Chapter 36: Burns

Herman's POV

WE REACHED METRO MANILA ALREADY.

Oh, my legs really hurt from that battle. Good thing, my shield protected me so I wouldn't have any more injuries and pain than that. What a day, Captain America, What a day!

In driving the monster truck, me,Jasmine,Quesha,Craig,Harvey and Patrichia were at the most back part. It's relaxing dito sa pinakalikod na parte bago doon sa pintuan.

Nasa loob sina Simon,Sandy Yuan at Claire.

Sina Jett,Iram,Marc at Neil ay kasama namin sa likod pero nasa harapan naming anim.

Maraming gusto galawin yung monster truck pero marami ding pulis na pinapaalis yung mga tao at mga kotse na pumupunta sa amin. Dahil kilala si Simon sa Muntinlupa, kinilala ng mga Enforcer ang monster Truck.

"Guys I think kailangan na talaga natin umuwi. Hinahanap na ata tayo ng mga magulang natin eh. Sino ba pinakamalapit? May taga-Muntinlupa ba?" Sabi ni Simon.

"Ako!" -Neil,Harvey,Iram,Marc.

"O sige." Sabi ni Simon.

"Guys may kailangan akong sabiihin sa inyo.." -Simon

Binuksan ni Simon lahat ng bintana para marinig at makita kaming lahat.

"Ano yun? Lol." -Neil

"Akin kasi itong monster truck, I mean..sa Riles ito. Di ba sabi ko na sa inyo, mayayman kami lalp na sa mga kotse at mga pag-ari ng lupa? Naiwan ko yan doon sa daanan na yun dahil kinidnap ako nina Karlos ang kasintahan niya, you know who." -Simon

"Oo dude! I believe in you! You're so amazing, you made those costumes as well!" I qsaid.

"Ah hindi, napulot ko lang mga yan at nilagay sa monster truck at gusto ko snaa ibigay yan sa inyo eh.." Sabi ni Simon.

"Oh thanks." -Yuan

"Oo nga pala bat kayo tumakas sa amin noon o hindi sumama sa pag-alis ng mansion..sumama kayo kina Karlos,Roxyn,Marine. Kasabwat din ba layo nina Roxyn?" Sabi ni Claire.

"Dahil napaghinalaan na naming tatlo ni Roxyn na killer yung mga yun..at nagalit lang talaga ako kay Alexander. Gusto ko sana mag-sori sa kanya pero..wala na siya." Sabi ni Simon

Nang marating namin ang Ayala Alabang para hatirin sina Neil at Iram biglang may tumalon sa monster truck na naka-orange jacket na may berdeng maskara.

"Uyy! Ano na, nananadya ka ba?" Sabi ni Simon.

"Guys...I think he's one of the killers.." Sabi ko.

"Lets go down." Sabo ko.

Bumaba kami nina Simon,Neil at Yuan. Nagsaklay nalang ako pababa. Inalalayan ako ni Neil sa pagbaba.

Pinagmasdan namin ito, nahulog pero mukhang walang nabali sa kanya.

"Guys, nakagapos kamay niya!" Sabi ni Simon, sabay tanggal sa gapos.

Kaagad kong hinubad maskara.

"You're under arrest, mister litter!" Sabi ko.

Nakita ko mukha, kung magsalita nakatakip bibig at oo nga, mahigpit mga electrical tape sa bibig niya.

"He's not a killer..." Sabi ni Yuan.

"Jenson!?!" Sabi ni Neil at dahn dahng tinanggal ang mga tape sa bibig, kahit naramdmaan kong nasasaktan siya.

Hanggang sa makapagsalita na siya.

"Who's that?" Sabi ko.

"Si Jenson, kapitbahay ko na best friend. Pinsan ko siya mother's side. Jenson, ano nangyari?" Sabi ni Neil.

Huminga siya ng malalim.

"Pinatay ang pamilya mo nina Ella Puertorico, Vienna Jalbuena at Mikel Kuleon kung kailan kompleto pamilya mo, nandoon ang kompletong pamilya mo..father's side at mother's side, nag-uusap tungkol sa iyo, namimiss ka daw nila." Sabi niya na nahihirapan magsalita at nasasaktan na talaga.

"Ala! Lahat sila? Eh sina Jimuel, Briant at Gilber? Buhay pa sila? Slaa bat ka ba talaga ginanyan?" -Neil

"Gusto nila ako ipahuli sa pulis o mabaril ninyo dahil pauwi na daw kayo sa Ayala kaya sinuotan nila ako nito, ang sinusuot nilang killer madalas. Pinatay din nila pamilya namin ni Jimuel..madami silang pumunta sa amin..benteuno sila. Neil, wlaang nabubuhay sa pamilya mo..pero sinunog ang bahay nina Briant at Gilbert na nakagapos tapos si Jimuel..nahulog sa kanya ang Spiral Wooden Staircase niyo..buhay pa siya pero nahihirapan doon, he's trapped! Ligtas na natin sila!" Sabi ni Jenson na iyak na iyak.

"Guys, okay na ako, kami nalang, uwi na kayo." Sabi ni Neil.

"Hindi sasama kami. Kaya namin tumulong." Sabi ni Yuan.

"Sige salamat." Sabi ni Jenson at tumayo na.

Sumakay na kami sa monster truck.

Binilisan ni Simon pagtakbo...

Kaagad nilang narating bahay nila Neil,Jenson,Gilbert,Briant at Jimuel ang daming bumbero.

Kaagad na tumalon sina Jenson at Neil. Pumunta sila sa bahay nila Neil, sumunod ako pati sina Simon at Yuan.

"Jimuel!!!!! Nasaan ka!!!!" Sabi ni Neil.

Naglakad pa kami, kitang kita ko ang daming tao namatay..mga kamag-anak ni Neil.

"Lolo,Lola,Tito,Tita,Nanay,Tatay,Nerissa,Kuya Oliver,Ate Penny..at marsmi pa, bakit kayo namatay? Dahil ito sa akon..sori po." Sabi ni Neilns iyak na iyak.

I tried walking fast by my crutch.

Jenson, Simon and Yuan carried all the woods of the broken spiral staircase.

I looked for any sign of a person.

Until I saw a rope.

"Guys, look!" I said, then pulled the rope my hardest, which made woods fall and I saw someone with ropes on the body, crying with electrical tape on the mouth. Both his hands and feet have ropes and the one I just pulled is on his arm.

"Good job, Herman!" Sabi ni Simon at agad na pinagmasdan ang tao.

Neil and Jenson immediately went at the boy. Presumably it is Jimuel.

"Okay ka lang?" -Jenson

"Neil! Your back..of course, okay ako. Salamat sa mga kaibigan mo Neil." -Jimuel.

"Ligtas na natin yung sa kabila! Baka mamatay yung mga yun!" -Yuan

I helped Neil and Jenson to remove the ropes on Jimuel's body.

Until..

We all ran and got out of the house.

I was last, because I was using my crutch(saklay)

We went inside Gilbert's house, it has allot of burns.

"Bawal pa pumasok!" Sabo ng bumbero.

"Kami na bahala sa mga kaibigan niyo." Sabi ng ksa pang bumbero at pumasok sa loob.

Iyak na iyak sina Neil,Jimuel at Jenson. Napa-iyak rin ako.

Nang makuha na ng mga bumbero si Gilbert, nilagay nila ito sa ambulance.

"Humihinga pa si Gilbert kahit nabalian dahil sa mga silya na bumagsak sa kanya at mukhang inatake siya sa asthma o wlaa naman siyang asthma pero inatake siya sa tagal na nakakalanghap ng usok sa sunog." Sabi ng isang bumbero.

Nakita naman yung Briant, mukhang walang injury pero ubo ng ubo tapos biglang nasuka ng marami oh man..

Iyak kami ng iyak lahat.

"Don 't worry Neil pwede kayo tumira sa amin nina itay at inay." Sabi ni Yuan.

"Talaga?" Sabi ni Jenson.

"Oo." Sabi ni Yuan na masama.

At pagkatapos, umalis na kami at umuwi sa mga bahay namin.

Yuan's POV

Pumunta na ako sa bahay ko.

kasama ko ang nawalan ng pamilya na sina Neil,Jenson at Jimuel.

"O Yuan! Anak! Welcome back!" Sabi ni inay at niyakap ako ng napakahigpit.

"Sino sila? Anak?" Sabi ni inay.

"Si Neil, po kaklase ko tapos schoolmates ko sina Jimuel at Jenson..nawalan po sila ng pamilya, nasunog bahay nila sa Ayala. Mayaman din sila pero nasa kanila lang ang pera..wala ang pamilya kung saan ang pagmmaahalan at saya.." Sabi ko.

"Maganda yang ugali mo anak, mapagmalasakit. Mana ka din pala sa akin..tignan nalang natin kung papayag ang itay mo." Sabi ni inay.

"Hinding hindi ako papayag na magpapasok ng kung sinu-sino! Wala sa vocabulary ko ang malasakit! Mga mattigas na ulo nanaman eh!" Sabi ng tatay kong pinairal nanaman galit at pagiging merciless.

"Sige na po, payagan niyo kami. Meron po kaming dalang tig-100,000 o. Sa inyo na, please lang kahit katulong lang kami..please, kahit pahirapan niyo kami, kahit maging bihag." Sabi ni Neil.

"Oo nga po..ang tunay na pakay po tlasga namin ay naghahanap ng hanapbuhay..para makabangon muli..at isang busilak na puso katulad po ng anak ninyo!" Sabi ni Jenson.

Binigay nila ang wallet nilang may 100,000 kay inay.

Nag-cross arms parin si itay at nagsungit.

"Ui Mariano, sila na nga nawalan at ang anak mo na ang nagbago, busilak na puso at pwede ipagmalaki tapos mayaman pala magiging katulong natin eh marami tayong makukuha dyan! Nawalan tayo ng katulong di ba? Nawala uung dosena nating katulong dahil pinatay nung killer sa klase nina Yuan? Yuan, kung hindi mo pa alam nagtangkang patayin kami nung killer sa section niyo pero buti nalang napatay namin kaagad, kasama yung anim na gwardya na buhay pa hanggang ngayon. Anak, kanina lang yun nangyari.. Ui Mariano, Di ba basta pera, cool ka lang at mabait ka! Ang saklap kaya nun, mayaman ka tapos mawawalan ka ng pamilya..ang hirap makabangon..magiging mahirap ka na naghihirap!" Sabi no inay na dinidisiplina si itay.

Napag-isip-isip si itay bigla..

Ngumiti siya bigla.

"Hindi kayo pwede maging kasambahay? Ano kayo, mga feeler?" Sabi ni itay in sarcastic voice.

Napayuko nalang ang tatlo at malungkot.

"Kasi, magiging anak ang turing ko sa inyo dahil slam kong katulad ni Yuan, mapapayaman mo kami. Salamat, may 300,000 kami! At ang pangarap ko na magkaroon ng apat na anak na may kaya st magiging atjletes sa iba't ibang sports! Yuan for football, Neil for Basketball, Jenson for Swimming and Jimuel for Badminton." Sabi ni itay na boses na nagpapatawa.

Natuwa kami, nag-apiran kaming apat.

"Pero..dahil wala kaming kasambahay at para di na gumastos..palit palit kayong apat tuwing araw na gumagawa ng katulong duties. Meron sa umaga, o 8-10 AM meron sa tanghali, o 12 AM to 2 PM meron sa hapon o 4-6 PM at meron sa gabi, bago matulog ang taong yun. Saktong nanalo ako sa Lotto ay nakakakuha ako ng 300.000! What a luck!" Sabi ni itay.

"So welcome to the family, Neil-Jenson-Jimuel trio!" Sabi ko.

"Teka umm Yuan, usap muna tayo doon sa garahe niyo? Jens, Jims dyan muna kayo may pag-uusapan kami tungkol sa klase namin." Sabi ni Neil.

Tumango sina Jimuel at Jenson.

Lumabas na kami at nasa garahe na..

"Tingin ko ito yung Round 8..papatayin mga pamilya natin." Sabi ni Neil.

"Agree? So paano na?" Sabi ko.

"Basta..we have to warn them all..masyado delikado at mas masaklap ito..kakaiba Round 8. Ano kaya Round 9 at Round 10." Sabi ni Neil.

"Huwag muna natin isipin yun, isipin muna natin isipin natin ang advantage..magkakasama na tayo ngayon. At pwede tayo magtulungan kung naging masaya muna tayo for a while..at mas magiging successful kung kay happy experience tayo together." Sabi ko.

"O sige. Balik na tayo ?" Sabi ni Neil.

Bumalik ha kami sa loob.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top