Sumilip na muna si Amber sa labas ng silid niya at tiningnan kung naroon sa paligid si Hunter bago tuluyang lumabas. Ayaw na muna niyang harapin ang lalaki. Nawawala siya sa huwisyo niya. Ayaw niyang maniwala sa mga paandar nito sa kanya kaya gusto na muna niyang umiwas.

Baka kasi kakapa-cute nito sa kanya talagang bibigay na siya.

Napakagat labi pa si Amber nang maalala ang itsura nito kanina. Super hot talaga na itsura nito na naka-shorts at walang damit. Kahit na ba naroon si Bowie at katulad din ni Hunter na maganda ang katawan, mas may dating pa rin sa kanya si Hunter. Bumabalik na yata ang pagmamahal niya kay Bathala.

Lukaret! Iginawa ka lang ng tinapay bumigay ka na agad? Malay mo naman kung binili niya iyon sa tindahan at ininit lang. Gaga ka talaga Ambrosia.

Pero masarap ang tinapay. Kasing sarap 'nung gumawa. Napasimangot siya at nagkamot ng ulo habang naglalakad palabas ng bahay. Talaga yatang pagdating kay Hunter marupok siya. Nararamdaman niya konting-konti pa, siya na ang susunggab sa lalaking iyon. Paano ba ang gagawin niya? Ang kailangan na gawin niya, magpaalam sa mga kasama na kailangan na niyang bumalik ng Maynila. Hindi pa naman siya umu-oo sa offer ni Mrs. Acosta. Hindi na niya tatanggapin ang trabaho na iyon.

"Amber."

"Ay si Hunter ay supot!" Gulat na gulat siya. Sino ba ang tumawag na iyon sa kanya? Kung ano-ano tuloy ang nasabi niya.

"What? Anong supot? Hindi ako supot, ah." Nakakunot noong sabi sa kanya ni Hunter.

Napapikit siya at napabuga ng hangin. Sa lahat naman talaga ng tao talagang ito pa ang makikita niya.

"Bakit ka ba nanggugulat?" Inis niyang sabi dito at mabilis na naglakad para makaiwas na. Nakasunod naman ito sa kanya. Bihis na ito. Nakapantalon at white t-shirt. Fresh na fresh ang itsura. Kahit ayaw niyang tingnan ay kusang napapatingin ang mata niya dito dahil kahit simple lang suot nito, ang hot pa rin ng dating.

"Nagulat ka tapos nasabi mo supot ako? Siguro iniisip mo ako 'no? Iniisip mo 'yung ritwal sa bundok," nakakalokong sabi nito sa kanya habang sinasabayan siyang maglakad.

Sinamaan siya nito ng tingin. "Feeling mo naman. Bakit naman kita iisipin? Ano sa mga ritwal doon ang iisipin ko? 'Yung muntik na akong ipakain sa ahas ng mga Mean Girls mo?"

'Yung pinainom tayo ng mahiwagang sabaw ni Apo Ingkang," Walang anuman na sagot nito.

Nanlaki ang mata. "Excuse me! Hindi 'no." Ramdam ni Amber na nag-init ang mga pisngi niya dahil iyon ang pagkakataon na unang may nangyari sa kanila ni Hunter.

Natawa ito at nagkamot-kamot ng baba. Napansin ni Amber na walang suot na singsing ang lalaki.

"Bakit hindi mo suot ang wedding ring mo?" Pinakaswal niya ang boses. Ayaw niyang mahalata nito na interesado siyang malaman ang dahilan kung bakit biglang-bigla hindi na nito suot ang singsing. Baka kasi nakalimutan lang isuot uli dahil naligo.

Tiningnan ni Hunter ang kamay. "Kailangan ko na siguro itabi. Mukhang hindi nakakatulong sa akin."

Umirap siya dito. "Baka magalit ang asawa mo."

"I don't understand you. Kapag suot ko, sabi mo magpaalam ako sa asawa ko. Ngayong hinubad ko na, sasabihin mo naman magagalit naman ang asawa ko. Saan ba talaga ako lulugar, Amber?"

Taka siyang tumingin dito. "Teka. Bakit ako? Pakielam ko naman sa singsing 'nyo ng asawa mo."

"Hinubad ko na kasi para hindi mo isipin na hindi ako seryoso sa iyo."

Gulat na tumingin siya dito at nakatingin lang ito sa kanya.

"Sinasabi mo?" Kunwari ay naiinis si Amber pero parang mamamatay na yata siya sa kilig.

"'Di ba sabi ko liligawan kita."

Napalunok siya at pinigil ang sariling mangiti. Feeling niya ang ganda-ganda niya at ang haba ng buhok niya. Pasimple pa niyang inipit ang buhok sa tenga niya.

Feeling mo naman virgin ka pa? Huwag kang umarte, gaga!

"May pag-asa ba ako?" Tanong pa nito.

"Nanliligaw ka na ba ng lagay na 'yan?" Gusto nang mamilipit ni Amber. Magkaaway na talaga sila ng isip niya. Iba ang sinasabi ng utak niya pero iba ang ipinapakita ng katawan niya. Konting-konti na lang talaga bibigay na siya.

"Oo. Saka kailangan ko pa bang manligaw? Kasi naalala ko sa bundok tayo daw ang nakatadhana sabi ni Apo Ingkang." Titig na titig sa kanya si Hunter.

Hindi na yata siya makahinga. Ganitong-ganito ang naramdaman niya noon sa bundok ng una niyang makita ang lalaki. Wala na. Isa pang salita nito knock out na siya.

"Amber."

Pareho silang napatingin ni Hunter sa nagsalita at si Bowie iyon na nakangiti sa kanya. Bihis na rin ito at fresh din sa suot na white polo at maong. Kita niyang napasimangot ang mukha ni Hunter nang makita ang pinsan. Doon siya parang nakahinga nang maluwag at nakakawala sa spell ni Bathala. Mabilis siyang lumapit kay Bowie para makaiwas na kay Hunter.

"Punta na tayo sa ospital?" Nagpapalit-palit ang tingin nito sa kanila ni Hunter.

Sunod-sunod ang tango niya. "Tara na." Hinawakan niya ang kamay nito at hinila. Nagmamadali siya para makaalis doon. Ayaw na talaga niyang makaharap muna si Hunter.

Wala siyang imik habang nakasakay sila sa van papunta sa ospital. Si Bowie ay busy sa pagkatikot ng telepono nito. Parang may ka-chat at mukhang iritable kasi halata sa pagta-type nito sa keypad ng phone. Hindi na lang muna niya ito inistorbo at inabala ang sarili sa pagtingin sa mga tanawin sa labas.

Seryoso kaya talaga siya?

Napahinga siya nang malalim. Tingin naman niya kay Hunter seryoso naman pero napatingin siya kay Bowie. Seryosong-seryoso din ang mukha nito na nakatuon ang pansin sa cellphone. Guwapo din si Bowie. Lahi siguro ng magagandang lalaki ang pamilya Acosta. Nakita din niya sa picture ang kapatid ni Hunter, guwapo din. Ang suwerte ng asawa 'nun. Siya? Inasawa lang sa bundok ni Hunter dahil napadpad siya doon. Pagkatapos noon? Wala na.

Tanga ka. Sabi nga manliligaw sa iyo. Ano pa ba ang gusto mo?

Napahinga siya ng malalim. Pinapasakit ni Hunter ang ulo niya.

Napatingin siya kay Bowie nang painis nitong patayin ang hawak na telepono at ibinulsa. Halata sa itsura na wala sa mood.

"Okay ka lang?"

Pilit itong ngumiti sa kanya. "Mild problem lang."

"Tungkol saan? Trabaho o personal?"

"Personal." Bumuga ito ng hangin at napailing-iling. "I need to go back to Manila soon."

Gulat siya sa sinabi nito. "What? Akala ko ba sama-sama tayo dito?"

Napailing ito na parang walang magagawa. "I need to fix this first before this mess my life."

"Teka, ano ba ang problema mo" Tingin ni Amber ay malaki iyon para makita niyang itsurang pinagsakluban ng langit at lupa si Bowie.

Tumingin ito sa kanya at ngumiti.

"I really like you, Amber. But I think if you know this about me, siguradong tatakbuhan mo na ako. Hindi ko naman ipipilit ang sarili ko sa iyo kasi ramdam ko naman ayaw mo sa akin. May iba kang gusto." Diretsong sabi nito.

Nahiya yata si Amber sa narinig niya.

"Wala, ah. Sobra ka naman." Pilit na pilit ang ngiti niya.

Tumaas ang kilay sa kanya ng lalaki. "I know how to read people, Amber. Galaw 'nyo pa lang ni Hunter alam ko na, na may something sa inyong dalawa. There is something between the two of you that I can't explain. He likes you, you know?"

Napalunok si Amber at napakamot ng ulo.

"Ganoon ako ka-transparent?"

Natawa si Bowie at tumango. "Sadly, yeah. He can see it all over you. I can see it. Pangalan pa lang niya apektado ka na. Paano ako lalaban doon? Kaya pala sa tuwing titingnan ako ng pinsan ko mukha na akong kakatayin. Kaya pala nakikipag-compete sa akin."

Sumandal siya sa kinauupuan. "Siguro gusto lang niya ako kasi meron siyang nakita sa akin pero sigurado ako na hanggang doon lang iyon." Napangiti siya nang maalala kung paano niya natagpuan si Hunter. "Alam mo bang dapat akong magpasalamat sa iyo?"

"Sa akin? Bakit?" Kunot-noong tanong ni Bowie.

"Kung hindi dahil sa iyo, kung hindi mo ako hinarass, hindi ko matatagpuan ang hinahanap ko doon sa bundok. I fell in love with a sketch that I found in a rare book. I was hoping to find that man in the mountains and it turned out it was Hunter." Pinilit niyang ngumiti kahit nahihiya siya sa sinasabi niya.

"For real?" Gulat na gulat si Bowie sa sinabi niya.

Tumango siya. "Yeah. For two weeks I stayed with the tribe that he was living with. The experience was scary and exciting at the same time. Si Hunter, kaya siya ganyan kasi he already adapted living with those people," nawala ang ngiti niya nang maalala ang huling nakita niya na ginawa nito kaya siya umalis sa bundok. Pero hindi na niya kailangan pang sabihin iyon.

"That explains why he was like that. Now I know. He lived in the mountains after the accident?"

"Yes. He lost his wife then he decided to stay there. I don't know what happened why he suddenly decided to go back to his family and live the life here."

"Bakit ka umalis doon? You tried to look for the man that you love kahit nasa libro lang iyon. That's something, Amber. Then you found him. Bakit mo iniwan?" Tingin niya kay Bowie ay isang shrink na nakikinig sa mga problema niya sa buhay.

"He was something in that tribe. He was their chief. He was a God. His name? Bathalang Dimakulu. I fell in love big time to that man." Natawa siya pero agad ding nawala iyon ng maalala ang mga nangyari sa bundok. "But he was not the man I was dreaming about. He was totally different. He was fucking every woman in that tribe. He can do that. Women are offering themselves to him. So many fucking rituals that I don't understand. And he told me he wanted to stay there. That was his new family and he doesn't have any intention of leaving."

"How come he is here now? Did you ask him to leave the tribe?"

Umiling siya at napalunok. "I was willing to stay there. I was willing to stay with him even if that mountain was not my life. Basta kasama ko siya."

"Then why did you leave?" Talagang interesado si Bowie na malaman ang mga nangyari sa kanya at kay Hunter sa bundok.

"He couldn't turn his back to some rituals there. Some parents are offering their female kids to the chief and that was Hunter. He needed to fuck a teenage girl. A kid I think." Sumakit yata ang ulo ni Amber nang maalala ang nakita niya. "He fucked the kid."

"What the fu- are you sure he did that?" Hindi makapaniwala si Bowie sa narinig na sinabi niya.

"I saw it."

"You saw Hunter that he was fucking the kid?" Tumango siya. Ngayon ay para ng imbestigador na pulis ang tono ni Bowie. "But what did he say?"

"He said he didn't do it. But I saw blood on that kid. That moment I realized I cannot stay there. Hindi ko kayang isiksik ang sarili ko sa bago niyang mundo. Wala akong puwang doon." Mabilis na pinahid ni Amber ang mga luha niya.

"He said he didn't do it. Do you believe him?"

Hindi agad siya nakasagot. Naniniwala ba siya sa sinabi ni Hunter na hindi nito ginalaw ang teen girl na iyo? Isang parte ng sarili niya ang nagsasabi na nagsasabi ito ng totoo.

"A part of me wanted to believe that he didn't do it."

"Did he explain? Did you listen?"

"He tried but I don't want to listen. I left him there. And this, what is happening right now? Hindi ko alam kung bakit pa kami pinagtatagpo talaga."

Napangiti si Bowie.

"Because you are the reason why he left the mountains. You are the reason why he was trying to adapt his new life here. He wanted to be with you." Nakangiting sagot ni Bowie sa kanya.

Napalunok si Amber. Para yatang kinabog ang dibdib niya.

"He wanted you listen to him. He wanted you to understand him. He wanted you to know what really happened there. If you really love him, you're going to listen. Para matigil na ang charade 'nyong dalawa. Halatang-halata naman kayo. Pinapatay 'nyo lang sa selos ang mga sarili 'nyo. Ikaw kay Jean. Si Hunter sa akin."

Natawa siya at parang hindi siya mapakali.

"But I know how much he loves his wife. He said to me that he stayed in the mountains because it reminds it of his wife." Nalungkot siya nang maalala iyon.

"Pero nasaan ba ngayon si Hunter? Sino ang sinusundan niya?" Napahinga ng malalim si Bowie at hinawakan ang kamay niya. "Hunter is different. I meant he was broken. Twice. It's not easy to lose a wife and a baby. I know he is confused right now and he doesn't know how to express himself properly. Naging tanga na nga. Bakit ba siya nag-stay sa bundok at sinasabi niyang nire-remind noon ang asawa niya? That's because of the guilt. Because his wife and child died but he lived. Survivor's guilt. But then you came. He will always remember his wife but ikaw na ngayon. Trust me. Hunter loves you."

Parang nagtatatalon na yata ang puso niya sa sinabing iyon ni Bowie.

"Gago ka, Bowie huwag mo nga akong bigyan ng pag-asa. Tingin ko minsan diyan sa pinsan mo may katok na. Tatanga-tanga. Masyado nang isinabuhay ang naging pagtira doon sa bundok."

Natawa si Bowie sa kanya.

"Basta. Maniwala ka sa akin. Totoo ang sinasabi ko." Hinalikan pa ni Bowie ang kamay niya. "Kayo ni Hunter 'yung pinagtagpo at itinadhana."

Parang naiihi na kinilig naman si Amber.

"Iyan din ang sinabi ni Apo Ingkang pero tingin ko sabog lang ang matandang iyon kaya nasabi niya. Sabog ka rin ba kaya mo nasasabi iyan?"

"Of course not. I told you, that was one time and it was for research purposes."

"Pero pahihirapan ko muna siya bago ko siya sagutin." Ang ganda-ganda na ng ngiti niya.

"Sagutin mo na. Para hindi na niya ako patayin." Naiiling na sabi nito.

Pareho silang nagtawanan ni Bowie.