Chapter 5

Arabella:

NAKATINGIN lang ako sa labas ng bintana. Sinasakay na ngayon sa motorboat ang dalawang lalaking nagtangkang gahasain ako. Sumakay rin si Mang Kanor. Hindi ako pinalabas ni Trace dito sa kwarto ko. Hindi daw pwedeng malaman ng mga pulis na nandito ako sa isla niya.

Lumingon sa gawi ko si Trace. He smiled, a reassurance smile. I hug myself. I really thank Trace for saving me. Nang makaalis na ang mga ito ay naglakad na pabalik si Trace sa bahay kaya nagmadali akong lumabas ng kwarto. Pagbaba ko ay nandoon na si Trace sa sala. Tumakbo ako papalapit sa kanya at niyakap ko siya.

"Hey!"

Humigpit ang yakap ko sa kanya. "Thank you."

Gumanti siya ng yakap sa akin. "Are you okay now?" I nodded; that's why he smiled at me. "Good, so now lets have an early dinner and have a very nice movie marathon," he entwined our hands.

I smile. Looking our hands, its perfectly fits for each other. Sabay kaming naglakad papunta sa dining room. Doon naka-prepare na ang pagkain namin. I cooked Carbonara because he requested it. There's a red wine too.

Pinaghila niya ako ng upuan. Nilagyan niya ng pagkain ang pinggan ko. Na-touch ako sa ginagawa ni Trace ngayon. Sweet gestures make me feel that I'm important to him. Nag-umpisa na akong kumain. Napahinto ako sa pagsubo ng carbonara dahil tumigil kumain si Trace. "Ayaw mo ba ang lasa?" medyo kinakabahan ako sa magiging sagot niya.

Umiling siya. "N-No, I love it. Nakuha mo ang gusto kong lasa ng Carbonara." he take a sip on his wine glass.

Napangiti ako. Nakahinga na ako dahil nagustuhan naman pala niya. "Sa totoo lang, favorite ko ang Carbonara."

"Me too."

Naengganyo akong kumain. I'm glad to know that were same. Tahimik lang kaming dalawa kumain. Minsan tinitingnan ko siya. I love his green eyes. Tumikhim ako. "Trace?"

"Hmn?"

"Half ka ba?"

Kumunot ang noo niya. "What do you mean?"

"Kung may lahing foreigner ka. You have a green eyes, hindi naman siya mukhang contact lens."

"Oh, my father is half Greek."

I nod. "Ano naman ang name ng island na ito?"

Napahinto siyang kumain. "Isla Cornelia."

"Cornelia? Bakit Cornelia?" familiar sa akin ang pangalan na Cornelia. Hindi ko lang alam kung saan.

"Cornelia is the name of the woman who are very special to me."

Tumabingi ang ngiti sa labi ko. I feel a pang in my heart. "W-Where is she?"

"I don't know. Lets not talk about her."

I just nod. Inisang lagok ko ang laman ng wine glass ko. Nagsalin pa ulit ako ng wine at pinuno ko ang wine glass. Ininom ko kaagad iyon at alam kong medyo tipsy na ako dahil mababa lang ang alcohol tolerance ko. I wonder kung bakit ayaw niya pag-usapan si Cornelia.

Nang matapos na kaming kumain ay si Trace na ang naglinis ng mesa at naghugas ng pinagkainan namin. Pumunta naman ako sa sala. Si Cornelia pa rin ang laman ng isip ko. I just cant accept the fact that Trace named this island to that lady. I thought I'm the only one for him, pero sino naman itong si Cornelia? I feel jealous right now.

"Belle?" napalingon ako kay Trace. Tumabi siya sa akin. "Masyado yatang occupied ang isipan mo."

Umiling ako. Umupo ako sa lap niya. "Sino ako para sa iyo, Trace?"

"You're mine then I'm yours."

I look at his eyes. "Then do you feel anything to me?"

"If you want me to answer that, yes, I have a feelings for you." seryoso niyang sagot.

My heart beats fast. "Then who is Cornelia?"

He gave me a teasing smile. "Nagseselos ka ba kay Cornelia?"

Umiwas ako ng tingin. "H-Hindi ah." Aalis na dapat ako sa lap ni Trace kaso pumulupot ang kamay niya sa baywang ko. "Trace!"

"She's my sister, Arabella."

Biglang namula ang mukha ko. Nagselos ako sa kapatid niya. Nakakahiya! "Aaaah, ganoon ba? He-he." Napakamot ako sa ulo ko. "Nasaan na siya?"

"We don't know. Thirteen years na siyang nawawala. My parents assumed that she's dead."

I saw sadness in his eyes. Sa tingin ko alam ko na kung sino ang dahilan kung bakit malungkot siya palagi. "I'm sorry." I hug him.

"Its okay." I feel that he starts nibbling my earlobe.

"Trace..." naglapat ang labi niya sa akin na agad naman akong tumugon. That was a very hot kiss. He licked my lower lip, and now I feel his tongue inside my mouth. I moan. This man has a degree in good kissing.

Lumipat ang labi niya sa pisngi ko paakyat sa tenga ko. He lick and nibble my earlobe.

"Trace, what are you doing?"

"Let's say I want to give you a mark now," he whispered in my ears.

"I-I think you cant do that right now."

"Then why?" he bite my earlobe.

"I-I have a period right now."

Tumigil siya sa ginagawa niya sa akin. "What?"

"I have a monthly period right now as in now. Ngayon lang mismo dumating." umiwas ang tingin ko at alam kong namumula ang mukha ko. Napangiwi ako nang biglang sumakit ang puson ko.

He groaned. Tatayo na dapat ako pero pinigilan niya ako. "Don't!" kinarga niya ako at umakyat kami. Ipinasok niya ako sa kwarto niya at dumeretso kami sa CR tapos iniupo niya ako sa toilet bowl. "Huwag kang tumayo, d'yan ka lang." at iniwan na niya ako.

I lookwd around. Kahit CR, organized ang gamit. Napangiwi ulit ako. Menstrual cramps! I stand up then I close the door. I start to take a bath. Para naman kahit papaano mapreskuhan ako.

Narinig kong may kumatok sa pintuan kaya hininaan ko ang shower. "Yes?"

"What happened to you? Open the door."

"Naliligo lang ako. Sandali lang." nilakasan ko ulit ang shower at nagmadali nang maligo. Nang matapos na ako ay ginamit ko ang bathrobe ni Trace at lumabas na ako ng CR.

Napatayo si Trace nang makita niya ako. Namula ang pisngi ko dahil hawak niya ang underwear ko na may sanitary napkin na. "Here, wear this." lumapit siya sa akin at lumuhod sa harapan ko.

"A-Ano ako na lang ang magsusuot ng—"

"C'mon don't be shy, Belle."

No choice ako kundi pagbigyan ang gusto ni Trace. Siya na ang nagsuot ng underwear sa akin. Lalong namula ang mukha ko. Bakit kasi kailangang siya pa? Nakakahiya kaya!

Hinila niya ako at pinaupo sa kama niya. May kinuha siyang tshirt at isang boxer short sa cabinet niya. Siya rin ang nagsuot ng damit sa akin. He even brush my hair. Partida b-in-lower niya pa ang buhok ko. "You have a long hair, Belle. It suits on you."

Ngumiti na lang ako at hinayaan na lang siya. Napangiwi ako. I really hate menstrual cramps. Nang matapos na ni Trace suklayan ang buhok ko ay agad akong humiga. I even do the fetus position to lessen the cramps. "Sandali lang ako dito."

"Is it really hurt?" I nod. He take a deep breathe. "I'll be back."

Hindi na ako natango. I just close my eyes and bite my lips, hoping that doing this thing will lessen this pain.

"Belle?" inayos ni Trace ang pagkakahiga ko. "Lets put this to your lower abdomen." inangat niya ang suot kong tshirt at may pinatong siyang isang bote na mainit. Ini-roll niya iyon sa tiyan ko. "It will lessen the pain." he touch my hair. "Sleep now, Belle."

I nod then slowly close my eyes. Kahit papaano ay nawawala ang sakit. I hear him humming a song. Familiar siya sa akin. "What's that song?"

"Hmn... Perfect."

I open my eyes. "Can you sing it for me?"

Ngumiti siya sabay tango. "I found a love for me, Oh darling, just dive right in and follow my lead..."

I look at him. He have a wonderful voice. Pwede na siyang maging singer. And his eyes, its full of emotion. I feel that he really dedicate the song for me.

"Baby I'm dancing in the dark, with you between my arms, Barefoot on the grass, listening to our favourite song..." he caress my cheeks. "When you said you look a messed, I whisper underneath my breath, you heard me, you look perfect tonight... You look perfect tonight, Belle."

"Really?"

Tumango siya. "Yes, Belle."

"Kahit ganito ako ngayon?"

"Yes, my Angel. Whatever happen, I'm here for you." he pressed his lips in my forehead. "You heard me, you look perfect tonight."

I smile, then I hug him. "Thank you so much, Trace."

"Anything for you, Arabella."

------

"DO YOU want to eat something?"

I looked at him. Nandito kami sa duyan na nakatali ang magkabilang dulo sa puno ng niyog. We enjoying watching the dawn. Its a perfect view. "Uhm, I don't know."

"They say that if a woman has her monthly period, she eats her comfort food." He starts playing my hair.

"Aaah. Kapag may period ako, I drink coke float. 'Yung nabibili sa Jollibee or McDo." Umayos ako ng pagkakahiga. "I feel calm every time I drink coke float."

"We cant buy that."

I hug him. "Its okay. Masaya na akong nandito sa tabi mo."

"Will you allow me to do that coke float for you?"

Napatingin ulit ako sa kanya. "Sigurado ka?"

"Para naman sa iyo 'yon." tumayo siya at kinarga niya ako. Masyado na akong nasasanay sa pagkarga niya palagi sa akin. Pumasok na kami sa bahay at dumeretso sa kusina. Iniupo niya ako sa kitchen island. Pinanood ko lang siya sa ginagawa niya.

I cant believe it! Gagawa talaga siya ng coke float. He pour cola in a tall wine glass. Naglagay din siya ng tatlong scoop ng vanilla icecream sa wine glass na iyon. "For my angel." inabot niya sa akin ang wine glass na may maliit na tropical umbrella. Feeling ko tuloy summer ngayon dahil sa coke float na ito.

"Ang sosyal ng coke float na ito. Special ang lalagyanan."

"Para naman iyan sa espesyal na tao and that's you."

Parang may mainit na kamay na humaplos sa puso ko. I smile before I drink the coke float. "What's the name of this float?"

"Hah! Trace ala Coke Float! Ako lang ang kayang gumawa ng ganyang float."

Natawa ako. Proud na proud talaga siya sa ginawa niya ah. Yabang! "Kahit sino pwede gumawa ng coke float na ito."

"No, you're wrong. I am the only person who can give you a coke float with a heart. Kunbaga sa Spongebob Squarepants, ang secret formula ng Krusty Krab ay ang pagmamahal. May halong pagmamahal ang paggawa ko ng coke float na iyan."

Kumunot ang noo ko. "Hindi naman nabanggit sa Spongebob ang secret formula ng Krusty Krab."

Lumapit siya sa akin. "Huwag kang maingay baka marinig tayo ni Plankton. Sinabi sa akin ni Mr. Krab na ang secret formula ng Krabby Patty ay may halong pagmamahal." pabulong niyang sabi sa akin na aakalain ninuman na top secret ang sinabi niya.

"Hala! Bakit mo sinabi sa akin?" panggagaya ko sa bulong trip ni Trace.

"Kasi sabi nila kapag mahalaga sa iyo ang isang tao, dapat pagkatiwalaan mo siya sa kahit anong sikreto mo kaya ganoon ang ginagawa ko."

Sinalubong ko ang tingin niya. "Trace."

"You are very important to me, Belle." kinuha niya sa akin ang hawak kong wine glass at pinatong iyon sa tabi ko sabay yakap sa akin. "Dont leave me, Belle. Stay here, forever."

Napangiti ako at gumanti ako ng yakap sa kanya. Sa tingin ko ay hindi na ako makakaalis sa islang ito. Naging importante na sa akin ang lugar na ito at sa tingin ko, mahihirapan na akong lumayo kay Trace. Nasanay na akong nandyan siya palagi. Kahit hindi siya magpakita sa akin ng ilang araw, alam kong nandyan lang siya palagi sa paligid ko.

"Promise me that you'll never leave me."

Humiwalay ako ng yakap sa kanya at hinaplos ko ang mukha niya. "Pangako iyon, Trace."

He smiled at me. "Lets get married soon."

Napanganga ako. Seryoso ba ito? Isang buwan pa lang kaming magkakilala, gusto na niya kaagad akong pakasalan. "Trace, anong pinagsasabi mo?"

"I want to marry you, Arabella. Gusto ko na sa oras na bumalik ako sa syudad, akin ka na. Gamit mo na ang pangalan ko. Gusto kong makita nila na akin ka at ako'y sa'yo." he hold my hands. May pinakita siya sa aking isang singsing. A diamond studded ring. "Engagement ring ito ng lola ko, my father said that I will give this ring to the woman who are worth fighting for."

"Trace..." hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Masyado akong nao-overwhelm sa nangyayari ngayon. I cant believe that I am the woman who are worth fighting for. Parang masyado nang sweet ang araw na ito. My heart beats fast too.

"Arabella?"

I close my eyes before I nod. "Yes, Trace, its a yes!"