15.BÖLÜM ~UTANGAÇ~
"Sulamadığın çiçeği kurudu diye koparırsın. Sonra da neden öldü dersin. İnsan bu işte ; görmek istediğini görür , yapmak istediğini yapar. Fakat ardına dönüpte ben ne yaptım diye sormaz. Sorun da burda ya... İnsan mutlu olmadığı yerde çiçek açar mı?"
Multimedia : Teoman - Bana Öyle Bakma
~~~~~~~~~~~~~~
Tamay'la eve dönüş yolundaydık. O kadar mutluydum ki... Anlatsam anlatılmaz sadece böylesine yaşanılası bir durum. Sevmek ve sevilmek o kadar güzel ki tekrar yaşadığını hissediyorsun.
Tamay'la el eleydik. Yolda sessiz , sakin ve huzurlu şekilde ilerliyorduk. Sessizliği bozan telefonumun çalan zil sesi oldu. Telefonum olduğunu unuttuğum bu zamanda acaba beni kim arıyor diye telefonumu çantamdan çıkarttım. 'Valide Sultan' arıyor yazıyordu.
Tamay'a "Annem arıyor. Doğru ya fazla biraz geç kalmış olabiliriz. Ne diyeceğim ben arkadaşımla olduğumu biliyor fakat hiç bir zaman bu kadar geç kalmam eve onu da biliyor. Oooofff Tamay ben ne yapacağım ?"demiştim telaşa girmiş halde.
Tamay arabayı sağa çekti. Sonra ellerimi tuttu. Gözlerimin içine doğru baktı. "Telaşa girecek bir durum yok güzelim. Şimdi derin bir nefes al. Sonra da o telefonu aç. Hem fena mı olur bizi de öğrenmiş olur."dedi sinsi sinsi gülerek.
"Of Tamay yemin ediyorum ki benle dalga geçiyorsun git küstüm."dedim. Aslında daha fazla konuşurdum fakat annemi daha fazla telaşa sokmamak için telefonu açtım.
"Annelerin gülü mü aramış beni?"dedim sevimli olmaya çalışarak. Annem telefonda "Biray hanım saatin kaç olduğunun farkındasınızdır umarım. Burda sizi bekleyen bir anne duruyor. Gelmeyi düşünüyor musun acaba?"dedi kinayeli bir sesle.
"Özür dilerim annecim arkadaşımla uzun zamandırdan beri görüşmüyorduk. Birbirimizi bulmuşken konuşalım dedik. Zamanın nasıl geçtiğini inan unutmuşum. Hem zaten geliyorum eve taksideyim."dedim. Aslında doğruydu dediklerim fakat arkadaşım değil sevdiğim adamdı konuştuğum kişi.
"Peki bakalım başımın tatlı belası bekliyorum. Hadi öpüyorum seni."dedi neşesi yerine gelmiş halde. "Ben de seni öpüyorum annelerin gülü."dedim ve telefonu kapattım. Çantamın içine telefonumu geri koydum.
Tamay'a baktım. Öylece durmuş beni izliyordu hayranmışcasına. Tebessüm ettim. Sonra da aniden ona sarıldım. Ne olduğu şaşırmış olsa da oda bana sımsıkı sarıldı.
Geri çekildiğim de "Hımmm. Hangi dağda kurt ölmüş Biray Hanım? Ayrıca bu kurt hep ölsün ben sevdim bu işi."dedi yandan bir gülüşle. Bak unutmuşum trip atacaktım aklıma getirdi beklesin de trip atayım dedim içimden. O sıra da Tamay'da arabayı çalıştırmış eve doğru ilerliyorduk.
Ona hiç bir şey söylemeden camdan dışarı bakmaya başladım. Bir kaç dakika sonra Tamay "Bir şey mi oldu Biray?"dedi şaşırmışcasına. Onu takmadan dışarıyı izlemeye devam ediyordum.
Tamay sabırsızlanıyordu. "Biray bir şey mi oldu?"dedi düşünceli halde. Daha fazla dayanamadım. "Şurda iki dakika trip attırmıyorsun Tamay."dedim. Tamay'a jeton yeni düşmüş olacak ki "Haaaa o mesele. O zaman şuan ilk tribimi yiyorum."dedi neşelenmiş halde.
Sonunda diye içimden bir oh çektim. Bizim evin önüne de gelmemize az kalmıştı. Tamay'a "Beni şurda ki köşede indirir misin ? Şimdi biri falan görür."dedim. Tamay durur mu buldu fırsatı tabi.
"Hımmm. Düşünmem lazım hep sen bana trip atmıyor muydun? Ne var hem annenle de tanışmış oluruz. En iyisi ben seni evin önünde indireyim."dedi sırıtarak.
"Offff Tamay ya. Valla tamam ya. Sana da trip atılmıyor yani. Tamam trip atmıyorum valla bak."dedim ona şirin şirin bakarak. Tamay "Bana öyle bakma öpesim geliyor."dedi. Ben söylediği sözü anladığım da kıpkırmızı olmuştum bile.
Tamay utandığımı anlayınca fazla üstelemeden dediğim köşe de arabayı durdurdu. Bana doğru döndü. "Geldik güzelim."dedi hafif tebessüm ederek. Ben de "Teşekkür ederim neyse ben ineyim gören olur."dedim hala utanmışlık üstümdeyken. Hiiç beklemediği bir anda arabadan tam inecekken arkamı döndüm. Tamay'ın yanağından hızla öptüm ve geri çekildim. Şaşırmış halde bana bakarken onu öylece bırakıp arabadan indim.
Eve doğru ilerledim. Arkamı dönüp baktım. Tamay hala beni izliyordu arabadan. Galiba ben eve giresiye kadar bekleyecekti. Düşünceli sevdiğim benim dedim içimden.
Bahçeden içeri girdim. Annemin evde olduğunu bildiğim için zile bastım. İlk çalışta annem kapıyı açmıştı. "Annelerin güzeli nasılsın?"dedim ve yanağından öptüm. Annem "Bugün fazla bir mutlusunuz Biray Hanım. Nedir bu fazla mutluluğun sebebi ?"diye sordu.
"Aman be annem arkadaşımla konuştuk. Ve mutluyum ayrıca mutlu olmayım mı ?"dedim hafif üzülmüş halde. "Aman aman sana da laf söylenmiyor Biray Hanım. Hadi o zaman bir sade Türk kahvesi yapta içelim."dedi. Annemi ikiletmeden mutfağa girdim. Türk kahvesi yapmak için cezve ve kahveyi çıkardım. Cezvenin içine 2 kahve fincanı soğuk su koyduktan sonra kahveyi yapmaya koyuldum.
Annem dosyalarıyla ilgilenmek için içeri geçmişken bende hala kahveyi yapıyordum. Derken zil çaldı anneme "ben açarım."dedikten sonra kapıya doğru ilerledim.
Kapıda sinsi sinsi bana bakan uyuz ikizim Ayaz karşımda duruyordu. "Aaaaaaa anne kimse değilmiş yanlışlıkla kapıyı çalmışlar."dedim pislik olsun diye. Ayaz kapı aralığından "Ya sensin o yanlış çalan Biray Hanım."dedi bağırarak.
"Biray! Ayaz! Getirtmeyin beni yanınıza siz hiç uslu durmaz mısınız?"dedi annem bıkmışlık halinde. "Aman be."dedim ve o sıra da aklıma kahve geldi ve koşarak mutfağa doğru ilerledim. Ayaz da o sırada eve giriyordu.
Tam taşmak üzereyken kahvenin üstünde ki köpüğü alıp fincanlara doldurdum. O sıra da uyuz ikizim Ayaz da yanıma gelmişti. "Ne oldu niye geldin sen yanıma."dedim Ayaz'a. Ayaz da "Bana da kahve yapar mısın cannım ikizim."dedi kinayeli kinayeli konuşarak ve 'cannım' kelimesini bastırarak.
"Sana kahve mahve yok. Hem sen ne söyleyeceksin bana çıkar ağzında ki baklayı." dedim. Ayaz "Ya gerçekten söyleme mi ister misin? Sonra sorun yaşama."dedi sinsi sinsi.
"Lafı ağzında geveleme de ne söyleyeceksen söyler misin Ayaz? Sinir kat sayım şimdiden arttı bile."dedim sinirlenmeye başlamış halde.
"Canım ikizim Biray '34 TMY 422' plaka sana tanıdık geldi mi?"dedi. Ne bu plaka bana cok tanıdık geliyor. Valla buldum bu Tamay'ın arabasının plaka numarası. Hadi canım bilmiş olamaz değil mi ? Allahım lütfen düşündüğüm şey olmasın. Bizi görmüş olmasın yoksa dilinden kurtulamam.
Bilmez numarası yaparak "Yooo tanımıyorum. Noldu ki yoksa araba mı alıyorsun kendine?"dedim. "İkizim sen iyice unutmaya başlamışsın. Ben sana hatırlatayım zaten benim bir arabam var unuttun mu ? Hani şu muhteşem arabam '2018 model Mercedes Benz S 500'üm' var."dedi böbürlenerek.
Of Biray nasıl unutursun bari yalan söyleyeceksin iyi at bari. "Şaka yaptım şaka biliyorum zaten senin bir araban olduğunu. Sadece belki ikincisini de almak istiyorsundur ve plakası da budur dedim ne var yani Ayaz."dedim iyice kendimi batırarak.
"Canım ikizim gördüm desem seni , daha sonra yalan atma desem nasıl olur acaba? Adı dur dur neydi hatırladım TAMAY ARIKAN."dedi.
Ben olduğum yerde sadece "Neee?"diyerek donup kaldım.
~~~~~~~~~~
Vote ve yorumlarınızı bekliyor olacağım...🌸
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top