Song: Heaven- Julia Michaels 

Fix

Abala ako sa pag-aayos ng mga gamit na dadalhin ko sa opisina nang kumatok si Benjamin sa kwarto ko. Agad akong lumingon at tinaasan siya ng kilay.

"Are you free this weekend?" he asked. Sandali akong nag-isip.

May gagawin ako pero hindi naman ganoon karami. Malapit ko na rin naman matapos iyong nakatakda kong gagawin kaya medyo maluwag-luwag ang schedule ko ngayon.

Sasagot na sana ako nang unahan niya ako.

"Of course you'll say you're not. But I'll tell everyone you're not around this weekend."

Ngumuso ako. "Wala pa naman akong sinasabi."

"Bakit? Kung may sasabihin ka ba, sasabihin mong free ka?" ngumisi siya, para bang nag-aasar.

Akala naman ng isang 'to alam lagi ang isasagot ko!

"Yeah." I said. Kumunot ang noo niya. "Wala naman kasi akong masyadong gagawin."

Nag-iwas siya ng tingin at tsaka tumango. He grabbed his phone at tsaka may tinipa doon. Mukhang may itetext.

"Ano bang meron?" tanong ko.

"We're joining Brittany and Kiel in Anilao."

Tinaasan ko siya ng kilay. Bakit kami sasama? E, honeymoon ng dalawa 'yon!

"But isn't their honeymoon?" medyo hindi ko makapaniwalang tinanong.

Nag-angat siya ng tingin at tamad akong tiningnan. "So?"

"So?! If we're joining them, it's like we're invading their privacy!"

"Well... it's not like we're going to sleep with them on the same room." He said like he was already stating the obvious.

Umirap ako. "What I meant is... it's their honeymoon! It's their moment together. Ang awkward kung sasama pa tayo sakanila?"

"I don't think they have a problem with that since they're the one's who invited us."

Bumuka ang bibig ko. At ano namang pumasok sa isip ng dalawang 'yon para mang-imbita ng kasama sa honeymoon nila? Are they out of their minds?

"They did?!"

Benjamin nods his head. Napakamot ako ng noo. Kung tatanggi ako, baka isipin ng dalawang 'yon na ang KJ ko. O di kaya magtampo iyong si Brittany sa akin dahil hindi ako sumama. Ayoko namang mangyari 'yon.

"Kung ayaw mong sumama, edi ako nalang." Sabi niya na parang naiinis pa.

Baliw ba siya? Papayag siyang maging thirdwheel? Is he trying to torture himself?!

"Hala! Wala pa naman akong sinasabi ah?" I said defensively.

"Ang tagal mong sumagot, e."

Hay. The impatient Benjamin Donovan...

"When are we leaving?" tanong ko. Tamad niya akong tiningnan at sabay humalukipkip.

"Tomorrow."

My eyes immediately widened. Agad-agad?

"Tomorrow?!"

"Hindi. Next year." He answered sarcastically.

Umirap ako. I mocked him. Bwisit 'to! Ang ayos ayos ng pagtatanong ko, e.

"Ha-ha. Very funny."

Ngumisi naman siya at tumawa. Talagang proud pa siya sa pang-aasar na ginawa niya ha?!

"You should pack your things now. Make this day your free day. Wag ka nang pumasok. Ako na magpapaliwanag sakanila." Aniya.

Tiningnan ko ang suot ko."E, paano 'yan nakahanda na ako?"

He sighed. "Edi kung gusto mo mauna ka nang umalis papuntang Anilao."

I glared at him. Sumosobra na ang isang 'to ah?!

"Alam mo... nakakainis ka."

He shrugged his shoulders confidently. He smirked. I grit my teeth.

"Umalis ka na nga! Nakakainis 'to!"

"Sungit." he said before he went on his way.

Maaga rin namang umuwi ang isang 'yon. Sa tingin ko may inayos lang siya sa opisina at agad ring umuwi. He went to the company wearing casual attire. Malayo sa madalas niyang suotin sa tuwing papasok siya.

The next day, we head off to Brittany's house to fetch them. Siya na kasi ang nag-offer na iisang sasakyan nalang daw ang gamitin namin papunta doon. Mas masaya raw kasi kung sama-sama kami.

She immediately welcomed us with her bubbly self when we went out of the car. Nakipagbeso ako sakanya.

"Oh si Kiel na sa shotgun ah! Kami na ni Kelsey sa likod!"

Nakita kong agad na napalingon si Benjamin sakanya matapos niyang batiin si Kiel. Tumikhim si Brittany. Parang may naiisip. Ano na naman kaya 'yun?

"O... baka wag na. Mukhang ayaw mawalay ng kapatid ko sa asawa niya, e..." she said teasingly. Binunggo niya pa ako gamit ang kanyang balikat at sabay tumawa.

Kumunot naman ang noo ko.

"Tss..." ani Benjamin. Lumapit siya sa kapatid upang batukan ito.

"Aww!" reklamo ni Brittany sabay humarap sa asawa. "Kiel, oh!"

Tinuro niya si Benjamin na para bang nagsusumbong sa kanyang teacher. Ngumuso siya. Nilingon ko si Kiel at nakitang nakangisi lang ito. Nagkibit siya ng balikat.

Brittany's eyes widened. "Gosh! Hindi mo man lang ako pinagtanggol!" she rolled her eyes then turned to me. "Kelsey!" she pouted like a baby.

Tinaasan ko lang siya ng kilay. Umirap naman siya ng makita ang reaksyon ko.

"Wala man lang gustong ipagtanggol ako." Humalukipkip siya at umirap ulit. Nilagpasan niya ang asawa upang pumasok na ng kotse. Agad siyang sinundan ni Kiel.

Natira kami ni Benjamin. Tiningnan ko naman siya habang sinusundan niya ng tingin ang mag-asawa.

"Wag mo namang ganunin ang kapatid mo." Sabi ko dahilan kung bakit siya agad napalingon sa akin. He looks a little guilty of what he did.

He opened his mouth to protest pero agad rin naman siyang bumigay.

"Fine." Then he went to the driver's seat.

Ngumisi ako. Ang bilis namang bumigay...

Si Kiel na ang naupo sa shotgun habang ako ay lumipat na sa backseat kasama si Brittany. Pagkaupong pagkaupo ko palang ay lumapit na siya sa akin upang may ibulong.

"Uy! Nakita ko 'yun ah?" mapang-asar niya akong tiningnan.

I smiled. I just realized it now... marami palang mata ang nakatingin at nagbabantay sa bawat kilos namin.

"Bantay sarado pala kami."

Brittany chuckled. "Oo naman! We're only looking for the progress." she smiled cutely after that.

Kausap ko sila Jeya at Mommy habang nasa byahe. Sometimes I'll take naps in between tapos magigising nalang ako si Kiel na ang driver. Si Brittany naman ay natulog lang rin buong byahe, mukhang nagbabawi rin ng tulog.

Nag-uusap ang dalawang magbrother-in-law habang ako naman ay abala sa pakikipagtext kay Jeya.

Jeya:

Nawawalan ka na ng oras sa amin ah! Porque nagkakadevelopan na kayo ni Papa B 🙅

Me:

Pupwede naman kasi kayong pumunta sa amin kayo lang naman 'tong laging "busy".

Jeya:

E, bakit? Di ka rin ba busy? O baka busy-busyhan lang kasi ayaw mong maistorbo ka pag kasama mo si Papa B!

Me:

Ewan ko sa'yo.

Jeya:

Uy! Afftected.

I scoff. Umiling ako. Napansin ko namang napalingon si Benjamin sa gawi ko nang dahil doon. Tinaasan niya ako ng kilay. Ganoon rin ang ginawa ko.

Umiling siya at binalik muli ang tingin sa harap. They continued talking with each other while I continued texting Jeya about some non sense things.

We arrived at the resort after hours of travelling. Mabilis rin namang nagising si Brittany at agad rin siyang namangha sa tanawin.

"Wow! This is so amazing!" she exclaimed.

Napangiti ako doon. I have to agree. I've been to many beaches before at bilang lang sa daliri iyong mga namangha talaga ako.

We went straight to the accommodation area after we get our bags from the car. Si Brittany iyong naatasan na kumuha ng kwarto. Agad akong dumiretso sakanya upang sabihin sakanya ang gustong mangyari.

"Get me a separate room please." Sabi ko. Marahas siyang lumingon sa akin at nilakihan ng mata.

"Oh! No, no, no. Dalawang rooms lang ang ipapareserve ko! Bawal ang KJ!"

Napahilot ko ng sentido. I just hope she'll realize that I am not used to sleep in the same bedroom as Benjamin.

"Yes, two deluxe bedroom please."

Ngumiti sakanya iyong nasa front desk. "I'm sorry, Ma'am, pero malayo na po sa isa't isa 'yung natitira naming deluxe rooms."

"It's okay! That's much better! Ayaw rin namin maistorbo ang isa't isa dahil alam mo na..." lumingon siya sa akin para may ibulong. She smiled cheekily. "Honeymoon..."

Agad akong napaatras. "Huh? Kayo lang ang mag-gaganon." I said defensively.

"Sus!" She gave me a meaningful look. As if she's telling me that I'm lying. My jaw dropped. 

This girl!!! Ugh! I can't believe her!

Sa tingin niya ba may gagawin kami ng Kuya niya dahil lang nasa iisang kwarto kami? Impossible!

Ibinigay sa akin ni Brittany ang susi para sa kwarto namin matapos niyang magpareserve. She gave me another teasing smile.

"Uy! Enjoy ha?"

I rolled my eyes. "Wala nga kaming gagawin! Wag mo na kaming idamay sa kung ano man ang gagawin niyo ni Kiel, Brittany."

"Hala! Enjoy kasi dito sa Anilao! Ikaw ha? Anong iniisip mo? Got some green thoughts?"

What the hell? Hindi niya ba talaga kayang itikom ang bibig niya? Kung ano-ano ang pinagsasabi! Nakakagulat!

"Of course not! Alam mo, sige na. Pumunta na kayo sa kwarto niyo at simulan niyo na 'yung binabalak niyong gawin. Wag mo na kaming idamay."

She smirked before she head off to look for her husband. Hinanap ko rin si Benjamin.

Hindi na ako nagulat pa nang makitang marami nang babae dito sa resort ang nakatingin sakanilang dalawa ni Kiel. May ibang babae ang naging dismayado nang lumapit si Brittany kay Kiel. I think she noticed the girls but she chose to shrug it off dahil alam niyang walang pakialam ang asawa niya doon.

E, ang akin? Baka nga gustong-gusto pa ang atensyon na nakukuha niya! I rolled my eyes.

Nabuhayan naman ang ibang babae nang makitang nag-iisa nalang si Benjamin matapos siyang iwan ng dalawa. Ang iba nagtutulakan pa at mukhang gustong magpakilala. I watch them carefully and tried not to give them some dagger look.

Nanatili muna ako sa pwesto. Tingnan lang natin kung ano ang gagawin ng lalaking 'to... Kinuha ni Benjamin iyong cellphone niya at may chineck doon. Ano? Di mo man lang ako hahanapin? Dyan ka pa talaga nanatili ha? Gustong-gusto mong pinagtitinginan ka, e!

A strong willed girl came straight to Benjamin. Tumaas ang kilay ko. Sige. Tingnan natin kung bibigay siya sa tukso na 'yan.

The girl offered her hand to him at tinanggap niya naman iyon. My eyes widened. I scoff insultingly. At talaga nga naman!

Nagpakilala iyong babae. All through out her introduction, she was smiling seductively at my husband. Nakadagdag pa iyong pangseseduce niya dahil nakabikini niya at lantad iyong toned niyang katawan.

Benjamin keeps on nodding his head. Ewan ko dyan kung dinadigest ba nyan ang sinasabi nung tukso na 'yan. Wala na akong pakialam pa doon.

Nang hindi na makayanan ang nakikita ay umalis na ako sa kinatatayuan upang dumiretso na sa elevator. I made sure that Benjamin will notice my presence.

"Aakyat na ako sa kwarto. Bahala ka na hanapin kung saan 'yon." mataray kong sinabi bago ako tuluyang dumiretso sa elevator.

"Hey! Kelsey, wait!"

Dali-dali akong pumasok sa elevator habang siya naman ay sinusubukang makahabol sa akin. Pinindot ko iyong close button para mas mabilis ang pag-sara nito. Napansin iyon ni Benjamin kaya mas binilisan niya ang paglakad.

"Kelsey! Wait!"

Pasarado na iyong pinto at buong akala ko ay hindi na niya ako maaabutan pero nagkamali ako. Mahaba nga pala ang biyas ng isang 'to.

He used his arm to stop the elevator from closing. Pabukas na sana iyon muli nang pinindot ko ulit ang close button. Benjamin widened his eyes at me.

"Open it!" he demanded.

"Bakit? Hindi ka pa tapos dun, e! Dun ka muna!"

He clenched his jaw. "Would you please open this damn door kung ayaw mong mag-bayad kung masira mo 'to?"

"Bakit? Paki ko kung masira? Kaya ko namang bayaran!"

"Oh talaga ba? Hindi ba't tipid na tipid ka sa sarili mo? Kaya mong gastusin ang pera mo para dito?"

Ako naman ang nagtiim ng bagang ngayon. At talagang sinusubukan ako ng isang 'to ah?

Benjamin managed to open the elevator door again kahit na nakapindot ako sa close button. Agad siyang pumasok sa loob. He glared at me when he entered.

"What the hell is your problem?" he asked.

I shrugged my shoulders. "I don't know. But don't you have an unfinished business downstairs? Di mo tatapusin 'yon?"

Benjamin scoff. Umirap ako. "Dahil lang doon?!"

Lang?! 'Yun lang 'yon sakanya?

"Malay ko." Suplada ko siyang tiningnan.

Ngumisi siya at mukhang nagugustohan pa ang reaksyon ko.

"Nagseselos ka?" lakas loob niyang tinanong. Tumawa ako.

"Huh? Hindi no! What makes you think that? Feelingero nito!"

Buti nalang rin at dumating na kami sa tamang palapag dahil kung hindi... Hindi ko na kakayanin pa ang pang-aasar nito.

Dali-dali akong nagtungo sa kwarto. Agad akong nadismaya na isang malaking kama lang ang nandito. Maybe I should request for another bed. Ayoko ngang makatabi 'tong maharot na lalaking 'to!

Ibinaba ko ang aking mga gamit habang sinasarado naman ni Benjamin ang pinto. Dumiretso ako sa telepono upang manghingi na ng extra bed.

"Hello?" ani ng receptionist.

"Hi! I would like to request for another bed here in room 40- Hoy! Ano ba!"

Hindi ko na naituloy pa ang sinasabi dahil agad na hinablot ni Benjamin ang telepono sa kamay ko. Siya na ang kumausap sa receptionist. I glared at him.

"Forget that. We're not requesting anything." he said then he ended the call. Tinaasan niya ako ng kilay. "Another bed? Really, Kelsey?"

"Bakit? Sa tingin mo matutulog ako sa tabi mo?"

"Bakit naman hindi? Mag-asawa naman tayo." 

My jaw dropped. "I don't want to."

"You have no choice. You're sleeping beside me."

"I will sleep on the floor."

"You will sleep beside me. On the bed." he said seriously this time. 

Niliitan ko siya ng mata.

"Ikaw nalang kaya sa sahig?" I offered. Ngumiti ako sakanya at umasang gagana ang ngiti na iyon sakanya but instead he only chuckled.

"Not happening." Umiling siya.

I grit my teeth. Nang hindi na siya napilit pa sa gustong mangyari ay tumalikod na ako sakanya upang maghanda na.

Aalis nalang ako dito. Maglilibot ako sa buong resort baka sakaling huminahon pa ako. At tsaka sana lang talaga manatili lang siya dito sa loob ng kwarto namin para naman walang umaaligid sakanya!

I already wore my bikini before we left a while ago. Kaya kung mapagdesisyonan ko man na lumangoy sa dagat mamaya, mabilis nalang aalisin ang damit ko. I grab the bag where my necessities are placed. Kunot noo naman akong tiningnan ni Benjamin.

"Where are you going?"

"Down."

"Why?"

Tinaasan ko siya ng kilay. "Well, first off... hindi naman pwedeng dito lang ako sa kwarto dahil hindi naman ito 'yung pinunta natin dito. Sinusulit ko lang 'yung binayad kaya bababa ako."

Tamad niya naman akong tiningnan nang dahil sa obvious na sagot. Tumayo siya at kinuha na rin ang gamit.

"Sabay na tayong bumaba." Aniya habang inilalagay ang cellphone sa loob ng kanyang bulsa.

I shrugged my shoulders at tsaka tumalikod na sakanya upang magtungo na sa pinto. Hindi ko na siya hinintay pa at nauna nang magpunta sa elevator.

"Kumain na muna tayo bago maglibot sa resort." He demanded.

Sinunod ko iyon dahil mukhang bawal akong magreklamo base palang sa tono niya. Sabay kaming dumiretso sa restaurant ng resort at pagkapasok palang namin, nagsilingunan na sa gawi namin ang mga babae na nahuhumaling kay Benjamin mula pa kanina.

I wanted to roll my eyes but of course I have to show this man that I'm unaffected.

Kumaway naman sa amin si Brittany. Nandito na rin pala sila. Dumiretso ako doon at naupo sa tabi niya. Sa pwesto kong ito, tanaw na tanaw ko iyong mga babaeng kanina pa nakatingin sa asawa ko. Tinaasan ko ng kilay 'yung isa nang mahagip niya ang tingin ko.

"We already ordered ha? Sigurado naman ako na magugustohan niyo 'yung inorder namin kasi sabi nila 'yun raw ang mga best seller." Ani Brittany. Tumango naman ako.

Naupo na si Benjamin sa harap ko at hinarangan ang view ko sa mga babaeng sinusundan siya ng tingin. Tamad kong iniwas ang tingin sakanya.

Brittany started a conversation and it went on until our orders arrived. Patuloy ko namang sinisilip ang mga babae kahit na nagsisimula na kami sa pagkain. Benjamin must've noticed it because he turned his head to the direction of those girls. Naghagikhikan ang mga babae.

At mas lalo pa akong nainis nang kinawayan pa sila ni Benjamin! Is this guy trying to irritate me more? I clenched my jaw.

"Kilala mo sila?" tanong ni Brittany. Napalingon rin si Kiel sa mga babae dahilan para mas lalo silang maghagikhikan.

Humarap muli si Benjamin sa amin at ngumisi. "Hindi."

"E, bakit ka kumaway?"

"Wala lang."

Brittany rolled his eyes. "Pafamous!"

Benjamin turns to me and gave me a teasing smile. Nagpipigil lang talaga ako kaya tinaasan ko lang siya ng kilay. Makuha sana sa tingin itong bwisit na 'to.

"May nagseselos, e." ani Benjamin. Napangiti naman si Brittany at tsaka ako nilingon.

Tumawa naman ako. I look at him like he's being impossible. 

"Ha? Bakit naman ako magseselos?"

Mas lumaki lalo ang ngiti ni Benjamin, para bang ineenjoy pa ang nangyayari. 

"Sinabi ko bang ikaw?"

At talaga nga naman ang lalaking 'to! Ang lakas lakas mang-asar!

Bumagsak ang balikat ko at walang ganang binagsak ang mga kubyertos. Kahit na hindi pa tapos kumain ay tumayo na ako para iwan na sila dito. I will just cool myself down. Baka sumabog na ako sa inis nang dahil sa Benjamin na 'to at sa mga babaeng 'yon!

"I'm done here. Dyan lang ako sa may beach." Ngumiti ako sakanila at tsaka lumabas na ng restaurant na iyon.

I stopped in front of the ocean. Ilang minuto ata akong nanatili doon para lang pakalmahin ang sarili. Nang matapos ay dumiretso ako sa mas malilim na lugar. I kick some rocks at inisip na si Benjamin iyong mga sinisipa kong bato.

"Bwisit talaga! Bwisit!"

I shouldn't have let jealousy get the best of me. 'Yan tuloy at napansin pang nagseselos ako! Nilingon ko muli ang restaurant at nakitang lumabas na si Benjamin doon. He stopped in front of the bench.

"Syempre nagpacute na naman 'yan sa mga babae bago siya lumabas." I said under my breath. Nagpatuloy ako sa pag-sipa ng mga bato.

Inangat ko muli ang tingin at nakitang kasama na niya sila Brittany at Kiel ngayon. Umiling ako at inabala nalang ang sarili sa pagsisipa ng mga bato. Siguro mag-swimming nalang ako para mas mapakalma ko pa ang sarili. Walang mangyayari kung patuloy kong sisipain ang mga bato dito.

Ngunit bago ko naman gawin ang pinaplano ay may tumawag ng pangalan ko.

"Kelsey?"

Mabilis kong inangat ang tingin sa pinanggalingan ng boses na iyon. A guy in his late twenties is standing in front of me. Ngumiti siya nang makumpirma na tama nga siya ng hinala. My forehead creased a little dahil hindi ko naman tanda kung nameet ko na ba siya. 

But in the end, I tried to smile at him.

"Uh... Hi..." I awkwardly said.

The guy scoff. He reached out his hand to me.

"Matteo. The one who gave you a drawing during our graduation."

Agad na bumuka ang bibig ko nang dahil sa gulat. Oh, I remember him now! He gave me a portrait of me!

"Oh, right! Hi! It was nice seeing you again!" tinanggap ko iyong tamay niya at nagagalak siyang nginitian.

"Yes. It's been a while. How you been?"

"Great! Great!" hindi ko parin maitago ang ngiti ngayon. "Uhm... I'm sorry I just can't believe to see someone from the university again."

"It's okay. I understand. Ganyan rin ako sa tuwing may nakakasalubong na kakilala."

Tumango ako. Nagkaroon pa kami ng kaunting usapan hanggang sa sabihin niyang naikasal na si Kira sa isa sa mga tropa niya. Wala na akong balita pa sa ibang kaibigan sa college kaya labis talaga akong nagulat nang malaman ko ito.

"Really? Wow! Kailan pa?"

"Nito lang. Hindi nga ako makapaniwala, e. I remember that they used to hate each other tapos ngayon sila naman pala ang magkakatuluyan!"

Oh, sounds like Benjamin and I!

Naramdaman ko namang may nagsisipa ng mga bago sa likuran namin kaya ako napalingon doon. I saw Benjamin kicking some rocks while his hands are inside his pockets. Sa itsura niyang 'yan, akala mo kung sino lang siyang napadaan. Nag-angat siya ng tingin sa amin at nagawa pang tanguan ang kausap ko.

Nilingon kong muli si Matteo at tipid na nginitian.

"You look great," he spilled. I chuckled a little. "Just like when we were in college. You never changed."

"Oh... that's really nice of you." I said, slightly a little embarrassed about his compliment. That was so sudden!

Mamaya maya pa ay nagulat nalang ako nang maramdaman kong may brasong pumulupot sa baywang ko.

"Hey..." bati ni Benjamin. Mayabang niyang nginitian si Matteo.

Napaayos naman ako ng tayo at huminga ng malalim. Napakamot ako at inisip ang susunod na gagawin. Nakita ko naman na nagawi ang tingin ni Matteo sa braso ni Benjamin na nakahawak sa baywang ko.

Should I introduce this man beside me to him?

Sige na nga...

"Uh... Matteo, this is Benjamin... my..."

For some reason, I wasn't able to continue that. Bakit bigla akong kinabahan? Nilingon ko si Benjamin na mukhang hinihintay rin na ituloy ko iyon.

"Her husband." He continued for me.

Lumunok ako. Nakita kong nagulat si Matteo sa sinabi ni Benjamin. It's obvious that he wasn't expecting that. Benjamin offered his hand. Matteo gladly accepted it. 

"Matteo. Nice to meet you."

Bumaling siyang muli sa akin at hindi makapaniwala akong tiningnan.

"You're already married, Kelsey? Why didn't I know?"

"Uh... biglaan lang rin kasi." I explained. Nilingon ko muli si Benjamin at nagkataka kung bakit hindi parin siya umaalis dito.

Can't he give us some privacy?

"Kailan pa?" tanong muli ni Matteo.

"December. Last year." Benjamin answered confidently.

Napairap ako sa kawalan. Tingnan mo nga naman 'tong lalaking 'to! Mali pa ang sinabi! Walang kwenta!

"November... Two years ago." I corrected.

Benjamin smirked at Matteo. Ganon rin ang ginawa niya. Tumango si Matteo at nagpaalam na. As much as I wanted to catch up, Benjamin is hindering us to do so.

"It was nice seeing you again, Kelsey. I'll see you around."

I smiled at him. "It was nice seeing you, too."

"I just hope you kept my drawing." He chuckled a little. Natawa rin ako ng bahagya.

"Yeah. I did."

Nagagalak siyang ngumiti. I treasure everything that people gave me kaya hindi ko iyon tinapon even though I found it weird when he gave me the drawing during our graduation.

Matapos iyon ay lumakad na siya palayo. Agad agad ko namang inalis ang braso ni Benjamin sa baywang ko at galit siyang tiningnan.

"What are you doing?" I asked sabay lumayo sakanya. 

Inirapan ko siya at agad na naglakad palayo sakanya upang dumiretso na pabalik ng hotel. Maninira na naman kasi ng mood ang isang 'to.

"Who is he?"

Hindi ko naiwasang matawa nang dahil sa tanong niyang iyon. Why does he sound so curious? Hindi ako sumagot kaya naman nagtanong siyang muli pero mas iba na ang tono ngayon.

"Who is he?"

I sighed and turn to him. Tamad ko siyang tiningnan. 

"Just a friend in college."

He laughed mockingly. "More like an admirer in college."

Kumunot ang noo ko at tinaasan siya ng kilay. I shake my head.

"Bahala ka kung ayaw mong maniwala."

"Hindi talaga!"

Napaatras ako nang dahil doon. At siya pa galit?! Talaga nga naman!

"Edi wag! Hindi naman kita pinipilit!" sabi ko at lumakad nang muli patungo sa hotel.

Buti nalang rin at di na siya sumunod pa. Dahil sa oras na sundan niya pa ako at magpumilit ay magkakaroon talaga ng world war 3. Nanatili ako sa kwarto at wala akong ginawa doon kung hindi ang magmukmok.

Nagpadala nalang ako ng dinner dito dahil ayoko nang bumaba. Hindi na rin ako nagtaka kung bakit hindi pa umaakyat si Benjamin kahit na gabi na. Masyado sigurong nag-eenjoy sa mga babae na nahuhumaling sakanya.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-ubos ko ng pagkain na inorder nang pumasok si Benjamin sa kwarto. Bahagya ko siyang nilingon at hindi nalang pinansin pa ang prisensya niya. Mas itinuon ko ang pansin sa pinapanood ko sa TV.

Pero ang lintek ay pumwesto pa mismo sa harap ng TV at sinadyang harangan ang paningin ko. Napatigil ako sa pagsubo ng pagkain at tamad na nag-angat ng tingin sakanya. I raised a brow at him.

Nakahalukipkip siya at tinaasan rin ako ng kilay. So, he's challenging me huh?

"I already let you cool down for a while now. Care to say who's that guy?"

Bumagsak ang balikat ko at tamad na binalik ang kutsara at tinidor sa plato.

"And you're still not done with it?" medyo iritado kong tinanong.

"Who's that guy?" he asked again.

Tumayo ako at iniwan siyang nakatayo sa harap ng TV.

"I am not telling you." Sabi ko. Naramdaman ko namang sinundan niya ako.

"And why is that huh? Is he your ex that's why you don't want to tell me-"

"Are you fucking serious?" I almost shouted. Tumawa ako at hinarap ko siya. "Look at us, Benjamin. We're already fighting because of this stupid thing! Kung tutuusin napakaliit na bagay lang 'to at di na dapat pinag-aawayan pa!"

"Well that's what we do! We fight! We always fight! Hindi ba't dyan naman tayo nag-simula? Kaya ano pa bang bago? Just answer the goddamn question, Kelsey!"

"I don't think knowing him is such a big deal! It's not like we did something wrong? Nag-usap lang naman kami ah?"

He laughed mockingly. "Ano bang mahirap sa pag-sagot ng tanong ko ha? Kung sumagot ka lang sana agad, edi sana hindi na humantong pa sa ganito."

"So, it's my fault now huh? Ano? Lahat nalang ng pag-aawayan natin kasalanan ko? Pasalamat ka nga at hindi ko tinatanong sa'yo kung sino ang mga babae mong 'yan, e. May narinig ka ba sakin? Wala diba? Kaya bakit hindi nalang rin ganon ang gawin mo-"

"Then ask!" he cut me off. Umirap ako at umiling. I can't believe this man. Siya pa ang galit! "If you don't want to ask then get mad at me! Curse if you want to! Ipakita mo sa akin ang galit mo nang dahil sa mga paratang mong 'yan!" 

"'Well that's the thing, Benjamin. I can't be mad at you! No matter what I do, no matter how hard I try, I can't even bring myself to get mad at you!" I paused. "Not even a bit. And it's so damn unfair!"

Seryoso niya lang akong tiningnan at hindi nagsalita kaya naman ay nagpatuloy ako. 

"Alam mo ba kung ilang beses kong gustong-gusto na magalit sa'yo kapag nakikita kong iba't ibang babae ang pumapasok sa opisina mo? You don't know how hard I was trying to stop myself from barging into your office! Pero hindi rin naman kita masisisi, e. After all, this is just an arranged marriage. Just like it says! Arranged! It's not real. Kaya ano pa bang saysay kung magagalit ako?"

Agad namang tumulo ang luha ko nang dahil doon. I couldn't believe I was able to say all these to him without getting drunk. Akala ko, tuwing lasing lang ako magkakaroon ng lakas ng loob na sabihin sakanya ang lahat ng 'to. Pero hindi pala.

"I'm not like that! Wala akong babae at hindi ako nambababae! Those are just clients and nothing more! Wala kaming ginagawa sa opisina ko kung hindi ang magnegotiate. Kung pambababae lang rin naman pala ang ginagawa ko edi sana hindi ako umuuwi sa'yo gabi gabi."

Ako naman ang natawa ngayon. "Sinong niloloko mo? Dati mo nang gawain 'yun, e! Hindi pa tayo kinakasal, napakarami mo nang babae!"

"You can think of the worst of me but you don't even know why I was doing that." He said coldly.

"Then why?! Tell me! Puro ka ganyan hindi mo naman magawang-"

"It's because I was trying to fucking forget you!" he shouted which made my mouth shut. He's breathing hard habang madilim na nakatingin sa akin.

Bumuka ang bibig ko. I whimpered because of that. I couldn't believe... he's lying, right? He's trying to forget me? Is this a joke?

"I thought being with a lot of girls would make me forget you. I needed something to get you out of my mind." he paused. He clenched his jaw and continued. "I was able to forget you though... for a while. Because when I saw you in Barcelona, that's where everything vanished! All my efforts of trying to forget you vanished! I realized that forgetting you is stupid. Because I know, I can't."

Umiling ako dahil hindi ko parin magawang maniwala sa sinasabi niya. Nag-iwas ako ng tingin. 

"And when I went back here, I returned to my old habits again. I look for girls—girls that would try and pass your level. I tried looking for girls, hoping that I will finally forget you... But it's impossible. You're here, you're damn here," he pointed his head. Paulit-ulit niyang tinuturo iyon. "And you don't wanna get out. I wanted to forget you! So bad! And it's because I thought it's impossible for me to like the girl that I used to hate-"

"Then why did you tell everyone that you would never want to get married or get along with me? Why would you make me feel so worthless? Huh? Alam mo ba kung gaano kasakit marinig ang mga 'yon? Alam mo ba-"

"Dahil ayokong napipilitan ka lang na makasal sa akin!" he cut me off. Napaatras ako.

"Alam mo rin ba kung gaano kasakit na malaman na napipilitan ka lang? Na pumayag ka lang na magpakasal sa akin dahil gusto ng magulang mo?" he continued. He raised a brow at me.

"It's like marrying me wasn't your choice. That's why I have to show you that I am against this. I didn't want you to agree because your parents wanted you to. I want you to realize that you also have a choice and you should fight for it."

"But why do you need to be so harsh with me? Pupwede mo namang sabihin o ipamukha sa akin sa mas magandang paraan pero bakit ganon, Benjamin? Bakit kailangan pang humantong sa point na paulit-ulit kong tinatanong ang sarili ko kung may mali ba sa akin? Ano bang nagawa ko sa'yo?"

"Because I was mad, Kelsey. I was so mad at you. Ayokong pumayag ka dahil napipilitan ka lang. Ayokong pumayag ka dahil gusto ng magulang mo. I didn't want anyone forcing you to do things that you don't want to! 

"Then I saw you crying so hard during our wedding day... doon pa lang nakita ko na pinagsisisihan mo ang naging desisyon mo. Sinubukan kong humanap ng... paraan. Paraan para maisip mo na kahit papano hindi mo dapat pinagsisisihan na sa akin ka napunta. Pero hindi ko alam ang gagawin. I was so damn clueless just like you.

"I wanted to save this relationship even though sometimes it's falling apart. I know I have been so unfair to you. I know I broke your heart in a thousand different ways and god... I am so sorry for that." a tear escaped from his eyes and it pained me to see him crying because of me.

"But, baby, I want to show you that everything we have is real. This isn't just an arranged marriage for me. I wanted to show you that I see our relationship as more than just the papers that we signed." he tried to compose himself before he continued. "But every time I try to do that, I feel like you keep on pushing me away. Why? Is it because you think I didn't want this?"

Inilubay ko ang tingin sakanya. 'Yun lang naman ang natatanging naiisip ko sa ilang taon naming pagsasama. Iniisip ko na kaya siguro siya nambababae dahil mas gusto niyang makasama iyong mga babaeng pinipili niya at hindi ako.

"But, baby, I do. So bad."

Suminghap akong muli. I wiped my tears away. Why does everything he says sounds so impossible? A part of me wants to believe him, but there's also a part of me that doesn't. Kasi feeling ko, kapag naniwala ako, may magiging kapalit.

It's either believing him would hurt me or it will make me happy. I don't know.

Hindi ko na namalayan pa na nakalapit na pala siya sa akin. Agad niya namang inangat ang mukha ko para maglebel ang mga mata namin.

He didn't give me a signal or anything dahil bigla niya nalang ako hinalikan. He broke the kiss at tsaka kinuha ang mga kamay ko upang tingnan ang singsing na nasa daliri ko.

"You see these rings? This means, you and I are bound to be together. Your problems are my problems. What's mine is yours. And from this day on, we'll try and fix this marriage. Okay?"

He looked deeply into my eyes before he sealed my lips with another round of kisses. Every second that pass, our kiss gets more passionate and hotter.

He pushed me against the wall. Napadaing ako nang idinikit niya ang sarili sa akin. He grabbed both of my hands and pinned it against the wall as he continued on giving me kisses on my neck.

Nang binitawan niya ako ay agad namang bumaba ang kanyang mga kamay sa aking hita. I swear I couldn't feel my feet right now. I feel like I'm in cloud nine or somewhere unbelievable.

Am I dreaming? 

He grabbed both of my thighs and used it to lift me up. That causes me to wrap my legs around his waist. Napakapit ako sa kanyang leeg habang hindi parin inilulubay ang labi sakanya. We kissed each other hard. We kissed like we missed each other so much. 

Mamaya maya pa ay naramdaman ko nalang ang sarili na nakahiga na sa kama. Benjamin didn't stop on giving me on kisses. Kahit saang parte ng katawan ko, binibigyan niya ng halik. As if he was claiming that it's his territory.

Before he brought his lips back on mine again, he spoke. Hinawi niya ang mga buhok na humaharang sa mukha ko. There's a ghost smile on his lips.

"It won't be a sin anymore if we'll do this. We're married now. We can do this anytime we want."

I chuckled. "Well, we're both busy. I wonder if we'll have time for this."

"I can look for that. I can always come to your office and give you-"

"Only if I let you."

Kumunot ang noo niya nang dahil sa sinabi ko. I chuckled again. Inilagay ko ang aking kamay sa kanyang batok. I pulled him closer. He smiled wider.

"Why not?" He asked with a teasing smile.

"I'm busy. I didn't want anyone to disturb me."

"Even if it's me?"

I smirked. I pressed a kiss on his lips. "Even if it's you."

Niliitan niya ako ng mga mata. "May oras rin na bibigay ka dito."

Without a warning he pressed his lips back on mine again. Matamis at mapusok ang ibinigay niyang halik sa akin. He held my waist to stop me from moving.

"Stay put, Kelsey. Stop moving."

I'm seriously breathing so hard right now. The anticipation for his next move was unfathomable.

Benjamin stared intensely at me first before he slowly remove my shorts off. Titig na titig siya sa akin habang hinuhubad niya ang damit na suot ko. When I'm only on my bra and panties, pinasadahan niya ng tingin ang katawan ko.

"Fucking beautiful." He whispered against my ear. I blushed.

Now it's time for me to make a move. Dahan-dahan kong dinala ang aking mga kamay sa dulo ng kanyang damit. A small smile curved on his lips when he felt my fingers at the edge of his shirt.

Nakatitig lang rin ako sakanya habang ginagawa ko iyon. My mouth parted when I felt his hand grab my left breast. Hindi pa ako tapos sa ginagawa pero inuunahan na niya agad ako sa susunod na gagawin.

His hand only left my breast when he has to remove his shirt. Sunod na bumaba ang mga daliri ko sa kanyang baywang. Nanatili lang ang kamay ko doon.

I saw him bit his lip. I smirked. I used my index finger to traced his v-line and that causes him to shut his eyes and groan.

"Damn it, baby."

Slowly, I unbuttoned his pants. At dahil kaunti nalang ang natitira niyang pasensya, siya na mismo ang naghubad nito para sa akin.

"You like teasing me now huh?" I smiled sensually at him as a response.

Mamaya maya pa ay naramdaman kong hinahalikan na niya ako sa aking dibdib. His kisses slowly went down to my stomach until it reached my panties.

"Let's see how will you react when it's me teasing you."

Dahan-dahan niyang inalis ang aking pang-ibaba. Napaliyad ako ng di oras nang dahil sa kiliti na naramdaman nang tumama ang maliliit na hibla ng buhok sa kanyang mukha sa aking baywang.

I moaned. "Benj..."

"Damn, I didn't know my nickname would sound sexier when it's you saying it."

Patuloy ako sa paglabas ng malalim na hininga habang hinihintay siya sa susunod niyang gagawin. He kissed my hipbone first before he completely removed my panties.

Masyado nang mabilis ang mga sumunod na pangyayari. I moaned so loud when he inserted his fingers inside of me.

"Ah! Gosh! Benjamin!"

Napakapit ako ng di oras sa bed sheet. He inserted his fingers in and out of me and I can't stop myself from shouting his name while he's doing that. 

He's enjoying this!

I just hope that the walls of this room are soundproof. I didn't want my arousal to disturb the people next to our room.

Tinigil niya ang ginagawa. I used my force to change our position. Hinayaan niya akong gawin iyon. He smiled at me teasingly when I'm already on top of him.

Akala mo ikaw lang ha?

I smirked at him before I went down and proceeded to do my job. I gave him lustful kisses on his chest and abdomen. Ramdam ko ang pagpipigil niya. I smirked even more.

I continued going down until I reached his v-line. I kiss him teasingly there. At nang hindi na niya makayanan pa ang ginagawa ko, hinila na niya akong muli pataas at binaligtad na ang pwesto namin.

He pulled down his boxers and pointed his membrane on my entrance. I gasp.

"That's enough teasing for tonight, baby."

Benjamin brought his lips back to mine again as he entered himself inside of me. He intertwined our fingers and pushed my hand against the bed while he grinds inside of me.

"Ah!" I moaned.

Benjamin continued on pushing himself inside until I can feel my legs slowly wrap against his waist. Binitawan niya ang isa kong kamay upang hawakan ang aking binti.

"Ah! Benjamin!"

He pressed himself closer to me. I can feel that he bit his lip while he keeps on grinding inside of me. Hinawakan ko ang batok niya at hindi sinasadyang maidiin ko ang aking mga kuko doon. But my husband doesn't seem to mind the pain, in fact, he enjoyed it.

"Baby," he called breathlessly against my mouth. I like it when he calls me that. "Don't ever think about leaving me, okay?"

I nod. I honestly tried to speak but instead of words coming out of my mouth, I moaned his name loud.

"Do you hear me? Don't. Leave me. Okay?"

I nod again. I did try my best to speak pero lagi akong nauunahan ng mga daing ko.

"Is that a yes?"

He stopped grinding inside me to focus more on my response. I was breathing so damn hard when he stopped.

"Yes," I uttered. "I won't leave you."

Benjamin scoffs. He kissed my lips again.

"It's good that we're making ourselves clear."

After that he resumed to what he's doing a while ago. He continued on pushing himself in and out, until I felt him spill inside of me. Hindi ko na alam kung sino ang mas maingay sa amin. Siya ba o ako.

But either way, I can feel that this night was filled with love. We might not verbally said our love for each other. But I can totally feel it. He's finally making me feel it.

We both crashed down against the bed, all I could hear is our heavy sigh and heavy gasps. Napapikit nalang ako nang dahil sa sobrang pagod.

Naramdaman ko ang pag-lingon niya sa akin. He reached for my face and caressed it.

"Come here," he commanded. Pero dahil hindi ko kayang maigalaw ang sarili nang dahil sa ginawa namin ay nanatili ako sa aking pwesto.

What Benjamin did is he pulled himself closer to me. He inserted his arm under my head so I could use it as a pillow. He kissed the tip of my nose.

"Good night, Kelsey." He said sweetly and that was the last thing I hear before I drifted off to sleep.