Er was iets met Daniël.
Ze wist het voordat ze wist waar ze was. Nog nooit had ze zo sterk iets gevoeld, het trok aan haar als een een enorme steen vast gebonden aan haar geest. Blinde paniek nam haar over. Ze lette nergens meer op. Het was zoals de eerste keer, maar sterker. Het leidde haar het bos uit naar de beschaving toe. Daar. Blauwe zwaailichten, een vreemd ding met wielen, op de kop, een kring die iemand omringde. Ze rende niet naar de lichten toe en ook niet naar het vreemde ding. Ze rende dwars door de cirkel naar het midden toe. Daar lag hij. Zijn shirt opengescheurd en bevlekt met bloed. Hij leek bewusteloos maar zodra ze naderde kwam hij bij bewustzijn.
Hij putte kracht uit haar, onbewust.
'Green?'
Fluisterde hij zo zacht dat de omstanders het niet konden horen. Bo verstond hem echter luid en duidelijk, ze neigde even naar de wond op zijn zij waar nog steeds bloed uit sijpelde. In haar ogen kon je de bezorgdheid lezen.
'Geen zorgen. Ik kom er wel overheen.' Stelde Daniël haar zwakjes gerust maar het werkte niet echt. Ze wilde zijn wonden schoonlikken, hem warm houden en vooral, hier weghalen.
Ze wist dat ze hier niet moest zijn, maar Daniël had haar nodig. Haar vermoedens over in het openbaar treden werden bevestigd toen er een geluid van een geladen geweer klonk. Ze had het geluid eerder gehoord van jagers die haar trachten neer te halen. Die had ze met gemak kunnen vermijden, nu was dat net even wat moeilijker. Gek genoeg was ze er niet bang voor. Daniël bevrijde haar van alle angst die ze ooit zou kunnen hebben.
'Schiet haar neer!' Schreeuwde een omstander en ze draaide zich om naar de schutter. Hij was al van middelbare leeftijd en zag eruit alsof hij al veel had verdragen. Hij zou er niet meer of minder mee zitten als hij haar neerschoot.
Ze zou sterven. Ze zou sterven zonder dat Daniel ooit zou weten wie ze was, wat ze was, maar ze stierf tenminste bij hem en niet ergens ver weg. Ze zou hem nooit hoeven te verlaten..
'Nee!'
Daniël had zich ondanks zijn verwondingen opgetrokken en stak beschermend een hand voor haar.
'Pas op dat dier is gevaarlijk.' Bromde de politieagent maar Daniël schudde zijn hoofd. 'Ze doet niemand kwaad. Niet als ik er bij ben.'
Bo wist dat hij veel vertrouwen in haar zou moeten hebben om zo'n uitspraak te moeten doen.
'Daar ben ik nog niet zo zeker van kiddo. Het is wel een volgroeide wolf.'
'En toch,' begon Daniël maar hij moest hoesten.
'Moet u me vertrouwen. Ik heb een band met haar die je je niet kan voorstellen.'
En toen hij dit zei maakte hij een enorme fout. De politie agent lachte honend en loste zijn schot maar Bo was te snel. Ze schoot weg de cirkel uit. Haar instinct nam het over en vertelde haar om te vluchten. Ze rende tot ze niet meer kon. Nu ze de dood in de ogen had gekeken wist ze het niet meer. Was Daniël wel dat alles waard? Ze had gedacht van wel maar toen, die ene seconde toen de man zijn schot loste. Die ene seconde waar ze haar keuze had gemaakt. Ze was gevlucht voor haarzelf, ze had Daniel achtergelaten op een plek waar hij langzaam zou sterven.
Toch ging ze niet terug.
Die dag daarop ging ze ook niet bij de school wachten.
Die dag daarna bleef ze ook in het bos.
Alle dagen daarna betekenden niks voor haar maar ze ging niet terug.
Ze zocht haar oude geurspoor op en volgde het terug naar de roedel. Ze liep weg bij haar mate terug naar haar oude leven.
Ze had op haar eigen hart geslagen en de scherven achtergelaten. Bo was teruggekeerd naar de roedel maar ze was eigenlijk niet meer dan een lege huls. Daniël had haar hart veroverd en er was niks wat ze kon doen om de zijne ervoor in de plaats te nemen.

Merry christmas and A happy new year:) hoe vonden jullie je kleine kerstcadeautje?🤗 dit hoofdstuk is de grote ommezwaai in het verhaal. We hebben nu zeg maar het begin gehad. Hebben jullie de foto bij dit hoofdstuk gezien? Vanaf nu ga ik bij elk hoofdstuk een foto plaatsten met een qoute van dat hoofdstuk. De hoofdstukken hiervoor krijgen er ook allemaal eentje maar daarvan moet ik de meesten nog maken dus die zullen nog wel even duren.
Ik hoop dat jullie allemaal je vol eten bij het kerst diner en dat er veel cadeautjes zullen zijn.
Bye🎅🏿
Oh en ik heb de hoofdstuk namen ook aangepast. Zoek maar eens uit hoender in elkaar zit🙃