Chapter 26



Chapter 26



"ATE, start na ng klase. Kailan po kayo uuwi?"

Bumuntong hininga ako. Nasa mall kami ngayon ni Trace at pumunta siya sandali sa CR kaya nagkaroon ako ng time para tawagan si Lizel at makapaghulog na rin ng pera sa bank account niya. Gladly, nakita ko pa ang isang cellphone ko na naiwan ko noon sa bahay.

"I don't know, Lizel. I'll try next week." natanaw ko na nakalabas na ng CR si Trace. "I'll call you later, bye!" agad kong in-off ang cellphone at pinasok ko sa bag ko. Umayos ako ng upo nang umupo na sa katapat kong upuan si Trace. Almost one month na akong nakakulong sa bahay at ngayon lang ako nagawa ni Trace na ilabas ng bahay para bumili ng gamit ko sa pagtuturo. Next week na kasi ang start ng class sa Amethyst University and I'm just temporary english teacher.

Naiinis ako dahil para akong tinanggalan ng karapatan na i-enjoy ang pagtuturo doon. Dinaan ko na lang sa sunud-sunod na pagsubo ng carbonara ang inis na nararamdaman ko. Nabitawan ko ang hawak kong tinidor nang mabilaukan ako.

Agad akong binigyan ni Trace ng isang basong tubig at marahan niyang hinimas ang likod ko. "Wala namang humahabol sa iyo na magnanakaw kaya dahan-dahan lang sa pagkain."

"I hate you."

He grinned. "And I hate you more."

Inirapan ko siya at inubos ko ang laman ng baso. Inusog ko rin ang pinggang may lamang carbonara. "I'm full."

"Finished your food." at nagpatuloy siyang kumain.

Hindi ko siya pinansin at pinanood ko na lang ang mga taong napapadaan sa harapan ng restaurant na kinakainan namin. Napabuntong hininga ako. Dapat maranasan ng mga anak ko ang pumunta sa mall ngayon at mabili ang gusto nila. Ang sabi ni Lizel, hindi daw kompleto ang nabili niyang school supplies ng kambal. I know she needs my help but I cant do that right now. Gagawa ako ng paraan para mapuntahan sila.

"Naiinggit ka sa mga dumadaang may kasamang bata? Dont worry, we can make our own child as soon as possible."

Gago! May anak na tayo, kambal pa. Nanahimik na lang ako. Bahala siya diyan.

"Mr. Formillos!"

Napalingon ako sa taong tumawag kay Trace. Isang lalaking nakasuot na corporate suit. He even smiled at me. Tinanguhan ko lang ito.

"Its nice to see you, Mr. Tan." nag-shakehands silang dalawa.

"Who's this pretty lady, Mr. Formillos?" medyo nairita pa ako sa pamamaraan ng pagtingin nito sa akin. Para akong hinuhubaran.

"She's my wife, Mr. Tan. Stop looking at her."

"Well its nice to meet you, Mrs. Formillos." nilahad nito ang kamay.

Kinain ko na lang ang carbonara na dapat hindi ko na kakainin at hindi pinansin ang nakalahad na kamay ni Mr. Tan.

"Ahm... Well its nice to see you again, Mr. Formillos."

Nanahimik na lang ako habang kumakain.

"That's my girl. You know that no one are allowed to touch you except me. Lets cheers for that."

"Ewan ko sa'yo."

He chuckled before he drink his red wine. "I think you're wild in bed. Is that your lover teach you while his fucking on you?"

Nag-init ata ang bumbunan ko dahil sa sobrang galit. Kinuha ko ang kopitang para sa akin at isinaboy ang laman kay Trace. "I hate you, Trace! You dont have a right to say that to me like you really know what happen to me." kinuha ko ang bag ko at nagmadali akong lumabas ng restaurant. Hindi ko na pinansin ang mga tingin sa akin ng iba pang costumer doon. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha pisngi ko.

That asshole! Ang lakas ng loob na sabihin sa akin iyon. Makasabi ng ganoon sa akin, akala niya kung sino siya. He's the one who cheat. Binilisan ko ang paglalakad at nang makalabas ako ng mall ay kaagad akong pumara ng taxi.

"Arabella!"

Bago pa ako maabutan ni Trace ay kaagad akong sumakay ng taxi. "Mag-drive na kaagad kayo!" utos ko na kaagad namang sinunod ng driver. Sinabi ko ang address ng bahay naming mag-iina. Para akong nakahinga dahil sa wakas, nakaalis na ako sa poder ni Trace.

Mayamaya ay nakarating na sa tapat ng bahay namin ang sinasakyan kong taxi. Binayaran ko ang taxi at nagmadali akong pumasok sa loob.

Nakita ko kaagad ang mga anak ko na naglalaro sa salas. Nakasuot pa ng school uniform ang dalawa. Huminga ako ng malalim bago ngumiti. "I'm home!"

Sabay-sabay nila akong nilingon. "Mommy!" at nagsitakbuhan sila papunta sa akin.

"My children." niyakap ko sila ng mahigpit at pinaghahalik sila. "I really missed you all."

Lumayo ng kaunti sa akin si Jace. "Mommy, we missed you too."

"Miss, Mommy!"

Hinawi ko ang buhok ni Nicole. "Nag-behave ba kayo kay Ate Lizel ninyo?"

Agad na tumango si Race. "Mommy, bakit ngayon ka lang umuwi? You broke your promise to us. We tought, we'll eat at the bee restaurant that day but you didn't go home."

Nawala ang ngiti sa labi ko. "Dahil need ni Mommy na mag-work. Para sa inyo rin naman ang ginagawa ni Mommy." pinigilan kong umiyak. Kung alam lang nila kung anong dinanas ko doon sa poder ng tatay nilang ubod ng gago. I know they will hate him more. Huminga ako ng malalim. "Okay, boys change your clothes then tell what happen in the school."

"Me and Race have a three star!"




-----




INAYOS ko ang kumot ni Jace at Race. Hindi talaga sila mapaghihiwalay tuwing matutulog na sila. Gusto nila ay magkatabi sila palagi. Nagkagulo pa nga dàw sa loob ng classroom dahil hindi mapaghiwalay ni Teacher Anne ang kambal. Hinalikan ko sa noo ang mahimbing na natutulog na si Jace.

"Mommy."

"Yes, Race?"

"I love you, Mommy."

I smiled. "I love you too."

"Dont leave us again."

"I will not leave you all again. Sleep now because you and Jace have a class tommorow. From now on, you and your siblings need to speak Filipino language."

"We will, Mommy."

"Good." I kissed him in his forehead. "Goodnight, sweetie." at tumayo na ako. I turned of the light before leaving the room. Tutulungan ko pa si Lizel na ayusin ang mga notebook ng kambal. Kailangan kasing lagyan ng colored paper ang mga notebook para madaling malaman kung anong subject iyon.

"Tulog na sila, Ate?"

Tumango ako bago umupo sa sahig. Kinuha ko ang isang notebook at tiningnan kung ano color dapat iyon. "Color blue. Lizel paabot naman ng color blue na colored paper."

Inabot naman kaagad sa akin ni Lizel ang colored paper na blue. "Ate, kay Race 'yang notebook. May blue na si Jace."

"Noted." nilagyan ko na ng glue ang edges ng notebook. Nang ididikit ko na ang colored paper ay biglang nag-ring ang cellphone ko. Inabot ko kay Lizel ang notebook bago kinuha ang cellphone. Its Trace. "Paano niya nalaman ang number ko?" nagmadali akong pumunta ng kusina. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag. "Hello?"

"Go back in our house within one hour. Kapag wala ka pa sa bahay pagdating ko. I will make sure that I'll find you and you cant leave the country. Idadala na rin kita sa Isla Cornelia at itatali sa poste ng kama ko."

Nagngingitngit ang kalooban ko. "Go to hell!"

"Well I'm in hell. I'm devil and you are devil. We hate each other that makes more fire around us." he chuckled. "Go back home, Honey. Your husband needs you." then he ended the call.

Impit akong tumili. Hindi naman ako makakapayag na mahanap ako dito ni Trace. Ayokong malaman niya na may anak kami. Huminga ako ng malalim bago lumabas ng kusina. "Lizel." pumasok ako sa loob ng kwarto namin at kinuha ko ang shoulder bag ko. "Lizel, aalis ako. Pwede bang ikaw muna ang bahala sa mga bata?"

"Ate, alam mo namang—"

"Idodoble ko ang sahod mo. Just take care of them. I need you right now and I really trust you." naglabas ako ng limang libo mula sa wallet ko at inabot ko kay Lizel. "Ito ang budget for week. Please, Lizel, take care of them very well. Kung may problema, i-text mo kaagad ako."

"Ate, kailan ka po babalik?"

"I-I dont know. Just tell them that I have a work that's why I leave before they wake up." huminga ako ng malalim. "I owe you. I will help you to get job after my problem solve." bumalik ako sa kwarto at hinalikan sa noo ang mga bata. "Lizel, inaasahan kita." nagmadali akong lumabas ng bahay. Nilingon ko si Lizel. "Lock the door." tinanguhan ako ni Lizel bago sinara ang pintuan.

Pumara kaagad ako ng tricycle para maihatid ako sa labasan ng village. Nang makarating ako sa labasan, eksaktong may taxi na nakaabang. Sumakay ako sa taxi at sinabi ko sa driver ang address ng bahay ni Trace.

Habang bumabyahe, ilang beses ko na naisip kung paano ko pinarurusahan si Trace. Talagang nanggi-gigil ako sa kanya. Kunbaga sa term ng mga kabataan, triggered ako sa kanya. Hindi na siya ang Trace na nakilala ko. Sabay ng pagbalik ng tunay niyang mukha ang pagbago ng ugali niya.

Nang malapit na ang sinasakyan kong taxi sa bahay ni Trace. Natanaw ko kaagad ang nakaparada niyang kotse at siyang nakasandal doon. Huminto ang taxi sa tapat mismo ng kotse. Huminga ako ng malalim bago binayaran ang driver.

"I hate you." bungad ko kay Trace pagkababa ko Ang taxi. Nagmadali akong pumasok sa loob ng bahay at alam kong nakasunod sa akin si Trace. Dumeretso kaagad ako sa kwarto namin. Ni-lock ko pa ang pintuan dahil baka kung ano pang magawa ko kay Trace kapag hinarap ko siya.

Humiga ako sa kama at doon nilabas ko ang luhang gustong tumulo kanina pa. Kinuha ko ang phone ko nang bigla iyon nag-message alert.

Lizel:
Ate nagising si Race. Iyak ng iyak. Hindi ko po mapatahan.

Hindi ko na-reply-an si Lizel dahil bigla na lang bumukas ang pintuan. Tinago ko kaagad sa ilalim ng unan ang phone ko. Naramdaman kong lumubog ang higaan. Mariin akong pumikit nang yakapin ako ni Trace.

"I'm sorry."

Humikbi ako at humarap sa kanya. Pinagpapalo ko siya sa dibdib. Talagang nilabas ko na lahat ng sama ng loob ko sa kanya. "I hate you! I hate you! Ano bang ginawa kong kasalanan para gawin mo ito sa akin? Sobra mo nang niyuyurakan ang pagkatao ko. I really hate you. I have peaceful life but you came back in my life and ruined everything!"

"Stop it!" pinigilan ni Trace ang kamay ko at mahigpit ang pagkakahawak niya. "I ruined everything? Well hello, Honey! You are the one ruined everything. I always call you but you didn't answer my call. Bumalik ang dito sa Pilipinas at wala ka na pagdating ko. I asked your former secretary if she know where you are but she didn't bother to answer me."

"Nasasaktan ako!" pinipilit kong bawiin ang kamay ko dahil sobrang higpit na ng hawak niya sa akin.

Pumaibabaw siya sa akin. "You hurt me so much, Arabella. You are unfaithful wife. Someone says that you have a lover and that person prove it. You hate me? Well I hate you too. I hate you for hurting me. Nagtataka ka kung bakit ganito ako ngayon? I want you to know that you are the reason why I change. Sinira mo ang buhay ko kaya sisirain ko rin ang sa'yo." napatili ako nang sinira niya ang suot kong dress.

"Ano ba?!" tinutulak ko si Trace palayo sa akin kaso sobrang lakas niya.

"Every part of your body are mine." mariin niya akong hinalikan sa labi. Nalasahan ko ang dugo galing sa labi. Napapikit ako. His hands start roaming in my body. Bumaba ang paghalik niya sa akin. He nibbled my earlobe. Dahan-dahan siyang dumako sa leeg ko. He put kiss marks in my neck.

Napaungol ako. Gusto kong sabunutan ang sarili ko. Para ang bilis kong bumigay. My heart beats faster. He remove my brassiere and caressed my breast. He nipped, licked and nibbled my peak. Napakagat labi ako.

"Huwag mong pigilan ang sarili mo. I know you love it." he remove my underwear. He starts playing my feminity that makes me moan more. "Do you miss this?" he encircled his finger in my clit. "You're already wet. Do you know what good news I've recieved this morning? Do you want to know?"

I cant speak because he slowly entered his finger in my feminity. Mariin akong napakapit sa bedsheet. Mas lumalim ang paghinga ko.

"Answer me, Arabella." then he nibbled my earlobe.

I moaned.  He thrust his finger faster then he slow. I groaned. I really hate myself right now. Gusto kong bilisan niya. "T-Trace..."

"Hmn? Do you want to hear, hon?"

I nod. "Y-Yes." I bite my lips.

"The good news is—" he slowly entered his manhood inside me. "The information that you cant beared child." He thrust faster and faster. "Is just a wrong diagnosis. Someone tampered the result and do you know what good thing I really want right now?"

I didnt respond. All I know is I'm already drowned in this lustful feeling.

"You can bear my child. This time you cant escape now." a loud moan escape in our mouth after we reached the climax. I feel his seeds inside me. Humiga siya sa tabi ko at mahigpit akong niyakap.

Mariin akong pumikit. Warm tears starts falling down in my cheeks. Ngayon, nagsisisi ako sa nangyari ngayon. Ang bilis kong bumigay. Sa simpleng haplos at halik niya, nagpadala na kaagad ako. Sobrang tanga ko.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top