Luhan POV

Magga-gabi na noong umalis sila Xiumin and Kyungsoo. Hanggang ngayon napapaisip pa rin ako kung bakit nila ako ginago.

Napa-upo na lang ako sa couch habang hawak ang sentido ko. Gaano ba sila kakati at nakuha pa nila kaming lokohin? Kapalit palit ba kami? May problema ba sa amin?

Nagulat naman ako noong tumunog ang telepono ko at napakunot noo ako ng makita kong unregistered number ito.

"Hello? Luhan speaking. May I know who is this?" naks Engrish

(HAHA. Lu si Chanyeol to hehe)

"Oh Yeol? Napatawag ka?"

(Hmmm pede ba kong makipagkita sa iyo bukas Lu?)

"Sure. Anong time ba?"

(3pm Lu kung ayos lang)

"Ohh Sure. Text mo na lang ako ha?"

(Sige Lu. Text ko na lang bukas kung saan tayo magki-kita. Good night Luhan. See you tomorrow. Bye!) *toot*

Aba't?! Di pako nakakapagpaalam binaba na. Bastos naman ang bata! At di ko namalayan na napangiti na lang ako habang sine-save ang numero nya.

Yeol☺

Ang hirap nilang iwanan. Kahit gusto kong hwag umalis,aalis pa din ako dahil ito ang kailangan ng katawan ko at wala ng Sehun pag nakapag move on nako because sometimes we are better without the person we want.

Chanyeol POV

(5:30 PM)

Nandito ako sa Forever Café,makikipag kita ako kay Baekhyun dahil hindi ko na kaya,suko nako. Di na naman magwo-work itong relationship na to kung ako lang ang nagmamahal eh. Kahit pala mahal mo ang isang tao,kahit gaano nato kasakit ay hindi mo pa din bibitawan pero pag pala napagod kana at kahit gaano katagal ka ng nagpahinga,pag pala hindi talaga kayo,susuko kana,hindi dahil hindi mo na sya mahal kundi dahil ikaw na lang ang gumagalaw sa relasyon nyo.

Ilang minuto pa ay nakita ko na ang sasakyan ni Baekhyun pero hindi sya ang nagda-drive,kundi si Sehun. Ang kapatid ko sa ama. Tangina. Sumisikip nanaman ang dibdib ko sa sobrang sakit.

Lalo pang sumikip ito noong hinalikan nya ito sa labi. Na dati ay pagmamay-ari ko kaya bago pa bumuhos ang mga luha sa aking mga mata ay iniwas ko na ang tingin ko sa kanilang dalawa.