Nasıl göz yaşlarıydı bunlar Allahım
Gözlerden değil, yürekten akardı
Oluk oluk
Yüzünü örterdi yaşlar, ıslatırdı perçemini

Hep acı içindeydi o Allahım
Hiç huzur bulmadı, sanmam
Hep kaçardı o çıkmaz sokaklara
Hırplanır o köşede, kan kusardı yürekten

Dost doğru yol ver ona Allahım
Hep yalpalar o
Yamuk yumuk, çakıl doludur papuçları
Bir iki metaliğe muhtaç

Cehennemin pençesindedir o Allahım
Alevler onu çağırır, adıdır mazlum
Ahı alınmıştır pek çoğundan
Tüm ahlar geçmiştir dantel iplerinden

Niçin yarattın Allahım insanı
İbret olsun diye mi aleme
Öyle ise niçin serpiştirdin vicdan yüreğe?
Cehennem azabı sanki yüreğimde