~ De familie ~

"Bella, wakker worden! Over een uurtje vertrekken we al en je moet je nog klaarmaken!"

Filomena kijkt naar de trap in de hoop Bella al te zien, maar die laat alweer niks van zich horen. Edoardo komt naast haar staan.

"Is ze nog altijd niet wakker?", vraagt hij terwijl hij Filomena even vastpakt.

"Nee, volgens mij is ze veel te laat gaan slapen."

Edoardo kijkt zijn vrouw na als ze weer naar de keuken stapt. Er zit haar duidelijk iets dwars en hij heeft zo een vermoeden dat het met Bella en die brief te maken heeft. Hier moeten ze sowieso nog over praten.

"De hele koets staat al klaar. Alleen de lunchpakketten nog. Ondertussen zorg ik er wel voor dat Bella zich gaat klaarmaken."

Edoardo gaat zelf naar boven en klopt op de deur van Corrado's kamer.

"Corrado, je zus is nog niet wakker. Zou jij haar even willen wekken?" vraagt hij.

"Zal ik doen", antwoordt Corrado terwijl hij de deur opendoet en naar de kamer van zijn zusje loopt. Als zio Edoardo weer naar beneden is, doet Corrado zachtjes de deur open.

"Bella? Ben je wakker?", fluistert hij.

"Ja, ik ben wakker." antwoordt ze stil.

Corrado sluit de deur en gaat op het bed van zijn zusje zitten. "Wat is er?"

Bella zucht. De brief van nonna geeft haar stress. Wat logisch is natuurlijk. Er staat haar iets te wachten en ze weet niet eens wat. Ik kan het hem niet vertellen, dat is te riskant...

Als zijn zus niet antwoordt, staat Corrado op en loopt naar Bella's kastje. Hij zal en moet weten waar die brief over gaat, want Bella's gedrag moet ermee te maken hebben. Dit moet gedaan zijn, denkt Corrado kwaad.

Hij heeft genoeg van nonna's vervelende gedoe.

Bella ziet wat haar broer probeert te zoeken en doet alle moeite om hem tegen te houden.

"Corrado, nee! Die brief is voor mij en er staat niks belangrijks in!", piept ze.

"Flauwekul. Die brief moet wel belangrijk voor je zijn! Sinds die brief ben je in gedachten verzonken en je krijgt er stress van! Ik heb alle redenen om die brief te lezen!" roept Corrado kwaad.

"Die heb je niet! Het gaat jou helemaal niks aan!", schreeuwt Bella hysterisch als ze ziet dat hij de brief al heeft gevonden.

"HET GAAT MIJ WEL IETS AAN! JE BENT MIJN BLOEDEIGEN ZUS EN NONNA HEEFT GEEN ENKELE REDEN OM HET MIJ NIET TE VERTELLEN!"

Bella staat perplex. Zo kwaad heeft ze hem nog nooit gezien. Tranen springen in haar ogen.

"Die heeft ze wel...", zegt Bella gebroken

Corrado kijkt zijn zus kwaad aan en prutst de envelop weer open.

"Corrado, Bella, wat is hier in hemelsnaam aan de hand?!", roept zio geschrokken, die samen met zia Filomena naar boven is gehold nadat ze Corrado en Bella hoorden schreeuwen.

Bella en Corrado schrikken en al snel gooit Corrado de brief kwaad terug op het nachtkastje.

"Die stomme brief ook!"

Kwaad loopt hij de kamer uit en gooit de deur met een harde klap dicht.

Filomena en Edoardo kijken naar elkaar. Dit hadden ze kunnen voorkomen. Beiden weten ze heel goed dat Corrado het niet gemakkelijk heeft op school en met zijn vrienden. Laat staan als er iets met zijn zus is. Dan flipt hij al helemaal.

Edoardo knikt naar Filomena en gaat naar beneden. Filomena komt naast Bella zitten.

"Zo, vertel het maar. Wat is er precies aan de hand met jullie twee?", vraagt ze terwijl ze over Bella's rug wrijft.

Bella slikt haar laatste tranen weg.

"Er was niet echt iets, alleen maar een stom meningsverschil...", antwoordt ze stil.

Tranen wellen weer op in haar ogen. Oh Corrado, het is mijn bedoeling helemaal niet om je pijn te doen.

Zia Filomena knikt. "Ik snap het wel, maar..."

Ze onderbreekt zichzelf en zucht eventjes.

"Je moet weten dat je broer het niet makkelijk heeft. Op school niet, met zijn vrienden niet, en ga zo maar voort. Als hij ziet dat er jou iets dwarszit, dan maakt hij zich zorgen over je en dan kan hij weleens uitvliegen. Dat kan iedereen natuurlijk gebeuren en ik ga het niet goedpraten, maar je moet er wel rekening mee leren houden, begrijp je?"

Bella knikt terwijl ze nadenkt over de woorden die zia net heeft gezegd.

"Als je je broer geen last wilt zijn zal je je eroverheen moeten zetten, wat het ook mag zijn. Of vertel het dan aan iemand, dan raak je het kwijt. Maar ga niet piekeren, en al zeker niet bij Corrado in de buurt. Dat helpt niet veel en dat maakt je broer alleen maar nerveus, oké?" gaat zia Filomena verder. 

Bella knikt. Ik zal mijn best doen, Corrado.

"Goedzo dan. Maak je verder klaar, dan vertrekken we naar de stad." Filomena drukt een kus op Bella's voorhoofd en verlaat dan de kamer. 

Als zia Filomena weg is, ademt Bella diep in. Wat is er met je aan de hand, Corrado? Waarom reageerde je zo fel? Bella wordt wanhopig. Stel nu dat ik niet de enige ben. Stel dat ze Corrado ook willen.

"Dio, help mij alstublieft! Ik kan dit niet alleen", snikt ze zachtjes.

Als het snikken is gestopt, vermant Bella zich. Ze zal een plan maken om achter de waarheid te komen. Een plan om te weten te komen wat er met Corrado is en een plan om te weten wat er is gebeurt met nonno en haar ouders.

Deze dag begon misschien niet al te geweldig, maar ergens in haar hart weet Bella dat deze wel goed zal eindigen. Ze zal strijden voor de waarheid.

Bella staat op en pakt haar kleren van de stoel. Als ze haar jurk net heeft aangetrokken, komt Mimi binnengelopen. Bella glimlacht.

"Mimi!" zegt Bella vertederd terwijl ze de witte poes oppakt.

Binnen een paar seconden zit Mimi te spinnen. Nog even knuffelt ze haar kat en zet Mimi dan op haar bed. Voordat ze weggaat, drukt ze nog een kusje op Mimi's voorhoofd.

"Ik ben straks eventjes weg. Pas goed op jezelf alsjeblieft. Benedizione di Dio, lieve Mimi", zegt ze terwijl ze de deur achter zich op een kier laat staan.

In de kleine badkamer kamt Bella haar haren en maakt er een vlecht van, waar ze dan weer een dotje van maakt. Als ze de trap afloopt, ziet ze nog net hoe Corrado gefrustreerd zijn muts opzet en langs de achterdeur verdwijnt.

Bella krijgt een brok in haar keel. Oh Dio, laat dit alstublieft goed aflopen.

Voor ze kan vertrekken, pakt Bella nog snel haar hoed en het rieten mandje. Dan stapt ze in de koets. Gelijk valt het haar op dat Corrado niet in de koets zit.

Dat was te verwachten. Dit is ook Corrado's fout, niet alleen de mijne. Stom kind. Belle wordt boos vanbinnen. Je verpest nu alles, denkt ze geïrriteerd.

"Bella, anders ga jij met zio Edoardo naar de stad, dan blijf ik wel bij Corrado." zegt zia Filomena vanuit de keukendeur.

Zio Edoardo zucht.

Bella weet dat zio Edoardo haar niet graag achterlaat, en al helemaal niet voor misschien wel langer dan vier dagen. 

"Dat zal inderdaad een beter idee zijn", antwoordt hij.

Zia Filomena geeft hun nog twee lunchpakketten en een klein zakje. Bella is nieuwsgierig naar het kleine zakje, maar houdt daar wijselijk haar mond over.

"Kunnen we vertrekken?", vraagt ze ongeduldig.

Zio Edoardo knikt. "Salve, mijn lieve moglie. Pas goed op jezelf en Corrado. Als er iets is dan weet je wat je moet doen." zegt hij.

Zia Filomena glimlacht. "Dat weet ik inderdaad. Maak je geen zorgen, Corrado is al bijna volwassen en zal me niet in de steek laten.", antwoordt ze.

"Salve, zia", zegt Bella als haar tante haar nog een kus geeft.

"Laat me iets weten als jullie zijn aangekomen en als jullie van plan zijn langer weg te blijven dan gepland.", voegt haar zia er nog snel aan toe.

"Zullen we doen, mijn lieve schat.", antwoordt zio Edoardo.

"La benedizione di Dio. Tot morgen!" roept Bella nog zodra zio Edoardo de koets in gang zet.

Bella glimlacht als ze ziet hoe enthousiast de paarden met hun hoeven op de kasseien klapperen. Speranza en Goffredo hebben al een tijdje niet meer gereden, aangezien zio Edoardo veel moest werken aan het huis en aan de tuin.

Vooral voor Goffredo moet dit erg spannend zijn.

Ze hadden hem als hengstveulen van twee jaar gekregen van een goede vriend van zio Edoardo, Teofilo, aangezien zio zijn hulp had aangeboden om hun te helpen met de uitbreiding van hun huis. Goffredo had de naam 'Juda' gehad, een ietwat vreemde naam, vindt Bella. Een Italiaanse naam is het alleszins niet. Bella glimlacht als ze terugdenkt aan het moment dat ze 'Juda' een nieuwe naam had gegeven.

Ze heeft weken gezocht voor een bijpassende naam, maar vond er geen één, tot Corrado met het idee kwam dat ze het jonge hengst kon vernoemen naar een goede vriend. Daarom noem je Goffredo, omdat Goffredo ook de naam is van mijn beste vriend. Ik wil dat je in de toekomst voor andere mensen ook een goede vriend wordt. Iemand die er altijd zal zijn wanneer je ze nodig hebt.

"Als je het niet erg vindt, gaan we de eerste nacht bij Teofilo en Ilaria slapen. Ze hebben stallen voor de paarden en vragen er niet veel voor." zegt zio Edoardo.

Bella knikt. "Voor mij maakt het niks uit waar we slapen, zolang het maar een fijne sfeer heeft.", antwoordt ze.

Ze vindt het nog altijd jammer dat haar broer niet is meegegaan, al houdt ze wel van uitstapjes met haar zio en haar alleen. Hij had naast me moeten zitten. Ze zucht zachtjes en schrikt zich wild als zio Edoardo de wagen bruusk laat remmen.

"Hooo!", zegt zio Edoardo.

Bella schrikt als ze iets voor hun koets ziet liggen en springt er gelijk vanaf. Verschillende mensen die in hun voortuin bezig waren, zijn komen kijken. Bella schrikt als ze hetgeen wat voor hun koets ligt beter bekijkt.

"AHHH ZIO", roept ze, terwijl de kleur langzaam uit haar gezicht verdwijnt.

-----------------------------------------------
Italiaanse woorden:
Salve: daag
Benedizione di Dio: Godszegen