SONSUZA KADAR KOŞALIM

Kör mü olmuşlar?
Tüm bu insanlar
Niye böylesine geçici şeylere dikmişler gözlerini
Atmaz olmuş kalpleri

Dışarıda,
İşkence misali gürültü
Yağmayan yağmur
Kupkuru odam, zihnim
Elimde ki bir kalem mi?
Serap olmasın sakın!

Yemin ederim yeğlerim duvarların konuşmasını
Şu aptal insanların sesine
Bunlardan daha bilgedirler, eminim
Hiç kusura bakma!
Şu ana kadar kendimi alçak gördüm de ne oldu?!
Bilge öğrendikçe eğmezmiş boynunu,
O hikayenin aslı farklı
Kimde para var başını eğermiş hemen önüne insanoğlu!

Öfkemi kime kusayım daha ben?
İçimden neyi söküp atayım?
Hangi kelimeler kum gibi dağılır avuçlarımda?
Hepsi ıslanıp bataklık oldu
Çekiyor beni derine

Sahi neredeyim ben?
Nerenin havası, nerenin suyu bu?
Kupkuru çölde niye batıyor muşum bataklığa yahu!
Ah ben!
Kimde görülmüş böylesi saçmalıklar!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top