Chapter 19

Iñigo Yllac:

I hold my head. My head hurts so much. I closed my eyes. I remembered what happened last night. I raped a woman who I don't know last night. Damn that alcoholic drink!

Hindi ko alam kung sino ang ginahasa ko kagabi. Bakit ba kasi nasa kwarto ko ang babaeng iyon? I looked on the woman near me. Hindi ko pa nakikita ang mukha ng babae dahil nakatalikod ito sa akin. But I have the same feelings everytime Bella is near me.

Umupo ako at tiningnan ko ang mukha ng babae. Halos mapamura ako nang makilala ko kung sino iyon. "Bella!" I hug her that's why she woke up.

"Shit ka, Yllac!" tinulak niya ako palayo.

I pulled her then I hug her again. "Oh, my Bella!" I kissed Bella in her temple. I hug her tight. I'm scared. I'm scared of losing her again. That maybe I'm just dreaming.

"Hindi ako makahinga! Shit ka talaga, Yllac."

Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. I hold her face then I looked on her emerald green eyes. "Its you. You're real and I'm not dreaming."

Pinalo niya ang kamay ko. "Mukha pa akong panaginip sa lagay na ito, ah?" she said sarcastically. "Matapos mo akong galawin kagabi, palaginip lang pala ako sa iyo. My gosh! Nabigla ako doon, ah. It hurts down there."

I can't believe it. She's here. "You're real."

She rolled her eyes. "Obviously, I'm re—" I stop her by kissing her lips.

Hindi siya tumutugon sa halik ko pero kalaunan ay gumanti na rin siya. "I missed to so much."

Inirapan ko siya. "Missed mo ako pero nambabae ka."

"What did you say?"

"Na-miss mo ako pero nambabae ka. Don't me."

I pushed her on bed. How could she say that to me. I didn't bother to look to another woman because I'm so in love to her. "Hindi ko magagawa iyon sa iyo. You're the one who have a relationship to another man. A French man to be exact."

Napamaang siya. "Wow ah! Ako? Makikipagrelasyon sa ibang lalaki? Wow lang. Kanino mo naman nalaman 'yan? Kasi ako hindi ko alam eh. Hindi ako na-inform. Na-fake news ka ah."

I seriously looked at her. "Your brother told me that you have a French boyfriend."

"Seryoso ka? Si kuya ang nagsabi sa aking may girlfriend ka."

I closed my eyes. "Damn it!" I yelled. I will gonna punch her brother. Natigilan ako nang may narinig akong umiyak—umiiyak na baby!

"Anong problema ninyong mga Valdepeña? Pangalawa ka na sa nanggulat kay Draco!" nagtapis ng kumot si Bella bago tumayo. Doon ko lang din napansin na may crib doon. "Shit! Ang hapdi." naglakad siya papalapit sa crib at kinuha ang isang baby. "Hindi na baby. Hindi galit si daddy, tahan na, Draco." inugoy-ugoy niya ang baby.

Nagmadali akong lumapit sa kanila. Napatingin sa akin ang umiiyak na baby—ang anak namin ni Bella. He have a curly hair and an emerald green pair of eyes.

"Tingnan mo, Draco. Si daddy nandito na oh. Hello, daddy."

Tumigil sa pag-iyak si Draco. He's seriously looking at me like the way I look to a person I've just met. "C-Can I hold him?"

"Oo naman." inabot ni Bella sa akin si Draco.

He kept looking at me. "Hello, Draco. I'm Iñigo Yllac Valdepeña, your dad." my heart melted when he smiled. That's why I smiled too but it fades away when he slap my face and talk too much. A baby talk that I can't understand. Malakas na tumawa si Bella. "What's funny?"

"Sinesermunan ka ng anak mo. Ganyan siya kay Angelique noong isang araw. Sumigaw din kasi ang kapatid mo na kinagulat rin ni Draco. Ayon ang haba ng sermon ng anak mo na hindi naman namin maintindihan, 'di ba, Draco?"

"Mamamam."

"Give him to me."

Inabot ko kay Bella si Draco. Naglakad siya pabalik sa kama at ibinaba ang kumot na suot. "He's hungry." inilapit ni Bella sa dibdib niya si Draco. Our son suck his mother's breast.

"Kailan kayo bumalik dito?" I asked while wearing boxer shorts. Lumapit ulit ako sa kanila at niyakap ko si Bella. Our son kept looking at me. Na para bang kinikilala niya ako.

"Last Monday." she smiled while looking on Draco. I want to take them a picture.

I inhaled her scent. "I missed you so much, Bella."

Inirapan niya ako. "Na-miss mo nga ako kaya grabe ang ginawa mo kagabi. My gosh, ang sakit kaya down there."

"I-I'm sorry. I-I don't know that—"

"Magsu-surrender ka na ba sa pulis ngayon?"

"What?"

"You say that you will surrender on the police this morning. You can do it now."

"Bella—"

She gave a cold gaze. "You raped me many times last night."

"Bella, I'm your husband. In that case, I didn't raped you."

"Still you promised me that you will surrender yourself to the police. Remember? You raped me a year ago. What you've done to me last night made me realized that I should hate you for what you've done to me." Ihiniga niya ang natutulog na si Draco sa kama at nagmadaling magbihis. "I-I can't believe I fell in love with you. Dapat hindi na kami bumalik pa dito." Kinarga niya ulit si Draco.

"Please, Bella, lets talk about this. Don't leave me again." I tried to hold her but she kept avoiding me. "Please, my Bella, lets talk."

"I'm not your Bella. I'm Cornelia Formillos."

"Your my wife! You're mine!"

"No I'm not yours and I'm not your wife, Yllac. Your wife is Maria Bella San Juan not Cornelia Formillos." she get her handbag. "I dont want to be with you anymore."

"Bella..." I followed her. Wala akong pakialam kung pinapanood kami ng mga katulong namin. Hinawakan ko siya sa braso. "Huwag kang umalis. Kaya mo bang lumaki ang anak natin na hindi buo ang pamilya? You told me that you want our child to have a happy family and not the broken one."

"Kaya kong bigyan ng masayang pamilya ang anak ko."

"Anak natin, Bella."

"Can you please shut up? I dont want to hear anything from you. Like what I say, I can give him a happy family. Leave us alone."

"Bella—"

"Kuya Trace!"

I looked at the main door and Trace Adrian Formillos is there. Waiting for my wife and son. "Hayaan mo kaming mag-asawa dito, Formillos."

"She's not your wife, Valdepeña. Your wife is dead." He walks toward us. "Leave my sister and your son alone."

Humigpit ang pagkakahawak ko kay Bella. "No."

"Nasasaktan ako!"

Binitawan ko siya dahil nagising ang anak namin at umiyak ng malakas. Mabilis na nakalayo sa akin si Bella. "Please, Bella, lets talk about this."

"Wala na kayong kailangang pag-usapan pa. Cornelia, leave this house now and go inside the car."

I want to follow my wife but her brother blocked my way. "Let me talk to my wife! Bakit ba dinadamay mo ako sa pagiging miserable mo, Formillos? Where okay but you ruined it!"

"Let her go, Valdepeña. In the first place she's not supposed to be here with you. She's with us and she's happy now. Go find another woman." He punched me then he leave my house.

I followed them but its too late now. They are already gone.

Cornelia:

"Draco!"

Nilayo ko kaagad kay kuya si Draco. "Don't touch him." medyo naiinis pa ako kay kuya dahil sa mga pinagsasabi niya sa akin noon. My gosh! Talagang napaniwala niya ako. Tapos ngayon napapayag pa niya ako sa deal niya sa akin. Negosyante talaga itong kuya ko.

"Cornelia, naman."

Nagpatuloy lang akong maglakad habang karga-karga si Draco. Nagyayang mag-malling si kuya kaya pumayag na rin ako para naman makalabas-labas rin si Draco. Pumasok kami sa Toy Kingdom. Parang nag-ningning ang mata ni Draco dahil sa mga nakikitang laruan. Parang haven sa kanya ang lugar na ito.

"Cornelia."

"Kuya, huwag nga ako. Ang kulit mo."

"Bakit ayaw mong lumapit sa akin si Draco?"

"Nakakainis ka kasi, kuya. Bawal kang lumapit sa akin at sa kanya. Bad influence ka sa kanya." inirapan ko siya baho lumapit sa stall na tinuturo ni Draco.

"Pumayag ka naman sa suggestion ko sa iyo. I just want to know if he really love you. Ayaw mo namang pahirapan natin 'yang asawang hilaw mo." inabutan ni Kuya Trace si Draco ng isang bola. Binato naman iyon ni Draco. "Hayaan mo namang pahirapan ko si Iñigo. Ni hindi nga dumaan 'yan sa akin noong nagpakasal kayo at hindi rin ako bad influence kay Draco."

Inirapan ko si Kuya Trace. Dapat talaga hindi ako pumayag sa deal ni kuya. My brother want me to pretend that I hate Yllac and I don't want to be with him anymore. Gusto ni kuyang sukatin kung gaano daw ako kamahal ni Yllac. He even told me the day Yllac went home, that he lied about my husband having an affair to other woman. That my husband is faithful one. Pero hindi pa siya kumbinsido doon. Maski ako, gusto kong malaman kung gaano ako kamahal ni Yllac kaya napapayag ako ni kuya sa gusto niyang pahirapan ang asawa ko.

"Ewan ko sa iyo. Ang pangit mo, kuya."

He smirked. "Don't worry, bunso, pangit ka rin. Magkapatid tayo, eh."

Binili ni Kuya Trace ang laruang gusto ni Draco. After that, we decide to go in a supermarket to buy stocks. Sa condo unit ni Kuya Trace kaming mag-ina nag-ii-stay. Gusto ng parents namin na doon na lang kami ni Draco sa bahay nila tumira but kuya insist that we should stay in his unit.

Nakaramdam ako na kailangan kong pumunta ng CR. Inabot ko kay kuya si Draco tutal okay naman sa anak ko na naiiwan siya kay kuya. "CR lang ako, kuya. Here's the list that need to buy. Kaunti na lang naman ang hindi pa natin nakukuha. Bayaran mo na kaagad, ah. Ikaw ang taya."

"May magagawa ba ako?"

I laugh before I leave them. Nagmadali akong lumabas ng supermarket at hinanap ko ang CR na kaunti lang ang gumagamit and luckily sa fourth floor ng mall kakaunti ang tao pero pumila pa rin ako. I felt relieve after I released the unwanted water in my body. Naghugas ako ng kamay bago lumabas ng CR. Nag-message na rin si Kuya Trace na nabayaran na niya ang na-grocery namin at nandoon na daw sila sa parking lot.

"Ang bilis naman nila." kumibit balikat na lang ako. Kunsabagay, uunahin talaga nila si Kuya Trace. Sa gwapo pa naman niya ngayon tingnan na lang natin kung may tatanggi pa sa kanya. Nakwento niya sa akin na three months after I leave the country he have a plastic surgery.

Naglalakad na ako papunta sa parking lot nang biglang may panyong tumakip sa ilong ko. May naamoy akong chemical at masakit iyon sa ilong. Unti-unti akong nanghina at para akong nahihilo.

"I told you, you're mine and I will take you away from your brother."

That's the only thing I heard before I closed my eyes.

----

Isang hindi nakakatuwang pangyayari ang mayroon ako ngayon. Nanggigigil talaga ako lalo na't sobra nang nangangalay itong kamay kong mukhang kanina pa nakatali sa headboard ng kamang hinihigaan ko. Isang tao lang naman ang kayang gawin ito sa akin. Huminga muna ako ng malalim bago tumili. "Yllac! Hoy Yllac! Magpakita kang gago ka!"

Mayamaya ay pumasok na ang kinaiinisan kong tao sa ngayon. "Good evening, Sweetie."

"Good evening mo mukha mo! Tanggalin mo itong pagkakatali mo sa akin. Sumasakit na ang kamay ko!"

"No, nope, hindi pwede." sunod-sunod siya umiiling habang naglalakad papunta sa akin. Hinaplos niya ang mukha ko kaya umiwas ako.

"Tanggalin mo na itong tali! Nanggigigil ako sa iyong mokong ka." nanggagalaiting sabi ko. Tataas ata presyon ko sa lalaking ito.

"You're beautiful, Bella." He caress my face again. "You're such a natural seductress. You made me turn on, Sweetie." then he trace his finger from my nose down to my collarbone. "I can't take my eyes on you."

Umiwas ako ng tingin. Unti-unting kumakalat ang init sa katawan ko sa simpleng haplos lang niya sa akin. Ano ba naman 'yan, Cornelia?! "Pwede ba? Tanggalin mo na itong pagkakatali ko. Gusto ko na makaalis dito."

"But I love the way you look right now, Sweetie. Messy hair, luscious lips and a lovely body under the sheet. One of the great views I saw in my life." his hand slide down in my breast then he squeeze it. Kahit na may suot pa akong damit, damang-dama ko ang init ng kamay niya.

Pinipigilan kong umungol. "S-Stop it, Yllac! I want to go home."

"This is your home, Bella. Our home."

Pinanlakihan ko siya ng mata. "Hindi ito ang home ko. 'Wag ka ngang ano. Let me go."

"No way, Bella. Kaya huwag ka nang magpumilit pa."

Napayuko ako. "M-My son needs me. Baka umiiyak na siya ngayon kasi ang tagal kong wala sa tabi niya. Ayaw pa naman niyang nawawala sa tabi ko ng matagal." nag-umpisa nang manubig ang mga mata ko. Nag-aalala ako kay Draco. "Gusto ko nang makita ang baby ko."

"Ssh, Sweetie." he wiped my tears.

"Let me go, please. Kailangan ko nang makauwi."

"Ayoko. Hayaan mo muna kina Mama Celine at Papa Frederick ang anak natin. Lets talk about our problem. Ayokong matapos ang gabing ito na hind tayo nagkakaayos."

"Hindi ba sinabi ko sa'yong ayoko na. Tapos na tayo. Hindi naman tayo kasal dahil void iyon kaya wala na tayong dapat pag-usapan pa." Madiin ang bawat pagsabi ko para dama. Kung hindi lang talaga naisip ni kuya na pahirapan si Yllac, wala sana kami sa sitwasyong ito. Hindi din sana ako mag-aalala kay Draco. "Tapos na. The end na. Wala nang part two."

"Bakit parang ang dali lang sa iyo na sabihing tapos na tayo? Bakit parang wala lang sa iyo ang pinagsamahan natin? Ang bilis mo lang tinapon 'yong mga masasayang alaala mayroon tayo." puno ng hinanakit na sabi niya. Kitang-kita ko rin ang sakit sa puso niya. Parang sinipa ako sa dibdib. Ayokong nakikita siyang nasasaktan. "I love you since the day I saw you in my first booksigning. You got my attention, you stole my heart without doing anything. My men followed you everyday just to makr sure that you're safe. I kept looking far from you. I told to myself that I should stop this feeling for you but its too late, Bella. I already bought the publishing company where we both work as a writer and owned a coffee shop that will passed on your taste. I even wrote a story for you. Just for you. Behind the lovely Fierce in that novel is you, Bella. Fierce is been lonely for almost three books. You know why? Because we didn't write our love story in those books.

"Noong papunta ako sa isang branch ng coffee shop ko, nakita kitang sumakay ng LRT. Dapat doon ako bababa pero bumalik ako sa loob at pumwesto sa likuran mo. You're singing and I love listening to you. That time, I almost hold my breath when you turned around. You're so beautiful, Bella. I love the way you looked in my eyes. It made my heart beats erratically. Natuwa pa ako noong ilang beses kang na-out balance dahil sa paghinto ng train. Ilang beses din kitang nasalo sa muntikan mong pagkahulog pero nasampal mo ako. Kaya lang naman kita hinapit dahil ayokong mahulog ka ulit."

Inirapan ko siya. "Paano naman kasi, tumutusok 'yang ano mo sa likod ko."

He chuckled. "Pasensya na. You turned me on that time. The next thing is in 7eleven. We've met formally in that convinient store. I can't believe I will saw you there, crying in front of me. That is the start of the last book of Falling To Fierce because that is the real start of our love story. That was one of my unforgettable moment in my life, Bella. At last! Nakausap rin kita. I want to cherish every moment that we have that's why I write it as the ongoing story of Falling To Fierce. Maybe, the story change a little bit but still, its our own love story." Yumuko siya. "Pero hindi na natapos ang kwento dahil iniwan mo ako. Umalis ka na walang pasabi. Tanging sulat na pinaabot mo kay Trace ang mayroon ako. A letter saying that you need to find yourself and you don't know when you will come back.

"Halos mabaliw ako noon, Bella. Bakit kailangang iwanan mo ako sa ere? Pero pilit kong inintindi ka dahil alam kong sobra kang nahihirapan noong mga panahong iyon. Hinanap kita pero kalaunan tumigil ako. Ang sabi ko sa sarili ko, babalik ka. Kusa kang babalik sa akin kapag handa ka na. Umiinom ako sa tuwing nagyayaya ang kuya mong mag-inuman kami para lang makalimutan kita kahit sandali lang pero hindi, eh. Mas lalo kitang naaalala. Noong sinabi ng kuya mong may boyfriend ka na, lalo akong nabaliw. Umalis kaagad ako ng Pilipinas pagkasabi ng kuya mong nasa Germany ka. Gusto kong sumpain si Trace noong hindi kita mahanap doon. Bumalik ulit ako dito, sobrang lungkot at sobrang nasasaktan. Bakit ba pinahihirapan mo ako? Gusto ko lang namang makasama ang mag-ina ko. Umuwi ako at nangyari iyon. I raped you again.

"Sobrang saya ko noong makita kita sa tabi ko. Sa wakas kompleto na ang pamilya ko pero heto na naman. Iniwan mo ulit ako at ayaw mo nang bumalik sa akin." He caressed my face. His tears starts to fall down on his cheeks. "I love you so much, Bella. I will give everything to you just come back to me. Kung gusto mong bugbugin o pahirapan ako araw-araw, sige tatanggapin ko. Kahit ano gagawin ko para sa iyo. Basta bumalik ka na sa akin, Bella."

Pinipigilan kong umiyak ulit. Sobra akong nalulunod sa mga narinig ko sa asawa ko. He really love me so much. "Kahit ano gagawin mo para lang bumalik ako sa iyo?"

"Oo, dahil ganoon kita kamahal."

"Then, tanggalin mo itong pagkakatali mo sa akin."

"What?!"

Pinandilatan ko siya ng mata. "Just do what I say. Sumasakit na ang kamay ko."

Bumuntong hininga si Yllac bago tinanggal ang pagkakatali ko pero hinawakan naman niya ang kamay ko. "Don't leave, Bella."

"Gagawin mo lahat ng gusto ko para lang bumalik ako sa iyo, hindi ba?"

"Y-Yes."

"Then clean your record. You're still married to Maria Bella San Juan. Dapat wala kang record na kinasal ka noon. After that, surprise me. A big surprise that makes me come back in your arms again." Inalis ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Tinanggal ko ang suot kong wedding ring at engagement ring at pinatong ko iyon sa kamay niya. "I'm expecting on you, Yllac." Then I kissed him in his forehead before leaving him on our room. Last na itong test na ito para sa kanya. If he pass, everything will gonna be fine.