17/8/70
Benny's POV
Είμαστε εδώ και δύο μέρες στην νέα Υόρκη μαζί με την Έλενα και της κάνω μαθήματα σκάκι για το τουρνουά της στο Βερολίνο «σε κάλεσαν στο κλειστό της Ιταλίας?» με ρώτησε
« περιμενω την επιστολή» της είπα ενώ διάβαζα ένα βιβλίο στον καναπέ και εκείνη καθόταν στο τραπέζι και έπαιζε μια παρτίδα του Βαργκεν και του Μποργκοφ «το τελείωμα που κάνει ο Βαργκεν είναι πολύ αυτοσχέδιο» είπε «τι εννοείς?» είπα και σηκώθηκα και πήγα κοντά της «δεν το Φινάλε του είναι περίπλοκο»ειπε και με κοίταξε και όντως είναι «μοιάζει με την τελευταία παρτίδα της Μπεθ με του Μποργκοφ»ειπα και άνοιξα το τετράδιο που μου είχε κάνει δώρο η Μπεθ και είχαμε γράψει μέσα όλες τις παρτίδες που είχαμε παιξει και η Μπεθ και εγώ «δες το φινάλε που έκανε η Μπεθ στον Μποργκοφ είναι το ίδιο πάνω κάτω αλλά ποτέ δεν έδειξα στην Μπεθ παρτίδες του Βαργκεν γτ ποτέ δεν ήταν τόσο σημαντικός» είπα «δεν ξέρω τι να σου πω είναι πολύ περίπλοκο φινάλε και απλα πολύ αυτοσχέδιο και μου φάνηκε περίεργο» Είπε και έκατσα απέναντι της και το ξανά κοίταξα «ειναι πολύ περίεργο σαν να το έχουν σχεδιάσει μαζί» είπα «εκτος και αν ο Βαργκεν είχε δει τον τελευταίο παιχνίδι της με τον Μποργκοφ» είπε η Έλενα «και να θες να το μάθεις αυτό είναι δύσκολο γτ είναι πως παίζει και ο άλλος και φυσικά είναι πολύ αυτοσχέδιο το παιχνίδι της Μπεθ για τον λόγο ότι ψάξαμε και σχεδιάσαμε κάθε κίνηση που θα μπορούσε να κάνει ο Μποργκοφ και ποιες θα ήταν οι κινήσεις της Μπεθ και έκανε κίνηση που κανένας δεν σχεδίασε και αυτοσχεδίασε αρκετά για αυτό λέω πως είναι δύσκολο να το σχεδιάσει κάποιος και να παίξει αυτήν παρτίδα» είπα και απλά σκεφτόμουν μέσα στο μυαλό μου διάφορες κινήσεις και σηκώθηκα από την καρέκλα και έφυγα μέσα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα μου πίσω γιατί θυμήθηκα την συζήτηση μας με την Μπεθ στο Οχάιο που μου έλεγε πως έπαιζε τις παρτίδες μέσα στο μυαλό της έκατσα στο κρεβάτι μου και έκατσα εκεί μαζεμένος γιατί μου λείπει και μου λείπει αρκετά και καθώς τα σκεφτόμουν αυτά άνοιξε την πόρτα η Έλενα «τι έγινε?» με ρώτησε και στάθηκε στην πόρτα και με κοίταξε «απλα... Δε-δεν ξέρω απλά κάθομαι και σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα άμα ήταν ακόμα εδώ η Μπεθ ήταν φίλη μου ήταν εκεί για μένα για πολλά όπως και εγώ και απλά ήταν τόσο εγωιστρια που με άφησε,με άφησε μόνο και αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερο να πεθάνει χωρίς να σκεφτεί μενα τον Ταουνς τον Χάρι και όλους μας και απλά την μισώ για αυτό» είπα και άρχισα να εκνευρίζομαι όλο και περισσότερο και καθόμουν μαζεμένος στην άκρη του κρεβατιού «Μπενι...»«Δεν έχει Μπένι πριν φύγω τον Ιανουάριο από το Κεντάκι της εδώ την αλυσίδα που φορούσα στο χέρι μου μόνο και μόνο για την επόμενη φορά που θα σηκώσει το χέρι της για να πάρει είτε ηρεμιστικά είτε μπουκάλι να με θυμηθεί και να μην το κάνει και το έκανε» την διέκοψα και ήρθε κοντά μου και έκατσε μπροστά μου «Μπενι η Μπεθ είχε εθισμους και είχε προβλήματα από ότι μου είχες πει προβλήματα που την έκαναν να μην αντέχει άλλο» μου είπε «και εσύ δεν αντεχες με όσα έγιναν και όμως είσαι εδώ μαζί μου και εσύ έκανε κάτι χειρότερο εσύ αυτοτραυματιζοσουν εσύ πως το ξεπέρασες?» την ρώτησα και σήκωσε τα μανίκια από την μπλούζα που φορούσε και κοίταξε τα σημάδια στα χέρια της «εγω το ξεπέρασα γιατί είχα τον Λόγκαν συνέχεια από πάνω μου και γιατί...είχα καταλάβει πως αυτό που έκανα δεν με έβγαζε πουθενά δεν με βοήθησε να το καταλαβω ο Λόγκαν μόνη μου το κατάλαβα και το σταμάτησα» είπε «η Μπεθ γιατί δεν το καταλαβαινε?» την ρώτησα «γιατι η Μπεθ πίστευε πως το αλκοόλ δεν είναι τόσο κακό γιατι της προκαλούσε κάτι που την έκανε να νιώθει καλά» μου είπε «εγω γιατί το κατάλαβα και σταμάτησα να κάνω κόκα χασίς και όλα αυτά και εγώ ήμουν εθισμένος σε πολλά και τα σταμάτησα» της είπα « Μπένι εσύ είχες και κάτι για να πεις ότι αξίζει να σταματήσεις...»«οποτε μου λες πως εγώ δεν ήμουν κάτι για την Μπεθ για να την παρακινησω να σταματήσει?» την διέκοψα «δεν είπα ποτέ αυτό! Απλά η Μπεθ δεν μπορούσε να καταλάβει πως έχει όντως κάποιον εδώ για αυτήν δεν φταις εσύ για αυτό» είπε και με κοίταξε
« συγγνώμη ξεσπάω πάνω σου για ένα θέμα που δεν έχεις καμία ανάμειξη συγγνώμη» της είπα και πήγα να σηκωθώ και με έριξε πίσω στο κρεβάτι και με αγκάλιασε «σιγα δεν μαλωσαμε και όλας για να ζητάς συγγνώμη» είπε και με έσφιξε στην αγκαλιά της και έκανα και εγώ το ίδιο και ξαπλώσαμε λίγο έτσι και κοιτούσα τα μάτια της γαμω έχει τα πιο όμορφα μάτια που έχω δει και φυσικά την στιγμή μας αυτήν την χάλασε το κουδούνι και σηκωθήκαμε για να ανοίξουμε «Μπενι έχω τρομερά νέα» είπε ο Άρθουρ καθώς μπήκε στο διαμέρισμα μου «και εγώ χαίρομαι που σε βλεπω Άρθουρ»ειπα και γέλασε η Έλενα «γεια σου πανέμορφη μου δεσποινίδα»ειπεβο Άρθουρ και φίλησε το χέρι της Έλενας και πήγα κοντά τους και την τράβηξα προς το μέρος μου «ειναι δικιά μου, πες μου τι ήθελες»ειπα ενώ η Έλενα ακόμα γελούσε με την αντίδραση μου «το κλειστό τουρνουά της Ιταλίας! Θα γίνει το Δεκέμβριο και!!!!» είπε «και τι?» είπα καθώς αγκάλιαζα την Έλενα και την φιλούσα στο μάγουλο «και ήρθε η επιστολή σου είδα τον ταχυδρόμο που ερχόταν για να σου αφήσει την αλληλογραφία και το πήρα δεν το άνοιξα ακόμα» είπε και του πήρα το γράμμα από το χέρι «ανοιξε το!» είπε η Έλενα και άνοιξα το γράμμα «Αγαπητε κύριε Γουοτς
Είναι τιμή μας να σας ανακοινώσουμε πως είστε επίσημα προσκεκλημένος στο κλειστό τουρνουά που θα πραγματοποιηθεί στην Ρώμη της Ιταλίας από τις 16 έως τις 24 Δεκεμβρίου
Με εκτίμηση ο διοργανωτής και πρόεδρος του παγκόσμιου ομίλου σκάκι
Μπεν Σαηγερ. Παίζω στο κλειστό τουρνουά της Ιταλίας!» είπα και αγκάλιασα τον Άρθουρ και την Έλενα μαζί «το ήξερα πως θα τα καταφέρεις»ειπε η Έλενα και με φίλησε «το ξέρα πως ο φίλος μου θα τα καταφέρει και φυσικά έχουμε προετοιμασία»ειπε ο Άρθουρ «και εγώ θα βοηθήσω σε αυτό» είπε η Έλενα «εσυ μικρή μου δεν χρειάζεται να μου μάθεις κάτι» της είπα «κυριε Γουοτς μην ξεχνάτε πως χάσατε από μια καινούργια στο τουρνουά της νέας Υόρκης» είπε με ειρωνία «καλα να το θυμάσαι αυτό Μαηκελσον» της είπα και γέλασαμε «παμε για έναν καφέ? Θα ήθελα έναν καφέ και εκείνα το νόστιμα κρουασάν που πήραμε από εκείνη την καφετέρια» είπε η Έλενα «ναι να πάμε αλλά πρώτα να πάρουμε τηλέφωνο την Κλιο να έρθει μαζί μας»ειπε ο Άρθουρ και πήρε το τηλέφωνο για να πάρει τηλέφωνο την Κλιο και η Έλενα ήρθε κοντά μου καθομουν στο μπράτσο του καναπέ και ήρθε και έκατσε πάνω μου και την είχα στην αγκαλιά μου έτσι και την κοιτούσα «τι?» με ρώτησε «απλα σε κοιτάω τόσο κακό είναι?» της είπα «οχι δεν είναι κακό απλά μου φαίνεται περίεργο» μου είπε «περιεργο που κοιτάω την κοπέλα μου?» είπα και γέλασε κάποιες φορές νιώθει κάπως αμήχανα και την καταλαβαίνω αλλά είναι τόσο γλυκιά «η Κλιο θα μας βρει εκεί όποτε πάμε?» μας είπε ο Άρθουρ «ναι πάμε»ειπε η Έλενα και πήρε την τσάντα της και περπάτησε μπροστά μας και βρήκε από το σπίτι μου «τι γίνεται με εσάς?» με ρώτησε ο Άρθουρ «ολα καλά σε 3 μέρες κλείνουμε έναν μήνα που είμαστε μαζί και θέλω να κάνω κάτι εντυπωσιακό αλλά δεν ξέρω τι » είπα και τον κοίταξα «αυτα στην Κλιο δεν ξέρω από κορίτσια δεν θέλω να μάθω από κορίτσια» είπε ο Άρθουρ και γελάσαμε όταν φτάσαμε στην καφετέρια η Κλιο ήταν ήδη εκεί και μας περίμενε και φυσικά πρώτα χαιρέτησε την Έλενα και μετά εμάς «πρεπει να σου πω μετά» ψιθύρισα στην Κλιο «οκευ Γουοτς μπορείς να μου μιλήσεις μετά στο επιτρέπω» είπε και γέλασε μετά από τον πρωινό καφέ μας είπαμε να γυρίσουμε σπίτι και στον δρόμο για το σπίτι ο Άρθουρ μιλούσε με την Έλενα και εγώ πήρα πιο πίσω την Κλιο για να της πω αυτό που ήθελα «πρεπει να σου μιλήσω» της είπα «πες μου » μου είπε η Κλιο «σε τρεις μέρες κλείνουμε έναν μήνα με την Έλενα και θέλω να της κάνω κάτι αλλά δεν ξέρω τι θέλω να της πάρω κάποιο δώρο και ναι χρειάζομαι βοήθεια» είπα και η Κλιο με κοίταξε με ένα ύφος έτοιμη να κλάψει «αχ είμαι τόσο συγκινημένη με αυτό βρέθηκε κοπέλα να κάνει τον Μπένι να σκέφτεται τι δώρο θα της πάρει» είπε η Κλιο και της επιασα για να μην ακούσει κάτι η Έλενα «μην φωνάζεις» είπα στην Κλιο «λοιπον από ότι έχω δει την Έλενα δεν φοράει τόσο σκουλαρίκια και τέτοια αλλα κολιέ φοράει οπότε άμα θες να της πάρεις κάτι σίγουρα θα είναι κολιέ» είπε η Κλιο «ειχα δει ένα πολύ όμορφο στο Λος Άντζελες» είπα και θυμήθηκα εκείνο το κολιέ που ειδα στην βιτρίνα «σους έχω έναν φίλο θα βρούμε κάτι πολύ όμορφο πάμε!» μου είπε «τι τώρα?» την ρώτησα «ναι Μπένι τώρα » μου είπε «Ελενα» είπε η Κλιο και φώναξε την Έλενα και ήρθε κοντά μας «πες μου» είπε η Έλενα «παρε τα κλειδιά του Μπένι από το σπίτι θα σε πάει ο Άρθουρ μέχρι εκεί και σε καμιά ώρα θα έρθουμε και εμείς» είπε η Κλιο και έδωσε τα κλειδιά μου στην Έλενα «ααμ οκευ εντάξει πάω άμα είναι» είπε η Έλενα και προχώρησε μπροστά και εμείς με την Κλιο πήγαμε από την αντίθετη κατεύθυνση.

Elena's POV
Όλο το σκηνικό μου φάνηκε πολύ περίεργο και δεν κατάλαβα γιατι έγινε αυτό τώρα «φαινεσαι προβληματισμένη» είπε ο Άρθουρ «ναι είμαι λίγο γιατί δεν κατάλαβα γιατί έγινε αυτό τώρα» είπα «ο Μπένι με την Κλιο είναι γενικά πολύ κοντά μπορεί να θέλουν να πάνε κάπου να μιλήσουν οι δυο τους » είπε ο Άρθουρ «μπορω να σε ρωτήσω κάτι?» είπα «φυσικα» μου είπε «τι μπορώ να πάρω σαν δώρο στον Μπένι? Κλείνουμε έναν μήνα σε 3 μέρες και θέλω να του παρω ένα ωραίο δώρο αλλά δεν ξέρω τι» του είπα «να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν του έχω πάρει από μόνος μου δώρο πάντα του έπαιρνα κάποιο βιβλίο για το σκάκι» είπε «σκεφτηκα μήπως του πάρω κάποιο ρολόι?! Αλλιώς δεν ξέρω»ειπα απελπισμένη «λοιπον άκου τι θα κάνουμε» μου είπε ο Άρθουρ «εχεις εμένα εδώ οπότε μπορώ να έρθω μαζί σου και να σου πω μια γνώμη για να πάρεις δώρο στον Μπένι» είπε «οποτε πάμε για να του πάρω δώρο?» είπα «ναι φύγαμε» είπε ο Άρθουρ και πήγαμε προς ένα μαγαζί που ήξερε, μετά απο αρκετοί ώρα κατάληξαμε στο να του παρω ένα βιβλίο που πιστεύω πως θα του αρέσει γιατί είναι βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη και είχα δει πως είχε ένα βιβλίο του και του πήρα και ένα ρολόι σε μαύρο χρώμα και πιστεύω θα του πηγαίνει αρκετά πήγαμε γρήγορα σχετικά με τον Άρθουρ σπιτι και όταν μπήκαμε μέσα έκρυψα το δώρο του Μπένι στην βαλίτσα μου και και όταν καθίσαμε χτύπησε η πόρτα και ήταν ο Μπένι με την Κλιο «δεν αργήσαμε πολύ έτσι?» είπε η Κλιο «οχι μόνο 45 λεπτά» είπε ο Άρθουρ και ο Μπένι πήγε μέσα άστο δωμάτιο χωρίς καν να μου ριξει ένα βλέμμα για κάποιον λόγο εκνευρίστηκα αρκετά και απλά έκατσα στον καναπέ και μετά από δύο λεπτά αφού άλλαξε μπλούζα ήρθε και έκατσε από πίσω μου αλλα δεν του έδωσα σημασία «τι κάνατε όσο λείπαμε?» είπε ο Μπένι «παιξαμε σκάκι μιλήσαμε για αυτό και απλά καθίσαμε μετά» είπε ο Άρθουρ «ναι δεν κάναμε κάτι σοβαρό»ειπα και γύρισα να κοιταξω τον Μπένι «Μαλιστα» είπε και σηκώθηκε «θελει κανένας κάτι να πιει?» μας ρώτησε καθώς πήγαινε στην κουζίνα «φτιαξε έναν καφε για
μένα » είπε ο Άρθουρ «εγω δεν θέλω κάτι» είπε η Κλιο «ουτε εγώ» είπα και έκατσα πίσω στον καναπέ και δεν μιλούσα ζηλεύω? Δεν μπορεί να ζηλεύω τόσο η Κλιο είναι και φιλη μου δεν γίνεται να την ζηλεύω τόσο «Ελενα?» είπε ο Μπένι ενώ ήρθε μπροστά μου και μου έδωσε ένα ποτήρι από τον αγαπημένο μου χυμό που όταν ο Μπένι το έμαθε πως έχω αγαπημένο χυμό πήρε τρία κουτιά. «εγινε κάτι αγάπη μου?» με ρώτησε «οχι δεν έγινε κάτι απλά σκέφτομαι την υπόθεση και χάθηκα εκεί» είπα σαν κάλυψη και ο Μπένι έκατσε δίπλα μου και με πηρε αγκαλιά.
Μετά από αρκετή ώρα ο Άρθουρ και η Κλιο έφυγαν και μείναμε πάλι οι δύο μας στο διαμέρισμα του και πήγα πήρα τους φακέλους της υπόθεσης του Μπένι που μου τα έφερε ο Λόγκαν στην Οκλαχόμα, τα άπλωσα στο τραπέζι πάνω για να μπορώ να σκεφτώ και για να μπορέσω να δω τι γίνεται «το να είσαι δικηγόρος είναι πολύ δύσκολο τελικά» είπε και επικεντρώθηκα σε ένα χαρτί που έλεγε την ετυμηγορία του ο δικαστής «δες λίγο αυτό, σαν αρμόδιος δικαστής στο κεντρικό δικαστήριο του Μαϊάμι η ετυμηγορία για την επιμέλεια της Λιζη Γουοτς είναι πως ο σε πρώτο βαθμό αδερφός της είναι ανίκανος να πάρει την επιμέλεια της λόγο παλαιότερης χρήσης ναρκωτικών ουσιών και έντονης επιθετικότητας μέσα στο δικαστήριο θεωρώ ακατάλληλο άτομο τον Μπέντζαμιν Γουοτς για την επιμέλεια της αδερφής του και του απαγορεύω να ξανά έρθει σε επαφή μαζί της» είπα «τι είναι αυτό?» με ρωτησε ο Μπένι «η ετυμηγορία του δικαστή» είπα «επιθετικος μέσα στο δικαστήριο γραφείο?» με ρώτησε «ναι το λέει εδώ» και του έδωσα το χαρτί να το δει «δεν κουνιομουν καθόλου μέσα στο δικαστήριο η μόνη φάση που κουνήθηκαν ήταν όταν μπήκε η Λιζη μέσα που απλά σήκωσα το χέρι μου να την χαιρετήσω» είπε «απλα έγραψε αυτά τα πράγματα γιατί δεν είχε κάτι άλλο να πει αρνητικό,Μπένι θα την κερδίσουμε την δική αυτή και θα μπορέσεις να ξανά βρεθείς με την Λιζη στο υπόσχομαι θα την κερδίσω την υπόθεση» είπα αμήχανα και άρχισα να ανησυχώ μήπως δεν τα καταφέρω και έκατσε δίπλα μου στο πάτωμα Μπένι «φυσικα και θα την κερδίσεις μπορεί να μην σε έχω δει μέσα στο δικαστήριο πως είσαι αλλά φαίνεται πως είσαι από τους καλύτερους δικηγόρους» είπε «ο Ντίλαν δεν πιστεύει το ίδιο» είπα και με κοίταξε «καλα και σε νοιάζει τι λέει ένας εισαγγελακος της πλάκας? Έλενα σου λέει όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή δεν μπορεί να σε φτάσει και σε ρίχνει μην πέφτεις από μόνη σου» είπε «δεν είναι αυτό Μπένι...»«και τότε τι είναι γιατί εγώ αυτό βλεπω» είπε και με διεκοψε «πριν δύο χρόνια είχα μια υπόθεση παρόμοια σαν την δικιά σου και την επιμέλεια του παιδιού θα την επαιρνε ή ο αδερφός του ή η θεία του και η θεία του άμα έπαιρνε την επιμέλεια θα εξαφανιζόταν γιατί δεν τα είχε καλά με τον πελάτη μου και εισαγγελέας ήταν ο Ντίλαν,έχασα την υπόθεση ο πελάτης μου φυσικά ήταν χάλια και όταν μάζευα τα πράγματά μου για να φύγω ο Ντίλαν με πλησίασε και μου είπε "οι καλοί δικηγόροι φαίνονται και είναι άνδρες λογικό μια γυναίκα σαν εσένα να μην μπορεί να είναι καλή δικηγόρος και για να είσαι δικηγόρος θέλει μυαλό κάτι που εσύ δεν έχεις" και απλά εκείνη την στιγμή δεν μίλησα και απλα τον παρατήρησα που έφευγε και απλά του λέω "και ένας άνδρας σαν και εσένα θα πρέπει να είναι πολύ δειλός" σταμάτησε με κοιταξε και είπε "τι είπες?" "αυτο που άκουσες φαίνεται όταν λες καποια κακία μετά έχεις αυτό το ηλίθιο χαμόγελο και ξέρεις τι έχω παρατηρήσει ότι πάντα τις κακιες σου της λες σε γυναίκες επειδή δεν μπορούν να σου κάνουν κάτι σε έναν
ανδρα όμως δεν τις λες ποτέ γιατί είσαι δειλός" του είπα και έφυγα χωρίς δεύτερη σκέψη» είπα «ναι καλά!» μου είπε ο Μπένι «οχι αυτό του είπα ποτέ δεν τον έπαιρνε να πει κάτι τέτοιο στον Λόγκαν αλλά σε εμένα τον έπαιρνε» είπα «ναι και τον ταπωσες με τέτοιον τρόπο που εγώ θα ντρεπόμουν να ξανά βγω στο φως» είπε ο Μπένι και γελάσαμε «συγγνωμη για πριν άμα ζήλεψες»μου είπε «δεν ζήλεψα» είπα «ψεμα ήσουν απόμακρη και κλειστή αυτό το κάνεις μόνο όταν νευριάζεις και ζηλεύεις» είπε «οχι δεν το κάνω αυτό»«και ομως το κάνεις το έχω παρατηρήσει,όπως έχω παρατηρήσει και πως καμία φορά κρυφά κοιτάς τον αστράγαλο σου γιατί πονάει αλλά δεν το λες,όπως και πολλές φορές το βράδυ σε πιάνουν ανασφάλειες και σηκώνεσαι κάνεις βόλτες σκέφτεσαι» είπε και τον κοιτούσα γιατί με παρατηρεί τόσο «και τα ξέρω όλα αυτά γιατί σε παρατηρώ γιατί θα μπορούσα άνετα να κάθομαι όλη μέρα και απλά να σε κοιτάω πως κίνησε πως αλλάζεις ρούχα πως φτιαχνεις τα μαλλιά σου πως παίζεις σκάκι» είπε και τον κοίταξα και πήρε τα πόδια μου και τα έβαλε πάνω του και ήρθε πιο κοντά μου και με κοιτούσε στα μάτια «εισαι υπέροχη για μένα και σε παρατηρώ τόσο πολύ γιατί θέλω να μάθω τα πάντα για σένα τα πάντα κυριολεκτικά από τότε που ήσουν μικρή μέχρι και την ζήλεια της μαμάς σου από το πως πήρες την Ήρα μέχρι και τι σκύλο θες να πάρεις μετά την Ήρα» είπε «θα τα μάθεις κάποια στιγμή όλα»του είπα και με φίλησε απαλά και με κρατούσε κοντά του και φυσικά μετά από λίγη ώρα πήγαμε για ύπνο και φυσικά κοιμηθήκαμε αγκαλιά γτ πλέον είναι μια υπέροχη συνήθεια να κοιμάμαι στην αγκαλιά του.