•13• om wat is verborgen te onthullen
'Daniël zou je kunnen tekenen wat je wolf is?' Vroeg de verpleegster en Daniel richte zich op het witte vel. Zijn handen bewogen snel en doelmatig, zonder gevoel. Hij tekende zichzelf scherp en green op de achtergrond wazig alsof het zijn droomlandschap was. Dat wouden ze zien, dus dat zouden ze krijgen...
Voor de zoveelste keer was ze blij dat de transformatie niet in de winter was. Waarschijnlijk waren haar vingers er dan bijna al meteen afgevroren. Op het vaste punt lagen handdoeken zoals altijd, er waren al een paar van de stapel gepakt, maar zo te zien was ze één van de eerste die was terug gekeerd naar het dorp. Ze liep naar haar huis en keek ondertussen naar haar menselijke lichaamsdelen.
Haar vingers hadden geen klauwen meer en ze wist dat ze nu haar lichaam weer zou moeten verbergen.
Toen ze eindelijk weer thuis kwam na een halfjaar was ze de eerste. Haar ouders bleven net als de meeste volwassenen die mates hadden langer in het bos dan de rest. Wat ze deden had ze wel een idee van maar vragen zou ze nooit stellen.
Mates... Het riep iets in haar op maar ze kon ze niet haar vinger op leggen. Ze dacht aan de laatste 6 maanden en merkte opeens dat er een enorm gat in haar geheugen zat. Ze was iets vergeten wat haar wolf blijkbaar verborgen wilde houden.
Damnit! Daar had ze echt een hekel aan als dat gebeurde.
Ze had het één keer eerder meegemaakt toen ze al welp voor haar buurt van de prooi had gegeten en de alpha haar flink had uitgefoeterd. Toen ze terug transformeerde was ze het vergeten. Gelukkig was alles na een tijdje wel weer terug gekeerd, maar dat kon maanden duren. Ze had echt het gevoel dat dit belangrijk was dus wachten zat er niet echt in, misschien wisten de anderen het. Toen ze op haar kamer kwam liet ze de handdoek vallen en ging voor de spiegel staan.
Daar was ze dan weer, Bo Collins, 17 jaar.
Haar donkerbruine haar golfde over haar schouders en ze vervloekte het effect van de transformatie. Een half jaar geleden had ze nog geweldige dipdye in haar haar gehad. Die was er nu uit en haar gewone bruine haar was er weer. Haar inwijdingstattoo op haar sleutelbeen zag er weer prachtig uit als altijd. De tattoo was met speciale zilveren inkt gedaan en hij werd bijzonder voor haar omdat de ogen van de wolf die was afgebeeld groene ogen had, het meest kenmerkende uit haar hele verschijning. Ze stapte even snel onder de douche en greep toen een stel kleren. Het was nu 11 uur en ze verwachte haar ouders elk moment thuis, haar broertje Alec van 14 had ze net ook thuis horen komen dus dan was het hele gezin weer compleet. Snel trok ze haar kleren aan, een shirtje van spijkerstof en een donkerrood shirtje met opdruk. Haar vaste, versleten sneakers stonden nog precies op de plek waar ze ze een half jaar geleden had achtergelaten. Toen ze naar beneden liep voegde haar broertje zich bij haar.
'Hé sis, fijne tijd gehad?'
'Redelijk. Ik mis alleen een groot gedeelte van mijn herinneringen. Heb ik wat uitgehaald dit jaar?'
Hoewel Alec precies in die split van volwassenen en kinderen viel had hij een uitstekend geheugen van zijn wolf. Hij dacht even na en antwoordde dan,
'je bent een tijd weggeweest en ik weet dat toen je terug kwam je eigenlijk een soort van....' Hij zocht even naar het goede woord.
'depressief was.' Eindigt hij zijn zin dan.
Bo keek hem even raar aan.
'Ik depressief? Dat moet er helemaal zijn uitgeknipt dan. Ik kan me zowat de helft niet meer herinneren.'
Alec haalt zijn schouders op en trekt een sprintje naar de keuken, Bo rent hem achterna. Als het goed is zijn er nieuwe boodschappen voor hun gedaan dus moet de koelkast weer gevuld zijn. Maar wat ze beiden zochten lag niet in de koelkast; hun doel: oreo's.
De koekjes rechtstreeks uit de hemel was al jarenlang nummer 1 favoriete koekje in huis met als gevolg dat hij bijna altijd op was. Waarschijnlijk zou er maar één rol in het kastje liggen en die wouden ze beiden veroveren.
'Hé!' Schreeuwde Alec toen zijn zus hem aan de kant beukte.
'Sorry idiot. Had je maar sneller moeten zijn.'
Triomfantelijk haalde ze de fel begeerde oreo rol uit het kastje.
'Als ik drinken pak wil ik er drie.' Stelt Alec als compromis voor.
Bo moet even denken maar knikt dan. Het is tenslotte hun eerste dag. Dan kon ze wel eens aardig zijn.
'Je weet wat ik wil.'
Met die woorden vertrok ze naar de woonkamer om de tv aan te zetten. Ze pakt haar telefoon en scrolt door haar berichten feed. Een flinke spam van Adam zelfs al wist hij dat ze ze niet ontving. Ze beet op haar lip toen ze zag dat er weer een nieuw seizoen van haar favoriete serie was. Dat was één van de nadelen van een halfjaar wolf zijn. Ze miste letterlijk alles en even heen en weer veranderen kon niet. Enkel bij extreme situaties konden ze genoeg kracht verzamelen om de verandering in gang te zetten. Dat gebeurde zelden dus konden ze alleen veranderen tijdens de zomer zonnewende en de winter zonnewende waneer de zon hun genoeg kracht schonk. Het hoefde niet perse maar als je ermee opgegroeid was wist je gewoonweg niet anders. Ze scheurde net het pak oreo's open toen ze een nieuw appje van Adam binnenkreeg.
"Hé compleetnormaalpersoonpfffweerwolfwaarhebjehetover? alweer mens?"
Ze glimlachte even om zijn bijnaam voor haar en begon snel te typen.
"Ben weer helemaal mezelf helaas voor jou😈"
het antwoord kwam bijna meteen terug,
"🤕💩" meteen gevolgd door; "afspreken?"
Ze stond op. Toen Alec de kamer binnenkwam met hun drinken gaf ze hem een aai over de bol zelfs al had hij daar nog zo'n hekel aan.
'Ik ga naar Adam.' Ze wierp nog een blik op het pak oreo en wist dat hij leeg zou wezen als ze terugkwam. Dan moest dat maar. Ze stal die van Adam wel.
'See ya' met die woorden stuurde ze ook een appje naar Adam toe. "Ik kom er nu aan."
Good evening compleetnormaalpersoonpfffweerwolfwaarhebjehetover?
Het spijt me van deze late update ik was al van plan om gister te updaten en toen vanochtend maar er kwam steeds iets tussen:( daarnaast had ik wat trouble met de plaatsing van de hoofdstukken maar uiteindelijk heb ik er toch maar voor gekozen om jullie te laten kennis maken met Bo:) Hoe vinden jullie haar? Laat reacties achter ik ben benieuwd:) als je ideeën of tips hebt mag dat natuurlijk ook altijd.
Oh en het bovenste schuingedrukte gedeelte ging over Daniel op het moment dat dit met Bo afspeelde als jullie het niet snapten
Dag dag lekker slapen
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top