordum. Daha doğrusu umursamamaya çalışıyordum. Ben böyle yapınca biraz morali bozulsa da fazla çaktırmıyordu bana.
Bizim evin bahçesinde ona güzel bir parti hazırlamaya başlamıştık. Annem bana yemekler konusunda yardım ediyordu. Ayaz ve Hazal da dışarı süslemelerine yardım ediyordu. Tamay her zaman ki gibi hastanede yoğun bir şekilde çalışıyordu. Hatta şuan bir hastasının ameliyatındaydı.
Yaptığım kurabiyeleri fırına koyarken anneme doğru döndüm. "Annecim ben kurabiyeleri koydum fırına. 10 dakika sonra çıkarsan olur mu ? Bende Tamay'ın köpeğini alıp bizim eve getireyim."dedim tok bir sesle.
Hazır Tamay ameliyattayken köpeği Şehsu'yu bizim eve kaçıracaktım. Evin anahtarını nasıl aldın derseniz eğer Tamay'ın beni büroya bıraktığı gün almıştım. O farketmeden de kopyasını anahtarcıya yaptırmıştım.
"Tamam kızım. Çabuk git gel sen. Benim arabamı al. Daha hızlı gider gelirsin hem. Vestiyerin orada anahtar."dedi annem ben mutfak kapısından çıkarken. 'Görüşürüz' diye bağırdıktan sonra vestiyerin üstünde ki küçük el çantamı ve annemin arabasının anahtarını alıp evden ayrıldım.
Arabaya bindim. Hemen hemen hazırlıklar bitmişti. Tamay çok sevinecekti. Onun bilmemesi için çok uğraşsam da iyi olmuştu. Akşam olmak üzereydi. Trafik de kalabalıklaşmaya başlamıştı. Şehsu'yu bizim evde görünce ki tepkisini , asıl çok merak ediyorum. Benden sonra tek can yoldaşı , arkadaşı Şehsu. Arada beni almaya gelirken yanında getiriyordu Şehsu'yu. Görseniz çok tatlı ve zeki bir köpek.
Tamay'ın evine gelmiştim. Güzel bir rezidans dairesinde oturuyordu. Çantamda ki Tamay'ın evinin anahtarını çıkarıp kapıyı açtım. Kapıyı açar açmaz beni Şehsu karşılaşmıştı. Ben kapıdan içeriye girerken Şehsu da üstüme atlıyordu. Biraz onu sevdim. Allahım çok tatlı bir köpek bu. Yerim ben onu ya. Neyse... Tamay'ın evi her zaman ki gibi temiz ve düzenliydi. Aslında evi gezmek çok isterim. Fakat eve gitmem de gerektiği için köşedeki askılıkta asılı olan köpek tasmasını alıp Şehsu'ya taktım. Şehsu'yu da alıp evden çıktım. Şehsu zaten beni tanıdığı için evden çıkarken pek zorluk yaşatmamıştı.
(Tamay'ın köpeği Şehsu)
Bizim eve Şehsu'yla geleli 1 saatten fazla olmuştu. Çok güzel sade beyaz bir elbise giymiştim. Onu uygun siyah topuklu ayakkabı , nude bir makyaj ve maşalı bir saç yapmıştım.
(Biray'ın makyajı)
(Biray'ın saçı , takıları ve giydiği elbisesi)
(Biray'ın giydiği ayakkabı)
"Ohaaaaaa! Kızım gerçekten efsane olmuşsun. Aferim böyle ol benim ikizim olduğunu belli et." demişti Ayaz pişkin pişkin gülerek. Ona göz devirmekle yetişmiştim.
"Güzelim sen ona bakma. Sen her halinle güzelsin fakat bugün ayrı bir güzelliğin var."dedi Hazal sevimli bir şekilde gülümseyerek. Bende ona güzel bir tebessüm armağan ettim.
"Kızım, sen böyle giyinince sanki seni istemeye geliyorlar gibi hissettim. Maşşallah sana tü tü tü." dedi annem elini yumruk yapıp bir de dişine vurdu. "Hepinize teşekkür ederim o sizin güzel görüşleriniz canlarım benim."dedim ve kucak sarılması için iki yana kollarımı açtım.
Sarılarak biraz öyle durduktan sonra ayrıldık. Bahçe de bizim ekiple toplanmıştık. Hazal'ın anne ve babasını da çağırmıştık. Netice de artık akraba olacağız. Zaten Hazal'ın anne ve babası benim ikinci annem ve babam gibiydiler. Tamay ameliyattan çıkalı yarım saat olmuştu. 'Bizim eve gelir misin canım?' diye mesaj atmıştım. 'Tabi güzelim.' diye mesaj atmıştı. Şimdi hepimiz heyecanla Tamay'ın eve gelmesini bekliyorduk.
Bahçenin etrafına doladığımız küçük led ışıkları ve bahçe kapısının orada ki ışıkları da kapatmıştık. Bahçeyi sadece yıldızlar ve ay aydınlatıyordu. Tamay'ın arabasının geldiğini farketmemizle hepimiz bahçeden mutfağa geçmiştik. Tamay yorgunluğu vücuduna yansımış halde eve doğru yürüyordu. Bahçe kapısını açmıştı.
İçeri doğru bir adım atmıştı ki işte şimdi usta oyunculuğumu sergilemem gerekiyordu. Mutfak kapısından dışarı çıktım. Acıklı bir şekilde "TAMAAAAAAY!"diye bağırdım. Tamay ne olduğunu şaşırmış halde koşarak sesimin geldiği yöne doğru yani bahçeye doğru geliyordu.
Annem ve Ayaz sözleşmiş şekilde aynı anda yapmaları gereken şeyi yaptılar. Ayaz büyük konfetiyi patlattı. Annem ise bütün ışıkları açtı.
Hepimiz hep bir ağızdan klasikleşmiş olan o şarkıyı söylemeye başladık.
"İYİ Kİ DOĞDUN TAMAY! İYİ Kİ DOĞDUN TAMAY! İYİ Kİ DOĞDUN TAMAY!"
Tamay ilk önce iki dakika durdu kaldı. Afallamış yüzü ne olduğunu anlayınca yüzüne kocaman bir gülümseme ekledi. Hemen Tamay'ın yanına gittim. Boynuna sarıldım. Tamay'ın kolları da sırtımdaki yerini aldı.
Tamay'ın kulağına doğru fısıldadım. "İyi ki doğdun sevgilim!"dedim ve minik bir öpücük kondurdum yanağına. Aslında fazla uzun sarılmak isterdim ama mâlum aileler var geri çekildim. Tamay sırayla herkesle sarıldı.
Parti başlayalı neredeyse 2 saat olmuştu. Tamay mutluluğu siyahın kahvesi gözlerinden ve o güzel gülümsemesinden belli oluyordu. Artık hediye merasimine başlamıştık. Ayaz güzel bir kol saati almıştı. Hazal güzel ekoseli siyah beyaz bir gömlek. Annem mesleği gereği Tamay'ın kardiyoloji uzmanlığı olduğu için kalp şeklinde bir biblo almıştı. Hazal'ın ailesi de hoş bir tişört ve ona uygun ceket almıştı. Sıra bana gelmişti.
Tamay'ın tam karşısına geçtim. Derin bir nefes alıp verdikten sonra dudaklarımı araladım. "Sana bu hediyemi vermeden önce söylemek istediğim şeyler var canım."dedim hafif bir gülümsemeyle. O söze girmeden sözlerime devam ettim.
"Keşke çocukken tanısaydım seni, küsme diye saçını çekmezdim hiç. En sevdiğim oyuncaklarımı önüne sererdim. Sonra bakkala gidip çikolatalar alırdım sana. Saklambaç oynasaydık, bir sana sobelenirdim. Kovalamaca oynarken çok hızlı koşmazdım mesela, yorulma diye yalancıktan düşerdim. Ne bileyim, seninle çocuklaşıyorum sevgilim. Dünya senin kadar güzel geliyor tüm telaşlarıyla, bir o kadar yorulmuyorum da sevmekten seni. Bir ağacın altında gölgelenmek gibiymiş seni sevmek, yazın sıcağında. Annemin oynarken verdiği salçalı ekmek gibi, ilk bayramlık ayakkabılarımı giymek gibiymiş seni sevmek. Herkesin bir ruh eşi varmış bu dünyada. Çocukken tanımasam da seni, inanıyorum ruh eşim olduğuna. Belki çocukken tanışamadık ama, hayat sonunda çıkardı seni karşıma. Gerçi sen beni tanıyordun. Ama neyse... Şimdi hiç niyetli değilim peşini bırakmaya. Dişlerimiz dökülüp belimiz bükülene kadar hiç ayrılmayalım sevgilim, seni çok seviyorum. İyi ki doğdun sevgilim!"dedim gözümden bir damla yaş düştü yanağıma.
Benim söylediklerim Tamay'ın da siyahın kahvesi gözlerini dolu dolu yapmıştı. Burda annemgil olmasa kesin ağlayacağını biliyordum. Şimdi kendini tutuyordu. Burnumu çektim. Elimdeki kutuyu Tamay'a doğru uzattım.
Tamay gülen gözlerle kutuyu açtı. İçinde gördükleriyle sanki nutku tutulmuştu. Ona bu sezon futbolcularının üstünde imzası olan orijinal bir Beşiktaş forması ve Ayaz'la zar zor bulduğumuz eski Beşiktaş futbolcularının resimlerinin ve imzalarının bulunduğu bir futbol topu almıştım. Hastaneden vakit bulduğu süre zarfında kaçırdığı Beşiktaş maçlarının özetlerini izleyen adama en güzel hediye bu olur diye düşündüm. Tamay fanatiğim diye her yerde bağıran bir adam değil. Maç günleri yeri geldiğinde maçta holiganlık yapar. Gereksiz gösterişlere karşı bir Beşiktaş'lı.
(Biray'ın aldığı imzalı forma ve top)
Tamay gözlerini ve ellerini hediye de bir kaç dakika gezdirdi. Sonra gözlerini benim yeşilimin verdiği maviliklerimle buluşturdu. Ansızın bana sarıldı.
"Sen harika bir kadınsın Biray. Muazzam bir kalbin var. Beni ne kadar çok mutlu ettiğini inan bilemezsin. O kadar çok aradım ki bu topu anlatamam sana. Seni çok seviyorum güzelim. Rabbime şükrediyorum senin gibi bir yâri bana armağan ettiği için."dedi ve siyahın kahvesi gözlerinden bir yaş daha düştü boynuma.
~~~~~~~~~~
Vote ve yorumlarınızı bekliyor olacağım...🌸
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top