Benny's POV
Μόλις έφτασα στην Οκλαχόμα και μπήκα στον χώρο του πανεπιστημίου που θα γινόταν το τουρνουά θυμήθηκα την Μπεθ,έψαξα να βρω την Έλενα κάπου μέσα στον κόσμο, αλλά από ότι φαίνεται δεν ήρθε ακόμα,πήγα και πήρα έναν καφέ και έκατσα να διαβάσω λίγο το βιβλίο που διάβαζα μετά από ένα 20 λεπτό σηκώθηκα και άκουσα μια γλυκιά γυναικεία φωνή να με φωνάζει καθώς γύρισα είδα την Έλενα να πηδάει πάνω μου και να με αγκαλιάζει πάλι καλά φορούσε τζιν, την αγκάλιασα πίσω και την άφησα κάτω και την φίλησα πολλοί μας είδαν αλλά δεν μας ένοιαζε είμασταν δυο εβδομάδες μακρυά ο ένας από τον άλλον «μου ελειψες» της είπα ενώ την ξανά αγκάλιασα «και εμένα μου ελειψες πολύ» είπε και ξεκινησαμε να πάμε μέσα να αφήσει τα πράγματα της «πως πάει η υπόθεση?» Την ρώτησα «είναι δύσκολο πράγμα να ξανά ανοίγεις μια υπόθεση αλλά το έχουμε με τον Λογκαν εσυ δεν πρέπει καν να το σκέφτεσαι αυτό» είπε και εκανε μια στροφή στον διάδρομο προς τα δωμάτια «έτοιμος κυριε Γουότς να χάσετε ξανά?» Είπε «αυτό δεν το νομίζω δεσποινίδα Μαηκελσον» είπα και την φίλησα,μπηκαμε στο δωμάτιο της και άφησε τα πράγματα της «το δικό σου δωμάτιο που είναι?» Με ρώτησε «ακριβώς απέναντι» είπα και έκατσα στο κρεβάτι της και ήρθε και αυτή και έκατσε δίπλα μου και με αγκάλιασε και την έριξα πίσω στο κρεβάτι και αγκαλιαζομασταν έτσι για αρκετή ώρα «μου ελειψες παρα πολύ πριγκίπισσα » είπα «και εμένα μου ελειψες παρά πολύ αγάπη μου» είπε και ξάπλωσα δίπλα της και την κοιτούσα μέσα στα μάτια «ποτέ παίζουμε?» Με ρώτησε «στις 5 ξεκινάει» της απάντησα «εεε ναι με τόση χαρά που σε είδα ξέχασα ποτέ παίζαμε» είπε και γελάσαμε «πάμε να πάρουμε έναν καφέ?» Την ρώτησα «ναι πάμε» είπε και σηκωθήκαμε και βγήκαμε από το δωμάτιο της και περπατούσαμε προς τα έξω και πήραμε έναν καφέ και καθίσαμε σε ένα παγκάκι στο πανεπιστήμιο «για πες πως ήταν δυο εβδομάδες στην Νέα Υόρκη χωρίς εμένα» είπε «ξενέρωτα,παλι καλά έβγαινα με την Κλιο και δεν βαριόμουν όλη μέρα γενικά τις περασα κυρίως με την Κλιο, καλά και τον Αρθουρ γιατί προπονουμουν αλλά ναι ήταν βαρετά,εσυ πως ήσουν δυο εβδομάδες στο Λος Άντζελες χωρίς εμένα?» Της είπα «πολυάσχολες,τρέχαμε στα δικαστήρια τρέχαμε στο γραφείο του Λογκαν έχω ξεχαστεί πως είναι να μαγειρεύεις συνέχεια από έξω παίρναμε γιατί ψάχναμε η καημένη η Ηρα μετά από ένα σημείο ούτε καν ερχόταν κοντά μου αλλά παρόλα αυτά εξασκηθηκα και εγώ αρκετά στο σκάκι και ξέρω πως είμαι έτοιμη» είπε και το περηφανεύτηκε λίγο «ξέρεις πως θα σε κερδισω έτσι?» Είπα « δεν φοβάμαι κυριε Γουότς» είπε «δεν φοβάσαι να χάσεις?» Της είπα «όχι δεν φοβάμαι να σας κερδίσω» είπε και κοιταζομασταν αρκετή ώρα στα μάτια «συγγνώμη κυριε Γουότς δεσποινίδα Μαηκελσον, είμαι δημοσιογράφος του τοπικού λυκείου και έχουμε λέσχη σκακιού και θα ήθελα να σας πάρω μια συνέντευξη?» Είπε ένα παιδί γύρο στα 17 «ναι φυσικά» είπε η Έλενα και έκανε στην αρκεί να κάτσει «ωραία,πριν ξεκινήσουμε να πω ότι σας θαυμάζω και τους παρά πολύ» είπε «λοιπόν ποια πιστεύεται ότι είναι η καλύτερη τεχνική για να ξεκινήσει κάποιος?»είπε «νομίζω πως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αυτά μπροστά στον άλλον είμαστε αντίπαλοι» είπα «αχ ναι συγγνώμη απλά έχω Στρεσαριστει,αμμμ ωραία τι συστήνεται σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει το σκάκι» είπε «να διαβάζει βιβλία και να Εξασκείται αρκετά» είπε η Έλενα «να εξασκείται και  να συμμετέχει σε τουρνουά για να μάθει πως είναι να παίζεις και με άλλους» είπα «ωραία πιστεύεται ότι η Μπεθ Χαρμον ήταν η καλύτερη σκακίστρια όλων των εποχών?» Είπε και κοίταξα την Έλενα «ήταν και θα είναι η καλύτερη σκακίστρια όλων των εποχών, έκανε την αλλαγή και χωρίς φόβο έπαιξε με πόσους άνδρες δείχνοντας πως το να είσαι γυναίκα δεν σε κάνει κατώτερη από έναν άνδρα,η Μπεθ Χαρμον είναι υπόδειγμα για κάθε γυναίκα  εκεί έξω» είπε η Έλενα και με κοιταξε «η Μπεθ Χαρμον ήταν μια από τις καλύτερες σκακίστριες αλλά πλέον έχει φύγει από την ζωή εχει μια ξεχωριστεί θέση στον χώρο μας αλλά νομίζω έχει έρθει η ώρα να πάρει κάποια άλλη την θέση της»  είπα και κοίταξα την Έλενα «δεσποινίδα Μαηκελσον πιστεύεται ότι μπορείτε να κερδίσετε τον νέο παγκόσμιο πρωταθλητή Φιλιπ Βαργκεν?» Ρώτησε την Έλενα «με παρα πολύ εξασκήσει και διάβασμα ναι πιστεύω πως μπορώ» είπε «φυσικά και μπορεί αρκεί να πιστεύει στον εαυτό της και να εξασκηθεί σε παρά πολλές τεχνικές» είπα «ισχύει ότι βγαίνετε?» Μας ρώτησε και κοιταχτηκαμε με την Έλενα «ναι, ισχύει» είπε η Έλενα «ναι αυτούς τους δυομιση μήνες που γνωριζόμαστε  δημιουργήθηκε κάτι μεταξύ μας» είπα και εγώ «ευχαριστώ παρά πολύ και τους δυο σας είσαστε καταπληκτικοί και εύχομαι και στους δυο να φτάσετε τους στόχους σας»είπε και έφυγε «ναι ισχύει!» Είπα κοροϊδευτικά στην Έλενα «ναι αυτούς τους δυόμιση μήνες δημιουργήθηκε κάτι» είπε κοροϊδευτικά και γελάσαμε.

Elena's POV
Απλά βρισκόμαστε με τον Μπένι μετά από δυο εβδομάδες και είναι τόσο τέλεια μου έλειψε πολύ «η ώρα έχει πάει 2:30» πάμε να φαμε κάτι?» Είπε ο Μπένι και σηκωθήκαμε και προχωρήσαμε προς τα μέσα «Μπένι Γουότς» ακούστηκε μια φωνή και γυρίσαμε «Χάρι Μπελτικ» είπε και ο Μπένι και αγκαλιάστηκαν «έχουμε μήνες να τα πούμε» είπε ο Χάρι «ναι έχουμε μήνες να μιλήσουμε» είπε ο Μπένι «πως είσαι σχετικά με αυτό» είπε ο Χάρι και κατάλαβα πως λένε για την Μπεθ «καλύτερα από ότι στην αρχή πάντως» είπε ο Μπένι «να σου γνωρίσω την κοπέλα μου, Έλενα Μαηκελσον, ο Χάρι Μπελτικ» είπε ο Μπένι «χάρηκα για την γνωριμία»είπα «παρόμοιος, έχω διαβάσει για σένα από την πρώτη σου εμφανίσει στο τουρνουά στο λος Άντζελες έκανες πάταγο κερδίζοντας μέχρι και τον Φιλγουντ που είχε να χάσει 10 χρόνια τώρα» είπε ο Χάρι «ήταν εύκολο θα μπορούσε να αποτρέψει την κίνηση μου μόνο με τον Πύργο του αλλά επέλεξε να θυσιάσει την βασίλισσα του» είπα «ενδιαφέρον, είσαι καταπληκτική για το πως σκέφτεσαι» είπε ο Χάρι «θα πάμε για φαγητό θες να έρθεις?» Ρώτησε ο Μπένι «άμα με θέλετε και δεν θέλετε να περάσετε χρόνο μαζί» είπε ο Χάρι «έχουμε μέρες θα περάσουμε αρκετά χρόνο μαζί» είπα και πήγαμε όλοι μαζί προς την τραπεζαρία για να φαμε κάτι «ξέρεις η Μπεθ όταν την εκπαίδευα στο σκάκι πάντα είχε αντιρρήσεις, αντιρρήσεις στα πάντα δεν άκουγε άλλες γνώμες» είπε ο Χάρι «σε εμένα δεν έκανε τέτοια ποτέ δεν έφερνε αντιρρήσεις» είπε ο Μπένι «θα ήθελα πολύ να την γνωρίσω,με εντυπωσιάζει το πως μιλάτε για αυτήν φαίνεται υπέροχη» είπα και με κοίταξαν και οι δυο «ήταν υπέροχη, αλλά με εθισμούς και μαλακιες λίγο άμα άκουγε τον Μπένι τότε ισως τώρα να έτρωγε εδώ μαζί μας» είπε ο Χάρι και ο Μπένι κοιταξε κάτω «ισως» είπε και ο Μπένι και του έπιασα το χέρι «είναι δύσκολο όταν χάνεις κάποιον που αγαπάς αλλά πάντα θα ζει μαζί μας,μπορεί το σώμα να μην εδώ αλλά ένα κομμάτι αυτών που έφυγαν θα ζει πάντα μέσα μας, από τις αναμνήσεις,από τις συζητήσεις,από τις φωτογραφίες. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχάσεις,αλλιώς ζουν πάντα μαζί σου» είπα και,και ο Μπένι και ο Χάρι με κοίταξαν με ένα βλέμμα ηρεμίας «λοιπόν Χάρι θα παίξεις και εσυ?» Ρώτησα «όχι όχι έχω σταματήσει να παίζω τώρα τελευταία ήρθα εδώ γιατί με κάλεσαν απλά για να παραβρεθω παλιά ήμουν και εγω αρκετά γνωστός» είπε ο Χάρι «ναι απέκτησε και μεγάλη φήμη κυρίως με την ήττα του από την Μπεθ» είπε ο Μπένι κοροϊδευτικά «οοο σκάσε» είπε και ο Χάρι και γελάσαμε «Έλενα με τι άλλο ασχολείσαι πέρα από το σκάκι» με ρώτησε ο Χάρι «είμαι δικηγόρος» είπα και κοίταξα τον Μπένι «δικηγόρος? Ουαου έχεις κάποια υπόθεση ?» Είπε «έχω μια σχετικά με την επιμέλεια ενός παιδιού έγινε πριν χρόνια και φυσικά είναι άδικη η ετυμηγορία που βγήκε και τώρα την ξανά ανοίγω ώστε να αποδοθεί δικαίωση στον πελάτη μου» είπα και κοίταξα τον Μπένι «είναι πολύ καλή όσο ήμουν στο λος Άντζελες και έψαχνε στοιχεία και όλα αυτά βλέπεις μια άλλη Έλενα μπορώ να σε διαβεβαιώσω σε αυτό» είπε ο Μπένι και γελάσαμε,μετά από αρκετή ώρα και αρκετή συζήτηση πήγαμε προς τον χώρο που θα παίζαμε και είδαμε με ποιους παίζαμε «ωραία παίζω με τον Μπαζιλ ξανά» είπα «θα τον κερδίσεις όπως έκανες και στην νέα Υόρκη» είπε ο Μπένι και με φίλησε στον μάγουλο και πήγε προς το τραπέζι του,πως γίνεται να με κάνει να νιώθω τόσα πολλά μόνο με ένα φιλι του στο μάγουλο.

Benny's POV
Πήγα προς το τραπέζι μου και είδα την Έλενα που γύρισε και πήγε προς το δικό της τραπέζι το τζιν που φοράει είναι πολύ ωραίο πάνω της και ελπίζω να μην της κάνει κανένας θέμα για το ντύσιμο της γιατί βλέπω να ξανά βγαίνω σε άρθρο ως παλαιστής και δεν έχω όρεξη να πουνε και αλλά για μένα αλλά φυσικά άμα κάποιος την πειράξει δεν θα μείνω άπραγος «καλησπέρα κυριε Γουότς» είπε ο αντίπαλος μου και μου έδωσε το χέρι του «καλησπέρα»είπα και εγώ και έδωσα το χέρι μου και ξεκινησαμε να παίζουμε φαίνεται εύκολος παίκτης αλλά δεν είναι μετά από αρκετή ώρα κέρδισα και πήγα προς το τραπέζι που έπαιζε η Έλενα ήταν ήρεμη έπαιζε συγκεντρωμένα ήξερε τι κίνηση θα κάνει σε οποιαδήποτε κίνηση έκανε ο αντίπαλος της μετά από λίγο ο αντίπαλος της σηκώθηκε και έφυγε χωρίς καν να της δώσει το χέρι και όλοι άρχισαν να την χειροκροτάνε «δεσποινίδα βλέπω γίνατε καλύτερη» είπα «η εξάσκηση πάντα σε κάνει καλύτερο κυριε Γουότς» είπε και προχώρησε λίγο πιο μπροστά από μένα και γύρισε να με κοιτάξει με ναζί και πήγα κοντά της «λυσε τα μαλλιά σου» είπα «τι όχι με τίποτα» είπε «έλα λίγο είσαι πολύ πιο όμορφη με τα μαλλιά σου κάτω» είπα «Μπένι όχι δεν μου αρέσει στο κάτω κάτω είναι το σήμα κατατεθέν μου, χωρίς τον κότσο δεν θα με ξέρουν ποια είμαι» είπε και περηφανεύτηκε και με κοιταξε στα μάτια,αυτά τα μάτια της είναι τόσο όμορφα αυτό το ανοιχτό κάστανο τους χρωμα είναι μαγικό όποτε την κοιτάζω στα μάτια νιώθω αυτό το περίεργο συναισθημα που ένιωσα και την πρώτη φορά που την κοίταξα μέσα στα μάτια χωρίς δεύτερη σκέψη την έπιασα και την φίλησα ειναι πιο κοντή από μένα όποτε έκανε μύτες για να με φτάνει «μου αρέσει τόσο να σε φιλάω να δείχνω σε όλους πως είσαι δικιά μου και μόνο δικιά μου» είπα «οοο σταματά και φιλάμε απλά» είπε και την ξανά φίλησα ενώ γελούσαμε και οι δυο, αρκετοί μας κοίταξαν αλλά δεν μας ένοιαξε γιατί είχαμε ο ένας τον άλλον και μας ένοιαζε μόνο ο ένας τον άλλον. Μετά από λίγη ώρα περπατήσαμε και βγήκαμε έξω στον χώρο του πανεπιστημίου και περπατήσαμε «στο Βερολίνο ποτέ πας?» Την ρώτησα «μέσα Σεπτεμβρίου, σε κάλεσαν τελικά?» Μου είπε «η Κλιο θα πάρει την αλληλογραφία μου άμα με κάλεσαν θα έρθει αυτήν την εβδομάδα το γράμμα που εγώ είναι εδώ» είπα «ωραία ελπίζω να σε κάλεσαν» είπε «και να μην με κάλεσαν μπορείς να με ζητήσεις σαν σύνοδο και βοηθό σου» είπα «θα σκεφτώ την πρόταση σας κυριε Γουότς» είπε «ελπίζω να διαλέξετε το σωστό δεσποινίδα Μαηκελσον» είπα και έπιασα το χέρι της και το φίλησα και μετά την τράβηξα κοντά μου «σαγαπαω,πρώτη φορά το εννοώ τόσο πολύ» είπα και την κρατούσα από την μέση κοντά μου «και εγώ σαγαπαω όσο τίποτα άλλο» είπε και με αγκάλιασε και την αγκάλιασα πίσω «χορεύουμε» της είπα και απομακρύνθηκα από κοντά της «όχι,έχω σταματήσει να χορευω χρόνια τώρα Μπένι» είπε «μια φορά να χορέψουμε μαζί» της είπα και ήρθε κοντά μου και έκανε μια στροφή «χωρίς μουσική?» Είπε «εεε σιγά τώρα που θες και μουσική» της είπα και την έκανα μια στροφή και την έφερα κοντά μου και χαμογέλασε «πως ειναι να χορεύεις? Έτσι οπως χορευες εσυ»Την ρώτησα «όμορφο νιώθεις την μουσική και κάθε στίχος ή και νότα σε κάνει να θες να δώσεις περισσότερα,σε κάνει να θες να δημιουργήσεις κάτι που κάποιος άλλος δεν θα μπορεσει να κανεί» είπε και ήρθε κοντά μου «δείξε μου κάτι ένα έτσι μικρό χορευτικό από αυτά που χόρευες» είπα «δεν νομίζω να τα καταφέρω είναι δύσκολο δεν τα πολύ θυμάμαι»είπε «ότι θυμάσαι» είπα και έκατσα σε ένα παγκάκι είχε πάει αργά και είμασταν μόνοι μας και περίμενα να την δω να χορεύει «καλά λοιπόν έχω ένα που ψιλό θυμάμαι όποτε κάτσε να δω από που θα το ξεκινήσω» είπε έβγαλε τα τακούνια της και πήρε θέση δεν είχε μουσική αλλά φαινόταν σαν να ψιθυριζε τα λόγια εκείνη για θυμάται τα λόγια έκανε κάποιες όμορφες κίνησης με τα χέρια κάποιες στροφές και ήταν πολύ όμορφο «το τζιν το δύσκολο έχει λίγο αλλά και πάλι είναι καλό νομίζω» είπε ενώ συνεχίζε να χορεύει «είναι πολύ καλό» είπα και σταμάτησε «αυτό θυμάμαι πάνω κάτω» είπε και έκατσε δίπλα μου και έβαλε τον αριστερό της αστράγαλο πάνω στο παγκάκι και τον κοιταξε «με δυσκολεύει στο να κάνω πολλά από αυτά που έκανα» είπε και κοιταξε τα σημάδια στον αστράγαλο της «και πάλι μπορείς να κάνεις πολλά» είπα και έπιασα το χέρι της «όχι όμως τόσα όπως τότε» είπε «αν με έβλεπες πως χόρευα στα 17 θα έλεγες πως αυτό δεν είναι τίποτα, πιρουέτες ανοίγματα στον αέρα γυρίσματα στο δάπεδο στροφές που ξεκινούσαν από κάτω και ανέβαινες σιγά σιγά μπορούσα να κάνω παρά πολλά» είπε ξανά «ακόμα μπορείς» είπα και με Κοιταξε περίεργα «άμα το εξασκείς και δυναμώσεις τον αστράγαλο σου δεν θα ποναει τόσο και θα μπορείς» είπα «δεν το έχω σκεφτεί ποτέ όταν μου είπαν πως δεν μπορώ να χορέψω άλλο πια απλά σταμάτησα να ελπίζω για πολλά» είπε και έβαλα το χέρι μου πίσω από την μέση της και ξάπλωσε πάνω στον ώμο μου «θα τα καταφέρεις είμαι εγώ εδώ για σένα» της είπα «σε ευχαριστώ» είπε και την φίλησα.

Elena's POV
Ο Μπένι με υποστηρίζει πολύ σε πολλά πράγματα και χαιρομαι που βρήκαμε ο ένας τον άλλον και βοηθάμε ο ένας τον άλλον προχωρησαμε για να πάμε στα δωμάτια μας και μπηκαμε μέσα στο δικό μου δωμάτιο έπιασα και φίλησα τον Μπένι και με έπιασε από τους γλουτούς και με έριξε στο κρεβάτι και φιλιομασταν έτσι για αρκετή ώρα «μου έλειψε αυτό» είπε «ποιο?» Τον ρώτησα «αυτό το να είμαι από πάνω σου και να σε φιλάω» είπε κι γελάσαμε μέσα στα φιλια μας σηκώθηκα και άλλαξα ρούχα και έβαλα τα ρούχα του ύπνου και ο Μπένι πήγε απέναντι στο δωμάτιο του και άλλαξε ρούχα και ξανά ήρθε σε εμένα και ξαπλωσαμε μαζί αγκαλιά και παίζαμε πάλι το παιχνίδι ερωτήσεων μας «αγαπημένη μάρκα αυτοκινήτου?» Είπε «μμμ BMW,αγαπημενο τραγούδι?» Είπα «the time of my life ήταν το πρώτο τραγούδι που χόρεψα μαζί σου και από τότε έγινε το αγαπημενο μου,καφέ ή τσάι» είπε «καφέ φυσικά, αυτοκίνητο ή μηχανή?» Είπα «έχω χρόνια να οδηγήσω μηχανή αλλά μηχανή αυτή η αδρεναλίνη που σου προσφέρει είναι το κάτι άλλο» είπε «οδηγείς μηχανή?» Τον ρώτησα «ναι όταν ήμουν στο Μαϊαμι πάντα οδηγούσα ήταν δώρο του μπαμπά μου στα 14, φυσικά δεν οδηγούσα στα 14 άρχισα να οδηγώ στα 15» είπε «ααα καλε σιγά τι 14 τι 15» είπα και γέλασε «τι έγινε η μηχανή?» Τον ρώτησα «μετά τον θάνατο της μαμάς μου και το δικαστήριο για την επιμέλεια της αδερφής μου έφυγα και τα άφησα όλα εκεί το σπίτι μας την μηχανή τα πάντα το μόνο που πήρα ήταν κάτι ρούχα και έφυγα, κατέληξα στην νέα Υόρκη» είπε «δεν θες να ξανά πας? Να δεις πως είναι το σπίτι σου τώρα?» Τον ρώτησα «το σκεφτόμουν αυτές τις μέρες,αλλά δεν νιώθω πως έχω κάτι για να γυρίσω πίσω» είπε «μπορούμε να πάμε μαζί κάποια στιγμή άμα θες» είπα και με κοιταξε «θα μου αρεζε πολύ να πάμε μαζί» είπε και χαμογέλασα «αγαπημένη πόλη?» Είπα «νέα Υόρκη φυσικά»και γελάσαμε «εσένα?» Είπε «μου αρέσει το λος Άντζελες πολύ αλλά και η νέα Υόρκη μου έκανε εντύπωση» είπα «ναι στην νέα Υόρκη σου έκανα εντύπωση εγώ» είπε ο Μπένι περήφανος «ναι εσυ και κανα δυο ακόμα» είπα και με κοιταξε λίγο νευριασμενα και γεμάτος ζηλεια «εντάξει τότε να πας σε αυτούς τους κανα δυο» είπε και μου γύρισε πλάτη «Μπένι πλάκα κάνω» είπα και με έδιωχνε «έλα ρε Μπένι» τον παρακαλούσα «καλά μην μου μιλάς πάω μια βόλτα μπας και μου μιλήσει κανένας άλλος» είπα και όταν σηκώθηκα με έπιασε επο την μέση και με έριξε πίσω στο κρεβάτι «δεν θα σου μιλήσει κανένας,είσαι μόνο δικιά μου κα μόνο δικιά μου θα μεινεις,δεν επιτρέπεται να είσαι κοντά σε κάποιον που δεν ξέρω» είπε με ένα αυστηρό ύφος «μόνο εσένα αγαπάω και μόνο εσένα θέλω» είπα και με κοιταξε με ένα πιο γλυκο ύφος αυτήν τη φορά «και είσαι μόνο δικιά μου πες το» είπε «και είμαι μόνο δικιά σου και δεν ανήκω σε κανέναν άλλον» είπα και ηρέμησε «σαγαπαω τόσο πολύ που δεν μπορώ να σε σκεφτώ με κάποιον άλλον» είπε και ξάπλωσε πάνω στο στήθος μου «και εγώ σαγαπαω Μπένι και άμα ποτέ σε δω έξω με καμία άλλη εκτός την Κλιο θα της βγάλω το μαλλί τρίχα τρίχα και μετά θα σε σκοτώσω» είπα «τότε μάλλον θα πρέπει να το κανείς από τώρα» είπε και τον κοίταξα περίεργα «γιατί κάποια στιγμή θα περπατάω έξω με την κόρη μας» είπε και ένιωσα ένα ανατρίχιασμα σε όλο μου το σώμα «δεν περίμενα ποτέ να πεις κάτι τέτοιο» είπα «μαζί σου θα έκανα τα πάντα» είπε και με φίλησε και ξάπλωσε ξανά πάνω μου,είχε περάσει η ώρα και επρεπε να κοιμηθούμε και απλά χαιρομαι που είμαι ξανά μαζί του ακόμα και εδώ στην Οκλαχόμα.