Chapter 7
Chapter 7
Maria Bella:
Napangiwi ako sa sobrang sakit ng katawan ko lalo na banda sa ibaba ko. Sinubukan kong kumilos at doon ko lang naramdaman na may nakayakap sa akin. Bigla akong dumilat at bumungad sa akin ang mukha ni Yllac. Napatingin ako sa ilalim ng kumot at doon ko lang nakumpirma ang hinala ko. Wala akong suot na damit. Puno ng kiss mark ang katawan ko. Nag-umpisa nang manubig ang mga mata ko. Nawala na ang pinaka-iniingatan kong yaman na dapat ibibigay ko sa lalaking mahal ko. Napunta lang iyon sa taong ito. Napaupo ako at sumubsob ako sa tuhod ko. Napahagulhol ako. Wala na. Ano na lang ang ihaharap ko kay Ciro?
"Bella, bakit ka umiiyak?"
Napuno ng galit ang dibdib ko at hinarap ko si Yllac. "How dare you? Bakit mo sinira ang tiwala ko sa iyo?" Pinaghahampas ko siya sa dibdib. "Sinira mo ang buhay ko. I hate you!"
"Bella, stop it!"
"I hate you, Yllac! I hate you so much. Kaya mo pala ako hahayaang makaalis dahil bababuyin mo muna ako bago makaalis dito. How could you do this to me? I hate you so much!"
"We both know that you're the one who like to do that, Bella."
"Because you put something in my drinks. You drugged me!" Paulit-ulit ko siyang hinahampas sa dibdib niya. "You raped me."
"No, Bella." He hug me. Kahit anong gawin kong pagpupumiglas, hindi pa rin niya ako binitawan.
"Bakit mo ginawa ito sa akin?"
"Because I love you, Bella. I don't want to lose you that's why I do this to you."
"You love me?" Sarkastiko kong tanong. "No you don't. Dahil kung mahal mo ako, hahayaan mo akong maging masaya. I hate you! You ruined me! Hindi ko na alam kung paano ako haharap kay Ciro. Dapat nakinig ako sa kanya. I shouldn't trust you." Tuluyan na akong nakawala sa pagkakayakap ni Yllac. I hug myself. "I lost the most important thing I have because of you."
"Bella—"
I slapped him so hard. "You're devil, Yllac." Then I slapped him again. "Uuwi ako sa amin na sira na ang pagkatao ko!" Nang sasampalin ko ulit siya ay nahawakan niya ang kamay ko at bigla akong hiniga sa kama. "Let me go!"
"You should stop now, Bella."
"Dahil kapag hindi ako nanahimik, hindi ako makakabalik sa amin? Sinira mo na ang buhay ko! Ano pang gusto mong gawin? Hayaan mo na akong makabalik sa taong mahal ko!"
Dumiin ang pagkakahawak ni Yllac sa mga kamay ko. "Stop, Bella."
Napangiwi ako. "Let me go! I want to go home." Nagpupumiglas ako. "Gusto ko nang makasama si Ciro. Hayaan mo na ako!"
"You will never see that man again, Bella." Then he kissed me in my lips. Panay ang pumiglas ko nang tangka ko siyang padyakin, kaagad niyang inipit ang binti ko.
"Let me go!"
"You're mine, Bella, and Ciro can't take you away from me." Nanlaki ang mata ko nang i-handcuff niya ako sa headboard ng kama. "And I will take you again to keep in your mind that you're mine, only mine, Bella."
"No!"
----
Umiiyak ako habang tulalang nakatingin sa kisame. How many times he raped me? I want to kill myself.
Tinanggal ko ang pagkakayakap sa akin ni Yllac. I sit down then I saw a red stain in the white bedsheet sign that I already lost my virginity. Lalong lumakas ang iyak ko. Bakit hinayaan ko ang sarili kong maniwala kay Yllac?
Nilibot ko ang paningin ko. Ang gulo sa loob ng kwarto. Kung saan-saan rin nakalagay ang suot namin kagabi. Sinubukan kong tumayo pero hindi ko magawa. Sobrang sakit ng pagkababae ko. I hug myself and I close my eyes. Hindi ko magawang dumilat nang yumakap sa akin si Yllac.
"What a great view. Look at the mirror, Bella."
Sinunod ko ang sinabi ni Yllac. Para sa akin, hindi magandang view ang nakikita ko ngayon. Nakayakap sa akin ang isang demonyong sumira ng pagkatao ko. Napatingin ako sa kamay ko at nanlaki ang mata ko. There's a ring. A wedding ring to be exact!
"You're already my wife, Sweetie."
"W-Wife? No! Hindi tayo kinasal."
"Yes we are. You signed the marriage contract last night after we made a hot mind blowing sex."
Sunod-sunod akong umiling at tumulo ang luha sa pisngi ko. "Hindi. Void ito. Hindi ikaw—"
"Do you want me to take you here again, Bella? I told you to stop talking about Ciro."
Napahagulhol ako. Nakasal ako sa lalaking ito na hindi ko naman ginusto. It hurts so much.
"Lets take a bath, Sweetie." Hindi na ako nakatutol pa nang binuhat niya ako palabas ng kwarto. Dahan-dahan niya akong ibinaba at binuksan na niya ang shower. Siya ang nagsabon sa katawan ko habang ako ay tulala lang. Hinayaan ko na lang siyang gawin ang gusto niya tutal wala na akong kawala pa sa kanya. He kept saying I love you's to me while in my mind I kept saying I hate you's to him.
Pagkatapos naming maligo ay kinarga niya ulit ako. Sa ibang kwarto niya ako dinala. Hindi katulad ng kwartong ginamit ko, ito ay may bintana at terrace. Obvious na ito ang kwarto ni Yllac. I saw my picture in the bed sidetable. My picture December last year in a coffee shop. Ibig sabihin, matagal na niya akong sinusundan. He's a psycho!
Pinunasan ni Yllac ang katawan ko at siya ang nagsuot ng damit sa akin. Isang plain old pink dress ang isinuot niyang damit sa akin. He even handcuff me in his post bed before he wear his clothes.
"I will allow you to roam inside the house but you're not allowed to go outside without me." He said while brushing my hair. Tahimik lang ako sa mga sinasabi ni Yllac at napatingin ako sa labas. Puros puno ang nakikita ko.
"Bella, do you understand?" I nod. He smiled at me before he unlock the handcuff. "Very good. Stay here then I will prepare food for you." He gave me a quickly kiss in the lips before he leave the room.
Kaagad akong tumayo at pumunta sa terrace. Tiningnan ko kung gaano kataas ang kinaroroonan ko. Napangiti ako dahil tama lang ang taas ng kwartong ito at kakayanin kong makababa gamit ang kumot. Tatakas ako. Ayokong makasama ang isang baliw.
Kinuha ko ang kumot at ibinuhol ko sa railing ng terrace. Huminga ako ng malalim bago sumampa. Dahan-dahan akong bumaba. Pigil ko ang paghinga ko hanggang sa makababa na ako. Gusto kong mapasigaw sa tuwa. Makakatakas na rin ako. Nang tatakbo na ako biglang may humili sa akin.
No!
"Tryin' to escape, my wife?"
"Let me go!" Pinipilit kong bawiin ang kamay ko. "Ayokong makasama ka! You're a psychopath!"
"Malapit na akong maging ganoon kapag hindi ka pa tumigil!" Bigla niya akong binuhat na parang isang sako ng bigas.
Parang masusuka ako dahil sa posisyon ko. "Ibaba mo ako!" Pinagsusuntok ko ang likod ni Yllac. Mabilis kaming nakabalik sa kwartong pinanggalingan ko at pinosasan niya ako sa headboard ng kama niya.
"Hindi ka siguro magpaplanong tumakas kapag nakita mo ito." Binuksan ni Yllac ang TV. Nanlaki ang mata ko dahil sa video na nakikita ko ngayon. A video while we're having sex. Video kung saan ako ang nag-i-insist na makipagtalik. "So wild, Bella."
"How dare you? You drugged me kaya nagkakaganyan ako! Hindi ko ginusto ang nangyari kagabi. Hindi ikaw ang lalaking gusto kong ialay ng pagkababae ko! Alam mong si Ciro ang gusto ko hindi ikaw!"
Nandilim ang mukha ni Yllac. "Gusto mo bang ikalat ko ang video na ito sa mga social media? A sex video of the famous romance novelist, Bella Santos."
Nanlamig ako. "N-No, hindi mo magagawa 'yan."
"Yes I can, Sweetie. I'm a Valdepeña."
"V-Valdepeña?" Nawalan ng kulay ang mukha ko. Isang Valdepeña si Yllac?
"I am." He paused the video and walked towards me. "I am the second son of Warren Valdepeña. Iñigo Yllac Valdepeña." He hold my face. "Did you heard a Valdepeña's sayin? What a Valdepeña want, Valdepeña get even its in a wrong way. I want you, Bella, that's why I steal you to your boyfriend. Kaya sa oras na takasan mo ako, expect this video in all social media website." He kissed me so hard. I taste a blood came from my lips. "Wala kang kawala sa akin, Bella."
Tanging iyak na lang ang nagawa ko nang iwan ako ni Yllac dito sa kwarto.
----
Bumuntong hininga ako at nilingon ko ang lalaking nasa tabi ko na malalim pa rin ang tulog ngayon. Inabot ko ang kumot at kinumot ko ang hubad kong katawan. Gabi-gabi niya akong ginagalaw at parang nasanay na rin ang sarili ko sa ginagawa niya. Sa dalawang buwan kong kasama si Yllac, walang araw na iniwan niya ako sa bahay na ito. Kung nasaang parte siya ng bahay, nandoon rin ako. Caring siyang tao at pinapadama niya sa aking mahal niya ako pero hindi niya maiaalis ang galit ko sa kanya at ang pakiramdam na sobrang dumi ko. Sa tuwing naliligo ako, doon ko lang nalalabas ang hinanaing ko. Doon lang ako umiiyak dahil hindi niya ako maririnig.
Umayos ako ng higa. Nalaman kong siya ang nagmamay-ari ng tatlong pinakamalaking publishing company dito sa Pilipinas at isa na ang publishing company kung saan ako nagsusulat. Siya rin ang nagmamay-ari ng dalawang sikat na publishing company international. Mayroon din siyang fifty branch ng paborito kong coffee shop.
Yumakap sa akin si Yllac. Mahirap makawala sa isang Valdepeña. Sa pagkakaalam ko, sa oras na magpakasal ang isang Valdepeña wala nang kawala pa ang taong pinakasalan niya dahil sobrang sagrado ng pag-aasawa sa kanila. Kahit pa magulo na ang marriage ay hindi pa rin sila makikipaghiwalay.
Huminga ako ng malalim bago inalis ang braso ni Yllac sa baywang ko. Nagsuot ako ng damit at nagmadali akong bumaba. Nakadama ako ng gutom kaya maghahanda na rin ako ng agahan. First time ko lang na ipagluluto ng almusal si Yllac.
Nang naghihiwa ako ng bawang para sa sinangag, biglang bumaliktad ang sikmura ko. Nagmadali akong lumapit sa lababo at doon ay sumuka ako. Wala namang laman ang sinusuka ko. Nanghihina akong umupo sa sahig. Ilang beses na itong nangyari sa akin. Simula last two weeks ay nagsusuka ako tuwing umaga. Huminga ako ng malalim at nang hindi na ako nanghihina ay nagpatuloy na ako sa ginagawa ko.
Halos malapit na matapos ang niluluto kong bacon nang marinig kong sumisigaw si Yllac.
"Bella! Where are you?"
Hindi ko na lang pinansin ang sigaw niya. Bahala siya diyang maghanap sa akin. Nagsalin ako ng sinangag sa isang bowl at lumabas ako ng kusina. Muntik ko nang mabitawan ang mangkok na hawak ko dahil sa biglang pagsulpot ni Yllac. Kaagad kong nilagay sa dining table ang mangkok bago siya hinarap. "Bakit ka ba nanggugulat ah?"
Bigla niya akong niyakap. "I thought you're gone."
"Sa tingin mo makakaalis ako dito? Kinulong mo na ako sa pamamahay na ito, Yllac."
Parang wala lang sa kanya ang sinabi ko at hinalikan niya ako sa noo. "Good morning."
"Ewan ko sa'yo." Bumalik akong sa kusina at kinuha ko ang pinggang may lamang bacon, hotdog at itlog.
"You cooked for me?" Nakaupo na siya sa kabisera ng mesa.
Umiwas ako ng tingin. "Assuming ka. Hindi kita pinagluto." Umupo na ako banda sa tabi niya. Si Yllac ang naglagay ng pagkain sa pinggan ko. Napapikit ako nang maamoy ko siya. Ang bango niya parang gusto kong kumapit sa kanya para lang maamoy siya. "Anong pabango mo?"
"Hindi pa ako naliligo."
Tinaasan ko siya ng kilay at sumubo na lang ng pagkain. Tama, hindi pa nga siya naliligo pero bakit ang bango niya? "Anong date pala ngayon?"
"October 1."
October 1 na ngayon. Four weeks na akong delay sa menstrual ko.
"Malapit na mag-December, saan mo gustong mag-celebrate tayo ng Christmas?"
Parang nawalan ng kulay ang mukha ko. Buntis ba ako? No, hindi pwede ito. Ayokong mabuntis ng lalaking ito.
Hinawakan ni Yllac ang kamay ko. "Bella, are you okay?"
Umiling ako. "Biglang sumama ang pakiramdam ko. Aakyat lang muna ako para magpahinga." Nagmadali akong pumanhik. Nang nasa kwarto ako ay nakadama ako ng pagkahilo.
"Bella, I have a medicine here. Masakit ba ang ulo mo?"
Napasapo ako sa ulo ko. Eksaktong nasa gilid ako ng kama kaya napakapit ako sa poste nito.
"Bella." Inalalayan ako ni Yllac na makaupo sa kama. Sinapo niya ang noo ko. "Anong nararamdaman mo ngayon? Gusto mo bang pumunta tayo sa hospital?"
Umiling ako bago humiga. "Nahihilo lang ako. Kulang lang siguro ako sa tulog."
"Okay, take a rest now." He kissed me in my forehead before he leave me in this room.
Napasapo ako sa noo ko. Hindi ko alam kung ano nang mangyayari sa akin sa oras na malaman ko kung buntis ba ako o hindi.
No, Bella. Hindi ka buntis. Tandaan mo 'yan.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top