Herinner je me nog?
Herinner je me nog?
Samen vingen we de koele sneeuwvlokken in de winter,
snoven de geur op van honderden bloemen in de lente,
lieten zandkorrels tussen onze vingers door glippen in de zomer
en lieten bladeren dwarrelen in de herfst.
Herinner je me nog?
De tijd zal het leren,
dat jij niet als andere blaadjes meewaait in de wind,
maar mij bij bent gebleven,
diep in mijn gedachten verstopt.
Herinner je me eindelijk?
Of ben je me voorgoed vergeten?
Ons korte seizoen is zo snel voorbij gegaan,
alles wat we waren.
Maar mij is het altijd bijgebleven,
zacht en teder als het voelde.
Want waarschijnlijk zul je toch nooit weten,
dat deze droom ooit ook de mijne was.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top