Ik rende haastig naar buiten. Ik liet alle deuren achter me open en duwde meubels die in de weg stonden snel  aan de kant.

Toen ik buiten kwam moest ik niet veel verder meer lopen, want Philippe kwam al rennend op me af, zijn donkere ogen gevuld met angst.

Ik probeerde hem te kalmeren en leidde hem naar de regenton tegen de voorgevel die beklommen was door klimop, en liet hem drinken.

Er was iets gebeurd!

Philippe en vader zouden nooit zomaar van elkaar scheiden op een trip, door Frankrijk!

Ik moest hem zoeken.

Nadat Philippe had gedronken, knoopte ik zijn teugels vast aan de trapleuning, ging de trap op om naar binnen te gaan.

Ik pakte mijn tas, deed er het laatste stukje brood in dat op tafel lag naast de ongeopende brief, die was dan maar voor later, hoe nieuwsgierig ik ook was.

Ik stopte mijn zakje geld voor de aankopen deze week er ook in, greep naar mijn lichtblauwe mantel aan de kapstok, duwde de voordeur achter me dicht.

Ik deed hem op slot en stopte de sleutel in een zijzak van de versleten tas.
Ik maakte Philippes teugels los en sprong in een simpele beweging op zijn rug.
Ik wou hem snel laten vertrekken, maar werd aangeroepen door een mannenstem.

Driemaal raden wie.

Ik draaide me om zonder Philippe te doen meedraaien en keek Gaston aan.

Ik had hier echt geen tijd voor!

Hij stond enkele meters van me en keek me vragend aan.

"Wat ga je doen?", vroeg hij luid. Het leek me beter om voor mij te houden wat ik ging doen, anders zou morgen iedereen in het dorp weten dat vader weg is en daar zouden ze misschien misbruik van maken.

"Ik moet een speciaal product gaan halen op een markt in een van de dorpen in de buurt", zei ik dan maar.

"Ah. Wanneer ben je dan terug?"

"Euhm ", zei ik haastig, "Morgenvroeg ofzo?", vroeg ik, alsof ik verwachtte dat hij het wist, want ik wist het zeker niet.

Ik moest dit snel afhandelen, dan zou het me misschien nog lukken om morgenvroeg te arriveren. Ik moest vader gaan halen.

Er was misschien wel iets ergs gebeurd, en dan zat ik hier te treuzelen door te praten tegen iemand met de herseninhoud van een vlieg!

"En heb je al nagedacht over mijn voorstel? Zal ik al zorgen voor trouwkleding?"

"Ik zal nooit met je trouwen, Gaston!", riep ik, voor ik het wist.

Er viel een gewicht van mijn schouders nu ik dat eindelijk van mijn hart was. Hoewel ik niet kon begrijpen dat hij dat nu echt niet doorhad.
Aan zijn blik te zien zag hij dat niet bepaald aankomen. Hij was meteen stil en stond daar maar wat.

Ik had het misschien beter moeten aanpakken, want zoals hij daar nu stond, had ik wel medelijden met hem.

Ik draaide me naar de dorpspoort toe en keek dan terug naar Gaston.

"Het spijt me.", verontschuldigde ik hem stilletjes.

Ik besloot hem achter me te laten en eindelijk te vertrekken.
Ik gaf Philippe een sterk duwtje in zijn zij, waarna we in galop door de dorpspoort en door de velden een bos inreden wat me ooit wel was opgevallen door het zolderraam.

Maar nu kreeg ik er de rillingen van.

🌹

Het was al snel beginnen te regenen. M'n haar was inmiddels doorweekt. Ik probeerde mijn mantel opnieuw wat beter rond me te wikkelen tegen de kou.

Ik was al enkele uren onderweg en had mijn stuk brood al opgegeten en gedeeld met Philippe.

Ik was een beetje bang dat paarden geen brood aten, maar hij liet niets merken.

Het leek erop dat we er nog lang niet waren, want het bos opende zich tot een grote vlakte in de verte links van ons lag een dorp en Philippe reed er dwars langsheen, wat betekende dat er vast nog kilometers zouden passeren voor we het volgende tegen kwamen.

Ik graaide nog eens door mijn tas en merkte dat die zo goed als leeg was.

Ik keek naar Philippe en dacht even na. Ik trok aan zijn teugels en liet hem naar links omkeren.

Yess! Mijn verhaal staat op de nummer 9 in disney! Laatst stond mijn andere verhaal van Pocahontas( Matoaka) op nummer 8, maar die is al snel weer naar beneden gekatapulteerd 😅.
Ik wil jullie nog eens bedanken voor het lezen! Het is leuk om te zien dat er steeds weer meer lezers bijkomen! Ook al zijn het er niet zo veel. Maar als jullie dit geen leuk verhaal vinden, of saai of whatever, laat het alsjeblieft weten! Ik wil er graag mee werken! Ik wil mijn lezers graag blij maken, zelf al zijn het er 5! Maar wees mild😅 dit is mijn eerste echte verhaal waar ik ooit aan gewerkt heb en ik ben er best onzeker over. Alsof iemand je gedachten leest. Kennen jullie dat?

Hoe dan ook, ik hoop dat jullie blij zijn met een paar hoofdstukken die niet helemaal overeenkomen met wat in de film(s) gebeurt!
Xx,
AreaderandDisneyfan