Benny's POV
Flashback 1961
«Αρθουρ σταματά επιτέλους να λες πως η γαλλική αμυνα είναι καλύτερη από την σικελική είσαι και γραμ μετερ πανάθεμά σε »ειπε ο Χιλτον «οοο σταματά άμα παίξεις σωστά την γαλλική άμυνα και έξυπνα είναι πολυ καλύτερη από την σικελική και όπως είπες είμαι γκραν μετερ και το λέω» είπε ο Αρθούρ και εγώ απλά καθόμουν πιο πίσω και τους άκουγα,γνωριστήκαμε σε μια λέσχη εγώ ήμουν εκεί μόνος και αυτοί οι δυο μαζί και διαφωνούσαν παλι με τον ίδιο τρόπο για το σκάκι και πήγα κοντά τους και μίλησα μαζί τους και από ο τότε έχουμε γίνει αχώριστοι φίλοι, οι βρεγμένοι δρόμοι του Λουξεμβούργου και ο συννεφιασμένος καιρός κάνει αυτήν την βόλτα πολύ ήρεμη μέχρι που είδα μια κοπέλα με μαύρα κοντά μαλλια να είναι στην γέφυρα δεν φαινόταν καλά και γύρισε μας κοίταξε «Χει δεσποινίς»της είπε ο Αρθούρ «θέλετε βοήθεια?» Την ρώτησε ο Χιλτον «όχι αφήστε με» είπε με μια γαλλική προφορά και πλησίασα «Χει όλα είναι καλά απλά έλα από την μέσα μεριά και μπορούμε να μιλήσουμε» της είπε «απλα αφήστε με» είπε «σε παρακαλω γλυκιά μου ότι και αν είναι μπορεί να ξεχαστεί ή να διορθωθεί» είπε ο Χιλτον και η κοπέλα ήρθε από την μέσα μεριά και έβγαλα την καμπαρντίνα μου και της την έδωσα να την φορέσει «πως σε λένε?» Την ρώτησα «Κλιο» είπε «χάρηκα είμαι ο Μπένι ο Αρθουρ και ο Χιλτον» είπα «χάρηκα»ειπε διστακτικά και τα μάτια της αρχιζαν να βουρκώνουν και απλά τη πήρα και περπατήσαμε «θα ήθελες να μου πεις τι συνέβη?» Την ρώτησα «δεν θεωρώ πως είμαι έτοιμη να μιλήσω για αυτό» ειπε «είναι εντάξει πάμε σε ένα καφέ εδώ πιο κάτω να ζεσταθείς λίγο?» Την ρώτησα και κοίταξε πίσω τον αρθουρ και τον χιλτον «πάντα έτσι διαφωνούν αυτοί οι δυο?» Με ρώτησε «ναι» της είπα και προχωρήσατε προς τα κάτω για να πάμε σε αυτό το μικρό καφέ.

«Μπένι?» Άκουσα την φωνή της Έλενας «πες μου»της είπα «που χάθηκες ξανά»είπε και κοίταξα την Κλιο απέναντι μου που μιλούσε με τον Κολ «πουθενα κατι σκεφτόμουν απλά» είπα «αύριο παίζω με Βαργκεν»είπε «το ξέρω για αυτό συγκεντρώσουν και δοκίμασε λίγο την ινδικη άμυνα» είπα «Ινδική ?»ειπε «συγγνώμη γαλλική» είπα «Μπένι που έχεις το μυαλό σου?» Με ρώτησε «εδω» της ειπε και με κοιτούσε που έντονα «δεν φαίνεται» ειπε και γύρισε ξανά μπροστά στην σκακιέρα της και εγώ καθισμένος δίπλα της την κοιτούσα είναι τόσο όμορφη όταν σκέφτεται,έχει ένα σοβαρό έτσι ύφος και δαγκώνει τα Χείλη της αρκετά συχνά,σηκώθηκα από δίπλα της και πήγα προς το μπαρ «Ένα ποτήρι ουίσκι παρακαλώ» είπα και μου έδωσαν το ποτήρι μου και το ήπια δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω περίεργα σαν κατι να με τρώει χωρίς να υπάρχει λόγος,έκατσα στο μπαρ και γύρισα κοίταξα την Έλενα είναι τόσο όμορφη έτσι όπως παίζει σκάκι και σκέφτεται και κάθεται,τα χέρια της το πως κινούν τα πιόνια είναι πολύ ωραία «κύριε Γουότς?» Ειπε κάποιος και γύρισα και ο τύπος πίσω από την μπάρα μου έδωσε το τηλέφωνο «για εσάς» ειπε και το πήρα «παρακαλώ?» Είπα «Γουότς έχουμε καιρο να μιλήσουμε» ειπε η φωνή από την άλλη γραμμή «Ταουνς?» Είπα «ναι την προηγούμενη φορά δεν μιλήσαμε και πολύ γιατί είχα κάποια πράγματα να τακτοποιήσω αλλά τώρα μπορούμε να μιλήσουμε λίγο» ειπε «ναι γιατί νομιζω χρειάζομαι μια εξήγηση σχετικά με το γράμμα της Μπεθ και όλα» του είπα «το γράμμα το βρήκα πάνω στο τραπέζι την ημέρα που έφυγε αλλά δεν κατάφερα ποτέ να στο στείλω για τον λόγο ότι προσπαθούσα να τα κανονίσω όλα δεν είχα χρόνο» ειπε «και τι εννοεί πως την βοήθησες?» Τον ρώτησα και υπήρχε σιγή από την άλλη πλευρά « όταν έρθει η στιγμή θα σου πω τα πάντα τώρα πήρα να δω τι κάνεις έμαθα πως είσαι στο Βερολίνο με την νέα σου κοπέλα» ειπε «ναι παίζει στο τουρνουά εδω και ήρθα μαζί της» είπα «και είναι η κοπέλα που συζητούσαμε τα Χριστούγεννα στο τραπέζι ο Χάρι την ανέφερε» ειπε «ούτε καν το θυμάμαι» είπα και γέλασα και την κοίταξα «Μπένι είμαι πολύ χαρούμενος για σένα που βρήκες μια κοπέλα και φαίνεται πως αυτή η κοπέλα μόνο καλό σου κάνει» ειπε «ναι αυτό ισχύει» είπα «αααμ πρέπει να σε κλείσω η Ελενα παίζει αύριο με τον Βαργκεν και πρέπει να την βοηθήσω λίγο ξέρεις» είπα «ναι φυσικά όταν γυρίσεις στην νέα Υόρκη πάρε με ένα τηλέφωνο θα χαρώ Ξα τα πούμε» ειπε «εντάξει» είπα και το έκλεισα και πήγα κοντά στην Έλενα «αλκοόλ στις 12 το μεσημέρι πως μπορείς?» Με ρώτησε «όταν είσαι συνηθισμένος μπορείς» της είπα και με κοίταξε περίεργα και χαμογέλασε και ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο μου και την πήρα αγκαλιά.

Elena's POV
Ο Μπένι φαίνεται να έχει κατι αλλά δεν μου λέει τι αλλά δεν θέλω να τον πιέσω για να μάθω θα μου πει όταν εκείνος θελήσει «επιτέλους εσείς οι δυο είσαι μαζί και καλά χωρίς προβλήματα και βλακείες» ειπε η Κλιο ενώ ήρθε και έκατσε στο τραπέζι μας «πάντως είστε ταιριαστή ζευγάρι αυτό έχω να το πω» ειπε ο Κολ « ευχαριστούμε» ειπε ο Μπένι «αύριο παίζεις με τον Βαργκεν σωστά?» Είπε ο Κολ «ναι ναι αύριο θα είναι η μεγάλη μέρα» είπα «και θα τον κερδίσεις για αυτό και σήμερα δεν έχει ποτό έχει ύπνο απο τις 10 και εξεσκηση» ειπε ο Μπένι «ναι μαμά» του είπα κοροϊδευτικά και με πείραξε λίγο «Εγώ αύριο φεύγω πίσω για νέα Υόρκη και θα πάω σπίτι σου να γνωρίσω και τον Δια» ειπε η Κλιο «αχ μου έλειψε το κουτάβι μου» ειπε ο Μπένι «είδες πως είναι να σου λείπει κάποιος που έχεις» είπα και γέλασε «ναι τώρα σε καταλαβαίνω» ειπε και πήγαμε πάνω στο δωμάτιο μας και οι τέσσερις και παίζαμε σκάκι και κάναμε βλακείες.
Επόμενη μέρα
Στις 12 έπαιζα με τον περσινό πρωταθλητή σκάκι είχα δυο ώρες μπροστά μου να ετοιμαστώ και να εξασκηθώ ο Μπένι κοιτούσαν ήρεμος δίπλα και σηκώθηκα σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω πηρα στην ρεσεψιόν και ζήτησα εναν καφέ για μένα και έναν για τον Μπένι, πήρα την σκακιέρα μου το τετράδιο με τις σημειωσεις μου και βγηκα έξω στο μικρό μπαλκόνι του ξενοδοχείου είδα ότι ο Μπένι ακόμα κοιμόταν και πήρα ενα από τα τσιγάρα του και βγηκα έξω στο μπαλκόνι και εξασκούμουν έχω να κάνω τσιγάρο από όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο 6 χρόνια κοντά αλλα μου αρέσει αυτή η αίσθηση του καπνού να γεμίζει τα πνευμονια μου,τελείωσα αυτό το τσιγάρο και συνέχισα την εξάσκηση μου πιστεύω πως τον έχω άμα παίξω έξυπνα «καλημέρα πριγκίπισσα μου» ειπε ο Μπένι καθώς βγήκε στο μπαλκόνι «καλημέρα ο καφές σου είναι πάνω στο γραφείο» του είπα «πάω να τον φέρω» ειπε και μπήκε μέσα και μετά από λιγο ξανά ήρθε και έκατσε απέναντι μου στο τραπέζι «έχω μια ερώτηση» του είπα «πες μου» μου ειπε και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του  «γιατί με φωνάζεις πριγκίπισσα από τότε που με γνωρισες και βγήκαμε πρώτη φορά με φωνάζεις πριγκίπισσα» τον ρώτησα «γιατί από την πρώτη φορά που σε είδα παρατήρησα πως κάθεσαι πάντα με ίσια την πλάτη σου μου μιλούσες στον πληθυντικό είχες καλούς τρόπους και μου θύμισες αρκετά πριγκίπισσα και από εκεί το κράτησα» ειπε «δηλαδή σου θυμίζω πριγκίπισσα από τους τρόπους μου?» Είπα «ναι και γιατί και ο τρόπος που ντύνεσαι μου θυμίζει πριγκίπισσα τα φορέματα σου το στιλ σου» ειπε και χαμογέλασα «και είσαι η πριγκίπισσα μου» ειπε και συνέχισα την εξάσκηση μου,είχε περασει η ωρα και έπρεπε να πάω κάτω έβαλα ένα μαυρο φόρεμα μέχρι το γόνατο και άσπρη ζώνη στην μέση έπιασα τα μαλλιά μου πάνω και κατέβηκα κάτω είδα τον Βαργκεν να κάθεται στο τραπέζι που θα παίζαμε το παιχνίδι μας «έτοιμη να κερδίσεις έναν Γερμανό ναζί?» Με ρώτησε ο Μπένι από πίσω μου «νομίζω ναι Γουότς» είπα και προχώρησα προς το τραπέζι που έπαιζα με τον Βαργκεν και  σηκώθηκε να και μου έδωσε το χέρι του όπως του έδωσα και εγώ το δικό μου «λυπάμαι που θα χάσετε δεσποινίς» μου ειπε στα γερμανικά «αν θέλετε να πείτε κατι ώστε να με μειώσετε θα το λέγατε στα αγγλικά αλλά μάλλον φοβάστε πως θα χάσετε για αυτό το λέτε στην γλώσσα σας» είπα και κοίταξα την σκακιέρα και σκέφτηκα πιο άνοιγμα θα κάνω και έπαιξα το πιόνι μου στο δ4 για να κερδίσω το κέντρο, παίζαμε ώρες ολόκληρες και ήμουν παρα πολύ ήρεμη σε όλο το παιχνίδι και έπαιζα με ακρίβεια είχα το προτέρημα και πρόσεχε κάθε κίνηση μου για να μην του δώσω την ευκαιρία να κερδίσει φαινόταν και αυτός ήρεμος αλλά μπορούσα να διακρίνω πως μεσα του αγχωνόταν για το ότι θα χάσει ήξερα πως θα τον κερδίσω είχα ήδη σχεδιάσει το φιναλε μου και ήξερα πως θα κάνω ματ και μετά από 4 κινήσει έκανα ματ «ματ» του είπα και πήρα τα χέρια μου απο το τραπέζι φαινόταν εξαγριωμένος και θυμωμένος με την νίκη μου έπιασε το τραπέζι και το έριξε κάτω όλη η σκακιέρα βρέθηκε στο πάτωμα μαζί με τα ποτήρια μαζί με το ρολόι ήταν όλα κάτω τρόμαξα με αυτήν την κίνηση του και εκατσα πισω στην καρέκλα και ήρθε κοντά μου «εμείς οι δυο θα ξανά παίξουμε και θα χάσεις» ειπε και έφυγε και έμεινα εκεί να κάθομαι να τον κοιτάω να απομακρύνεται και ένιωθα τα μάτια μου να δακρύζουν και ήρθε ο Μπένι κοντά μου και με πήρε αγκαλιά «Όλα καλά όλα καλά εγώ είμαι εδώ» ειπε και δεν μπορούσα να μιλήσω είχα σοκαριστεί «έλα να πάμε στο δωμάτιο να ηρεμήσεις» μου ειπε και με σήκωσε και προχωρησαμε προς το δωμάτιο μας και φυσικά οι δημοσιογράφοι δεν έχασαν ευκαιρία να βγάλουν φωτογραφίες,μπήκαμε στο δωμάτιο και μου έδωσε ένα ποτήρι νερό και η Κλιο κάθισε στο γραφείο του δωματίου «τι ηταν αυτό? Θα μπορούσε να χτυπήσει κάποιον, τόσο ηλίθιος είναι?!» Ειπε η Κλιο «υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι»ειπε ο Μπένι και ένιωθα να τρέμω και τα μάτια μου να δακρύζουν,ένιωθα λίγο λίγο να μην μπορώ να αναπνεύσω και ήξερα πως αυτό δεν ηταν επειδη ηθελα να κλαψω αλλά επειδη με έπιανε κρίση πανικού «Μπε-Μπένι» είπα ενώ τραυλιζα και ήρθε κοντά μου «όλα καλά εγώ είμαι εδώ μαζί σου όλα θα πάνε καλά» ειπε και ένιωθα πως το οξυγόνο μου λιγόστευε « Έλενα όλα είναι καλά» ειπε και με έπιασε να το κοιτάξω «κοιτάμε όλα είναι καλά προσπάθησε να αναπνεύσεις μαζί μου εισπνοή» ειπε και προσπάθησα να αναπνεύσω αλλά ηταν δύσκολο «καλά το πας και εκπνοή» ειπε και η Κλιο ήρθε πιο κοντά και πήγε μέσα στο μπάνιο και έβρεξε τα χέρια της «οοο γλυκιά μου όλα είναι καλά» ειπε και ακούμπησε τα χέρια της στο πρόσωπο μου και πίσω στον σβέρκο μου και ένιωθα να ηρεμώ και πως μπορούσα να αναπνεύσω καλύτερα.
Benny's POV
Έβλεπα την Έλενα να την πιάνει κρίση πανικού ξανά και απλα προσπάθησα να μην αγχωθώ και εγω και την ηρέμησα όσο μπορούσα,όταν ηρέμησε πλήρως απλα την έδωσα να πιει νερό και η Κλιο πήρε ένα μαντίλι το έβρεξε και το έβαλε πίσω στο σβέρκο της Έλενας «είσαι καλύτερα γλυκιά μου?» Την ρώτησε η Κλιο «Ναι Νο-νομίζω ναι» ειπε και τραύλισε λίγο και έκατσα στο γραφείο απέναντι της και την κοιτούσα «μην με κοιτάς έτσι νιώθω απαίσια» ειπε και πήγα κοντά της «δεν χρειάζεται ηταν απλα μια κρίση πανικού πέρασε» είπα και ήρθε στην αγκαλιά μου «εγω αμα είναι θα σας αφήσω μόνους» ειπε η Κλιο και έφυγε και μείναμε μόνοι μας η Έλενα είχε ακουμπήσει το κεφάλι της στο στέρνο μου και εγω καθόμουν με ακουμπισμένο την πλάτη στο κρεβάτι και την είχα αγκαλιά «νιώθεις καλύτερα?» Την ρώτησα «ναι πολύ καλύτερα» ειπε και σήκωσε το κεφάλι της και με κοίταξε και έλυσε τα μαλλιά της και τα άφησε κάτω και ξανά ξάπλωσε πάνω μου «Μπένι?» Ειπε «πες μου» της είπα και την κοίταξα «πρώτη φορά φοβήθηκα τόσο πολύ» ειπε «και θα τρόμαζα Έλενα αν γινόταν κατι τέτοιο σε εμένα ειναι λογικό» είπα και την κράτησα πιο σφιχτά πάνω μου «θέλω να τελειώσει το τουρνουά να πάω σπίτι μου» ειπε και άρχισε να δακρύζει «αχ μωράκι μου» είπα και φίλησα το μέτωπο της ένιωθα χάλια που έκλαιγε και φοβόταν με αυτό που έγινε και εκεί κατάλαβα τι πάει να πει πως αγαπάς πραγματικά τον άλλον να είσαι χάλια επειδη είναι και ο αλλος,ήθελα να την κάνω να γελάσει να ξεχαστεί αλλά δεν ήξερα πως μέχρι που σκέφτηκα κατι « θες να πάμε μια βόλτα? Σε ένα μέρος που ξέρω?» Την ρώτησα και σήκωσε τα δακρυσμένα της μάτια και με κοίταξε «ναι θα το ήθελα» ειπε και σηκωθήκαμε και βγήκαμε από το ξενοδοχείο και πήραμε ταξί και πήγαμε σε ένα μέρος που ξέρω εδώ ηταν ένα μικρό πάρκο κάπως με ένα μικρό ανοιχτό καφέ στην μέση και τραπέζια γύρω γύρω και της πήρα ένα τσάι και καθίσαμε σε ένα τραπέζι «ωραία είναι εδώ»ειπε «το ανακάλυψα με τον Αρθουρ όταν πρώτο ήρθα εδώ για ένα τουρνουά» της είπα και μου χαμογέλασε και φαινόταν σαν να κρυωνει λίγο
« κρυώνεις?» Την ρώτησα «λίγο» ειπε και εβγαλα την καμπαρντίνα μου και την την έδωσα «εσυ δεν θα κρυώσεις?» Με
Ρώτησε «προτιμώ να κρυώνω εγω παρά εσυ» της είπα και χαμογέλασε και την πλησίασα και την φίλησα «θα πετάξω για νέα Υόρκη πρώτα και μετά θα πάρω το αυτοκίνητο μου και θα έρθω στο λος Άντζελες» της είπα «Μπένι αυτό είναι 36 ώρες με οδηγήσει με το αυτοκίνητο» ειπε «θα έχω καλή παρέα τον Δια και την Κλιο θέλει να έρθει και εκείνη όποτε βολεύει να έρθω μαζί της και φυσικά θα μπορέσω να έχω μαζί μου και το δικό μου κουτάβι» είπα και χαμογέλασα «εσυ ξέρεις» ειπε και φαινόταν πως ηρέμησε αρκετά και συνεχίσαμε να μιλάμε και να λέμε τα δικά μας απλα την κοιτάω να μου μιλάει και σκέφτομαι ποσό πιο όμορφη μπορεί να κάνει την ζωή μου και ποσό πολύ θα ήθελα στο δεξί της χέρι να της φορέσω βέρα γιατί εγω μια μέρα θα την παντρεύω όσα και αν περάσουμε όσα και απομακρυνθούμε πάντα θα ψάχνω να την βρω όσα χιλιόμετρα και αν μας χωρίζουν.