Chapter 25

From: Soliel Luna

Hey, thank you for last night! Sorry for the things I've said if ever there is! :(

Pagkagising ko sa umaga ay ito agad ang bumungad sakin kaya napangiti ako.

To: Soliel Luna

no worries.

Tanging reply ko bago tumayo sa kama ko at dumiretso sa CR para maligo.

"Wow, fresh!" biglang sabi ni Leila sakin nang makita niya akong pababa ng hagdan para kumain ng breakfast.

"Mama mo fresh." sabi ko sakanya at nilampasan siya para magtungo sa dining area.

"Ma! Fresh ka daw sabi ni Kuya!" sigaw ni Leila habang sumasabay sakin maglakad papuntang dining area.

Nang makarating kami sa dining area ay nakita kong naka-upo na sila Mama at Papa pati na din si Nanay Tessy.

"Thank you and Good morning." nakangiting sabi ni Mama sakin.

Bahagya akong ngumiti at tumabi kung saan naka-upo si Mama. Si Leila ay tumabi kay Nanay Tessy.

"Papa, are we going to the strawberry farm?" tanong ni Leila.

"I'm not sure, but if you wanted to see the farm you can go with Nanay Tessy or your brother." sagot ni Papa habang kumakain.

"I'll bring Kuya nalang with me, I don't want to tire Nanay Tessy." sabi niya at ngumiti pa kay Nanay Tessy.

Si Leila, favoritism. Pag ibang tao hindi ganyan kabait at kalambing. Hindi ko alam kung magkakaroon ba to ng kaibigan sa ibang bansa o hindi e.

"What?" tanong niya sakin nang mapansin na tinitignan ko siya.

"Watawat." sabi ko sabay patuloy sa pagkain, nakita ko namang inirapan niya ako bago magpatuloy sa pagkain ng kinakain niya.

* * *

"Kuya, punta tayo Japan." biglang anyaya ni Leila habang naglalakad kami dito sa farm.

"Una ka na." sabi ko sakanya, hindi sineseryoso ang lahat ng sinasabi niya kanina pa.

Andami niyang pinagsasabi, sabi niya punta kami UK. Hindi UK na United Kingdom kundi Ukay. Kala mo naman pumupunta talagang Ukay-Ukay.

"Japalengke." sabi niya sabay tawa.

"Where'd you get all that?" tanong ko dahil kanina pa siya at nawweirduhan na ko sakanya.

"I have this half Filipino classmate in the University and he keeps on saying such thing." sabi niya at tumawa pa dahil sa maikling pagkwento niyang yun.

"He?" tanong ko at tinignan siya.

Agad naman siyang napatigil sa pagtawa at umiwas ng tingin sakin.

"Did I say he? I said she. Wrong use of pronoun." pagdadahilan niya at hindi pa din makatingin sakin at panay ang tingin sa mga strawberry na nadadaanan namin.

"Nice try." sabi ko at nagpatuloy nalang sa paglalakad at hinayaan nalang yung topic na yun.

She'll let me meet him if she's ready, I guess.

"He is not what you think." sabi niya sakin.

"You can read minds now?" di makapaniwalang tanong ko sakanya at napatawa pa dahil sa pagdedepensa niya.

Wala naman akong sinasabi.

"I'm no psychic, but I know how that mind of yours function." sabi niya at hinabol pa ko.

I stopped from walking and face her with my amused face. "A psychiatrist then?" paghula ko.

"No! Alam kong iniisip mo na may something samin ng lalaking yun pero wala." pagdedepensa niya pa rin sa sarili niya kahit di ko naman siya inaakusa.

"I didn't say anything, so you should stop assuming things, Leila." sabi ko sakanya at nagpatuloy na ulit sa paglalakad. "Like what you said you are no psychic and also psychiatrist, so you shouldn't guess anything based on what you thought. Assuming things will only lead you to disappointment." sabi ko at iniwan siyang nakatayo lang dun at bumalik na ko sa sasakyan.

* * *

Pumunta kaming StoBoSa dahil gusto ni Leila. Namiss niya daw kasi yung Gamcheon Cultural Village kung saan inspired ang StoBoSa.

StoBoSa consist 200 houses with different colors. I also heard that its a 18,000 square meters. It's a good attraction for tourist who visits Baguio and kinda miss the Gamcheon Cultural Village in Busan and also the Favela of Rio de Janeiro in Brazil.

"I miss Gamcheon Cultural Village!" sabi ni Leila at umarte pang parang naiiyak.

Napa-iling naman ako dahil sa sinabi niya.

"Kuya, take a picture of me." sabi niya sabay bigay sakin ng cellphone niya.

Binuksan ko yun at tinapat sa pagmumukha niya para mapasswordan. Naka-face recognition kasi.

"Don't smile." sabi ko sabay pindot sa cellphone niya, but she did otherwise.

She widely smile.

"Greeeen!" sabi niya kaya nagkurba ang bunganga niya ng ngiti.

Naka-ilang post siya ng mapagod ako sa kakaclick kaya sinabi kong tama na.

I was about to give it to her nang biglang may lumabas na notification sa taas.

Dumbass Poop

Baby Yoda! I miss you. :(

Narinig niya ang tunog ng iMessage niya kaya agad niyang hinablot sakin ang cellphone niya na nanlalaki ang mata. Pati ako ay nanlaki ang mata dahil sa hindi sinasadyang pagbasa ng nagtext sakanya.

"The fuck?" ang tanging nasabi ko habang nakatingin sa kanya ng di makapaniwala.

I know Jin calls her Yoda but not Baby Yoda. And Jin's name on her phone is Jin and not Dumbass Poop. Because I tried calling Jin on her phone dati.

"Uh.. K—" hindi niya natuloy ang sasabihin niya nang magsalita din ako.

"Who the fuck is that?" di pa rin makamove-on na tanong ko.

"He's a family friend! Mama and Papa knows him." agad na sabi niya.

"He? Him?" yun lamang ang tinanong ko. "Is he your boyfriend?" tanong ko at tinignan siyang mabuti.

"Of course not!" agad niyang tanggi.

"Name?" tanong ko sakanya.

"Helios." agad niyang sagot at yumuko pa at nagtipa sa cellphone niya. Nireplyan yata yung Helios na yun.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Mama habang busy si Leila sa pagtitipa sa cellphone niya.

"Ma, who's Helios?" tanong ko agad kay Mama nanag sagutin niya ang tawag.

[Oh, that boy.] sabi pa ni Mama at tumawa. [He's the son of my bestfriend. Classmate niya si Leila sa Harvard.] masayang pagkwento pa ni Mama. [Why'd you ask?] feeling ko nakangiti ngayon si Mama.

"Nothing." sabi ko habang nakatingin kay Leila na nakatingin na sakin ngayon at mukhang kabado. "Gotta go, Ma. Bye." sabi ko at bianba na ang tawag.

"Anything you wanted to explain, young lady?" tanong ko sakanya habang tinitignan siya.

"He's not my boyfriend. He is just a friend–no! Not friend! Feeling close siya sakin the day we met, nung umuwi ako nun after nung sa Boracay. And then when I enrolled to Harvard I saw him and the same course as I am. And now, pinapapatuloy niya pagiging close niya sakin." dire-deretsong sabi niya na halos wala na kong maintindihan.

"And why is he calling you Baby Yoda and telling you he misses you?" tanong ko about dun sa text.

"I told you feeling close siya! I did block him pero nagsumbong siya kay Mama kaya pinagalitan ako ni Mama so I unblock his number." pag explain niya ulit.

"And the Baby Yoda?" tanong ko nang makalimutan niyang sagutin yung parteng yun.

"I don't know why he's calling me that! I hate it and I hate him! He keeps on bugging me! Everytime I ignore him he'll always make sumbong to Mama." parang nasstress na sumbong niya sakin.

"Why don't you tell Mama that he's annoying you?" tanong ko.

"I did!" hysterical na sagot niya. "Ang sabi lang sakin ni Mama na I'm rude! And I should get along with him because he is the son of her bestfriend!" stress ulit niyang sagot.

"Is he that classmate that influence you with those japalengke thingy?" tanong ko.

"Yes?" at naging malumanay ang sagot niya dahil sa tanong kong yun.

"Goodluck." sabi ko sabay lakad paalis at bumalik na ulit sa kotse ko.

"Anong goodluck?! Kuya help me get rid of him!" sabi niya at hinabol pa ko. Madaming tumitingin samin kaya medyo nakakahiya dahil walang hiya yung kapatid ko.

"You don't get rid the Greek god of the Sun." sabi ko sakanya at tumawa pa.

"No!! Argh!" reklamo niya at padabog na pumasok sa kotse ko.

I really think that Greek god likes her. This girl is just naive.

Maybe in the next few months I have to bear with those corny jokes because Leila can adopt anything so easily, so basically, Leila can adopt that corny jokes of that Helios guy.