Elena's POV
Συμμαζέψαμε λίγο το σπίτι του Λογκαν και βρήκα ένα μεσαίου μεγέθους παλιό κουτί μέσα στο δωμάτιο των γονιών του σκονισμένο «Λογκαν?... Λογκααααν?..... ΛΟΓΚΑΝ!!!» «Τι θες ?Σε άκουσα με την πρώτη» «τι είναι αυτό? Το έχεις ξανα δει?» «Πρώτη φορά το βλέπω για δωστο» ειπε και του έδωσα το κουτί και κατέβηκα από την σκαλα και κάτσαμε στο κρεβάτι το άνοιξε υπήρχαν μέσα γράμματα,γράμματα από τον μπαμπα τους Λογκαν σε κάποιον Πωλ «τι είναι αυτά?» Τον ρώτησα «δεν ξέρω γράμματα με αυτόν τον Πωλ μπορει από τον πόλεμο να τον ήξερε» ειπε μαι άνοιξε ένα που βρήκε «αυτό είναι προς την μαμα μου,από το μέτωπο, άνοιξε καποιο άλλο» έπιασα ένα που βρήκα και το άνοιξα «17/8/1952 αγαπητέ Πωλ ελπίζω όλα να πάνε καλά στην οικογένεια σου,είχα καιρό να επικοινωνήσω γιατί είχα ένα θέμα με το πόδι μου μετα τον πόλεμο,είχες το ταξίδι στην Κοπεγχάγη πρόσφατα θέλω πολύ να ακούσω για τον γιο σου,κέρδισε ? Μου έλεγες πως είναι πολύ καλός στο σκάκι από μικρός και πάω θα τον έπαιρνες μαζί σου στο ταξίδι σου. Μακάρι ο Λογκαν να έπαιζε σκάκι όπως ο γιος σου αλλα έχει αλλα ενδιαφέροντα,αυτήν την περίοδο τον έχει πιάσει μια τρέλα με την μουσική λέει πως θα γίνει μουσικός και φυσικά μαζί του ακολουθεί και η φίλη του η Έλενα,η κορη του Οσκαρ που πολεμούσαμε μαζί στο μέτωπο του 44. Φιλε μου έχουν περασει ήδη 8 χρόνια από τότε ακόμα κάποιες φορες έχω εφιάλτες από εκει,ελπίζω να γίνω καλύτερα το ελπίζω όλα αυτά τα χρόνια αλλα όλο και νιώθω χειρότερα. Μην σε βασανίζω με τα δικά μου θέλω να μου πεις τα νέα σου και το πως είσαι ελπίζω να μου γράψεις σύντομα
Με εκτίμηση ο Φίλος σου Εντ Τάιλερ.»
«Άνοιξε άλλο» ειπε ο Λογκαν και προσπάθησα να βρω το επόμενο «10/9/1952 αγαπητέ Πωλ δεν έλαβα απάντησε σε κανένα γράμμα από αυτά που σου έστειλα ελπίζω να είσαι καλά,ανησυχώ αρκετά,ελπίζω να κάνω σύντομα απάντηση σου. Είχαμε πει πως θα βρεθούμε κάποια στιγμή να γνωριστούν οι οικογένειες μας,περιμενω αυτήν την στιγμή πιστεύω οι γιοί μας θα γίνουν καλοί φίλοι με εκτίμηση ο Φίλος σου Εντ Τάιλερ. Κρατουσε αντίγραφα από τα γράμματα του ο μπαμπας σου έξυπνος» ειπα και βρήκα το επόμενο και ηταν επιτέλους από τον Πωλ που αναφέρει «αγαπητέ κύριε Εντ Τάιλερ,είμαι η γυναίκα του Πωλ, ονομάζομαι Λαουρα, ο Πωλ πριν από μια εβδομάδα πέθανε σε ένα ατύχημα,μου είχε μιλήσει για εσενα αρκετά,δυστυχώς δεν προλάβαμε να σε γνωριστούμε,λυπάμαι που το μαθαίνεις έτσι,έχω μείνει μόνη με δυο παιδιά και φοβάμαι για το τι θα γίνει,θα χαρώ να γνωριστούμε από κοντά κάποια στιγμή όταν μπορέσεις και έχεις χρόνο αν και το Μαϊαμι είναι μακρυά για εσένα·» σταμάτησα να διαβάζω «Λογκαν έχεις καταλαβει σε ποιον έγραφε ο μπαμπας σου ?» «Οχι που να καταλάβω» «στον μπαμπα του Μπένι γνωρίζονταν» «έλα βλακείες σιγά μπορεί να υπάρχουν άλλοι πόσοι» «ωραία συνεχίζω. Ελπίζω όμως να το καταφέρουμε ήθελε πολύ να γνωρίσεις τον γιο μας και σίγουρα και την κορη μας,θα χαρώ να λάβω νέα σου με εκτίμηση Λαουρα Γουότς. Τώρα σιγουρεύτηκες?» Του ειπα
«Ναι καλά! Δηλαδή ο μπαμπας μου ο μπαμπας σου και ο μπαμπας του Μπένι Γνωρίζονταν,Έλενα αυτό είναι πραγματικά σαν να η μοίρα  το ήθελε να γνωριστείτε,έχω πάθει σοκ» ειπε ο Λογκαν και κάθονταν αγκαλιά με το κουτί «Λογκαν,κοίταξε αν υπάρχουν αλλά γράμματα με την μαμα του Μπένι» ειπα «υπάρχουν κάποια ακόμα» «άνοιξε τα,Όλα·» ειπα και αρχισε να τα ανοίγει « δεν αμα αναφέρει σε κάποιο τα θέματα που είχε ο Μπένι κυρίως τις μέρες πριν πεθάνει δηλαδή μιλαμε για Οκτώβριο του 58.» «Υπάρχει, είναι από την ήμερε που πέθανε!» Ειπε ο Λογκαν και με κοίταξε «τι λέει?» Τον ρώτησα «Αγαπητέ Εντ τις τελευταίες μέρες νιωθω περίεργα,φοβαμαι,φοβαμαι κυρίως για τον Μπένι,νιώθω πως με παρακολουθούν·» «σταματά» τον διέκοψα «πάμε πισω γυρνάμε στο λος Άντζελες τώρα» ειπα και όντως σηκωθηκε ο Λογκαν αγκαλιά με το κουτί μαζέψαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε για πισω! Μετα από αρκετές ώρες φτάσαμε σπίτι μου άνοιξα την πόρτα με τα κλειδια μου «περιμέναμε να ερθετε αύριο» ειπε ο Μπένι «αυτό δεν πρέπει να περιμένει» ειπε ο Λογκαν και πέταξε το κουτί πάνω στο τραπέζι «άνοιξε ένα» του ειπε και ηρθε δίπλα μου και σταύρωσε τα χέρια του «τι είναι αυτά ?» Ρώτησε με περιέργεια ενω έψαχνε ένα από τα γράμματα να ανοίξει μεχρι που βρήκε κάποιο και το άνοιξε «αγαπητέ Εντ· ποιος είναι ο Εντ ?» Ρώτησε «Μπένι απλα διαβασε»του ειπα η Κλιο κοιτούσε και τα υπόλοιπα παράλληλα «αγαπητέ Εντ,συγγνώμη που έκανα καιρό να σου γράψω,απέκτησα μια κορη πριν δυο μέρες την ονομάσαμε Λιζη·» ειπε και έμεινε να το κοιτάει και συνέχισε «ο Μπέντζαμιν εχει πάρει πλέον τον ρόλο του μεγάλου αδερφού πολύ σοβαρά,νομιζω πως είναι πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωης μου·» ειπε και αρχισε κάπως να βουρκώνει «επιτέλους για πρώτη φορά είμαστε όλοι μαζί έχω δυο υπέροχα παιδιά και ανυπομονώ αρκετά αν τους δω να μεγαλώνουν και άλλο και να συναντηθούμε φυσικά· τι είναι αυτά ?» Μας ρώτησε «Εντ ονομάζετε ο πατέρας μου Μπένι υπηρέτησε στην πρώτη διμοιρία του τρίτου λόχου στα σύνορα  Γαλλίας Γερμανίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το 1944 μαζί του στην διμοιρία ηταν ο μπαμπας της Έλενας πολυ καλός φίλος του πατέρα μου και από ότι μάθαμε και ο μπαμπας σου,υπάρχουν γράμματα εδω μέσα απο το 45 και μετα μεχρι και την ημέρα που πέθανε η μαμα σου» ειπε ο Λογκαν και έβγαλε το τελευταίο γράμμα που διαβάσαμε και του το έδωσε «αυτό είναι απο την ημέρα που η μαμα σου πέθανε,εκείνη την ημέρα το έγραψε και το έστειλε» «με αυτό το γράμμα μπορούμε να αποδείξουμε πως όντως δεν αυτοκτόνησε αλλά δολοφονήθηκε, γράφει μέσα πως ένιωσε πως την παρακολουθούν και πως φοβάται,φοβάται τα χειρότερα για εσενα και την Λιζη, Μπένι οι πατεράδες μας γνωριζόντουσαν και αυτό είναι καλό υπάρχουν αποδείξεις εδω μέσα που δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα έχουμε,δεν είναι μόνο το γράμμα του θείου σου αλλά ακόμα ένα το οποίο δείχνει τον φόβο της και την ανησυχία της για αυτό που γινόταν και πως δεν θα έκανε κατι τέτοιο αλλά έπεσε θύμα» του ειπα και κάθισα κοντά του και τον κοιτούσα μέσα στα μάτια που αυτά τα μάτια πλεον κρατούσαν δάκρυα να μην πέσουν «δηλαδή μου λέτε πως με αυτά ειναι ακόμα πιο εύκολο το δικαστήριο» «ναι Μπένι και αυτά αποδείξεις ειναι και έχουμε συγκέντρωση αρκετά στοιχεία με την Έλενα και όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο» «ουαου λες και το ήθελαν να γνωριστούμε φαίνεται τώρα» ειπε και γέλασε «υπάρχουν και αλλά πράγματα εδω μέσα» ειπε η Κλιο που τόση ώρα τα κοιτούσε όλα αυτά «τι πράγματα?» Ρώτησε ο Λογκαν και πήγε κοντά «φωτογραφίες έχει αυτήν που έχει τρεις στρατιώτες,έχει αυτήν που ειναι του Μπένι το ξέρω φαίνεται ότι ειναι, μαζί με την Λιζη,έχει αυτήν αυτής της γυναίκας,έχει αυτή που ειναι λογικά η Έλενα με τον Λογκαν,μια άλλη κοπέλα που δεν την ξέρω, η Έλενα λογικά με τους γονείς της, ο Λογκαν με τους γονείς του, παιδιά στέλνανε και φωτογραφίες μεταξύ τους οι γονείς σας και έχει και αλλά γράμματα που είναι κανονικά με τον φάκελο του Οσκαρ Μαηκελσον κρατούσαν αρχείο οι φίλοι Μαηκελσον Τάιλερ τα γράμματα» ειπε η Κλιο και πηρα έναν φάκελο μου το όνομα του μπαμπα μου «αντιγράφαν τα γράμματα τους για να τα έχουν και αυτοί» ειπα και κοίταξα τον γραφικό χαρακτήρα του μπαμπα μου «δεν θα μάθουμε ποτέ πως πραγματικά ηταν μεταξύ τους απλα έχουμε μια εικόνα» ειπε ο Λογκαν «ναι έχεις δίκαιο» του ειπα καθως έπιασα και έβλεπα τις φωτογραφίες που υπήρχαν «εγω λεω να πάρω τον Λογκαν και να πάμε να πάρουμε κατι να φαμε» ειπε η Κλιο «ωραία ιδεα γιατί έχω πεθάνει της πείνας πάμε» ειπα ο Λογκαν πήρε τα κλειδια του και έφυγαν, ο Μπένι καθόταν στον πάγκο της κουζινας μου και απλα δεν μιλούσε κοιτούσε και σκεφτόταν «δεν περίμενα να είσαι τόσο γλυκούλης μικρός» του ειπα και έδειξα μια φωτογραφια του από όταν ηταν καμία 10 χρόνων «εγω δεν με λεω και τόσο Γλυκουλη» ειπε και ηρθε και εκατσε απέναντι μου «μου φαίνεται αδιανόητο αυτό πραγματικά,φαίνεται σαν να μην είναι αληθινό» «το ξέρω αλλά είναι,διαβασε κάποιο» του ειπα «δεν θέλω» ειπε και έβγαλε μια φωτογραφια που είχε με την Λιζη «την θυμάμαι αυτήν την ημέρα ηταν δυο μέρες αφού γεννήθηκε η Λιζη πήγαμε σπίτι και ο μπαμπας  μου ήθελε να μας έχει μια φωτογραφια μαζί,ασχολουμουν συνέχεια μαζί της,συνέχεια καθόμουν και την κοίταζα όταν κοιμόταν ή της χάϊδευα την μύτη της πολλές φορες πήγαινα και κοιμόμουν δίπλα στην κούνια της γιατί πίστευα ότι θα την ακούσω το βράδυ αμα κλάψει και θα την ησυχάσω εγω» ειπε και γέλασε χαιρόμουν που τον έβλεπα να μιλάει για εκείνη,έπιασα μια άλλη φωτογραφια που ηταν δίκη μου «αυτή η φωτογραφια είναι από μια μέρα αφού είχαμε μαλώσει με τον Λογκαν επειδη πήρε μια κούκλα μου,ήμασταν 8 σε αυτήν και σε αυτήν εδώ είμαστε εγω ο Λογκαν και η Οφηλία παλιά κάναμε όλοι μαζί παρέα αλλά πάντα εγω και ο Λογκαν είμασταν πιο κοντά και η Οφηλία απλα δημιουργούσε μπελάδες» του ειπα «πως και γυρίσατε τόσο γρήγορα αύριο ηταν να ερθετε» «λες να βρίσκαμε κατι τέτοιο και να περιμέναμε μεχρι αύριο ?» Του ειπα και ηρθε κοντά μου και με φίλησε δυο μέρες χωριά και πάλι μου έλειψαν τα φιλια του «πάω για ένα μπάνιο θες να έρθεις μεχρι να γυρίσουν η Κλιο και Λογκαν?» Τον ρώτησα «Θα το ηθελα πολύ αλλά έκανα σήμερα το πρωί» ειπε και γέλασε «καλά πάω μόνη μου» του ειπα και πηγα.

Benny's POV
Η Έλενα πήγε για μπάνιο και εγω πηρα το κουτί και βγηκα εξω στο μπαλκόνι της Έλενας να τα διαβάσω ~Αγαπητέ Εντ τις τελευταίες μέρες νιωθω περίεργα,φοβαμαι,φοβαμαι κυρίως για τον Μπένι,νιώθω πως με παρακολουθούν,φοβάμαι για το παιδί μου. Ειπα στον Μπένι πριν καμία ώρα να φύγει από το σπίτι με την αδερφή του να πάνε να πάρουν κάποια πράγματα γιατί δεν τους ηθελα μέσα στο σπίτι νιώθω πως κατι κακό θα γίνει, θέλω βοήθεια σκέφτομαι να φύγουμε,δεν έχω κάπου να πάω εκτός από εσας εκει που ξέρω από τον Πωλ ποσό θέλατε να γνωριστουμε,δεν σε ξέρω σε έχω δει μόνο από φωτογραφίες και ιστορίες του Πωλ αλλά σε εμπιστεύομαι μιλάμε τα τελευταία χρόνια και νιώθω μια μεγάλη εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο σου,αν μου πεις πως δέχεσαι μα έρθουμε να σου φορτωθούμε για λίγο καιρό μεχρι να βρούμε κάπου να μείνουμε θα το εκτιμήσω πολύ,πρώτη φορά φοβάμαι τόσο,ποτέ δεν φοβήθηκα τίποτα και κανέναν αλλά για πρώτη φορά φοβάμαι και Οχι για εμένα αλλά για τον Μπένι.
Με εκτίμηση Λαουρα Γουότς
17/10/1957~ και ηταν το τελευταίο γράμμα που έγραψε γιατί την ίδια μέρα την βρήκα νεκρή,η εικόνα δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου,διαβασα κάποια ακόμα είναι τόσο ωραίο να βλέπω ξανα τον γραφικό τους χαρακτήρα,τα μαζέψω και άφησα το κουτί πάνω στο τραπέζι και κάτω από το τραπέζι ειχε η Έλενα τον φάκελο της υπόθεσης μου τον άνοιξα πολλά χαρτια με πολλά νομικά που δεν θα καταλάβω ποτέ αλλά και πολλά που ξέρω «τι διαβάζεις?» Ρώτησε η Έλενα «άνοιξα λίγο τον φάκελο να δω μπας και καταλάβω κατι» «θα στα εξηγήσω όλα» ειπε και εκατσε στο πατωμα «γιατί κάθεσαι στο πατωμα?» «Βολεύει περισσότερο» ειπε και εκατσα δίπλα της «λοιπόν δες εδώ υπάρχουν όλα τα χαρτια σχετικά με την υπόθεση καταγγελίες και γιατί σου στερούν την επιμέλεια,σε αυτά εδώ υπάρχουν κάποια στοιχεία που δεν αναφέρθηκαν στην δίκη,εδω που γράφει αποδείξεις αθωότητας είναι οι αποδείξεις που υπήρχαν και αναφέρθηκαν έχει μόνο δυο χαρτια γιατί δεν ανέφεραν τίποτα από τα αλλά 100 που έχουμε που λέει ο λόγος,καταθέσεις τι ειπε η Λιζη τι είπες εσυ,τι είπαν οι ανώνυμοι μάρτυρες,απόφαση,διαδικαστικά,τα μέλη του συμβουλίου τα ονόματα των ενόρκων και πολλά ακόμα που δεν έβαλα μέσα τα έχουμε τον Λογκαν στο γραφείο» ειπε «μπορώ να διαβάσω την κατάθεση της Λιζη?» Την ρώτησα «ναι φυσικά Μπένι,είναι δικός σου φάκελος φυσικά και μπορείς να τον κοιτάξεις εγω απλώς τα οργανώνω βαση το πως πάνε και πως το οργάνωνα πάντα εγω πριν μια δίκη» ειπε και γύρισε τον φάκελο στις καταθέσεις, και έβγαλε κάποια χαρτια «όλα αυτά είναι η κατάθεση της το τι ειπε σε εσενα κατά την διάρκεια που βρισκόταν μακριά σου και στην αστυνομία και στο δικαστήριο. Αμα θες μπορώ να στα διαβάσω?!» «Ναι θα το ηθελα» ειπα «Ωραία πρώτη κατάθεση 1/12/57 ο Μπένι Γουότς ειναι ο καλυτερος αδερφος που θα μπορουσε ποτε να εχεις κάποιος,με προστατεύει και με φροντίζει καλύτερα από τον κάθε ένα,από μικρή που ήμουν θυμάμαι πάντα να ειναι εκει μαζι μου να παίζει μαζί μου να μου παίρνει δώρα να μου μιλάει με πρόσεχε πάντα από τα αλλά παιδιά στο σχολειο και από αλλους που λέγανε κακά πράγματα για εμένα την μαμα και εκείνον,με βοηθάει στα μαθήματα και ζωγραφίζουμε μαζι,τα βραδιά που βρέχει επειδη φοβαμαι πάω και κοιμάμαι μαζι του τώρα όταν βρέχει πρέπει να κοιμάμαι μονη μου και φοβαμαι φοβαμαι τα μπουμπονιτα και μόνο ο Μπένι με κάνει να μην φοβαμαι,φοβαμαι που ειμαι με ανθρώπους που δεν ξέρω,δεν ξέρω κανέναν φοβαμαι μονη μου το μόνο που κάνω ειναι να κλαίω και να πηγαίνω στην δεσποινίδα Λύδια και να ζητάω τον Μπένι αλλά δεν με αφήνει,ο Στεφάν προσπαθει να παίξει μαζι μου αλλά τον μισώ με πήρε από τον αδερφο μου. Δεύτερη κατάθεση 5/1/58 Ο αδερφος μου ειναι πιο καλός αδερφος που θα μπορουσε κάποιος να έχει,ηταν η πρώτη φορά που πέρασα Χριστούγεννα χωρίς εκείνον νιώθω πολύ μόνη θελω να γυρίσω στον αδερφό μου,σίγουρα θα μου έχει πάρει καποιο δώρο και το έχει εκει και περιμένει να με δει να μου το δώσει και δεν ειμαι εκει,θελω τον αδερφο μου,μου λείπει νιώθω πολύ μονη και νιώθω πως τον ξεχνάω δεν θελω να τον ξεχάσω,δεν θυμάμαι τον μπαμπα μου έχω ξεχάσει την φωνή της μαμάς μόνο ο Μπένι μου έχει μείνει θελω να ειμαι με τον Μπένι, δεν θα έκανε ποτε κατι κακό σε εμένα η σε κάποιον άλλον,ηρθε ένας φίλος του Μπένι και μου έλεγε πως ειναι κακός είναι ο ίδιος που μου είχε μιλήσει στο πάρκο,δεν ηταν ποτε κακός και ποτε δεν θα γίνει,ειναι ο καλύτερος·» «στοπ λίγο σε ποιον αναφέρετε?» Την ρώτησα «δεν ξέρω,μιλήσαμε με τον Λογκαν με το ίδρυμα που την φιλοξενούσε και περιμένουμε απάντηση» «μπορεί να σε επισκεφτεί ο οποιοσδήποτε?» «Συνήθως πρέπει να υπάρχει κάποια συγγένεια» ειπε «ξέρω ήδη ποιος την επισκέφτηκε ο Τζακσον ηταν» «που το ξέρεις?» «Το πάρκο που αναφέρει ηταν κάποιον καιρό πριν γίνουν όλα αυτά πηγα να την πάρω από το πάρκο που έπαιζε και ηταν εκει ο Τζακσον μιλούσε μαζί της πηγα και την πηρα κατευθείαν και της ειπα να πάει πιο κάτω του ειπα να μην την ξανα πλησιάσει με έπιασε από τον σβέρκο καθως πηγα να φύγω,ακόμα θυμάμαι ποσό πόνεσε,είχε κοκκινίσει όλος ο σβέρκος μου» «αυτό δεν το ανέφεραν στο δικαστήριο πως την επισκέφτηκαν?» «Οχι» «ακόμα ένα πραγμα που πρέπει να ψάξω περισσότερο» ειπε «ξέρω πως δεν θα έκανε ποτέ κατι κακό σε εμένα η στην μαμα μας,μας αγαπάει και μας φροντίζει και πάντα θα το κάνει» συνέχισε την κατάθεση «κατάθεση στις 7/2/58 ~θέλω να φύγω από εδώ ότι έχω πει για τον Μπένι τα ίδια θα πω και τώρα είναι ο καλύτερος θέλω να πάω να μεινω μαζί του,θέλω να έρθει να με πάρει,θέλω τον αδερφό μου~ Δεν υπάρχει κατι άλλο μετα έχει περιγραφή ~έγινε επιθετική απέναντι σε όλους και άρχιζε να φωνάζει πως θέλει τον αδερφό της,έχουν μια σχέση πολύ δυνατή και πολύ σημαντική,από τα λόγια της καταλαβαίνουμε πως ναι ο Μπέντζαμιν Γουότς είναι όντως ο κατάλληλος για την επιμέλεια της,η επιθετικότητα δείχνει πως έχει φτάσει σαν παιδί στα όρια του και πως όντως ζητάει κατι το οποίο πρέπει να γίνει~»
«Δηλαδή αυτά έπρεπε να τα αναφέρουν μέσα στο δικαστήριο?» «Ναι έπρεπε,τα βρήκα στο αρχείο του Μαϊαμι» ειπε και άνοιξε την πόρτα ο Λογκαν «φέραμε φαγητό,ιταλικό» «εγω του ειπα να πάρουμε κατι πιο απλό δεν ήθελε» ειπε η Κλιο «ωραία και πεινουσα» ειπα «τι κοιτάμε εδώ?» Ρώτησε ο Λογκαν καθως άφησε το φαγητό πάνω στον πάγκο και η Κλιο έβγαζε πιάτα «τις καταθέσεις της αδερφής του»ειπε η Έλενα «ναι ειπα πως έχουν ένα αρχείο θα το ψάξουν και θα το στείλουν και επειδη είμαι σίγουρος πως θα δεν θα το ψάξουν σκέφτηκα αφού γυρίσαμε νωρίτερα να πάμε αύριο» «καλή ιδεα αλλά νομιζω πως πρέπει να κοιτάξουμε πρώτα όλα αυτά,είναι όσα είχε η εισαγγελία,ο φάκελος του Μπένι,το αρχείο απο το δικαστήριο του Μαϊαμι,αποδείξεις·» «ναι το ξέρω πως τα οργανώνεις ξέρω τι έχουμε πρέπει όμως πρώτα να πάρεις και αυτά επισκεπτήρια της μικρής και ότι έκανε στο ίδρυμα,το ξέρεις ότι αμα άφηναν αυτόν τον ψυχακια να την επισκέπτεται πάνε και αυτοί μέσα για παραμελήσει ανηλίκων και έκθεση σε κίνδυνο» «όντως με αυτήν την υπόθεση πάει τόσος κόσμος μέσα?» Ρώτησε η Κλιο «ναι γλυκιά μου καθίστε και εσυ και ο Μπένι γιατι νομιζω δεν έχετε καταλαβει για τι υπόθεση μιλαμε» η Κλιο μου έδωσε το πιάτο μου και εκατσε δίπλα η Έλενα στο πατωμα και ο Λογκαν εκατσε στην πολυθρόνα «ακούστε,η υπόθεση αυτή δεν σου αποδίδει μόνο δικαιοσύνη για την αδικία που δέχτηκες στο δικαστήριο τραβάει όλο το σύστημα δικαιοσύνης μαζί γιατι ? Γιατί ο δικαστής εξαγοράστηκε για να βγάλει αυτήν την απόφαση όπως και κάποιοι ένορκοι,η εισαγγελία το ίδιο για να βγάλει απο τον φάκελο σου κάποια πολύτιμα έγγραφα και αποδείξεις,την εισαγγελία και τον δικαστή επειδη δέχτηκε ανώνυμους μάρτυρες,το οποιονδήποτε που εξαφάνισε τις αποδείξεις που είχες που έδειχναν πως είσαι καθαρός και ο ιδανικός για να παρεις την επιμέλεια της,που χαρείς εμας τις βρήκαμε,το σπίτι που φιλοξενούσε την Λιζη για την συμπεριφορά τους και την έκθεση της σε κίνδυνο και πολλά ακόμα,η Έλενα σε αυτό το δικαστήριο Οχι απλα πρέπει να απόδοση δικαιοσύνη σε εσενα αλλά θα πρέπει να πάει ενάντια σε όλο το σύστημα για εξαγορά,για εξαφάνιση στοιχείων,για παράβλεψη της νόμιμης διαδικασίας,για δυσφήμιση συκοφαντία,μεχρι και αυτά γιατι αν κάποιος ποτέ μάθαινε ποιος είναι ο Μπένι Γουότς και τι είχε γίνει παλιά μπορεί να κατέστρεφε την καριέρα σου με το να σε αποκαλούν επιθετικό,βαποράκι,γκάνγκστερ,ανεύθυνο και όλα αυτά,δεν παιζουμε σε αυτήν την υπόθεση,γιατί αν την χάσει μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα» ειπε ο Λογκαν και εκατσε πισω τρώγοντας την μακαρονάδα του «ουαου δεν περίμενα πως θα κανείς κατι τέτοιο» ειπε η Κλιο «ναι και ειδικά μετα από 3 χρόνια απουσίας από την νομική,να γυρνάς με τέτοια υπόθεση η θα απογείωση την καριέρα μου η θα την προσγείωση μια και καλή» ειπε η Έλενα και ακούμπησε το κεφάλι της πισω στο καναπέ.
Μετα από αρκετη ώρα που ακούγαμε τον Λογκαν και την Έλενα να εξηγούν πως θα γίνουν όλα πως θα αναφερθούν όλα ποιοι θα ειναι οι μάρτυρες,ποιοι θα ειναι οι κατηγορούμενοι και όλα αυτά ο Λογκαν και η Κλιο είπαν να πάνε σπίτι του και εμείς θα μέναμε σπίτι καθίσαμε στον καναπέ και η Έλενα έπιανε το κεφάλι της «πονάει το κεφάλι σου?» «Οχι ζαλίζομαι για κάποιον λόγο και νιώθω αρκετά κουρασμένη» ειπε «θες να πάμε για ύπνο?» «Νομιζω πως θα ηταν το καλύτερο ζαλίζομαι αρκετά σε σημείο που νιώθω ότι δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου» ειπε και σηκώθηκα και την πηρα αγκαλιά «Μπένι τι κανείς?» Ειπε «σε πάω στο κρεβάτι αφού νιώθω τόσο χάλια καλύτερα να σε πάω εγω στο κρεβάτι από το να μου πάθεις τίποτα» της ειπα και την άφησα στο κρεβάτι μαλακα,ξάπλωσε και την πηρα αγκαλιά «μήπως να πας σε κάποιον γιατρο?» Την ρώτησα «Οχι δεν χρειάζεται είναι απλα από το διάβασμα και την εξήγηση και το ξανα διάβασμα και αυτά δεν είναι κατι θα περασει» ειπε, ανησυχώ όμως και όταν την ακούω να λέει πως δεν είναι κατι ανησυχώ ακόμα περισσότερο «εγω θα πρότεινα να πας,ζαλάδες,εμετός,κούραση καμία φορά πονάει η μέση σου» «και σου ειπα πως όλα έχουν μια εξήγηση,είναι άγχος και σύγχυση και ότι πρέπει να ξανα ψάξω να διαβάσω,όλα έχουν μια εξήγηση Γουότς μην μου ανησυχείς» μου ειπε και την φίλησα στο μέτωπο «καληνύχτα Μπένι» ειπε «καληνύχτα πριγκίπισσα» της ειπα και κοιμηθήκαμε.