♡Meera♡

Kendimi biraz zorladıktan sonra sonunda uyuyabildim.
Kalktığımda Priya yanımda yoktu. Baş ucumda duran not kağıdına uzandım.

'Günaydın benim küçük şebelek dansçım ben okula gidiyorum. Seni uyandırmak istemedim yorgun gözüküyorsun hattaaa benim mükemmel bir fikrim var sen bugün okula gelme. Bak ne diyicem bende biraz geldikten sonra yanına geliyim hemdeee senin şu çoook sevdiğin dondurmayla bence kız kıza partimizi bugüne taşıyabiliriz. Mesajını bekliyorum. Seni seviyorum. Pri'n"

"Deli.. Pri haklı bugün okula gitmek istemiyorum ve gitmemeliyim. Are saat kaç olmuş ve kimse beni uyandırmadı. Hayra alamet değil."

Kapı açıldı.
"Areee yetişin yetişiiin ablam kendi kendine konuşmaya başladı. Bu kız deliriyoooor."
"Kapa çeneni bıcırık."
"Are ben mi bıcırık. Abla ben 18 yaşındayım."
"Are o kadar oldun mu?"
"Hay Rabba nasıl bir ablam var."

"Aree yâr benim prensesim uyanmış."
"Biliyor musun abi sen benim favori kardeşimsin."
"Are biliyorum tabi bu evde benden daha yakışıklısı mı var."
"Bu evde senden daha tatlısı yok."
"Bunları yengenedee acabaa söyleseen nasıl olur?"
"Kızı benim sayemde etkiledin yâr ve buna devam ediyorsun."
"Are yâr sende benim favori kardeşimsin."

Güldüm. Ablam geldi.

"Bana bazen abla demiyor olabilirsin ama bunu beni genç gördüğün için yaptığını biliyorum."
"Abla? Sen bana iyi davranıyorsun."
"Sende bana abla diyorsun."
'Are yâr ne oluyor hepiniz birden. Kardeş deryasına döndük."

"En büyük kardeş olarak araya giriyorum kalkma vakti hadi."
"Hayır bunu istemiyorum."
"Are hadiii"
"Bhaiyya please"
"Okula gitmiyicek misin sen?"
"Hayır."
"Are nasıl gitmiyorsun bugün senin p-"
"Areeee benim provam var hay Rabba nasıl unuttum. Teşekkür ederim bhaiyya."
"Hayatını kurtardım biliyorum. Bugün kostüm danışmanın kardeşlerin evet hanım efendi lütfen kalkın."

Yatakta bağdaş kurup oturdum abim dolabımı açtı.

"Güneşli bir gün ince giymelisin."
(Ablam) "Ama yağmurda yağabilir."
(Raj) "Abla bugün palyaço gibi gitmeye hazırlan."

Güldüm ve koluna vurdum.
"Şiişştt."

Abim dolaptan siyah bol bir şalvar çıkardı.

"Are yar sadece dualarda giydiğimi biliyosunuz."
"Meera yeni bir tarz deniyoruz gelenekselle moderni birleştiriyorum evet yardımcı lütfen üstüne bir şeyler bul."

Ablamda beyaz bir t-shirtle kot bir ceket çıkardı ve dolabımın üstündeki eskilerin olduğu kutuya uzandı.

"Abla ne yapıyorsun o kutuda eskiler var?"
"Biliyorum bu yüzden aldım ya. Heh işte buldum."
"Büyükannemin şalı ?"
"Yes!"
"Ne gerek var?"
"Are yâr bir şeyi sorgulamazsan olmaz mı?"
"Hayır?"
"Büyükannem bunları ne zaman giymeni söylemişti?"
"Onları giymem hele okula giderken."
"Aree huysuz sana giy diyen mi oldu sadece dupattasını boynuna dola."
"Huzursuz olduģunda bir parçasını üstünde taşı ve bizi ara."
"Evet benim huysuz kardeşim tamda büyükannemin dediği cümle bu. Her neyse geç kalıcaksın hadi."

"Aree bhaiiya sen beni bı-"
"Bunu sorman bile hata hadi çabuk ol."
"Hadi çıkanda giyiniyim o zaman."

Kardeş ordum odamdan çıktıktan sonra giyinip aşağı indim.

"Anne, baba ben gidiyorum."
"Meera? Priya gitmeyeceğini söylemişti."
"Kardeş ordum tarafından büyük bi sevgiye maruz kaldım bunu gün boyu çekemem."
"Are deli kız. Peki kahvaltı?"
"Dışarda hallederim."

Abimle çıkıp arabaya bindik ve beni okula götürdü. Arabadan inerken Abim;

"Meera." Dedi.
"Hı?"
"Ne yaşadıģını bilmiyorum ama gözlerinden bazı şeyleri anlayabiliyorum istediğin zaman benimle dertleşebilirsin."

Kapıyı geri kapattım.
"Aree biliyorum benim herom." Diyip abimi öptüm ve arabadan indim.

Okulun kapısından tam giricekken biri kolumu tuttu.

"Arjun?"
"Günaydın."
"Sen okulda değil miydin dışarda ne yapıyorsun?"
"Seni bekliyordum."
"Gelmeyeceğimi düşünmeyen tek sensin sanırım."
"Hayır kardeşlerini iyi tanıdım."

Gülümsedim.

"Arjun okula girmeden seninle konuşmak istiyorum eğer vaktin varsa?"
"Tabiki."

Bir banka geçip oturduk.

"Arjun ben özür dilerim çok saçma bir şeye kalkıştım evet bunu daha öncede konuştuk ama içim hiç rahat değil benim yüzümden senin hayatın kısıtlanıyo bunu yapmak istemiyorum etrafında o kadar kız varki şu an sen bunu göremesende onlar sana şimdiden deli oluyolar ve benim yüzümden sen kafese kapanmış gibisin bunu yapmak istemiyorum senin hayatını çalmış gibi hissediyorum. Bu oyuna şimdi son verebilirim ne istersen ve nasıl istersen."

"Meera seninde dediğin gibi bunu daha önce konuştuk ve artık konuşmamıza gerek yok değil mi. 2.si hayatımı kısıtlamıyorsun biliyor musun bu benim için deneyim."

Güldüm.
"Are yàr ciddi ol."
"Peki patron Meera biz dostuz değil mi dostlar bu günler için var he tabi benimle sahtede olsa birlikte olmaktan birlikte gözükmekten utanıyorsan bilemem."
"Arjun senden nefret ettiğim için özür dilerim."
"Sorun değil insanlar bunu yapar ha birde o kızların farkındayım."
"Çok pisliksin."
"Aree!"
"Dostmuyuz?"
"Tabiki."
"Teşekkür ederim."
"Şimdi Meera Khan kalk ve yeni bir başlangıç yap ne yapmak istiyorsan onu yap ve-"
"Gülümse."
"Aynen öyle."
"Teşekkür ederim Arjun hmm bu işin sonunda benden ne istiyorsun?"
"Bi düşüneyim... Kısmetim kapanacağı için bana bi kız bul."
"Are oldu bil."
"Hindistanlı olmasın."

Güldüm "Peki" dedim ve okula girdik. Arjunla konuşarak yürürken kafeteryada Priya'yı gördüm oda beni görmüş olucakki şaşkın şaşkın baktı ve yanımıza geldi.

"Meera gelmezsin diye düşünmüştüm."
"Kardeş ordumun azametine uğradım."
"Are yâr olsun çok iyi olmuş."
"Provamda vardı bugün aklımdan çıkmış abim hatırlattı."
"Ders başlamadan önce bir şeyler içelim mi."
"Ben kahvaltı etmedim beni doyurmanız gerekiyor."

(A)" Burda çakma sevgiliniz işin içine giriyor efenim lütfen buyrun."
"Teşekkür ederim Mr. Face (feyk)"

Gülüştük ve kafeteryaya geçtik. Karan ve Priya'nın oturduğu masaya oturduk. Arjun bana kahvaltımı aldı.

(P) "Meera bugün farklı gözüküyorsun yâr."
"Haan (Haa) (Evet) yâr ablam ve abimin seçimleri."
"Ek minute ek minute (bir dakika bir dakika) sen abla mı dedin?"
"Priii."
"Şaşkınım yâr. Ablan ve abin bu konuda başarılılarmış. Boynundaki dupattayı daha önce görmemiştim."
"Evet bu büyükannemin bana kendini huzursuz hissettiğinde bu kıyaffetten bir parça taşı ve bizi ara demişti o zaman her şey daha güzel olucak. Ablamda bugün bana bunu hatırlattı ve takmamı sağladı."
"Ablanı seviyorum."
"Şaşırtıcı ama bende."

Biz gülüşürken tam karşımıza Varun oturdu. Tüm neşem gidicek diye düşünürken Arjun'un söyledikleri aklıma geldi. 'Yeni bir başlangıç yap' neden keyfim kaçsındı ki Arjun'un dediģini yapıcam Varun'u kendimden uzaklaştırıcam ve bunun için dostlarım yanımda. Arjun'a dönüp konuşmaya başladım. Priya ve Karan Varun'un arkalarında olduğunu anlamışlardı ve Varun'un onları görmediğine şükrettim çünkü ikiside kıskıs gülüyor.

Priya sessizce "Arjun Meera'yı yedir."
"Abartma kızım."dedim sessizce
"Are kalkıp gitmesini istiyorsan yap."

Priya yanıldı. Varun'un sabırlı bir insan olduğunu biliyorum korktuğum şey ise Arjun'a fena halde çatması..

"Gitmedi mi?"
"Hayır."
"Dayanıklı çıktı. Arjun Meera'yı öp."

Arjun'la aynı anda "OHA!" diye bağırdık. Birden tüm bakışlar üzerimize toplandı neyseki 1-2 saniye.

"Are abartmayın yâr arkadaşlar birbirlerini öper deģil mi?"
"Biz değil."

Priya gözlerini devirerek Karan'la konuşmaya döndü bizde Arjun'la konuşmaya devam ettik. 2 dakika sonra Varun kalkıp gitti. Saatime baktım prova saati yaklaşmış.

"Benim provaya gitmem gerek sonra görüşürüz." Diyip kalktım.

Her ne kadar Arjun'la konuştuktan sonra içim biraz rahatlasada hâlâ aklımda aynı düşünceler var. Prova belki kafamı dağıtmama yardımcı olur...

__________
Uzuuuuunnn bir aradan sonra karşınızdayım ee yaz geldi daha sıklaşıcak inşaallah yayımlama sürelerim 😘